De Nederlandse visserij mag dan in zwaar weer verkeren, Egmond aan Zee baadde tijdens de Visserijdag in zomers zonlicht. Misschien nét te warm voor klederdracht, maar in ieder geval mooi meegenomen voor de bezoekers van het evenement. De Visserijdag is weer terug van weggeweest. Eerdere edities gingen niet door vanwege corona en een tekort aan medewerkers. 

"De Visserijdag is een traditie", vertelt Harry Harms van de organisatie tegen mediapartner Duinstreek Centraal.  En dus was het belangrijk om die dag weer in ere te herstellen. Voorafgaand aan de feestelijke dag met een nautische markt en activiteiten was er op vrijdag de plechtige herdenking. Daarbij staat Egmond aan Zee, ooit een echt vissersdorp, stil bij de vele offers die de dorpsgemeenschap heeft moeten brengen. Want de zee geeft, maar neemt ook.

Tijdens de Visserijdag werd ook stilgestaan bij de problemen waar moderne vissers mee te maken hebben. Door regelgeving en ongunstige vooruitzichten zien veel vissers zich gedwongen deel te nemen aan de uitkoopregeling, waardoor de Nederlandse vloot flink is uitgedund. Maar desondanks overheerste op de markt de gezelligheid. Uiteraard lieten de bezoekers zich een gebakken visje goed smaken. "Na het treuren komt het vieren."

De overheid heeft de nodige steken laten vallen met het inkopen van beschermingsmiddelen tijdens de coronacrisis. Zo werden niet alle afgesproken controles gedaan en hadden de aanbieders de macht bij het betalen van prijs en voorwaarden.

Na 36 edities van het Houtfestival in de Haarlemmerhout is het nog maar de vraag of het festival in dezelfde formule door kan gaan. Zondag kwamen enkele duizenden kinderen en volwassenen op het festival af om gratis te genieten van de vele diverse optredens.  Voorzitter Renske Leijten sprong ook op het podium om de financiële noodklok te luiden. 

"Waar we al heel lang tegenaan lopen, is dat we dit festival al jarenlang met heel veel energie en inzet organiseren met alle vrijwilligers, maar het is financieel heel instabiel", vertelt Leijten. Een paar minuten voor het interview met de festivalvoorzitter heeft de band Poil Ueda net een optreden gegeven voor een volle tent.

Divers programma en publiek

Poil Ueda? Ja, Poil Ueda. Een samenwerking tussen een Franse experimentele rockband en een traditioneel Japanse zangeres. Zo'n combinatie zie je niet vaak op de grote podia staan, maar wel op het Houtfestival in Haarlem. En dát is juist de kracht van het festival, vertelt Leijten.

Tekst gaat verder onder de video.

"Financieel is het einde in zicht. Door corona zijn een hoop toeleveranciers failliet gegaan. De leveranciers die er nog wel zijn, kunnen hogere prijzen vragen", vervolgt Leijten. In haar nachtmerrie is het Houtfestival voortaan niet meer gratis en staan er hekken om het terrein heen. En binnen die hekken minder podia. "Maar ik ben niet van opgeven en alle vrijwilligers hier ook niet." En dus moet er snel een oplossing komen, vinden ze.

Tekst gaat verder onder de video.

Om vier uur beklimt Leijten, tussen de acts door, het podium. Ze spreekt enkele honderden bezoekers toe. "De artiesten die u hier ziet, ziet u omdat ze super speciaal zijn en omdat wij tegenwoordig behoren tot een Europees netwerk van festivals. Hoe gaaf is dat? Gratis, divers en internationaal vermaard", zegt Leijten door de microfoon.

'Gratis is niet goedkoop'

"Het moet gratis blijven, dus zonder hekken. Maar gratis is niet goedkoop. Jullie 'moeten' daarom vriend worden van het Houtfestival. Voor één of een paar tientjes is dat mogelijk en zo zorgt u ervoor dat we er volgend jaar weer kunnen zijn", vervolgt Leijten. Applaus klinkt. Leijten maakt weer plaats voor de volgende band. Het Italiaanse trio Fanfara Station, inclusief Tunesische zanger. 

Na 36 edities van het Houtfestival in de Haarlemmerhout is het nog maar de vraag of het festival in dezelfde formule door kan gaan. Zondag kwamen enkele duizenden kinderen en volwassenen op het festival af om gratis te genieten van de vele diverse optredens.  Voorzitter Renske Leijten sprong ook op het podium om de financiële noodklok te luiden. 

"Waar we al heel lang tegenaan lopen, is dat we dit festival al jarenlang met heel veel energie en inzet organiseren met alle vrijwilligers, maar het is financieel heel instabiel", vertelt Leijten. Een paar minuten voor het interview met de festivalvoorzitter heeft de band Poil Ueda net een optreden gegeven voor een volle tent.

Divers programma en publiek

Poil Ueda? Ja, Poil Ueda. Een samenwerking tussen een Franse experimentele rockband en een traditioneel Japanse zangeres. Zo'n combinatie zie je niet vaak op de grote podia staan, maar wel op het Houtfestival in Haarlem. En dát is juist de kracht van het festival, vertelt Leijten.

Tekst gaat verder onder de video.

"Financieel is het einde in zicht. Door corona zijn een hoop toeleveranciers failliet gegaan. De leveranciers die er nog wel zijn, kunnen hogere prijzen vragen", vervolgt Leijten. In haar nachtmerrie is het Houtfestival voortaan niet meer gratis en staan er hekken om het terrein heen. En binnen die hekken minder podia. "Maar ik ben niet van opgeven en alle vrijwilligers hier ook niet." En dus moet er snel een oplossing komen, vinden ze.

Tekst gaat verder onder de video.

Om vier uur beklimt Leijten, tussen de acts door, het podium. Ze spreekt enkele honderden bezoekers toe. "De artiesten die u hier ziet, ziet u omdat ze super speciaal zijn en omdat wij tegenwoordig behoren tot een Europees netwerk van festivals. Hoe gaaf is dat? Gratis, divers en internationaal vermaard", zegt Leijten door de microfoon.

'Gratis is niet goedkoop'

"Het moet gratis blijven, dus zonder hekken. Maar gratis is niet goedkoop. Jullie 'moeten' daarom vriend worden van het Houtfestival. Voor één of een paar tientjes is dat mogelijk en zo zorgt u ervoor dat we er volgend jaar weer kunnen zijn", vervolgt Leijten. Applaus klinkt. Leijten maakt weer plaats voor de volgende band. Het Italiaanse trio Fanfara Station, inclusief Tunesische zanger. 

Tienduizenden mensen hebben na hun coronabesmetting nog steeds last van langdurige gezondheidsklachten. De aanpak om deze mensen te helpen moet beter, vindt het Maatschappelijk Impact Team (MIT). Het team adviseert aan het kabinet dat er meer kennis moet komen over langdurige covid en dat onder meer de zorg en het onderwijs toegankelijker moeten worden.

Het verhaal van Ingo wiens 15-jarige dochter verstrikt raakte in drugsdeals, maakt veel los bij Noordkoppers. Een moeder zag haar dochter een vergelijkbaar pad opgaan en, vult ze aan, de problemen zijn veel groter dan omschreven. "Een op de drie mensen in mijn omgeving koopt wel wiet of andere troep."

Deze moeder benaderde NH Nieuws na het lezen van het verhaal van Ingo en zijn dochter. Ze herkent het door de ervaringen van haar eigen dochter van 17 jaar. Daarnaast kan ze nog veel meer voorbeelden geven dankzij haar baan als sociaal werker. 

Zelf woont ze met haar gezin in Anna Paulowna en volgens haar zijn de problemen daar net zo groot zijn als rond Wieringen en Wieringerwerf. En het gaat niet alleen om handel in sigaretten en vapes, ze ziet ook hoe er in de omgeving tot aan Schagen gedeald wordt in pillen, cocaïne en, een nieuw fenomeen, het hoestdrankje Lean.

"Op de scholen zitten in iedere klas wel drie van die dealers", vertelt de moeder. “Die pubers zijn heel onzeker, ze willen graag ergens bij horen. Zo’n dealer doet dan eerst heel aardig tegen je, zo van: 'wil je ook eens proberen?'. Daarna wordt het steeds meer. Ze bieden je dan ook van alles op de pof aan: je mag nu vast wat nemen en later betalen. Als je niet betaalt, gaan ze psychische druk uitoefenen en dreigen."

Eenzaamheid en corona

Ronald Hein is werkzaam bij Link, een organisatie die zich inzet voor jongeren in Hollands Kroon. Hij ziet dat op scholen veel handeltjes plaatsvinden: "Met name handel in vapes is wijdverbreid op scholen. Jongeren denken dat het geen kwaad kan en er valt een beetje geld mee te verdienen. Niet veel, maar toch geld. Het kan een opstapje zijn naar roken en drugsgebruik, dat is zorgelijk."

Volgens Incluzio, een andere hulporganisatie, is eenzaamheid een belangrijke reden dat jongeren gaan gebruiken. In een schriftelijke reactie zeggen zij: "Incluzio denkt dat het gebrek aan perspectief bij jongeren kan bijdragen aan hun stemming, waardoor ze eerder middelen gaan gebruiken. Bijvoorbeeld het moeilijker vinden van huisvesting, financieel rond kunnen komen en gebruik van social media kunnen tot eenzaamheid leiden."

Ronald Hein: "Er mag meer voorlichting gegeven worden hoe zulk soort systemen werken, dat je er langzaam in gezogen wordt". "Preventie moet je aanpassen, zodat jongeren weerbaarder gemaakt worden, in plaats van alleen maar informatie strooien."

Bedreigd met de dood

De moeder weet goed hoe dealers druk uitoefenen op kinderen, omdat dit precies is wat haar dochter overkwam. "Ze is bedreigd dat ze vermoord zou worden. Ze slaapt nog steeds met het licht aan omdat ze angstig is."

Aangifte doen tegen de dealers kan ze niet: "Ik weet geen namen. Alleen voornamen, maar daar kun je niets mee. Dat netwerk houdt elkaar allemaal de hand boven het hoofd."

Haar dochter gebruikt af en toe wiet. Moeder laat het toe omdat haar dochter ADD heeft en de wiet haar kalmeert. Ook laat ze het toe omdat haar dochter dan in ieder geval met haar blijft praten: "We zijn thuis heel open en eerlijk, dat vind ik belangrijk want dan blijven ze me wel dingen vertellen. Mijn dochter belde bijvoorbeeld een keer op met: 'Mam, ik blijf vannacht op straat slapen. Maar het is maar 1 nachtje hoor.'"

Dat ene nachtje valt dan nog mee in vergelijking met andere verhalen die ze hoort. Ze is zelf sociaal werker van beroep en krijgt daarom veel verhalen mee. Via vrienden, maar ook via zorginstanties die haar benaderen voor hulp. Zo hoort ze veel verhalen van jongeren die weglopen van huis of zelfs uit gesloten instellingen. Daarom vindt ze het juist belangrijk te blijven communiceren met haar eigen kind.

Wietdeals op verjaardagsfeestje

Ook de middelbare scholen in Schagen – Vonk en het Regius College – zijn op de hoogte van de problemen, vertelt ze. Maar er wordt niet veel gedaan, behalve voorlichting. Ze kunnen ook niet veel doen, denkt ze: "De dealers gaan op het fietspad tussen de scholen staan, dan hoort het officieel nergens bij. Leerlingen verstoppen de waren vervolgens overal: in hun bh, in hun ondergoed. Mijn dochter weet heel goed dat ze in haar BH niet gaan fouilleren."

Anne Hoekstra, onderdeel van de raad van bestuur van het Regius College, reageert hierop: "Het Regius College is een campus, dus openbaar gebied: er staan geen hekken omheen. Dat wil zeggen dat het open karakter van de campus veel voordelen heeft, maar ook een nadeel: er kan makkelijk gedeald worden."

"We doen daaraan het volgende", vervolgt Hoekstra. "Ons adagium is zien en gezien worden. Conciërges lopen ook buiten rond, die houden de boel echt goed in de gaten. Als we eigen leerlingen betrappen, dan grijpen we heel hard in: schorsing en een verplicht gesprek met Brijder (stichting voor verslavingszorg, red.), eventueel ook met ouders erbij."

Ook als er een vermoeden is dat een leerling wiet heeft gebruikt, wordt Brijder ingeschakeld door de school. 

Het afgelopen jaar zijn er twee of drie mensen geschorst om deze reden, vertelt Hoekstra. "Niet veel op een school van 3000 leerlingen." Of het aantal dealers hoger ligt dan dat, kan hij niet zeggen: "Wat we niet zien, weten we uiteraard niet. Wat we wel zien, daar zitten we echt bovenop. Maar wat er verder in de stad Schagen of in het weekend gebeurt, hebben we weinig zicht op."

Ouders gebruiken zelf ook

De moeder uit Anna Paulowna wil dat er meer gedaan wordt. "Ik benader ook wel eens ouders van andere kinderen. Sommige ouders waarderen dat, anderen zeggen, waar bemoei je je mee." Ze ziet bijvoorbeeld dat veel ouders zelf ook drugs gebruiken, waardoor ze daar ook geen probleem in zien.

Een woordvoerder van de politie liet eerder al aan NH weten het probleem in de regio te herkennen. "Dat jeugd verdovende middelen gebruikt is geen geheim. Waar wij vaak tegenaan lopen is dat mensen daar onderling wel over praten, maar dat ze dat niet doen met namen en rugnummers."

"Er wordt wel veel over gesproken, maar die info blijft om allerlei redenen binnenskamers. Dit gaat over kinderen van 13, 14 jaar. Ik wil mensen graag oproepen: deel deze informatie met je wijkagent of de politie, dan kunnen we daar allicht wat mee doen."

Ingrijpen kan moeilijk zijn, geeft ook Incluzio aan: "Bij verslavingsproblematiek moet de verslaafde zelf bereid zijn om te veranderen en gezinnen moeten bereid zijn om naar gezinspatronen te kijken."

De organisatie zet daarom in op preventie. Samen met organisaties als GGD/InCotrol en Brijder wordt voorlichting gegeven op scholen.

Dat de drempel om hulp te zoeken voor ouders hoog kan zijn, herkent ook Ronald Hein van Link: "Bel je de politie, dan denk je dat de politie gelijk ook moet handelen. Ouders kunnen ook naar Link bellen. Wij gaan eerst in gesprek: is actie al nodig? Zo ja, leggen wij de link met welke partij kan helpen."

Wat is er aan de hand met Pontplein, de snackbar bij de pont, op het drukke knooppunt op de grens van IJmuiden en Velsen-Zuid? Talloze IJmuidenaren passeren dagelijks tot hun teleurstelling een dichte eettent. Komt daar de volgende zomer verandering in?

Dagjesmensen, fietsers en mensen die op het pontje wachten. Sinds decennia is de snackbar op het Pontplein een geliefde pleisterplaats. Al ruim een jaar is de tent dicht en dat roept een boel vragen op.

Wie antwoorden probeert te vinden via de website van de zelfverklaarde 'poort van IJmuiden', wordt niet veel wijzer. Op 7 juni zou Pontplein na een korte pauze van twee weken weer opengaan: in het jaar 2022 welteverstaan. Maar dat is nooit gebeurd.

Zonde, want de populaire trekpleister was in de coronatijd ook al zo lang dicht. Een nieuwe uitbater, Frank Lokhoff, had de tent vanaf het begin van vorig jaar juist weer nieuw leven ingeblazen.

Lokhoff had toen grootse plannen voor feestavonden met livemuziek op het terras langs het water. Maar voor de zomer van 2022 trok hij toch weer de stekker eruit. Waarom? Dat wil hij niet vertellen.

Troosteloze snackmuur

En nu biedt de lege snackmuur van Pontplein al meer dan een jaar een troosteloze aanblik voor alle fietsers en pontgangers. Als het aan eigenaar Rick Koelemeij ligt, gaat Pontplein in de zomer van 2024 wél gewoon weer open, met IJmondse delicatessen als kibbeling en fish and chips.

De huidige sluiting heeft volgens hem een simpele reden: "Het seizoen is nu al begonnen en we hebben niet genoeg personeel. We kunnen niet zomaar mensen van onze twee andere locaties, de restaurants Kop van de Haven en Gerard van Es, vandaan trekken. En we willen wel goede kwaliteit bieden, ook bij Pontplein."

In de grote ruiten van Pontplein zijn geen vacatures te bekennen en de online vacaturepagina staat verborgen op de website, maar volgens Koelemeij is het wel degelijk zo: "Als we genoeg goede mensen kunnen aannemen, gaat Pontplein volgend zomerseizoen weer open."

Wat is er aan de hand met Pontplein, de snackbar op het drukke knooppunt op de grens van IJmuiden en Velsen-Zuid? Talloze IJmuidenaren passeren dagelijks tot hun teleurstelling een dichte eettent. Komt daar de volgende zomer verandering in?

Wie antwoorden probeert te vinden via de website van de zelfverklaarde 'poort van IJmuiden', wordt niet veel wijzer. Op 7 juni zou Pontplein na een korte pauze van twee weken weer opengaan: in het jaar 2022 welteverstaan. Maar dat is nooit gebeurd.

Zonde, want de populaire snackplek was in de coronatijd ook al zo lang dicht. Een nieuwe uitbater, Frank Lokhoff, had de tent vanaf het begin van vorig jaar juist weer nieuw leven ingeblazen.

Lokhoff had toen grootse plannen voor feestavonden met livemuziek op het terras langs het water. Maar voor de zomer van 2022 trok hij toch weer de stekker eruit. Waarom? Dat wil hij niet vertellen.

Troosteloze snackmuur

En nu biedt de lege snackmuur van Pontplein al meer dan een jaar een troosteloze aanblik voor alle fietsers en pontgangers. Als het aan eigenaar Rick Koelemeij ligt, gaat Pontplein in de zomer van 2024  wél gewoon weer open, met IJmondse delicatessen als kibbeling en fish and chips.

De huidige sluiting heeft volgens hem een simpele reden: "Het seizoen is nu al begonnen en we hebben niet genoeg personeel. We kunnen niet zomaar mensen van onze twee andere locaties, de restaurants Kop van de Haven en Gerard van Es, vandaan trekken. En we willen wel goede kwaliteit bieden, ook bij Pontplein."

In de grote ruiten van Pontplein zijn geen vacatures te bekennen en de online vacaturepagina staat verborgen op de website, maar volgens Koelemeij is het wel degelijk zo: "Als we genoeg goede mensen kunnen aannemen, gaat Pontplein volgend zomerseizoen weer open."

De Britse minister Michael Gove heeft zijn excuses aangeboden na het opduiken van een „verschrikkelijke” video van een feest bij de regerende Conservatieve Partij. Het feest vond plaats tijdens een coronalockdown in december 2020 en maakte deel uit van het zogeheten partygate-schandaal.

Onder druk wordt alles vloeibaar. Nu een ruime meerderheid van de Tweede Kamer alsnog onderzoeken eist naar de effecten van afzonderlijke coronamaatregelen als de mondkapjesplicht, de scholensluiting en de avondklok, is Ernst Kuipers (D66), minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport overstag.

Ajax gaat in juli oefenwedstrijden spelen tegen het Oekraïense Shakhtar Donetsk, RSC Anderlecht uit België en het Duitse FC Augsburg. In augustus spelen de Amsterdammers ook nog een oefenduel, maar de tegenstander moet nog worden aangekondigd. Ook keert de open dag van Ajax na vier jaar weer terug. 

Ajax begint 29 juni met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen, dat is ook de eerste keer dat de nieuwe hoofdcoach Maurice Steijn de leiding neemt op het trainingsveld. Eerst wordt er ruim twee weken getraind, om vervolgens de oefencampagne af te trappen tegen Shakhtar op 18 juli. Waar het duel wordt gespeeld is nog niet duidelijk, Ajax voert gesprekken met een amateurclub om het daar te organiseren.

De Amsterdammers speelden vorig jaar twee keer tegen de Oekraïners. In de Johan Cruijff Arena werd een benefietwedstrijd gespeeld dat door Ajax met 3-1 werd gewonnen. Een dag later namen de wissels het tegen elkaar op in een duel op De Toekomst, Ajax wist toen met 3-0 te winnen. Vier dagen na het komende duel tegen Shakhtar, op 22 juli, reist de Ajax-selectie af naar Brussel om te spelen tegen Anderlecht.

Bundesliga

Van 24 tot 29 juli gaat Ajax op trainingskamp naar Duitsland. Het trainingskamp wordt op 29 juli afgesloten met een oefenwedstrijd bij Bundesliga-club FC Augsburg. Op 6 augustus reizen de Amsterdammers nog een keer richting Duitsland voor een oefenwedstrijd. Wie dat is moet nog door de club worden aangekondigd, maar Ajax laat weten dat het wel gaat om een club uit de Bundesliga. 

Dit seizoen keert op 8 augustus de open dag van Ajax weer terug. Vier jaar lang werd de traditionele dag tijdens de voorbereiding op het seizoen niet gehouden. Eerst drie jaar lang vanwege de coronapandemie, daarna bleek het voor de club 'niet haalbaar om een Ajax-waardige open dag te organiseren'. Tijdens de open dag wordt de selectie van het aankomende seizoen gepresenteerd en is er een open training in de Arena. 

Met een speciale jubileumeditie viert Stratego haar 65 jarige verjaardag. De Amsterdamse Jacques Mogendorff bedacht het spel. Het is een klassieker geworden, net als Monopoly en Rummikub. Tijdens corona kregen bordspellen tijdens de verschillende lockdowns weer een opleving. Dat zorgde zelfs voor een prijsstijging. Vooral puzzels waren populair en er kwamen ook veel nieuwe spellen op de markt. Wat is jouw favoriete bordspel? Is dat Ganzenbord, Kolonisten van Catan, Quixx of Keer op Keer?  We horen het graag!

Een nog hogere toeristenbelasting zal grote gevolgen voor de hele stad hebben. Daarvoor waarschuwt Erik-Jan Ginjaar, directeur van Postillion Hotels. 

De toeristenbelasting was al de hoogste van Europa. Een maand geleden bleek dat die belasting nog een euro (van 3 naar 4 euro)  en 1 procent hoger per hotelovernachting (dat was 7 procent) stijgt. Voor coalitiepartijen GroenLinks, PvdA en D66 gaat dat nog niet ver genoeg. Zij vroegen vorige week om een 'forse verhoging' van deze belasting. Volgens PvdA-fractievoorzitter Lian Heinhuis is het 'een van de middelen is om echt die druk omlaag te brengen'. 

"Uiteindelijk betaalt de overnachtende toerist. En de gevolgen zijn desastreus", vat hij samen. Volgens Ginjaar ontstaat er elke keer dat de gemeente de toeristenbelasting verhoogd 'internationaal gedoe'. "Gedoe omdat we er slecht op staan. En het lijkt of we toeristen weg willen jagen."

Rapport

In mei werd er ook een rapport gepresenteerd waarin stond dat de hoogte van de toeristenbelasting weliswaar een remmend effect heeft op het aantal toeristische overnachtingen, maar dat dat effect niet heel groot is. Sterker nog, pas bij een verdrievoudiging zou het aantal overnachtingen pas onder de gewenste 18 miljoen komen te liggen. 

"Dat is een excel-werkelijkheid", vindt Ginjaar. "Ik sta met mijn voeten in de klei op beurzen waar ik praat met mensen die naar Nederland willen komen. Ik praat met professoren die in Nederland een congres willen organiseren. En die mensen vertellen een heel ander verhaal dan in dat wiskundige rapport staat."

Het aantal overnachtingen komt in 2023 waarschijnlijk op 23 miljoen uit. Ginjaar zegt desondanks dat de hotelbranche nog steeds aan het herstellen is van de coronacrisis. "Ik heb in 2020 10 miljoen verlies geschreven en in 2021 8 miljoen verlies geschreven. Dus iedereen die zegt dat ik goud geld verdien, mag morgen in mijn jaarrekening kijken. Het is niet zo."

Andere maatregelen

Ginjaar hoopt op een vrijstelling van toeristenbelasting voor congresbezoekers en roept de gemeente op om over andere maatregelen na te denken, zoals het belasten van bezoekers die niet in de stad blijven slapen. Verder vindt de directeur van de hotelketen dat de nuance in de discussie verloren is gegaan en dat er verschillende soorten toeristen zijn, die niet altijd voor drukte of overlast zorgen. 

Wethouders Sofyan Mbarki en Hester van Buren hebben al aangegeven dat ze later inderdaad met een voorstel voor een hogere toeristenbelasting komen, maar ze zeiden wel dat verdrievoudiging hen te ver gaat vanwege de grote onzekerheden en risico's die daarbij horen.

Een ruime meerderheid van de Tweede Kamer wil dat het kabinet nut en noodzaak van de scholensluiting, de avondklok en de mondkapjesplicht tijdens de coronacrisis afzonderlijk laat onderzoeken. Tot nu weigert het kabinet dat. De maatregelen waren zo ingrijpend dat een onderzoek naar het effect ervan op het bestrijden van de pandemie op zijn plaats is, ook om lessen te kunnen trekken voor toekomstige pandemieën. Dat vinden onder meer coalitiepartijen VVD, D66 en CDA, en de oppositiepartijen PVV, GL, PvdA, SP en SGP.

Minister-president Mark Rutte staat nog steeds volledig achter het besluit van januari 2021 om de avondklok in te voeren, om zo te proberen de coronacrisis te bezweren. Die stelligheid leidde tot frustratie, irritatie en boosheid bij een groot deel van de oppositie, waaronder PvdA, GroenLinks, PVV en SGP.

Doe geen domme dingen, zeker niet op exotische bestemmingen. Dat is de voornaamste waarschuwing die het ministerie van Buitenlandse Zaken wil meegeven voor de komende zomervakantie. „Na corona gaan mensen weer op verre reizen, maar ze vergeten dat het daar anders is dan in Nederland.”

Drie jaar lang zochten ze naar een plek aan het water. Dat Marieke van der Klink en Rick Steinmann uiteindelijk op het water belandden was niet alleen voor henzelf een verrassing, ook hun kinderen keken ervan op. Nu genieten ze alweer een jaar van hun woonark Wind & Waterliede die genomineerd is voor de Woonboot van het Jaar-verkiezing. Vrijdag is de prijsuitreiking.

Helemaal niks wist het tweetal van woonboten. In Amsterdam woonden ze in een groot huis van vier verdiepingen en een klein tuintje. Toen de kinderen allemaal het nest hadden verlaten, besloten ze voor hun droom te gaan. Een huis aan het water in een cirkel van 30 kilometer rondom Amsterdam. "We wilden in de buurt van de kinderen en kleinkinderen blijven", legt Marieke uit.

Tekst loopt door onder de foto.

De zoektocht begon: hun oog viel op een molen, een Zaans huisje en zelfs een kleine jachthaven in De Rijp. Alles behalve standaard moest hun nieuwe woonplek worden. Het mocht allemaal niet zo zijn. Tot ze eind maart 2021 midden in coronatijd op Funda een woonark met een tuin van 2.000 vierkante meter aan de Ringvaart zagen.

"We gingen kijken en waren op slag verliefd. Op basis van 20 minuten hebben we een bod gedaan. Mijn dochter vroeg naderhand cynisch: Wat heb je nu eigenlijk gekocht?", vertelt Rick lachend.

Ze bleken de nieuwe eigenaren van een lap grond met tien paardenstallen, een schuur, een tuinhuis en een ligplaats met een vervallen ark die aan vervanging toe was. Ook niet te vergeten de levensgrote beelden, oriëntale bloempotten en een steiger met zwemtrapje. En dat allemaal aan het randje van Haarlem.

Tekst loopt door onder de foto.

Opeens moesten ze snel handelen. Haastje, repje werd hun Amsterdamse woning verkocht en doken ze in de wereld van de woonarken. "Je duikt in een avontuur waarvan je niet weet waar je terecht komt. Alles moesten we uitzoeken. We hadden geen idee met welke vergunningen en reglementen we ons allemaal moesten bezighouden. En dat waren er meer dan we dachten." En niet onbelangrijk, ze moesten arkenbouwers vinden voor hun nieuw te bouwen woonplek.

Wensen

"We wilden een duurzame boot: nul op de meter, met veel hout zoals bamboe, zonnepanelen op het dak en een warmtepomp." Ze kozen ervoor hun plannen voor te leggen aan een jonge architect Alwin Minks uit Sneek en twee jonge woonarkenbouwers Domera uit Gouda. "We gunden het project aan jonge ondernemers. Deze twee zeiden nooit 'nee' tegen onze wensen. Ze kwamen met slimme oplossingen en waren bereid mee te denken richting onze wensen."

Tekst loopt door onder de foto.

Natuurlijk ging niet alles over rozen. De materiaalprijzen stegen de pan uit, waardoor de boot een meter korter werd dan gepland, bij de 13 uur durende reis van Gouda naar Haarlem botste de gloednieuwe ark tegen een brug en eindelijk op de bestemming aan de Lieoever aangekomen, bleek de 200 ton wegende woonark op de bodem te liggen en moest er opnieuw worden gebaggerd. Maar toen eindelijk alle obstakels overwonnen waren, konden ze hun geluk niet op.

Thuis

"Het is een fantastische plek om te wonen. Ik ben bij de Reeuwijkse Plassen geboren en dat gevoel tussen het water en de weilanden heb ik weer. Het klinkt cliché, maar hier ben ik thuis." Gingen ze eerder geregeld op vakanties naar verre oorden, nu genieten ze volop van hun stekkie aan de Ringvaart.

Tekst loopt door onder de foto.

"Het is een groot avontuur hier. We moeten van alles leren. Afgelopen winter moesten we opeens de bovengrondse leidingen verwarmen tegen bevriezing. En over het snoeien van bomen en moestuinieren. In Amsterdam hadden we twee heggenscharen en dat was het. Hier kunnen we het gereedschap niet tellen."

Winterkoninkje

"Van de dieren kan ik ook zo genieten. Een winterkoninkje die op de rand van de emmer zit en me gezelschap houdt als ik aan het tuinieren ben. De negen eendenmannen in de vijver die met elkaar zitten te praten als hun vrouwtjes op eieren aan het broeden zijn. Of een rat die langs rent. En ja, er ligt ook weleens een dood dier. We zitten hier midden in de natuur."

Tekst loopt door onder de foto.

Veel is er veranderd sinds ze Amsterdam verlieten. Ze leven veel meer buiten. De kinderen en kleinkinderen die er eerst een hard hoofd in hadden komen nu maar al te graag langs. In de ark is een stapelbed en een bedstee gemaakt voor logés. Een ruime sfeervolle keuken was een must, want Rick kookt graag.

Winnaars

In de ochtend ontwaken ze met uitzicht over de Ringvaart en de weilanden erachter, daarna ontbijten ze op het plaatsje op de boot aan het water met de eenden Betsie en Bram die gezellig komen buurten. 's Avonds kijken ze door het langwerpige raam aan de landzijde uit over de tuin. "Vooral als de zon ondergaat is het net een schilderij."

Vrijdag gaan Rick en Marieke naar de verkiezing van de Woonboot van het jaar in Amsterdam. Maar of ze nu winnen of verliezen dat maakt hen niet uit. Zij hebben al gewonnen.       

Wil je nog stemmen op de Woonboot van het jaar? Dat kan op www.woonbootvanhetjaar.nl

Drie jaar lang zochten ze naar een plek aan het water. Dat Marieke van der Klink en Rick Steinmann uiteindelijk op het water belandden was niet alleen voor henzelf een verrassing, ook hun kinderen keken ervan op. Nu genieten ze alweer een jaar van hun woonark Wind & Waterliede die genomineerd is voor de Woonboot van het Jaar-verkiezing. Vrijdag is de prijsuitreiking.

Helemaal niks wist het tweetal van woonboten. In Amsterdam woonden ze in een groot huis van vier verdiepingen en een klein tuintje. Toen de kinderen allemaal het nest hadden verlaten, besloten ze voor hun droom te gaan. Een huis aan het water in een cirkel van 30 kilometer rondom Amsterdam. "We wilden in de buurt van de kinderen en kleinkinderen blijven", legt Marieke uit.

Tekst loopt door onder de foto.

De zoektocht begon: hun oog viel op een molen, een Zaans huisje en zelfs een kleine jachthaven in De Rijp. Alles behalve standaard moest hun nieuwe woonplek worden. Het mocht allemaal niet zo zijn. Tot ze eind maart 2021 midden in coronatijd op Funda een woonark met een tuin van 2.000 vierkante meter aan de Ringvaart zagen.

"We gingen kijken en waren op slag verliefd. Op basis van 20 minuten hebben we een bod gedaan. Mijn dochter vroeg naderhand cynisch: Wat heb je nu eigenlijk gekocht?", vertelt Rick lachend.

Ze bleken de nieuwe eigenaren van een lap grond met tien paardenstallen, een schuur, een tuinhuis en een ligplaats met een vervallen ark die aan vervanging toe was. Ook niet te vergeten de levensgrote beelden, oriëntale bloempotten en een steiger met zwemtrapje. En dat allemaal aan het randje van Haarlem.

Tekst loopt door onder de foto.

Opeens moesten ze snel handelen. Haastje, repje werd hun Amsterdamse woning verkocht en doken ze in de wereld van de woonarken. "Je duikt in een avontuur waarvan je niet weet waar je terecht komt. Alles moesten we uitzoeken. We hadden geen idee met welke vergunningen en reglementen we ons allemaal moesten bezighouden. En dat waren er meer dan we dachten." En niet onbelangrijk, ze moesten arkenbouwers vinden voor hun nieuw te bouwen woonplek.

Wensen

"We wilden een duurzame boot: nul op de meter, met veel hout zoals bamboe, zonnepanelen op het dak en een warmtepomp." Ze kozen ervoor hun plannen voor te leggen aan een jonge architect Alwin Minks uit Sneek en twee jonge woonarkenbouwers Domera uit Gouda. "We gunden het project aan jonge ondernemers. Deze twee zeiden nooit 'nee' tegen onze wensen. Ze kwamen met slimme oplossingen en waren bereid mee te denken richting onze wensen."

Tekst loopt door onder de foto.

Natuurlijk ging niet alles over rozen. De materiaalprijzen stegen de pan uit, waardoor de boot een meter korter werd dan gepland, bij de 13 uur durende reis van Gouda naar Haarlem botste de gloednieuwe ark tegen een brug en eindelijk op de bestemming aan de Lieoever aangekomen, bleek de 200 ton wegende woonark op de bodem te liggen en moest er opnieuw worden gebaggerd. Maar toen eindelijk alle obstakels overwonnen waren, konden ze hun geluk niet op.

Thuis

"Het is een fantastische plek om te wonen. Ik ben bij de Reeuwijkse Plassen geboren en dat gevoel tussen het water en de weilanden heb ik weer. Het klinkt cliché, maar hier ben ik thuis." Gingen ze eerder geregeld op vakanties naar verre oorden, nu genieten ze volop van hun stekkie aan de Ringvaart.

Tekst loopt door onder de foto.

"Het is een groot avontuur hier. We moeten van alles leren. Afgelopen winter moesten we opeens de bovengrondse leidingen verwarmen tegen bevriezing. En over het snoeien van bomen en moestuinieren. In Amsterdam hadden we twee heggenscharen en dat was het. Hier kunnen we het gereedschap niet tellen."

Winterkoninkje

"Van de dieren kan ik ook zo genieten. Een winterkoninkje die op de rand van de emmer zit en me gezelschap houdt als ik aan het tuinieren ben. De negen eendenmannen in de vijver die met elkaar zitten te praten als hun vrouwtjes op eieren aan het broeden zijn. Of een rat die langs rent. En ja, er ligt ook weleens een dood dier. We zitten hier midden in de natuur."

Tekst loopt door onder de foto.

Veel is er veranderd sinds ze Amsterdam verlieten. Ze leven veel meer buiten. De kinderen en kleinkinderen die er eerst een hard hoofd in hadden komen nu maar al te graag langs. In de ark is een stapelbed en een bedstee gemaakt voor logés. Een ruime sfeervolle keuken was een must, want Rick kookt graag.

Winnaars

In de ochtend ontwaken ze met uitzicht over de Ringvaart en de weilanden erachter, daarna ontbijten ze op het plaatsje op de boot aan het water met de eenden Betsie en Bram die gezellig komen buurten. 's Avonds kijken ze door het langwerpige raam aan de landzijde uit over de tuin. "Vooral als de zon ondergaat is het net een schilderij."

Vrijdag gaan Rick en Marieke naar de verkiezing van de Woonboot van het jaar in Amsterdam. Maar of ze nu winnen of verliezen dat maakt hen niet uit. Zij hebben al gewonnen.       

Wil je nog stemmen op de Woonboot van het jaar? Dat kan op www.woonbootvanhetjaar.nl

Fotograaf Jaap van de Beukel kwam een paar jaar geleden als nieuweling in de buurt Tuindorp Nieuwendam in Amsterdam-Noord wonen. Hij raakte gefascineerd door zijn nieuwe buurt en de veelal oudere bewoners. Hij begon ze te fotograferen, meestal in hun karakteristieke huiskamers. Daar is de portrettenserie Mijn Noord van gemaakt. Andere tips voor het weekend zijn de Mooie Noten Finale in Amsterdam en Julianapop in de Noordkop. 

Tip 1: Mijn Noord fototentoonstelling 

Een paar jaar geleden kocht fotograaf Jaap van de Beukel een flatje in Amsterdam-Noord. Hij keek uit over Tuindorp Nieuwendam en het beeld van de jaren dertig woningen met rode daken en de bewoners in scootmobiels en met hondjes maakte hem nieuwsgierig.

"Het was ook midden in de coronatijd en ik kon nergens naar toe. Toen heb ik van mijn nieuwe buurt mijn werkgebied gemaakt", vertelt Van de Beukel. Hij maakte praatjes met mensen, gluurde 's avonds stiekem naar binnen en vroeg of hij mensen mocht fotograferen. "Soms waren ze wat terughoudend, maar meestal was er een warm welkom, zat ik aan een kop koffie en hadden we leuke gesprekken". 

Tekst gaat verder na de foto. 

Een van de geportretteerden is Ellie. Zij werd samen met haar man en haar honden in de huiskamer op de foto gezet. "De foto vind ik fantastisch. Met mijn beestjes er op, waarvan er inmiddels een paar overleden zijn", vertelt ze.

"Jaap kwam niet alleen eventjes een foto maken. Hij toonde ook interesse en is daarna nog vaak langsgekomen. Hij is eigenlijk een soort vriend geworden van ons". Jaap beaamt dat. "Wat ik gemerkt heb, is dat je als nieuweling gewoon ook naar hun verhalen moet luisteren en dat je dan al heel snel geaccepteerd wordt". 

Als je naar de foto's kijkt, zie je ook een wereld die er over een aantal jaar misschien niet meer is. In andere delen van de Noord slaat de gentrificatie misschien harder toe dan in Tuindorp Nieuwendam, maar ook hier verdwijnen sociale huurwoningen en worden huizen verkocht aan nieuwkomers.

Op de foto's van Jaap zie je ook in meerderheid oudere bewoners. "Dat is ook echt zo. Er wonen ook veelal oudere mensen hier", vertelt Jaap "De woningen zijn ook niet groot hoor. Vaak moest ik mij helemaal tegen de achtermuur drukken om de kamer er goed op te krijgen. Ik heb ook speciaal een groothoeklens gekocht voor het ruimtelijk effect", lacht Jaap.

Tekst gaat verder na de foto. 

Een beetje een atypische foto is die van het jonge stel Daniel en Natasja. De foto waarop ze bij hun Amerikaanse auto en huisje met palmboom staan zou ook zomaar in Miami gemaakt kunnen zijn. "Dat komt natuurlijk door die palmboom en die auto, maar het is wel degelijk in het in Noord", zegt Jaap.

"Daniel is ook een nieuwkomer in de buurt. Acht jaar geleden plantte hij een palmboom in de tuin van mijn nieuwe woning. Zijn buurvrouw bood spontaan haar hulp aan. Van het een kwam het ander. Inmiddels zijn ze getrouwd en hebben ze een dochter." 

De tentoonstelling Mijn Noord met foto's van Jaap van de Beukel is tot en met 25 juni te zien op het Purmerplein in Amsterdam-Noord. Daarna staat de tentoonstelling op de Buikslotermeerweg en op de NDSM-kade. Er is een speciale website Mijn Noord waarop de foto's, de verhalen en filmpjes van de bewoners van tuindorp Nieuwedam te vinden zijn. 

Tekst gaat verder na de foto. 

Tip 2: Mooie Noten Festival Vondelpark Amsterdam

Het is inmiddels een beetje een traditie aan het worden: Mooie Noten, de wedstrijd voor singer-songwriters en akoestische acts, georganiseerd door de Amsterdamse GRAP. En op zondag 19 juni nemen 3 finalisten het tegen elkaar op.  Kaya, Neko en Janna Baerends staan op het podium in Het Vondelpark om te bepalen wie dit jaar de mooiste noten speelt. 

Neko is het slaapkamerproject van Robin de Geus, die liedjes schrijft over het op je bek gaan op de weg naar volwassen worden, doen alsof het goed gaat en de onzinnigheid van het ophouden van een opgeblazen ego. Pijnlijke waarheden vertelt in bitterzoete en avontuurlijke indie-pop liedjes.

Kaya creëert met haar nummers een bitterzoete oceaan over liefde, depressie, ego, familie en religie. Een plek waar haar liedjes troost kunnen bieden aan haar publiek en iedereen iets minder eenzaam kunnen maken.

Janna Baerends is een jonge verhalenverteller die je oren spitst met haar geladen songs. Haar gedachten en gevoelens vinden weerklank in haar gitaar- en pianospel en warme zangstem. Geïnspireerd door songwriters uit de jaren zeventig, vermengt ze pop, jazz en folk op geheel eigen wijze.

Er zijn deze middag ook nog gastoptredens van Faela en Celine Cairo. Eerdere winnaars van Mooie Noten zijn onder andere Juliet, Melle, Susann, Meis, Jana Mila, Eelke Ankersmit, Pitou en Lucas Hamming.

De finale van Mooie Noten in het Vondelpark Openluchttheater is gratis toegankelijk en start om 15:00.

Tip 3: Julianapop in Julianadorp (bij Den Helder) 

Voor wie Mooie Noten wat te braaf is kan afreizen naar het noorden van onze provincie waar het festival Julianapop gehouden wordt. In Julianadorp staat een keur aan Nederlandse artiesten op het podium. De eerste topper is de razend populaire Froukje die deze zomer geen festival over lijkt te slaan. Voor Froukje moet je er wel vroeg bij zijn, want ze staat al om 14:14 uur op het podium. Zomerse Nederhop is er van rapper Bizzey. En de wat oudere bezoekers kunnen genieten van Pater Moeskroen en Martijn Fischer die hits van André Hazes zingt. Het hele veld kan tenslotte uit zijn dak gaan bij de Snollebollekes. 

Julianapop vindt plaats op het nieuwe evenemententerrein in Julianadorp: deze ligt aan de Schoolweg en Zuiderhaaks. Het begint om 14:00 uur.

Op het Beverwijkse Castor College worden een aantal geslaagden op een bijzondere manier verrast. "Sommige leerlingen hebben een pittig jaar achter de rug en die geven we even een beetje extra liefde", vertelt docent Jaap Maks.

In felgekleurde hartjespakken, met een grote toeter en een videowagen waarop een felicitatie van een dierbare staat, reed de docent met collega Alexandra door de IJmond om examenkandidaten te feliciteren met hun diploma.

Zware tijd

Op het Beverwijkse Castor College worden een aantal geslaagden op een bijzondere manier verrast. "Sommige leerlingen hebben een pittig jaar achter de rug en die geven we even een beetje extra liefde", vertelt docent Jaap Maks.

In felgekleurde hartjespakken, met een grote toeter en een videowagen waarop een felicitatie van een dierbare staat, reed de docent met collega Alexandra door de IJmond om examenkandidaten te feliciteren met hun diploma.

Zware tijd

Vorige week besloten de Europese Commissie en de World Health Organization dat een „digitaal Covid-19-certificaat” wordt ingevoerd „om een globaal systeem te vestigen dat burgers over de hele wereld zal beschermen tegen bestaande en toekomstige gezondheidsgevaren, inclusief pandemieën.”

Hotelketen Van der Valk had meer coronasteun moeten krijgen. Dat betoogden ruim zestig hotels van het familiebedrijf dinsdag in een zaak tegen de Staat voor het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb).

Bier, bacardi-cola of een breezertje. Veel jongeren zijn ruim onder de 18 jaar als ze hun eerste alcoholische drankje nemen. En dat dat ook weleens helemaal mis kan gaan, weet kinderarts Carole Lasham van Tergooi als geen ander. "Vreselijk, dan moet je de ouders bellen dat hun kind in coma ligt", vertelt ze in het lokale radioprogramma NH Gooi Spreekuur.

Samen met Jacqueline Krouwel van Jellinek was Carole Lasham afgelopen zaterdag te gast bij het medische programma NH Gooi Spreekuur. Het onderwerp: comazuipen. Als algemeen kinderarts in Tergooi ziet zij zo'n 25 keer per jaar een jongere per ambulance binnenkomen.

"Meestal diep in de nacht, vroeg in de ochtend. Dan zijn jongeren na het drinken op de fiets gestapt en dan gaat het helemaal mis," vertelt Lasham. Volgens haar zijn de comazuipers vaak 14 of 15 jaar. "Eenmaal in het ziekenhuis checken we alle vitale functies: ademhaling, zuurstofgehalte, bloedsuiker. En na een paar uur worden ze wakker," vertelt Lasham.

Braaksel

Gelukkig loop het meestal goed af, maar omdat de jongeren zich de volgende dag niets meer herinneren, heeft Lasham een opmerkelijk advies aan de ouders: "Film je kind als hij 'out' is. Het is heel confronterend om jezelf terug te zien liggend in je eigen braaksel of met een natte broek omdat je je plas niet kon ophouden. Dat schrikt af voor een volgende keer," aldus Lasham.

Na afloop volgt een gesprek bij Jellinek. "Dan spreken we de ouders en de jongere over wat er gebeurd is. Samen, maar ook apart, zodat er ruimte is voor ieders emoties", vertelt Jacqueline Krouwel. Zij werkt als senior preventiespecialist bij Jellinek en ziet veel jongeren bij wie het fout is gegaan. "Voor de verwerking is het goed om het samen af te sluiten."

Krouwel raadt ouders aan om ook kritisch naar hun eigen gedrag te krijgen. "Drink je zelf altijd alcohol bij het eten of op elk feestje? Zo leer je je kinderen dat dat normaal is. Zien drinken, doet namelijk drinken." En nog een tip: drink niet het eerste wijntje samen met je kind. "Dan gaan kinderen eerder buitenshuis drinken omdat de drempel al is verlaagd", aldus Krouwel.

Minder ziekenhuisopnames

In het Hilversumse ziekenhuis Tergooi ziet Lasham een afname in het aantal opnames. "We zijn van 52 naar 25 gegaan. De Nix-18 maatregel - geen alcohol onder de 18 jaar - heeft daar zeker bij geholpen", vertelt Lasham. In coronatijd was het tijdelijk nog stiller. "Toen konden jongeren geen feestjes meer geven thuis, want de ouders gingen niet meer de deur uit, haha."

Ze heeft begrip voor de jongeren die bij haar in het ziekenhuis belanden. "Ze doen het niet expres. Ze voelen het effect van alcohol niet aankomen, ze gaan heel plots uit." Vooral voor omstanders heeft ze de nadrukkelijke raad: "Laat je vriend of vriendin nooit alleen. Niet bang zijn voor boze ouders, gewoon 112 bellen. Want anders kan het wél veel slechter aflopen."

Positief dierennieuws met een zwart randje uit Haarlemmermeer: onlangs is in de gemeente een boommarter aangetroffen. Dat is voor het eerst in decennia, waarmee het aantal martersoorten in de Haarlemmermeerse polder weer op vijf komt. Dan het zwarte randje: het roofdier was morsdood. 

Directeur Franke van der Laan van de stichting MEERGroen bevestigt de vondst tegenover NH. Waar het dier exact is gevonden wil hij niet kwijt, maar het was in de bebouwde kom. "Midden in Hoofddorp, hij lag langs de kant van de weg." 

Het is gissen hoe het dier aan z'n eind is gekomen, maar - zoals op de foto te zien is - was het kadaver nog puntgaaf. "Misschien heeft hij een tik van een auto gehad", aldus Van der Laan. Ook een virus - zoals de vogelgriep of zelfs corona - behoort tot de mogelijke doodsoorzaken.

Eerdere vondst 'buiten de Ringvaart'

De vondst komt niet geheel onverwacht, vertelt ecoloog Van der Laan, die ontwikkelingen in de (Haarlemmermeerse) natuur al jaren goed in de gaten houdt. In 2015 kreeg hij namelijk al eens een aangereden (en dode) boommarter aangeboden. "Die was in Lisse gevonden", vertelt hij, "net buiten de Ringvaart." 

Ook dat was geen toeval, want dichter bij de kust is volgens waarneming.nl al enige jaren sprake van een cluster (op de kaart hieronder de donkerrode vlek aan de Noord-Hollandse kust). "Vooral in de duinstreek, bijvoorbeeld op landgoederen in Heemstede, waar veel bomen staan."

"Vijf jaar geleden kregen we al wel meldingen uit Haarlemmermeer", gaat hij verder. Dat ging om levende exemplaren. "Maar die konden we niet bevestigd krijgen." Hij hoopt daarom van harte dat het vorige week gevonden exemplaar een afstammeling is van de dieren die destijds zijn gespot.

"Als er per koppel twee à drie per jaar geboren worden en de helft daarvan doodgaat, zouden er nu tien à twintig moeten rondlopen", rekent hij voor. 

Als ze er zijn, moeten ze het (voorlopig) wel zonder hun favoriete maaltje doen. "Het is het enige dier dat behendig genoeg is om eekhoorns te vangen. Die zou ik hier ook wel willen, maar die hebben we nog niet. "Toch betekent dat allerminst dat ze een tragische hongerdood zullen sterven. "Ze eten ook muizen, vogels, noten, fruit en zelfs broodresten."  

Bekijk hieronder beelden van jonge spelende boommarters in natuurpark Kennemerland, in 2020 gedraaid door natuurliefhebber Hans Jochems.

Met de vondst van de boommarter komt het aantal martersoorten in Haarlemmermeer op vijf. "Er zijn al zo'n dertig paartjes bunzingen, vijf paartjes wezels en twee paartjes hermelijnen", vertelt hij. Ook de steenmarter, die erg op de boommarter lijkt maar vanwege zijn voorliefde voor autokabels een slechte naam heeft, heeft zich al in de regio gevestigd.

Otter, bever en das

Voorbeelden van andere roofdieren die Haarlemmermeer tot hun territorium rekenen, zijn de vos, de torenvalk en de slechtvalk. Hoewel de komst van de boommarter Van der Laan tevreden stemt, is zijn missie nog lang niet volbracht. "Op naar de otter, de bever en de das."  

Het ontbreken van belijning, hobbels in de weg, een rood-wit paaltje dat midden op de weg staat: het is op een drukke, zomerse dag één grote chaos van verkeer dat zich langs de stilgelegde werkzaamheden aan de Nieuwe Loosdrechtsedijk in Wijdemeren perst. En dan moet de échte zomerdrukte nog beginnen.

De gemeente Wijdemeren kampt met een serieus begrotingstekort en staat onder preventief toezicht van de provincie. Vijf onderhouds- en vervangingsprojecten waren als urgent betiteld, maar eind mei trok de provincie Noord-Holland een dikke streep door alle wegwerkprojecten.

Ook de werkzaamheden aan de Nieuwe Loosdrechtsedijk, een belangrijke verkeersader voor dagjesmensen en toeristen, is per direct stilgelegd met alle gevolgen van dien.

Seizoen moet nog beginnen

"We hebben hier dagelijks mee te maken", zegt Maarten Steinkamp, bestuurslid van Ondernemend Wijdemeren. "Het seizoen voor de bedrijven moet nu beginnen. We hebben twee hele moeilijke jaren gehad door corona en dan krijg je dit."

Steven Voorn voelt de gevolgen van de bestuurlijke problemen. Hij heeft een bed and breakfast aan de Nieuwe Loosdrechtsedijk. "Ik had gewoon vol moeten zitten. Nu heb ik op 40, 50 procent gezeten. En de gemeente is stil."

Voorn ziet dat de weg ook voor gevaarlijke situaties zorgt. "Met het mooie weer van dit weekend zag je dat het door het parkeren gevaarlijk is geworden. Je kan er niet meer langs met twee auto's, en laten we maar niet meer spreken over alle hulpdiensten die voorbij komen of er niet meer voorbij kunnen komen."

Half juli

Voorlopig is er geen zicht op een hernieuwde start van de wegwerkzaamheden, laat staan een einddatum. De provincie is verplicht dit te doen, omdat Wijdemeren nog geen financieel herstelplan heeft ingediend om de problemen op te lossen.

Dat plan moet half juli op tafel liggen. Maar, zegt Steinkamp cynisch: "Dat gaan ze niet halen."

We troffen elkaar in de ontmoetingsruimte van een verzorgingshuis in Tilburg. Een van onze makkers, Ton, woonde daar. Een jaar of vier waren wij niet meer bijeengeweest: corona en andere ellende. Wij, een clubje van zeven mannen uit de media uit heel het land. Allemaal hadden we een fascinatie voor Rome waar we vroeger elk jaar een weekje heen gingen.

Zoals de Geldblog-lezer al weet, had de wereld te maken met een kredietcrisis in 2008. Deze crisis ligt, volgens de meeste experts, al een tijdje achter ons. Maar als er gekeken wordt naar de gekozen oplossingen destijds, zou er een geheel andere conclusie getrokken moeten worden. Immers, de wereld heeft nu nog veel meer schulden. Een schuldencrisis oplossen met meer schulden is namelijk geen oplossing maar simpelweg een uitstel. Soms zijn die nuttig, mits goed gebruikt. Maar kan deze claim nu gemaakt worden? Hebben we de extra tijd goed gebruikt?

Simpelweg kan er gesteld worden dat de wereld te veel schulden heeft. Nu zijn er maar enkele factoren die, al dan niet theoretisch, soelaas kunnen bieden. Al deze factoren komen erop neer dat er meer verdiend en/of dat de schulden goedkoper moeten worden.

Allereerst worden de schulden draagbaarder als er meer gewerkt wordt. Dit kan zowel door een groei van het aantal werknemers alsmede het aantal gewerkte uren per werknemer. Hier moet natuurlijk wel vraag naar zijn (m.a.w geen Melkertbanen aub). Verder moet het extra gegenereerde inkomen ook bij de schuldhouders terecht komen, anders blijven de schulden slechte schulden. Voor de overheid geen probleem dus, gezien zij de werkenden belast, maar voor huishoudens kan dat dus anders liggen. Bedrijven zullen ergens in het midden hangen aangezien velen een graantje kunnen meepikken via de BBP groei door de extra werkenden/gemaakte werkuren.

Een andere factor die helpt is het goedkoper maken van schulden; met andere woorden, de schulden draagbaarder maken. Dit kan door het omlaag manipuleren van de rentes. Iets wat zowat elke centrale bank op deze planeet heeft gedaan sinds 2008. Tezamen met het vergroten van de liquiditeit, heeft dit ervoor gezorgd dat wankele bedrijven met hoge (lees slechte) schulden toch konden herfinancieren. Probleem is wel dat dit soort ten doe opgeschreven bedrijven dus in leven worden gehouden (zombiebedrijven) en beslag leggen op kapitaal (zowel geld alsmede vastgoed, machines, etc.) en arbeid wat ergens anders ingezet had kunnen worden met betere resultaten. Een punt waar ik nog op terugkom.

Verder is het goedkoper maken van leningen natuurlijk leuk en aardig voor de huidige schuldenaren die moeten herfinancieren, maar het heeft ook een effect op de rest van de “gezonde” economische actoren. Immers, ook hier geldt de natuurwet: als iets goedkoper wordt, dan komt er meer vraag naar. Jan en alleman hebben zich gelaafd aan de kredietkraan en hebben daarmee een heuse hausse veroorzaakt in financiële waarden en zelfs de reguliere economie heeft daarvan kunnen profiteren.

Maar dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat er te veel vraag naar arbeid en goederen is ontstaan. Dit proces werd ingegeven door de misplaatste Corona-lockdowns, maar zijn later verergerd door stimulatief overheidsbeleid (fiscale verruiming). Met name die laatste component is historisch de start van periodes met hoge inflatie (zie net na WOII in de VS). En zie nu…

Maar deze inflatie is ook weer een factor die schulden goedkoper maakt. Immers, schuldbedragen staan nominaal vast, dus EUR 1 miljoen blijft EUR 1 miljoen, maar als het inkomen wel mee stijgt met inflatie, dan worden de schulden dus steeds draagbaarder (gelijkblijvende schuld)/(stijgend nominaal inkomen) en rentelasten/(stijgend nominaal inkomen)). Maar wederom valt hier ook wat of af te dingen, want dit is leuk voor bestaande schulden, maar hoge inflatie gooit ook roet in het eten omdat het zorgt voor hogere rentes op krediet. Dit remt nieuwe leningen en daarmee ook de  investeringen en, erger nog, maakt herfinanciering flink moeilijker en veel duurder.

Dat is nu bijvoorbeeld goed te zien in de vastgoedmarkt; partijen die hun investeringen baseerden op 2% rente en een huurinkomst van 4,5% (bruto spread van 2,5%), moeten nu opeens herfinancieren tegen rentes die zelfs boven de 4,5% liggen. Sommige partijen krijgen niet eens nieuw krediet (credit crunch, gevolgd door solvabiliteitscrisis, deflatie, rinse repeat). Het moge duidelijk zijn dat inflatie door voornoemde (en nog vele andere redenen) een short term gain, long term pain strategie is.

Naast de eerstgenoemde factor (meer arbeidsuren) is er maar één duurzame oplossing voor te veel (slechte) schulden: het vergoten van de productiviteit. Het hierboven beschreven monetaire en fiscale beleid heeft er juist voor gezorgd dat de productiviteitsgroei is afgeremd. Maar volgens Goldman Sachs (compleet te vertrouwen natuurlijk…) is de redding wellicht hier: AI (kunstmatige intelligentie).

Social

De zakenbank stelt namelijk dat AI 1,5% aan het BBP groei (van ik neem aan de VS) kan toevoegen. De economen die al tijden “schulden doen er niet toe” roepen, grepen de kans om wederom hun punt te maken. Krugman rekende even uit dat de Amerikaanse schuldquote zelfs flink zal dalen als Goldman gelijk heeft. Hij stelt dan ook dat schulden niet afgebouwd dienen te worden…. Krugman wil bovenbeschreven cyclus dus herhalen… 

Social

Nou is ondergetekende absoluut geen fan van Krugman, maar jammer genoeg zullen overheden (en veel bedrijven en de meeste mensen) deze extra ruimte inderdaad gebruiken om meer te lenen in plaats van af te lossen. Junkies will be junkies..

Als Goldman gelijk heeft, kan deze kredietsupercyclus dus nog even worden voortgezet, maar fundamenteel wordt er weinig opgelost. Hopelijk wordt er in die tussentijd wederom iets uitgevonden/werkbaar gemaakt wat de productiviteit wederom zal doen toenemen (kernfusie bijvoorbeeld) en zal dat eindelijk worden aangewend om de schuldenlasten tot normale proporties terug te brengen. Ik zet er echter geen geld op in..

De Ronde om Texel is in ruim 44 jaar tijd uitgegroeid tot 's werelds grootste catamaran- en regattarace. Vandaag strijden er weer veel catamarans, windsurfers en wingfoilers op de wateren rondom Texel om de eer met als doel zo snel mogelijk om het eiland Texel te varen. Het wordt waarschijnlijk een zonovergoten editie, want de weersvoorspellingen zijn fantastisch.

Voorzitter Jan Schouwstra hoopt dat er 300 boten aan de start verschijnen. "Voor de wedstrijd hebben zich nu 230 deelnemers ingeschreven. Maar door het mooie weer hopen we nog op enkele laatste deelnemers", zegt hij.

De race kon vanwege de coronapandemie een paar jaar  niet doorgaan. "Dat was een drama. We hebben toen twee edities moeten overslaan. Dan gebeurt er ook helemaal niets. Ik ben nu vier jaar voorzitter, maar bij twee ronden actief voorzitter."

De Ronde om Texel kan rekenen op 300 vrijwilligers. "We hebben geen problemen gehad om deze weer bij elkaar te krijgen. De Ronde om Texel is een begrip. Iedereen is dolenthousiast, het is één grote familie."

De weersvoorspellingen zien er goed uit. "Alleen de wind komt uit het oosten. Dat vind ik persoonlijk niet zo leuk. Dat betekent dat de deelnemers met halve wind moeten starten. Om te zeilen is dat geweldig, want dat is 'klappen' met dat spul." Alleen een oostenwind zorgt ook voor iets minder water. "Vooral aan de oostkant bij de VC-boei kan het zijn dat de deelnemers moeten klunen", zegt Schouwstra met een lach.

In de Waddenzee zijn veel zandbanken. En vooral als het laag water is, komen daar delen droog te staan. "Als het goed is, hebben de zeilers een gang als een kogel. Alleen aan de oostkant wordt het wel een 'dingetje'." Het is de bedoeling dat de zeilers dus op tijd de VC-boei passeren. Want anders moeten ze terug varen.

De starttijd wordt vanmorgen om 7 uur bepaald. "Dan vragen we gegevens op over het tij, de windverwachting en andere zaken. We willen natuurlijk zoveel mogelijk deelnemers over die droogte krijgen. Het gaat ons niet om de snelste ronde. Want dat is toch maar één boot. Het gaat ons om die andere tweehonderd deelnemers. We willen iedereen een fijn gevoel geven. Dat betekent dat we ze de kans willen geven om het eiland te ronden."

De Ronde om Texel wordt jaarlijks in juni gevaren. "Dat doen we op een dag dat er ook springtij is. Dan is er extra water. Het is misschien maar zestig centimeter, maar dat is het verschil tussen lopen of dobberen." De surfers, die een kwartier na de catamarans van start gaan, zullen waarschijnlijk minder problemen hebben. Zij kunnen met hun plank wel over de zandbanken lopen.

"Het is gevaarlijk als we de surfers eerder laten vertrekken. Want als er eentje valt, steekt hij alleen met zijn hoofd uit boven het water. En dan komt er een vloot van 200 catamarans achter aan. Dat is natuurlijk levensgevaarlijk."

Een van de vrijwilligers van het eerste uur is de 69-jarige Henk Daalder. Hij was aanwezig bij de eerste ronde in 1978. De start was bij Paal 9. "Ik heb maar één ronde gemist", zegt Daalder. "We stonden toen nog met een oude SRV-wagen. Er waren maar twintig deelnemers."

Hij werd gevraagd door zijn buurman en werd meteen enthousiast. Als oud-kraanmachinist zit hij in het team 'Transport en vervoer'. Dat betekent dat hij ervoor zorgt dat de catamarans veilig naar het strand kunnen worden vervoerd. Daalder beleefde ook de toptijden met 1.000 boten aan de start. "Toen hadden we 21 tractoren. Dat is ongeveer 10 jaar geleden. De boten hebben we zelfs bij paal 15, twee kilometer van de startlijn, moeten leggen."

Het saamhorigheidsgevoel is voor Daalder belangrijk. "Je trekt een week met elkaar op. Het is een leuke groep. En de zeilers zijn inmiddels ook bekenden geworden."

De chauffeurs worden voor de ronde 'gesponsord' met een tractor. Daalder rijdt deze week op een Ferguson van Hollands Noordkop uit Breezand. Door de stikstofregels moet er nu ook veel elektrisch vervoer worden ingezet. "Als het heel druk wordt, dan wordt het elektrisch materieel ingezet en blijven de tractoren op het strand staan. We zitten in een Natura 2000-gebied, maar het strand valt daar niet onder. Daar mogen we dus nog wel rijden. De catamarans worden elektrisch naar het strand vervoerd en dan nemen wij het over."

Daalder heeft met veel zeilers kennis gemaakt. "Ze zijn heel verschillend. Chirurgen, bankiers, maar ook mensen van de reiniging. De één denkt dat hij heel wat is en de ander stelt zich normaal op. Voor mij zijn ze allemaal hetzelfde. Op Texel worden ze gelijk behandeld. Gisteren had ik toevallig een jonge Duitse toerist die mee wilde rijden. Hij zat naast me op de passagiersstoel en wilde uitleg over veel zaken. Dat vind ik geweldig."

Hij leeft de week voor de ronde ook in spanning. Hoopt dat alles goed gaat. "Als de start is geweest, dan valt die spanning weg", zegt Daalder. "Dan ben ik blij dat alles goed is gegaan en is het voor mij weer geslaagd. En dat de race doorgaat. Want ik heb twee keer meegemaakt dat de race werd afgelast door de weersomstandigheden. Dat is een domper. En wil iedereen tegelijk van het strand af."

Zelf heeft hij nooit gezeild. "Die catamarans gaan mij te schuin. Veel te gevaarlijk." Hij is een keer uit een jetski gevallen en vermijdt daardoor de watersport. "Dat was geen pretje."

Hij is voorlopig nog niet van plan om te stoppen. "Zolang mijn gezondheid het toelaat, wil ik dit nog jaren blijven doen." Hij hoeft geen vakantiedagen op te nemen bij zijn werkgever. "Ik heb maar één baas, die zit thuis. Maar zij vindt het ook heel leuk."

"Wanneer ik voor een groep moet spreken, verscheur ik wel eens een briefje van vijftig euro. Je hebt dan meteen de aandacht. Want geld verscheuren, dat doe je niet", vertelt Marcel Klok van de Haarlemse drukkerij Koninklijke Joh. Enschedé. Hij vertelt er wel even snel bij dat het geen echt geld is. Er wordt tegenwoordig geen geld meer gedrukt, maar wel ander brief- en muntgeld. "We gebruiken onze 'skills' nu voor andere doeleinden, zoals festivalgeld."

De drukkerij verloor de strijd om wie de euro's mocht drukken. Dat was een flinke aderlating. "Inmiddels gaat het goed. We verdienen bijvoorbeeld veel aan postzegels. Ik denk dat onze omzet in deze markt de afgelopen jaren wel verdrievoudigd is", vertelt Marcel.

Ondanks dat er wel 'nepgeld' en andere biljetten worden gedrukt, is de drukkerij nog wel streng beveiligd, zo laat Marcel zien:

Innovatie

Postzegels. Dat is niet alleen iets ouderwets, er wordt tegenwoordig ook flink in geïnnoveerd. Zo drukt het Haarlemse bedrijf Duitse postzegels, die voorzien zijn van QR-codes. "De Duitsers haalden de postzegels van de enveloppen om die te kunnen hergebruiken. Dat kostte de postbedrijven miljoenen euro's. Dat hergebruiken is nu dus niet meer mogelijk."

Daarnaast hebben ze in Haarlem in samenwerking met Martin Garrix een postzegel uitgebracht. "Die kan je scannen met je telefoon, waarna Martin Garrix in Augmented Reality tevoorschijn komt." Oftewel, de internationaal populaire DJ verschijnt dan in 3D-animatie voor je telefooncamera lens.

Het eeuwenoude bedrijf is druk bezig met zichzelf verder te vernieuwen. "We zouden 'een Ferrari' kunnen maken, maar we drukken nu nog 'een Volkswagen'", legt Marcel uit. "Om de skills niet te verleren, doen we soms speciale projecten."

Roze Pinkpopbiljetten

Zoals het drukken van festivalgeld. Dat idee was er al voor corona. "Jan Smeets van Pinkpop was hier bijvoorbeeld een keer. We hadden het over festivalmuntjes en we kwamen zo op het idee voor roze briefgeld, dat dan weer uitgegeven kon worden op zijn festival. Dat zou natuurlijk te gek zijn. Daarnaast is briefgeld beter voor het milieu dan een plastic muntje en is de souvenirwaarde vele malen groter. Maar helaas is het Pinkpopgeld er nooit van gekomen."

Het idee voor festivalgeld bleef daarna wel in Marcel zijn hoofd zitten. Oude geldautomaten van banken werden opgekocht en klaargemaakt om in gebruik te nemen. "Er stonden vrachtwagens klaar om ze naar festivals te brengen," aldus Marcel. Maar door corona kwam het project helaas tot stilstand.

Popsterren op je tientje

Voortbordurend op het succes van 'de Martin Garrix-postzegel', kwam Marcel in contact met de Volendamse zangers Nick en Simon. De twee wilden graag eenzelfde postzegel. Zodat fans tijdens corona via de Augmented Reality-functie toch nog in contact konden komen met het duo. "Tijdens een brainstormsessie hebben we dat idee toch losgelaten en zijn we overgestapt op 'Nick en Simonbriefgeld'", vertelt Marcel.

Het werd een prestigeproject voor de Haarlemse drukkerij. In het briefgeld werden songteksten gedrukt, die alleen te zien waren met een loep. Het geld rook zelfs naar ananas, welke de twee Volendammers vaak als logo gebruiken. Natuurlijk mocht een afbeelding van het duo ook niet ontbreken op de biljetten.

En zo zag het 'Nick en Simontientje' het licht in Haarlem. Fans konden voor tien euro het biljet kopen. De opbrengst werd gedoneerd aan een goed doel. Ze konden het tientje bijvoorbeeld thuis ophangen, maar ook met hun telefoon scannen. Als ze dat deden, traden Nick en Simon op in hun woonkamers als 3D-animatie op hun telefoons.

Autocoureur

"Het bizarre van het verhaal is dat zo'n tientje terecht kwam in een Zuid-Amerikaans land. Ik werd vervolgens gebeld door de zus van misschien wel de bekendste autocoureur aller tijden. Met de vraag of wij dit ook konden maken voor haar broer. Ze konden op die manier ook geld inzamelen voor zijn goede doel", vervolgt Marcel.

"Inmiddels zijn wij niet alleen met dat project bezig, maar met nog veel meer projecten. Zo komen er nog biljetten van andere grootheden uit binnen- en buitenland aan. Biljetten voor een goed doel, maar sommigen ook om echt ergens uit te kunnen geven", vertelt Marcel trots.

'Haarlemgeld' voor Bevrijdingspop?

Door dit onverwachtse succes is het drukken van festivalgeld toch wat op de achtergrond geraakt. "We gaan dat wel verder ontwikkelen. We zouden misschien volgend jaar wat met Bevrijdingspop samen kunnen doen. Dat je bijvoorbeeld 'Haarlemgeld' hebt, wat je dan weer op het festival kan uitgeven”, fantaseert Marcel.

Eerder heeft hij al eens geld met een Haarlems tintje gedrukt. "We werden onlangs benaderd door ‘Trou moet Blycken.’ Een Haarlemse herensociëteit die 520 jaar bestaat. Ze vroegen: ‘Enschedé sponsorde ons vroeger ook, kan je wat drukken voor onze verjaardag?’ Ze wilden eerst een folder, maar uiteindelijk hebben we een speciaal bankbiljet voor ze gedrukt met onder andere de kaart van Haarlem erop", aldus Marcel.

Azië verdient na de coronapandemie en opvrolijkertje, dat was de motivatie voor de Nederlandse kunstenaar Florentijn Hofman om de welbekende reuzenbadeend in Hongkong te laten terugkeren. In 2013 haalde de badeend wereldwijd de krantenkoppen toen deze lek bleek te zijn: in het water lag niks minder dan een geel leeggelopen eendje. Maar eindelijk is het zover: de badeend komt terug! Mét vriendje...

Na het succes van vorig jaar draait het Haarlemse project Goudmakers ook in 2023 weer op volle toeren. De 150 deelnemers, een stuk meer dan vorig jaar, werken onder leiding van tien verschillende artistieke leiders aan kunst, repeteren voor een dansvoorstelling of creëren een collage over hun eigen leven. 

Het is zonnig en sommige deelnemers van de workshop Wat is jouw gouden draad zitten buiten op een bankje van de speeltuin in Haarlem-Noord te werken aan hun levenswerk: een collage met hoogte- en dieptepunten. 

Dieptepunten zijn er, bewijst Hennie. "Ik maak deze collage met herinneringen van mijn huwelijk dat vijftig jaar heeft geduurd. Mijn man overleed vorig jaar." Haar blik blijft bij een foto hangen.

"Dat is een slinger van overhemden van mijn man die ik heb gemaakt. Mijn man heeft niet meer meegemaakt dat onze jongste zoon vader werd. Met deze slinger, zo zegt mijn zoon, is papa er toch altijd bij".

De bedenker van het project Goudmakers is Eva Durlacher, die daarnaast ook verantwoordelijk is voor de kunstprojecten. "We hebben het project Goudmakers opgezet omdat we merkten dat na de coronatijd veel mensen nog in isolement zaten. Hoe kun je mensen dan echt met elkaar verbinden?"

Ze kozen niet voor koffiemiddagjes, maar om in groepsverband te werken aan creatieve processen, want dat verbindt volgens Eva pas echt. 

Alles komt samen

Het bijzondere van het project is dat er wordt toegewerkt naar een dag waarop alles samenkomt en alle groepen laten zien wat ze hebben gemaakt.

"Op 2 juli is het de goudmakersdag, dan tonen alle groepen hun werk en vinden de dans- en zangvoorstellingen plaats", zegt Eva. "Zo werk je met zijn allen toe naar een spannende dag."

Het Van Gogh Museum bestaat vijftig jaar. In die halve eeuw is het museum uitgegroeid tot een begrip, maar bovenal ook een miljoenenbusiness. Hoe konden de kunstwerken van één straatarm gestorven man zo’n groot (financieel) succes worden?

Jeffrey Parmentier (21) steelt de show met zijn TikTok-video die de afgelopen dagen meer dan 16 miljoen keer bekeken is. In de achtbaan, onder water of tussen dansende cactussen, de voormalige scholier van het Fioretti College haalt op de meest absurde plekken zijn trompet tevoorschijn.

In zijn TikTok-video speelt Jeffrey het nummer Tequila op zijn trompet. Deze performance doet hij niet alleen, maar samen met acht dansende cactussen. "Kinderen vinden de video's helemaal geweldig", vertelt Jeffrey. "Ze staan soms zelfs voor mijn deur omdat ze met me op de foto willen."

Ballon opblazen met een trompet

Hij heeft op TikTok bijna 220.000 volgers en zijn video's hebben in totaal ongeveer 4,7 miljoen likes. De filmpjes probeert hij zo ludiek mogelijk te maken: van een ballon opblazen met een trompet tot in een kom met slagroom blazen met zijn trompet. "Het is echt een fulltime baan", vertelt hij. "Je moet elke keer toch weer wat nieuws verzinnen."

Het artikel gaat verder onder de TikTok-video die afgelopen week meer dan 16 miljoen keer werd bekeken

In zijn video's combineert Jeffrey, die niet buiten Haarlemmermeer woont, het trompetspelen en dj'en. Toen hij naar het Fioretti College ging, kon hij al trompetspelen en trad hij met de schoolband op tijdens vieringen. Pas op zijn achttiende werd hij DJ, nadat hij de DJ-wedstrijd in Hoofddorp bij Meerlive Festival won. "Eigenlijk was ik helemaal geen DJ maar ik deed net alsof zodat ik mee mocht doen. Toen dacht ik: nu moet ik het waar gaan maken ook." 

Trompet spelen voor ouderen

Veel mensen kennen Jeffrey door zijn optredens voor ouderen tijdens corona. "Toen de eerste lockdown kwam kon ik niet meer optreden, dus ik dacht: dan ga ik maar buiten trompet spelen." Hij pakte zijn muziekinstrument en fietste naar een ouderenflat een paar straten verderop. Voor de flat stopte hij en begon hij te spelen. De weken erna werd hij overspoeld met uitnodigingen om te spelen voor ouderen. 

Het artikel gaat verder onder de TikTok-video waarin hij trompet speelt.

Zonder er een cent voor te vragen, besloot Jeffrey het land door te reizen om mensen op te vrolijken met muziek. "Van tevoren dacht ik niet: ik ga er allemaal optredens uithalen. Gewoon mensen blij maken, dat was mijn doel", vertelt hij.

"Wat ik nu doe, had ik wel kunnen dromen maar niet verwacht."

Voor het eerst sinds juli 2021 liggen er minder dan honderd mensen met een coronabesmetting in het ziekenhuis.

Bewoners van het Zaandammerplein in West zijn behoorlijk aangedaan na een reeks explosies op het plein. Eind mei schrokken omwonenden meerdere keren wakker, waarop burgemeester Femke Halsema besloot opnieuw cameratoezicht in te stellen. Volgens de bewoners een stap in de goede richting, maar de schrik zit er nog goed in. 

"De ellende begon op 24 mei, toen heb ik om middernacht gelijk het alarmnummer gebeld", vertelt een man terwijl hij een rondje met zijn hond loopt. De dagen erop volgen nóg drie 'enorme knallen', iets wat volgens de man voor de nodige onrust in de buurt zorgde. "Ik zelf heb in de laatste week van mei wel vier keer naar 112 gebeld". 

'Zou het intimidatie zijn?'

Een Amsterdamse die met haar boodschappen het plein oversteekt, voegt zich bij het gesprek: "Ik heb twee kinderen en zij zijn erg bang geworden door de gebeurtenissen. De explosies lijken allemaal plaats te vinden in dezelfde hoek, maar ik weet niet waarom het gebeurt. Zou het intimidatie zijn?", vraagt ze zich hardop af. 

Voor burgemeester Halsema is het in ieder geval reden genoeg om opnieuw cameratoezicht in te stellen op het plein in de Spaarndammerbuurt. Het is de derde keer: nadat er in 2020 camera's werden geplaatst omdat jongeren zich niet aan de coronaregels zouden houden, werd eind vorig jaar ook toezicht ingesteld. Meerdere geweldsincidenten waren destijds de aanleiding. 

Preventieve werking

Een jongeman op drie hoog laat weten dat hij nog geen camera's heeft gezien. "Hoewel ik geen voorstander ben van zoveel camera's in de stad hoop ik dat deze een preventieve werking zullen hebben." Een ander vrouw stelt dat het Zaandammerplein momenteel 'het rustigste plein van Amsterdam is' sinds de camera is geplaatst. 

De extra ogen blijven in elk geval tot 2 juli hangen en zullen worden weggehaald als het toezicht niet meer nodig zou zijn. De camera hangt nu enkele dagen op de hoek van het Zaandammerplein en de Koogstraat. Naast cameratoezicht gaat de gemeente in gesprek met buurtbewoners en worden zij gevraagd incidenten te melden.

Verdachten

Een woordvoerder van Ymere bevestigt dat zij de eigenaar van een van de panden zijn. Volgens de woningcorporatie was er door een explosie ook schade aan woningen, "maar of en wanneer er veiligheidsmaatregelen worden genomen, doen we geen uitspraken over", vertelt de woordvoerder. 

De politie laat op haar beurt weten dat er geen verdachte is aangehouden voor de meest recente explosie. Ze houden er rekening mee dat de incidenten van afgelopen mei en eind vorig jaar met elkaar te maken hebben. "Maar dat kunnen we vooralsnog niet hard maken met bewijs". 

De burgemeester laat weten de situatie op de voet te volgen, de camera zal worden weggehaald als het niet meer noodzakelijk is voor de handhaving van de openbare orde.