‘Candy: A Skater’s Mind’, die donderdagavond in Venlo in première gaat, had een docu met een happy end moeten worden, maar eindigde in een tranendal. Filmmaker Ruud Lenssen (36) uit Broekhuizenvorst volgde de Tegelse skateboardster Candy Jacobs (31) in aanloop naar de Spelen in Tokio, waar haar droom door een positieve coronatest op het laatste moment in duigen viel. Lenssen: „Het werd heftiger dan ik ooit had kunnen denken.”

Holland Casino, met vestigingen in Venlo en Valkenburg, heeft vorig jaar opnieuw een miljoenenverlies geleden.

Een filmmaker vertelde me vorig jaar dat hij corona lastig vond. Niet eens vanwege het gedoe rond opnames – afstand, testen, in de bubbel blijven. Nee, zijn dilemma was of hij de pandemie ook binnen zijn films een plek moest geven. Want hoe zou publiek straks reageren op films die in onze tijd spelen, maar waarin corona niet lijkt te bestaan? Zou dat niet wereldvreemd voelen? De aandacht van het verhaal afleiden?

Het leek wel een spannende roman die zich vandaag ontvouwde in de rechtbank van Alkmaar, bij de behandeling van de zaak van de kunstroof bij de Zaanse Schans van afgelopen augustus. De Amsterdamse verdachte Henk B. sprak honderduit: hij voelde zich bedreigd door criminelen die hem dwongen de roof te plegen en kon niet meer helder nadenken. Over één ding is hij zeker: hij heeft geen geweld gebruikt. Niettemin eiste de officier van justitie vier jaar gevangenisstraf.

Wat gebeurde er ook alweer vorig jaar op zondag 15 augustus? Het was een zonnige zomerdag in de zomervakantie. Bezoekers van het Zaans Museum werden opgeschrikt door een roofoverval midden in het museum. Henk B. stormde met een Monet naar buiten, 'De Voorzaan en de Westerhem'. Buiten stond een handlanger hem al op te wachten op een scooter.

B. kreeg het schilderij wel de deur uit, maar werd tegengehouden door omstanders die het schilderij wisten veilig te stellen. Er werd geschoten en mensen vluchtten in paniek naar binnen. Even later gingen de rovers ervandoor.

Wietschuld

Bij de rechtbank in Alkmaar vertelt B. een spectaculair verhaal. Hij is na een crimineel leven net in rustig vaarwater gekomen. Hij werkt bij een bedrijf in de festivalwereld. Tot corona. De inkomsten van B. drogen op en hij heeft geldzorgen. Hij gaat wiet verkopen. Gedetailleerd beschrijft hij in de rechtzaal hoe dat fout loopt: hij heeft een zak wiet gekocht, geeft dat door aan een man voor een café en die loopt er via de achterkant uit. Weg wiet. B. heeft plots een schuld van 12.000 euro bij criminelen die hij niet af kan lossen.

In 2003 werd B. wereldnieuws toen hij het Van Goghmuseum beroofde van twee schilderijen. Hij verklaart vandaag voor de rechter sinds dat hij op vrije voeten is meerdere keren is benaderd door criminelen om datzelfde kunstje te herhalen. Dat wimpelde hij af. Nu zit hij echter klem. Hij vertelt hoe hij benaderd wordt om een roof te plegen. Eerst weigert hij, maar een paar dagen later krijgt hij een foto van zijn zoon te zien. "Vijf dagen hadden ze nodig om kind op te sporen." Hij sloeg op tilt, zegt hij nu.

Met pruik op het museum in

Zes dagen later, zaterdagavond 14 augustus, gaat de telefoon. Zondagochtend moet het gebeuren in Zaandam, een Monet roven samen met een handlanger. "Ik dacht, wat zijn dit voor mafketels?" B. zegt dat hij nooit heeft verwacht met het schilderij naar buiten te komen. Om de criminelen te laten zien dat hij meewerkte en zo zijn zoon te beschermen zou hij toch meedoen.

De volgende ochtend loopt B. met een pruik op naar binnen bij het Zaans Museum. Hij weet niet eens waar de Monet hangt: de eerste de beste persoon die hij tegenkomt, vraagt hij het. Als hij hem gevonden heeft wacht hij even. Na enig rukken krijgt hij het schilderij van de muur om vervolgens slalommend langs mensen richting de uitgang te sprinten.

Buiten op de parkeerplaats blijkt zijn handlanger niet scherp te zijn: de scooter start niet. Bovendien trekt die een wapen (volgens de advocaat van B. een 'klappertjespistool') als omstanders ze proberen tegen te houden. Hij schiet, drie keer. "Ik schrok me de kolere", zegt B. druk gebarend: "Ik kwam zo'n stuk van de grond. Ik dacht dat politie aan het schieten was, wist niet waar het vandaan kwam."

Niemand raakt gewond, het schilderij blijft op de grond achter en de rovers ontkomen. Ze vluchten eerst op de scooter (later teruggevonden aan de Zuiderweg) en daarna in de auto richting Purmerend en niet naar Amsterdam, tot verbazing van B.. Hij stapt uit bij een bushalte en pakt de eerste bus terug naar Amsterdam.

"Ongeloofwaardig verhaal"

Op 21 september 2021 meldt B. zich bij de politie. Naar eigen zeggen omdat hij is geschrokken van het geweld en niemand een trauma heeft willen bezorgen. Later wordt een tweede verdachte aangehouden, die later weer wordt vrijgelaten.

Het is een heel ongeloofwaardig verhaal, vindt de officier van justitie. Waarom heeft het zo lang geduurd voordat B. zich heeft gemeld? Hij heeft niet willen verklaren wie de criminelen zijn, dus dat valt niet te controleren, net als de wietschuld. "Er kunnen door politie/justitie beschermingsmaatregelen worden genomen. Die weg heeft hij niet gezocht. Hij zet zichzelf hier neer als slachtoffer, maar die visie deel ik niet."

Ook zegt ze: "Hoewel de diefstal knullig en amateuristisch aandoet, is er een plan geweest. (...) De schoten die klonken op parkeerplaats hebben veel impact gehad op aanwezige medewerkers en bezoekers en hun gevoel van veiligheid is aangetast. De mensen vluchtten naar binnen." Ze eiste vier jaar gevangenisstraf, plus 45 dagen cel die hem eerder voorwaardelijk waren opgelegd.

Advocaat Iwan Appel die B. bijstaat, vindt dat de verdachte niet aansprakelijk gesteld kan worden voor de daden die zijn handlanger pleegde. Hij voert op dat B. zeker geen schoon strafblad heeft, maar nooit bij de politie bekend te hebben gestaan voor fysiek geweld.

Daarnaast wijst hij erop dat buitenbeelden bij het museum niet beschikbaar zijn, zowel beveiligingsbeeld als beelden van bijvoorbeeld bezoekers. "Niemand heeft gefilmd, niet vreemd in the heat of the moment. Wij hadden beelden van buiten graag willen hebben."

Excuses

De zaak eindigt met excuses van B. aan de mensen die betrokken raakten bij zijn roofpoging. "Voor het leed wat ik heb aangericht. Ik hoop dat ze het een plaats kunnen geven." Hij zegt op voorhand al niet in hoger beroep te gaan: "Ik ben geen schijnheil, pak hier de volle verantwoording. Ik ga als een man naar binnen en ga als een man weer naar buiten."

De rechter doet over twee weken uitspraak, op 3 mei om 12.45 uur.

Vanaf vrijdag gaat de overheidsapp ’CoronaMelder’ uit de lucht. Gebruikers kunnen dan niet meer zien of ze in contact zijn geweest met iemand die corona heeft, en ook worden die gegevens niet langer geregistreerd.

Het leek wel een spannende roman die zich vandaag ontvouwde in de rechtbank van Alkmaar, bij de behandeling van de zaak van de kunstroof bij de Zaanse Schans van afgelopen augustus. Verdachte Henk B. sprak honderduit: hij voelde zich bedreigd door criminelen die hem dwongen de roof te plegen en kon niet meer helder nadenken. Over één ding is hij zeker: hij heeft geen geweld gebruikt. Niettemin eiste de officier van justitie vier jaar gevangenisstraf.

Wat gebeurde er ook alweer vorig jaar op zondag 15 augustus? Het was een zonnige zomerdag in de zomervakantie. Bezoekers van het Zaans Museum werden opgeschrikt door een roofoverval midden in het museum. Henk B. stormde met een Monet naar buiten, 'De Voorzaan en de Westerhem'. Buiten stond een handlanger hem al op te wachten op een scooter.

B. kreeg het schilderij wel de deur uit, maar werd tegengehouden door omstanders die het schilderij wisten veilig te stellen. Er werd geschoten en mensen vluchtten in paniek naar binnen. Even later gingen de rovers ervandoor.

Wietschuld

Bij de rechtbank in Alkmaar vertelt B. een spectaculair verhaal. Hij is na een crimineel leven net in rustig vaarwater gekomen. Hij werkt bij een bedrijf in de festivalwereld. Tot corona. De inkomsten van B. drogen op en hij heeft geldzorgen. Hij gaat wiet verkopen. Gedetailleerd beschrijft hij in de rechtzaal hoe dat fout loopt: hij heeft een zak wiet gekocht, geeft dat door aan een man voor een café en die loopt er via de achterkant uit. Weg wiet. B. heeft plots een schuld van 12.000 euro bij criminelen die hij niet af kan lossen.

In 2003 werd B. wereldnieuws toen hij het Van Goghmuseum beroofde van twee schilderijen. Hij verklaart vandaag voor de rechter dat sinds dat hij op vrije voeten is meerdere keren is benaderd door criminelen om datzelfde kunstje te herhalen. Dat wimpelde hij af. Nu zit hij echter klem. Hij vertelt hoe hij benaderd wordt om een roof te plegen. Eerst weigert hij, maar een paar dagen later krijgt hij een foto van zijn zoon te zien. "Vijf dagen hadden ze nodig om kind op te sporen." Hij sloeg op tilt, zegt hij nu.

Met pruik op het museum in

Zes dagen later, zaterdagavond 14 augustus, gaat de telefoon. Zondagochtend moet het gebeuren in Zaandam, een Monet roven samen met een handlanger. "Ik dacht, wat zijn dit voor mafketels?" B. zegt dat hij nooit heeft verwacht met het schilderij naar buiten te komen. Om de criminelen te laten zien dat hij meewerkte en zo zijn zoon te beschermen zou hij toch meedoen.

De volgende ochtend loopt B. met een pruik op naar binnen bij het Zaans Museum. Hij weet niet eens waar de Monet hangt: de eerste de beste persoon die hij tegenkomt, vraagt hij het. Als hij hem gevonden heeft wacht hij even. Na enig rukken krijgt hij het schilderij van de muur om vervolgens slalommend langs mensen richting de uitgang te sprinten.

Buiten op de parkeerplaats blijkt zijn handlanger niet scherp te zijn: de scooter start niet. Bovendien trekt die een wapen (volgens de advocaat van B. een 'klappertjespistool') als omstanders ze proberen tegen te houden. Hij schiet, drie keer. "Ik schrok me de kolere", zegt B. druk gebarend: "Ik kwam zo'n stuk van de grond. Ik dacht dat politie aan het schieten was, wist niet waar het vandaan kwam."

Tekst loopt door onder de foto

Niemand raakt gewond, het schilderij blijft op de grond achter en de rovers ontkomen. Ze vluchten eerst op de scooter (later teruggevonden aan de Zuiderweg) en daarna in de auto richting Purmerend en niet naar Amsterdam, tot verbazing van B.. Hij stapt uit bij een bushalte en pakt de eerste bus terug naar Amsterdam.

Op 21 september 2021 meldt B. zich bij de politie. Naar eigen zeggen omdat hij is geschrokken van het geweld en niemand een trauma heeft willen bezorgen. Later wordt een tweede verdachte aangehouden, die later weer wordt vrijgelaten.

Het is een heel ongeloofwaardig verhaal, vindt de officier van justitie. Waarom heeft het zo lang geduurd voordat B. zich heeft gemeld? Hij heeft niet willen verklaren wie de criminelen zijn, dus dat valt niet te controleren, net als de wietschuld. "Er kunnen door politie/justitie beschermingsmaatregelen worden genomen. Die weg heeft hij niet gezocht. Hij zet zichzelf hier neer als slachtoffer, maar die visie deel ik niet."

Ook zegt ze: "Hoewel de diefstal knullig en amateuristisch aandoet, is er een plan geweest. (...) De schoten die klonken op parkeerplaats hebben veel impact gehad op aanwezige medewerkers en bezoekers en hun gevoel van veiligheid is aangetast. De mensen vluchtten naar binnen." Ze eiste vier jaar gevangenisstraf, plus 45 dagen cel die hem eerder voorwaardelijk waren opgelegd.

Advocaat Iwan Appel die B. bijstaat vindt dat de verdachte niet aansprakelijk gesteld kan worden voor de daden die zijn handlanger pleegde. Hij voert op dat B. zeker geen schoon strafblad heeft, maar nooit bij de politie bekend te hebben gestaan voor fysiek geweld.

Daarnaast wijst hij erop dat buitenbeelden bij het museum niet beschikbaar zijn, zowel beveiligingsbeeld als telefoonbeeld. "Niemand heeft gefilmd, niet vreemd in the heat of the moment. Wij hadden beelden van buiten graag willen hebben."

Excuses

De zaak eindigt met excuses van B. aan de mensen die betrokken raakten bij zijn roofpoging. "Voor het leed wat ik heb aangericht. Ik hoop dat ze het een plaats kunnen geven." Hij zegt op voorhand al niet in hoger beroep te gaan: "Ik ben geen schijnheil, pak hier de volle verantwoording. Ik ga als een man naar binnen en ga als een man weer naar buiten."

De rechter doet over twee weken uitspraak, op 3 mei om 12.45 uur. Morgen is de directeur van het Zaans Museum om 13.00 uur te gast bij NH Radio om over de zaak te vertellen.

Een docent van de Aalsmeerse mavo-afdeling van de Yuverta-scholenkoepel (voorheen Wellantcollege) is ontslagen omdat een minderjarige leerling in zijn bijzijn stomdronken werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Ouders pleiten de mentor van hun kinderen in een brief aan de school vrij, en vragen de directie het ontslag ongedaan te maken. 

Directeur Marketing en Communicatie Marc van Zanten van onderwijskoepel Yuverta bevestigt aan NH Nieuws dat tijdens een etentje zo'n twee weken geleden één leerling vanwege overmatig alcoholgebruik onwel werd.  "De leerling is met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Gelukkig gaat het nu goed met de leerling", aldus Van Zanten. 

Initiatief 

De vraag het etentje een initiatief van de docent of van de leerlingen was, is volgens Van de directeur irrelevant. "Het initiatief om naar het restaurant te gaan is in de klas ontstaan, en waar het initiatief ook vandaan komt, je moet je als docent bewust zijn van de voorbeeldfunctie die je hebt."

De mogelijkheid dat de leerlingen voorafgaand aan het etentje in een andere setting - zonder het gezelschap van de docent - hebben ingedronken, is geen verzachtende factor, vindt de school. 

'Grof schandaal'

De ouders van de betreffende leerlingen zijn verbolgen over het ontslag van de docent, schrijft het Aalsmeerse nieuwsplatform 0297. Het etentje was een initiatief van hun kinderen om de beperkende coronaperiode af te sluiten en 'stoom af te blazen', schrijven ze in een brief aan de school. Het restaurant is verantwoordelijk, vinden de ouders, maar de restauranteigenaar ontkent drank te hebben geserveerd aan minderjarigen. 

Voor veel leerlingen zou de docent een steun en toeverlaat zijn geweest. Sommige ouders noemen het een ontslag van de docent een 'grof schandaal', zo laat een medewerker van de omroep weten. 

Ontslag niet teruggedraaid

De brief heeft de directie wat betreft het ontslag van de docent niet op andere gedachten gebracht. Wel is de school inmiddels met de ouders in gesprek. "De gezondheid van de leerlingen staat bij ons voorop", besluit Van Zanten.  

„De BBB”, zegt de man op het terras, met uitzicht op de Maas en de Wycker skyline. Hij slaat met zijn vingernagels tegen het glazen windscherm, want hij heeft nog niet de aandacht.

Het aantal mensen dat afgelopen week positief is getest op het coronavirus in de teststraten van de GGD is fors omlaag gegaan. Het aantal afgenomen testen halveerde ruimschoots.

Het kabinet laat opnieuw een paar coronaregels varen. Ongevaccineerden hoeven vanaf nu na contact met een besmet persoon niet langer in quarantaine, en het advies om op drukke plekken een mondkapje te dragen vervalt ook.

"Het was supermooi om eindelijk weer voor een volle bühne te kunnen spelen, in de stralende zon. Om dan voor de tweede keer op rij te winnen is uniek en maakt de overwinning extra speciaal", aldus Jasper Brinkman, die gistermiddag met het herenteam van HC Bloemendaal weer Europees wereldkampioen werd.

Voor het tweede jaar op rij won Bloemendaal de Euro Hockey League. De titelverdediger versloeg in het Wagener stadion in het Amsterdamse Bos het Duitse Rot Weiss Köln in de finale met 4-0. Voor Brinkman, die sinds zijn tiende voor de club speelt, was het de derde keer dat hij Europees kampioen werd. "Het zegt genoeg hoe wij als team afgelopen jaar hebben gepresteerd, het prolongeren van onze titel is een extra beloning", aldus de verdediger.

Achterban

Maar ook het enthousiasme van de achterban was volgens Brinkman indrukwekkend. "Bij vertrek naar de finale toe werden we al door enorm veel mensen uitgezwaaid en bij terugkomst was de hele gemeente uitgelopen om ons toe te juichen. Dat geeft dan een extra goed gevoel."

“Het was een ongelooflijk feest gistermiddag, meer dan 400 man was naar de hockeyclub gekomen om de winst samen te vieren”, zo vertelt ook Els van Mierlo, voorzitter van de hockeyclub. Niet alleen vanwege de winst van ‘haar mannen’, maar ook het feit dat het weer gezamenlijk gevierd kon worden. “Vorig jaar hebben ze ook gewonnen, maar vanwege de coronabubbel waar we toen middenin zaten, konden we het maar met een klein aantal mensen vieren”, aldus Van Mierlo.

Dit jaar mocht tot groot genoegen van eenieder de overwinning weer volop worden gevierd. Niet alleen een geweldige ervaring voor de honderden aanwezige hockeyliefhebbers, ook voor de club maakt het de overwinning extra speciaal. “Het is heerlijk om te winnen, maar het is helemaal geweldig om het samen te mogen vieren”, zegt Van Mierlo.

Een klasse apart

Ook de burgemeester van Bloemendaal, Elbert Roest zat gistermiddag op de bühne in het zonovergoten Wagenaar stadion in Amsterdam en was live getuige van de overwinning. “Het was een magistrale wedstrijd. Ze speelden zeer compact, krachtig en enorm gedisciplineerd. Ze zijn absoluut een klasse apart”, aldus een zeer trotse burgervader.

Dat Bloemendaal een klasse apart is, bevestigt de prestatie van gisteren. Het herenteam is pas de eerste ploeg die zijn titel in de Euro Hockey League, die bij de mannen sinds 2007 bestaat, weet te prolongeren. Bloemendaal, tevens koploper van de Hoofdklasse won het toernooi eerder in 2009, 2013, 2018, vorig jaar en dus gistermiddag voor de vijfde keer.

'Grof genieten'

De huldiging naderhand op het balkon van clubhuis ging gepaard met vuurwerk, luid applaus en veel gejuich. Burgemeester Roest sprak op het balkon zowel de spelers als de menigte toe. “Buiten het feit dat het een enorm knappe prestatie was en een volkomen terechte overwinning, was de uitzinnige menigte tijdens de huldiging laat de essentie zien. De club leeft in de gemeenschap en er is een enorme betrokkenheid naar de club toe vanuit alle dorpen binnen onze gemeente”, zegt Roest. “Zo’n dag als gisteren is voor mij als burgemeester ‘grof genieten’.”

En genieten deed iedereen, het feest op de hockeyclub ging volgens Roest door tot in de kleine uurtjes. Vandaag zullen de spelers naar alle waarschijnlijkheid gebruiken om bij te komen en nog even na te genieten, maar daarna moeten ze weer aan de bak. Vanaf 15 mei starten de wedstrijden om die andere felbegeerde titel, landskampioen worden.

"Het was supermooi om eindelijk weer voor een volle bühne te kunnen spelen, in de stralende zon. Om dan voor de tweede keer op rij te winnen is uniek en maakt de overwinning extra speciaal", aldus Jasper Brinkman, die gistermiddag met het herenteam van HC Bloemendaal weer Europees wereldkampioen werd.

Voor het tweede jaar op rij won Bloemendaal de Euro Hockey League. De titelverdediger versloeg in het Wagener stadion in het Amsterdamse Bos het Duitse Rot Weiss Köln in de finale met 4-0. Voor Brinkman, die sinds zijn tiende voor de club speelt, was het de derde keer dat hij Europees kampioen werd. "Het zegt genoeg hoe wij als team afgelopen jaar hebben gepresteerd, het prolongeren van onze titel is een extra beloning", aldus de verdediger.

Achterban

Maar ook het enthousiasme van de achterban was volgens Brinkman indrukwekkend. "Bij vertrek naar de finale toe werden we al door enorm veel mensen uitgezwaaid en bij terugkomst was de hele gemeente uitgelopen om ons toe te juichen. Dat geeft dan een extra goed gevoel."

Dit jaar mocht tot groot genoegen van eenieder de overwinning weer volop worden gevierd. Niet alleen een geweldige ervaring voor de honderden aanwezige hockeyliefhebbers, ook voor de club maakt het de overwinning extra speciaal. “Het is heerlijk om te winnen, maar het is helemaal geweldig om het samen te mogen vieren”, zegt Van Mierlo.

“Het was een ongelooflijk feest gistermiddag, meer dan 400 man was naar de hockeyclub gekomen om de winst samen te vieren”, zo vertelt ook Els van Mierlo, voorzitter van de hockeyclub. Niet alleen vanwege de winst van ‘haar mannen’, maar ook het feit dat het weer gezamenlijk gevierd kon worden. “Vorig jaar hebben ze ook gewonnen, maar vanwege de coronabubbel waar we toen middenin zaten, konden we het maar met een klein aantal mensen vieren”, aldus Van Mierlo.

Een klasse apart

Ook de burgemeester van Bloemendaal, Elbert Roest zat gistermiddag op de bühne in het zonovergoten Wagenaar stadion in Amsterdam en was live getuige van de overwinning. “Het was een magistrale wedstrijd. Ze speelden zeer compact, krachtig en enorm gedisciplineerd. Ze zijn absoluut een klasse apart”, aldus een zeer trotse burgervader.

Dat Bloemendaal een klasse apart is, bevestigt de prestatie van gisteren. Het herenteam is pas de eerste ploeg die zijn titel in de Euro Hockey League, die bij de mannen sinds 2007 bestaat, weet te prolongeren. Bloemendaal, tevens koploper van de Hoofdklasse won het toernooi eerder in 2009, 2013, 2018, vorig jaar en dus gistermiddag voor de vijfde keer.

'Grof genieten'

De huldiging naderhand op het balkon van clubhuis ging gepaard met vuurwerk, luid applaus en veel gejuich. Burgemeester Roest sprak op het balkon zowel de spelers als de menigte toe. “Buiten het feit dat het een enorm knappe prestatie was en een volkomen terechte overwinning, was de uitzinnige menigte tijdens de huldiging laat de essentie zien. De club leeft in de gemeenschap en er is een enorme betrokkenheid naar de club toe vanuit alle dorpen binnen onze gemeente”, zegt Roest. “Zo’n dag als gisteren is voor mij als burgemeester ‘grof genieten’.”

En genieten deed iedereen, het feest op de hockeyclub ging volgens Roest door tot in de kleine uurtjes. Vandaag zullen de spelers naar alle waarschijnlijkheid gebruiken om bij te komen en nog even na te genieten, maar daarna moeten ze weer aan de bak. Vanaf 15 mei starten de wedstrijden om die andere felbegeerde titel, landskampioen worden.

Driekwart van het onderwijspersoneel is tegen het verkorten van de zomervakantie, meldt de Algemene Onderwijsbond (AOb) op basis van een peiling onder leden. Het kabinet overweegt schoolvakanties anders in te richten met het oog op een mogelijke opleving van het coronavirus.

Wie zijn kind ooit heeft aangemeld voor kinderopvang is vast bekend met de lange wachtlijsten in deze sector. En toch is het aantal geregistreerde bedrijven in de kinderopvang in vijf jaar tijd met 20% gegroeid. Toch is het maar de vraag of er genoeg plek is voor alle ’coronababy’s’ die de komende jaren naar de opvang gaan.

Een bewoner van een sociale huurwoning van woningcorporatie Eigen Haard in Oost mag na vele maanden afwezig te zijn geweest en de woning illegaal te hebben onderverhuurd op straat gezet worden. Dat heeft de rechtbank deze maand geoordeeld.

De bewoner heeft sinds 1995 een verblijfsvergunning in Nederland. Naar eigen zeggen is hij normaal gesproken elk jaar een maand lang in Bangladesh, waar zijn echtgenote en een zoon wonen. Die gewoonte zou ertoe hebben geleid dat hij vanaf eind 2019 tot oktober 2021 niet in de woning in Oost verbleef. Hij zou namelijk door de coronacrisis niet terug hebben gekund naar Nederland. 

Portugese familie

De sociale huurwoning, een tweekamerwoning die hij voor 639,86 euro per maand huurde, bleek volgens Eigen Haard ook nog eens verhuurd te zijn aan een Portugese familie. Volgens een anonieme tipgever verdiende hij daar 1200 euro per maand aan. De melder zei ook dat de sociale huurder zich in Bangladesh bezig hield met politiek. 

De rechtbank volgt de conclusie van de man dat het bijna twee jaar jaar lang onmogelijk was om terug te keren naar de woning niet. "Dat is bovendien moeilijk voorstelbaar, nu Nederland zich steeds heeft ingezet om Nederlanders, ook tijdens strenge lockdowns in verschillende landen, zo snel mogelijk terug naar Nederland te laten reizen."

VEerboden

Ook gelooft de rechtbank dat de man die woning inderdaad aan anderen verhuurde. Hij heeft zich daarmee niet gehouden aan de huurovereenkomst, waarin staat dan hij de woonruimte voor zichzelf en eventuele gezinsleden moet gebruiken door er feitelijk te wonen. Onderverhuur en kamerverhuur, ook tijdelijk, is verboden en kan een boete opleveren. 

Hij moet de woning daarom binnen een maand uit. Eigen Haard wilde dat hij 5000 euro boete zou betalen, maar dat vindt de rechtbank te gortig. Bij het opleggen van de boete kijkt de woningcorporatie namelijk niet naar de duur of frequentie van het onderverhuren. Daardoor is de kans aanwezig 'dat de overtreding in bepaalde gevallen niet in een redelijke verhouding staat tot de geleden schade'.

Abdelali Bentohami uit Oost kan zich sinds 2010 traumachirurg noemen. Hij speelde in de jeugd bij Ajax maar koos toch voor de medische wereld. Behalve in Nederland opereert Bentohami ook in Marokko. Dat doet hij met zijn stichting Santé Pour Tous. 

De stem van Louis van Gaal is uit duizenden herkenbaar als hij luid het woord neemt in de kleedkamer. "Bentohami, ik zie jou binnenkort in het eerste van Ajax." We schrijven eind jaren tachtig, plaats van handeling is stadion De Meer aan het einde van de Middenweg. "Het was een wedstrijd tegen Sparta en ik had een paar keer gescoord, onder meer een prachtig afstandsschot. Van Gaal zag het wel in mij zitten", vertelt Abdelali ruim twintig jaar later tegen de Brug Krant.

Maar hij zag zelf geen carrière voor zichzelf als profvoetballer. Als 5-jarig kind droomde Abdelali Bentohami er al van om arts te worden. Die droom ontstond toen hij met zijn vader langs het lokale ziekenhuis van Al Hoceima, een kleine stad in Marokko, wandelde. De beelden van arme mensen, die voor de poort van het ziekenhuis stonden te dringen, maakten diepe indruk op hem. Hij werd traumachirurg en in 2010 richtte hij de nu 12-jarige medische hulporganisatie Santé Pour Tous op. Met Santé Pour Tous heeft hij inmiddels over de 3500 mensen geopereerd. Los van de medische hulp stuurt Bentohami namens de stichting ook nieuwe en tweedehands materiaal die de ziekenhuizen hard kunnen gebruiken.

In al die twaalf jaar dat Abdelali actief is met zijn stichting in Marokko zijn er drie jonge jongens overleden, vertelt hij. "Dat waren drie jongetjes te veel waarvan de zorg te laat kwam. Als ze op tijd geholpen waren hadden ze misschien nu nog geleefd". Bentohami hoopt met zijn stichting een aanvulling te zijn aan de zorg in Marokko.

Afgelopen jaren is de stichting om elke twee maanden een week in Marokko om verschillende mensen te helpen die bijvoorbeeld niet voor de zorg kunnen betalen. Wanneer de stichting naar Marokko gaat, zijn er ook altijd vrijwilligers die meegaan. Een ieder met zijn eigen specialiteit.

Abdelali zegt dat het voor hem ergens nog logisch klinkt dat hij wat terug wil doen voor zijn vaderland. Des te mooier hij het vindt dat de vrijwilligers zich zo hard inzetten zonder dat zij enige relatie hebben met Marokko. "Het is echt hartverwarmend en het geeft mij ook weer energie om nog meer gas te geven" zegt Bentohami. 

Door de coronacrisis was het moeilijk om Marokko binnen te komen. Tijdens die periode lag de hulp een beetje stil, maar daar komt snel verandering in: "Vanaf nu kunnen we weer doorgaan met waar we mee bezig waren", zegt Abdelali Bentohami.

Zijn droom is om een eigen ziekenhuis in Marokko op te zetten. Hij verwacht dat binnen nu en vijf jaar te realiseren. Meer informatie over de stichting van Abdelali Bentohami is hier te vinden. 

Het 55-jarig jubileumfeest van Jeugdcarnaval Hegelsom moest vorig jaar november vanwege corona worden uitgesteld, maar Tweede Paasdag kon de gigantische omelet met 5500 eieren dan toch in de pan.

Traditionele paasvuren, drie doldwaze dagen op Paaspop, volle kerken en files richting de Keukenhof. Het zonovergoten paasweekend was na twee coronajaren eindelijk weer als vanouds.

Het was een druk paasweekend in de stad. Nu de coronacrisis achter de rug ligt, vinden veel toeristen hun weg weer terug naar Amsterdam. Bij de terassen was het moeilijk om een leeg tafeltje te vinden en ook veel hotels waren volgeboekt. 

De Jordaan, het Rijksmuseum, de Dam en het Vondelpark. Toeristen genoten tijdens dit paasweekend volop van de stad en het weer. Marcel Hertroijs, manager van Backstage Hotel is blij met de terugkomst van de toeristen en ziet een groot verschil vergeleken met het paasweekend van vorig jaar: "Vorig Pasen waren er drie kamers bezet,  nu zijn we volgeboekt." 

Ook eigenaresse van café Gewaeght op de Nieuwmarkt, Yvonne Poellen, had een druk Pasen. Het café was vorig jaar rond deze tijd dicht, maar dit jaar zit het terras weer helemaal vol toeristen: "Alles is weer veel drukker, mensen komen overal vandaan, zowel uit Nederland als uit het buitenland." Hetroijs ziet in zijn hotel vooral veel Duitsers, Belgen en Amerikanen. "Vooral veel mensen uit de buurlanden."

Internationale toeristen 

De Internationale Vakantiemonitor van het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen verwacht dit jaar weer meer internationale toeristen. De prognoses lopen uiteen tussen de 48 procent en 90 procent meer toeristen die naar Nederland komen. De toeristen die Amsterdam bezoeken merken zelf ook dat de voller wordt.  "Het is druk in het centrum maar wanneer je daar iets buiten komt is het gelukkig wel rustiger." 

Ondanks het heerlijk lenteweer gingen er weer veel mensen traditiegetrouw naar de meubelboulevard. Na twee corona-jaren wordt de meubelboulevard weer massaal opgezocht.

De Loosdrechtse Esmée en Dennis hebben de coronacrisis nuttig doorgebracht. Ze bedachten namelijk hun eigen dobbelspel en met succes, want een bekende bordspelproducent zag er wel wat in. 

Het stel miste vaak de hysterie bij het spelen. "Dat je zeg maar naar elkaar over de tafel schreeuwt en dan je tegelijk keihard op het belletje wil slaan", legt Esmée uit. "Dat zagen we bij veel spelletjes niet." Dus besloot Dennis er een tijdje op te broeden en kwam uiteindelijk terug met Dobbeltime, wat later Zinga werd. 

Grote producent

En na het meedoen met een spelauteurswedstrijd kwam het spel in handen van wat online reviewers van spelletjes op YouTube, die weer contacten hadden met de bekende bordspellenproducent 999 Games. Die zagen wel wat in het spel van Esmée en Dennis. 

Naast dat het spel het goed gaat doen hopen Esmée en Dennis op nog iets anders, namelijk dat het spel gebruikt gaat worden om kinderen te leren rekenen. 

De Loosdrechtse Esmée en Dennis hebben de coronacrisis nuttig doorgebracht. Ze bedachten namelijk hun eigen dobbelspel en met succes, want een bekende bordspelproducent zag er wel wat in. 

Het stel miste vaak de hysterie bij het spelen. "Dat je zeg maar naar elkaar over de tafel schreeuwt en dan je tegelijk keihard op het belletje wil slaan", legt Esmée uit. "Dat zagen we bij veel spelletjes niet." Dus besloot Dennis er een tijdje op te broeden en kwam uiteindelijk terug met Dobbeltime, wat later Zinga werd. 

Grote producent

En na het meedoen met een spelauteurswedstrijd kwam het spel in handen van wat online reviewers van spelletjes op YouTube, die weer contacten hadden met de bekende bordspellenproducent 999 Games. Die zagen wel wat in het spel van Esmée en Dennis. 

Naast dat het spel het goed gaat doen hopen Esmée en Dennis op nog iets anders, namelijk dat het spel gebruikt gaat worden om kinderen te leren rekenen. 

Drie mensen in Shanghai die besmet waren met Covid-19 zijn zondag overleden. Ze zijn de eerste coronadoden die de Chinese miljoenenstad telt sinds zij in maart weer in lockdown ging. De slachtoffers waren tussen 89 en 91 jaar oud en hadden alle drie een zwakke gezondheid, meldt het stadsbestuur op sociale media.

Prinses Charlène van Monaco heeft op Instagram foto’s gedeeld van haar gezin. Ook prins Albert was te zien. Hij testte afgelopen week positief op corona, maar inmiddels zou hij negatief hebben getest.

Op meerdere plekken in Nederland worden zondagavond weer de traditionele paasvuren ontstoken. Op sommige plekken is dat drie jaar geleden. Achtereenvolgens de droogte en twee coronajaren gooiden roet in het eten voor de fans van paasvuren.

‘Von Anfang an’. Zo heet de theatershow waarmee Wir sind SPITZE! haar vijftienjarig bestaan markeert in het Parkstad Limburg Theater. Zanger Peter Ummels: „Mensen die ons niet kennen komen in een geregisseerde chaos terecht.”

Zowel in de kerk als de stad is de paasdrukte weer helemaal terug. Voor leden van parochie de Graankorrel in Amsterdam-Zuidoost is Pasen een belangrijke dag. In andere delen van de stad lijkt de paasgedachte soms wat verwaterd te zijn: "Ik heb eigenlijk geen idee wat we vieren."

Voor Melindez Maal, assistent bij de parochie, is het fijn om te zien dat de hele kerk weer vol zit: "Tijdens corona moesten we tegen veel parochianen nee zeggen als de dienst al vol zat, maar nu zit daar geen maximaal aantal meer op. Het is echt een fijne samenkomst, vooral voor de ouderen in ons midden."

Tijdens de dienst is er een apart moment voor de kinderen. Ook zij zijn met de paasgedachte bezig: "Voor mij is Pasen samenkomen, liefde voor alles", zegt een jongen die samen met zijn oma is gekomen. "We gaan straks lekker brunchen met de hele familie."

Tekst gaat verder onder de foto.

Ook in de rest van de stad zitten mensen niet stil. Maar de vraag is of dat door Pasen of het mooie weer komt. Niet iedereen weet precies waar deze dagen om gaan: "Ik zou het niet weten. De geboorte van Jezus?" reageert een van voorbijganger op het Museumplein. "Is Pasen niet nieuw leven? In de bomen, in de grond, in de bloemen?", vraagt een meisje zich af. "Hij is doodgegaan", weet een andere bezoeker te vertellen over Jezus.

De assistent van parochie de Graankorrel legt uit wat er precies gevierd wordt tijdens Pasen. "Christus sterft op Goede Vrijdag, en tijdens Pasen vieren we dat hij is opgestaan uit de dood", vertelt Maal. "En dat hij op weg is naar de hemel."

Wel of geen paaseieren?

Een samenkomst in de kerk of een uitje naar het centrum van de stad: mensen die een dag vrij hebben nemen het ervan. Een vader en dochter zijn samen op weg naar het Rijksmuseum: "Normaal zoeken we altijd eitjes met Pasen, maar dit jaar niet", vertelt het meisje. "We hebben ze allemaal al opgegeten", zegt haar vader.

Drie vrienden uit Finland en Amerika genieten in de zon van een zelfbenoemde 'fanta'. "Geen paaseieren voor ons dit jaar, maar we gaan wel naar een paasdiner vanavond." Het valt hen wel op dat alles in de stad gewoon nog doorgaat: "Ik had verwacht dat er meer met Pasen zou worden gedaan, het lijkt bijna een normale zondag zo."

Dit weekend is de paasdrukte zowel in de kerk als de stad weer helemaal terug. Voor leden van parochie de Graankorrel in Zuidoost is Pasen een belangrijke dag. In andere delen van de stad lijkt de paasgedachte soms wat verwaterd te zijn: "Ik heb eigenlijk geen idee wat we vieren."

Voor Melindez Maal, assistent bij de parochie, is het fijn om te zien dat de hele kerk weer vol zit: "Tijdens corona moesten we tegen veel parochianen nee zeggen als de dienst al vol zat, maar nu zit daar geen maximaal aantal meer op. Het is echt een fijne samenkomst, vooral voor de ouderen in ons midden."

Tijdens de dienst is er een apart moment voor de kinderen. Ook zij zijn met de paasgedachte bezig: "Voor mij is Pasen samenkomen, liefde voor alles", zegt een jongen die samen met zijn oma is gekomen. "We gaan straks lekker brunchen met de hele familie."

Ook in de rest van de stad zitten mensen niet stil. Maar de vraag is of dat door Pasen of het mooie weer komt. Niet iedereen weet precies waar deze dagen om gaan: "Ik zou het niet weten. De geboorte van Jezus?" reageert een van voorbijganger op het Museumplein. "Is Pasen niet nieuw leven? In de bomen, in de grond, in de bloemen?" vraagt een meisje zich af. "Hij is doodgegaan", weet een andere bezoeker te vertellen over Jezus.

De assistent van parochie de Graankorrel legt uit wat er precies gevierd wordt tijdens Pasen. "Christus sterft op Goede Vrijdag, en tijdens Pasen vieren we dat hij is opgestaan uit de dood", vertelt Maal. "En dat hij op weg is naar de hemel."

Wel of geen paaseieren?

Een samenkomst in de kerk of een uitje naar het centrum van de stad: mensen die een dag vrij hebben nemen het ervan. Een vader en dochter zijn samen op weg naar het Rijksmuseum: "Normaal zoeken we altijd eitjes met Pasen, maar dit jaar niet", vertelt het meisje. "We hebben ze allemaal al opgegeten", zegt haar vader.

Drie vrienden uit Finland en Amerika genieten in de zon van een zelfbenoemde 'fanta'. "Geen paaseieren voor ons dit jaar, maar we gaan wel naar een paasdiner vanavond." Het valt hen wel op dat alles in de stad gewoon nog doorgaat: "Ik had verwacht dat er meer met Pasen zou worden gedaan, het lijkt bijna een normale zondag zo."

In de rubriek ’Opgebiecht’ vertellen lezeressen anoniem hun geheimen. Deze keer biecht een vrouw op dat ze wel een beetje klaar is met de quarantaine van haar beste vriendin.