Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 duizend gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien meer gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 duizend gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien meer gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 duizend gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien vaker gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Je woning en al je bezittingen achterlaten en met het minimale aan bezittingen 100.000 kilometer wandelen om aandacht te vragen voor mentale gezondheid: dat is het doel waar Mark Verdonschot (40) zijn levensmissie van heeft gemaakt. Naast de tochten die hij te voet aflegt, raapt hij ook zwerfafval op en wil hij 100.000 bomen planten. NH loopt vandaag in West-Friesland een stuk met hem mee, van Scharwoude naar Hoorn.

Het idee om lange afstanden te wandelen om meer aandacht te vragen voor mentale gezondheid kwam niet uit de lucht vallen. Tijdens een reis door Nieuw-Zeeland, waar Mark met zijn toenmalige vriendin was, besloot hij door het hele land te wandelen. "Het was in de coronaperiode, dus ik zat daar een tijdlang vast. Bij die wandeltocht dacht ik: als ik mijn hele leven blijf wandelen, kan ik volgens mij 100.000 kilometer wandelen."

Met dit doel wil Mark anderen inspireren en meer bewustzijn creëren voor mentale gezondheid. Die psychische stabiliteit was voor hem niet altijd vanzelfsprekend. "Ik kom niet uit een stabiel gezin", vertelt Mark. "Daarbij werd ik gepest en ging mijn vader weg toen ik 12 was." Die problemen hebben geleid tot een gok- en pornoverslaving. Daarnaast leed hij aan depressies. "Ik at en rookte ook heel veel. Eigenlijk was ik aan alles verslaafd, behalve alcohol en drugs."

De verslavingen en depressies van Mark werden een vicieuze cirkel, totdat hij begon met wandelen. Mark ontdekte dat dit een helend effect had. "Het maakte mijn hoofd leeg en zorgde voor vele mooie ontmoetingen. Hierdoor kreeg ik weer nieuwe energie."

Zwerfvuil aanpakken en bomen planten

Tijdens de wandeltochten viel het hem op dat hij veel zwerfafval tegenkwam. Daar wilde hij iets aan doen. Om die reden neemt Mark altijd een grijper mee om het zoveel mogelijk schoon te houden. "Verder wil ik ook iets nalaten, daarom steun ik projecten die bomen planten op locaties waar ze nodig zijn."

Voor Mark, die op dit moment een nomadenbestaan leidt, was het belangrijk om zo minimalistisch mogelijk te leven. Dat begon vlak voor zijn wereldreis, toen heeft hij zijn woning achtergelaten. Op het moment dat hij besloot om in totaal 100.000 kilometer te wandelen, deed hij ook afstand van zijn andere persoonlijke bezittingen. "Het is ongelofelijk wat je daarvoor terugkrijgt", vertelt Mark. "Ik heb hele bijzondere ontmoetingen gehad en ben op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen."

Tekst gaat verder onder de foto.

De meeste voldoening krijgt Mark als hij ziet dat zijn missie anderen inspiratie geeft. "Als je alleen al een luisterend oor biedt aan mensen, kan dat al hun leven veranderen. Ik krijg er heel veel energie van als ik zie dat iemand iets heeft veranderd in zijn leven dat goed heeft uitgepakt."

De reizen die Mark maakt, worden betaald uit donaties. Daarvoor is hij een pagina op doneeractie.nl gestart. Komende week wandelt Mark van Hoorn naar Den Oever. Daarna gaat hij naar Friesland. Vervolgens zal Mark naar Slowakije en Denemarken afreizen om daar ook te wandelen.

'Geef nooit op'

Tegen mensen die - net als Mark in zijn jongere jaren - kampen met depressies en/of verslavingen, heeft hij een korte maar stevige boodschap: "Geef nooit op, hoe je je ook voelt. Ga naar buiten. Dan voel je je fitter, krijg je nieuwe mogelijkheden en ontmoet je nieuwe bijzondere mensen."

Wil je Mark Verdonschot en zijn missie steunen? Kijk dan op zijn pagina op Doneeractie.nl.

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien vaker gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien vaker gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien vaker gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien meer gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Huizen in Amsterdam die voor één miljoen euro of meer van de hand gingen, stonden jarenlang op een kluitje bij elkaar in de buurten rondom het Museumplein en de grachtengordel. Maar door de aanblijvend hoge vraag gaan ook huizen buiten de ring en boven het IJ steeds vaker boven de miljoen van de hand. Data-onderzoek van Matrixian, uitgevoerd in opdracht van NH Nieuws, brengt in kaart in welke buurten de dure huizen van de stad te vinden zijn.

Het is het soort huis dat je eigenlijk verwacht aan een landweggetje in een dorpje ver buiten de stad. Maar het statige huis uit 1920 waar makelaar Jerry Wijnen de rondleiding verzorgt, staat toch echt in de Oostzanerwerf in Amsterdam-Noord. Vraagprijs: net onder de miljoen euro. "Het kan zijn dat-ie voor meer dan een miljoen weggaat, maar er moet nog wel het een en ander aan gebeuren. De markt zal het bepalen." De anonieme verkoper betaalde 44 jaar geleden 230 gulden voor het huis. Ze zoekt nog naar een kleinere, gelijkvloerse woning; vermoedelijk wordt het Weesp.

Huizen die voor meer dan een miljoen van eigenaar wisselen - tot voor kort was dat ongehoord in Noord. Maar Wijnen kijkt er inmiddels niet meer van op. "Ik had nog even gekeken: in de afgelopen 12 maanden zijn er in deze buurt twintig woningen verkocht met een transactieprijs boven een miljoen."

Dat blijkt ook uit cijfers van Matrixian. Dit data-analysebedrijf brengt trends op de vastgoedmarkt in kaart. In opdracht van NH Nieuws vergeleken ze de miljoenentransacties van 2012 met die van 2022. "Tien jaar geleden stonden de miljoenenhuizen vooral in het centrum, Oud-West en Oud-Zuid", vertelt accountmanager Bart Meijer. "Maar als je kijkt waar huizen in 2022 voor een miljoen of meer werden verkocht, valt op dat dat ook steeds vaker gebeurt in Oost en in Noord. Die miljoenenhuizen staan nu door heel de stad."

Globaal is het beeld dat kopers in het duurdere segment tien jaar terug vooral slaagden aan de grachten van het centrum, de duurdere buurten in stadsdeel Zuid en heel incidenteel in Oost. In Noord werd één transactie boven de miljoen geregistreerd.

In 2022 zijn er door heel de stad spectaculair meer huizen boven de miljoen verkocht. In het kielzog van de dure buurten van Zuid en Centrum volgen wijken dichter bij de ring, zoals Middenmeer in Oost en de Hoofddorppleinbuurt en Overtoomse Sluis in West. Opvallend is ook de Oude Pijp, waar in 2022 in totaal 24 huizen van de hand gingen voor een miljoen of meer. In 2012 gebeurde dat niet één keer.

Oud-Zuid is en blijft koploper

Wel blijven het Museumkwartier en de Apollobuurt de buurten met veruit de meesten dure panden. In 2012 stonden er in deze twee wijken dertig miljoenenhuizen. In 2022 waren het er 161, ruim vijf keer zoveel.

En net als in de rest van de stad, gingen ook de prijzen in het hogere segment door het dak. Zo steeg de gemiddelde transactieprijs van een miljoenenhuis rondom het Museumplein sinds 2012 met meer dan 50 procent.

En wat je tegenwoordig krijgt voor een miljoen op de Amsterdamse huizenmarkt? Steeds minder. "Je ziet dat de prijs per vierkante meter door heel de stad flink is gestegen", legt Meijer uit. Hij wijst op de rente, die de afgelopen tien jaar historisch laag was. "En als de rente laag is, durven kopers vaak meer geld te bieden voor een huis."

Dat de rente de afgelopen tijd weer aan het stijgen is, blijft volgens de analisten bij Matrixian dan ook niet zonder gevolgen. "Van 2023 hebben we het eerste kwartaal onderzocht, en we zien dat er minder huizen voor meer dan een miljoen zijn verkocht." De toekomst voorspellen kan niemand - maar, denkt Meijer: "We verwachten dat de enorme groei van het aantal miljoenentransacties iets af zal vlakken."

Maar dat de huizenjacht nu ook kopers met een dikke portemonnee richting de grenzen van de stad lokt, is volgens makelaar Wijnen onomkeerbaar. "Dat is, denk ik, ook deels te verklaren is door de coronapandemie", vermoedt Wijnen. "Kopers zijn sindsdien meer gedreven door rust en ruimte. Dat vind je eerder in Nieuw-West en in Noord dan binnen de ring." 

Je woning en al je bezittingen achterlaten en met het minimale aan bezittingen 100.000 kilometer wandelen om aandacht te vragen voor mentale gezondheid: dat is het doel waar Mark Verdonschot (40) zijn levensmissie van heeft gemaakt. Naast de tochten die hij te voet aflegt, raapt hij ook zwerfafval op en wil hij 100.000 bomen planten. NH loopt vandaag in West-Friesland een stuk met hem mee, van Scharwoude naar Hoorn.

Het idee om lange afstanden te wandelen om meer aandacht te vragen voor mentale gezondheid kwam niet uit de lucht vallen. Tijdens een reis door Nieuw-Zeeland, waar Mark met zijn toenmalige vriendin was, besloot hij door het hele land te wandelen. "Het was in de coronaperiode, dus ik zat daar een tijdlang vast. Bij die wandeltocht dacht ik: als ik mijn hele leven blijf wandelen, kan ik volgens mij 100.000 kilometer wandelen."

Met dit doel wil Mark anderen inspireren en meer bewustzijn creëren voor mentale gezondheid. Die psychische stabiliteit was voor hem niet altijd vanzelfsprekend. "Ik kom niet uit een stabiel gezin", vertelt Mark. "Daarbij werd ik gepest en ging mijn vader weg toen ik 12 was." Die problemen hebben geleid tot een gok- en pornoverslaving. Daarnaast leed hij aan depressies. "Ik at en rookte ook heel veel. Eigenlijk was ik aan alles verslaafd, behalve alcohol en drugs."

De verslavingen en depressies van Mark werden een vicieuze cirkel, totdat hij begon met wandelen. Mark ontdekte dat dit een helend effect had. "Het maakte mijn hoofd leeg en zorgde voor vele mooie ontmoetingen. Hierdoor kreeg ik weer nieuwe energie."

Zwerfvuil aanpakken en bomen planten

Tijdens de wandeltochten viel het hem op dat hij veel zwerfafval tegenkwam. Daar wilde hij iets aan doen. Om die reden neemt Mark altijd een grijper mee om het zoveel mogelijk schoon te houden. "Verder wil ik ook iets nalaten, daarom steun ik projecten die bomen planten op locaties waar ze nodig zijn."

Voor Mark, die op dit moment een nomadenbestaan leidt, was het belangrijk om zo minimalistisch mogelijk te leven. Dat begon vlak voor zijn wereldreis, toen heeft hij zijn woning achtergelaten. Op het moment dat hij besloot om in totaal 100.000 kilometer te wandelen, deed hij ook afstand van zijn andere persoonlijke bezittingen. "Het is ongelofelijk wat je daarvoor terugkrijgt", vertelt Mark. "Ik heb hele bijzondere ontmoetingen gehad en ben op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen."

Artikel gaat door onder de afbeelding

De meeste voldoening krijgt Mark als hij ziet dat zijn missie anderen inspiratie geeft. "Als je alleen al een luisterend oor biedt aan mensen, kan dat al hun leven veranderen. Ik krijg er heel veel energie van als ik zie dat iemand iets heeft veranderd in zijn leven dat goed heeft uitgepakt."

De reizen die Mark maakt, worden betaald uit donaties. Daarvoor is hij een pagina op doneeractie.nl gestart. Komende week wandelt Mark van Hoorn naar Den Oever. Daarna gaat hij naar Friesland. Vervolgens zal Mark naar Slowakije en Denemarken afreizen om daar ook te wandelen.

'Geef nooit op'

Tegen mensen die - net als Mark in zijn jongere jaren - kampen met depressies en/of verslavingen, heeft hij een korte maar stevige boodschap: "Geef nooit op, hoe je je ook voelt. Ga naar buiten. Dan voel je je fitter, krijg je nieuwe mogelijkheden en ontmoet je nieuwe bijzondere mensen."

Wil je Mark Verdonschot en zijn missie steunen? Kijk dan op zijn pagina op Doneeractie.nl.

Kwakelaars springen in de bres voor snackbarhouder Greg van Leeuwen van Greg's Snacks. De ondernemer zoekt een plek waar hij snacks kan verkopen zolang zijn pand in onderhoud is, maar de gemeente is volgens hem niet happig op een tijdelijke snackbar midden in het dorpshart. 

Greg richtte zijn snackbar anderhalf jaar geleden op en was toen pas twintig jaar oud. In korte tijd groeide de eettent uit tot een groot succes. De jonge ondernemer wist vanaf het begin dat hij op een gegeven moment tijdelijk moest verhuizen, omdat het pand waarin de snackbar zit, wordt gesloopt en herbouwd. 

Nu zoekt de ondernemer een gunstige plek waar hij een container neer kan zetten van waaruit hij het komende jaar snacks kan verkopen. "Het dorpshart is net opgeschoond, waardoor wij heel slecht bereikbaar waren. Ik heb dus al vier maanden echt een kutomzet gedraaid", verklaart Greg aan NH waarom de nood voor een prominente plek hoog is. "Soms waren we gewoon helemaal niet bereikbaar en dat in de maanden mei tot september. Dan komen er altijd veel fietsers bij ons langs."

Zelf zet Greg zijn tijdelijke snackkar dan ook het liefst lekker prominent op het Dorpsplein, maar de gemeente stelt hem steeds 'plekjes ergens achter in een wijk' voor. Ze vindt dat Greg eerst maar eens moet bewijzen dat Kwakelaars de snackbar het komende jaar in het dorpshart willen hebben. Dit peilt Greg nu met een petitie. 

Veel Kwakelaars reageren enthousiast: in drie dagen is de petitie al ruim zevenhonderd keer ondertekend. Een deel van de ondertekenaars schrijft in een reactie waarom ze achter Greg staan. "De snackbar is een begrip in ons dorp De Kwakel. Een goeie jonge hardwerkende ondernemer. Als zijn lust en zaligheid zit hier in. De Kwakel en omstreken kan niet zonder Greg's Snacks", schrijft Lisette bijvoorbeeld. 

Bamiblok met chilisaus

"Steun de kleine zelfstandige ondernemers. Die hebben in de de coronatijd genoeg verlies geleden", vindt Lydia. Toine 'vindt het belangrijk voor het dorp dat er een eettent is die centraal ligt.' "Vooral omdat er snel wat eten gehaald kan worden. Dit verhoogt de leefbaarheid van De Kwakel." Voor Thomas is de reden simpel: "Ik wil altijd zo dicht mogelijk bij ‘t dorp een bamiblok met chilisaus kunnen halen." 

Het doet Greg goed dat zoveel Kwakelaars hem steunen. "Ik hoor in het dorp", zegt hij. Gemeente Uithoorn laat desgevraagd weten de petitie aan te moedigen en dat het Dorpsplein zeker nog een optie is. 

De afgelopen weken nam het aantal coronabesmettingen weer toe. De Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) roept daarom op tot meer vaccinaties. Voor de meeste deelnemers aan De Kwestie is dit echter helemaal geen uitgemaakte zaak. Sterker nog, veelal werd er negatief gereageerd. ,,Na vier prikken hebben we er wel genoeg van.”

Ruim vier miljoen Nederlanders krijgen deze week een uitnodiging om een nieuwe coronaprik te halen. Zestigplussers ontvangen rechtstreeks bericht, maar ook zwangeren, mensen met een hoog medisch risico en zorgmedewerkers kunnen een mRNA-booster nemen.

Voormalig gemeenteraadslid Guido Frankfurther heeft een jongensdroom in duigen zien vallen. Hij wil graag een tram besturen, maar zakte voor de eerste de beste test van het GVB. "Binnen een half uur stond ik buiten en was het klaar."

Hij is vicevoorzitter van MKB-Amsterdam en vroeger als gemeenteraadslid verantwoordelijk voor het verkeer in stadsdeel Centrum. De 60-jarige Guido Frankfurther kan dus wel wat, maar voor het besturen van een tram is hij te licht bevonden. Hij ging nat op de zogeheten Vienna Test van het GVB, nog vóór de officiële sollicitatieprocedure. "Dan krijg je bijvoorbeeld een vierkant of een cirkel. Die wordt lichter of donkerder. Als er een zoomgeluidje of belletje klinkt moet je er met je rechterhand op drukken, maar alleen als de kleur dan niet rood, geel of groen is. En als er dan geen zoom is maar een belletje dan moet je er met je linkervoet op drukken. En dan gaat het ook nog steeds sneller. Na een half uur kon je me echt wegdragen."

Volgens Frankfurther is die Vienna Test van het GVB veel te moeilijk. Ogen, handen en voeten raken helemaal in de knoop. "Ik heb veertig jaar rijervaring, ik kan goed tafeltennissen, ik kan een vlieg uit de lucht vangen, maar hier kwam ik dus niet doorheen." Een test gemaakt voor jonge mensen die goed zijn in gamen, maar niet voor vijftig- en zestigplussers als hijzelf, vermoedt Frankfurther. 

Maar volgens de 62-jarige Frank van Poorten is dat onzin. "Ik ben ook een oude knakker en ik heb het ook gered." Van Poorten raakte door corona zijn baan als diamantslijper kwijt en rijdt sinds mei vorig jaar op de tram. Ook hij zakte de eerste keer voor de Vienna Test maar deed de test gewoon nog een keer. "De test dwingt je om fouten te maken. Ze willen zien hoe je reageert op die fouten. Dat je niet in paniek raakt. Dat je rustig blijft als je fouten maakt, daar gaat het om."

Het GVB kampt met een schreeuwend personeelstekort en is daarom een campagne gestart om mensen aan te trekken. Jong én oud zijn welkom. En ja, er vallen ook veel sollicitanten af. "Vergeet niet dat trambestuurder echt een vak is", zegt Van Poorten. "Dat moet je leren en dan hebben we het niet alleen over een test. Het is net als een opleiding bij Ajax. Het is een trechtertje van breed naar smal. En alleen de goeden blijven over."

Frankfurther zou het liefst zien dat het GVB voorafgaand aan de Vienna Test wat cursusdagen aanbiedt. "Ik ben ervan overtuigd dat ik er na een paar dagen studeren - net als bij een rijexamen - best doorheen zou komen." Maar dat zit er voorlopig niet in. En dus kan Frankfurther volgens Van Poorten maar één ding doen: "Gewoon opnieuw proberen." De oud-diamantslijper zelf heeft er geen seconde spijt van gehad. "Je mag door Amsterdam rijden, de mooiste stad van de wereld. Als je ochtenddienst hebt kijk je over de rails die helemaal in goud opgloeien. Dat is prachtig mooi. Het is het mooiste werk dat ik ooit heb gedaan."

Voormalig gemeenteraadslid Guido Frankfurther heeft een jongensdroom in duigen zien vallen. Hij wil graag een tram besturen, maar zakte voor de eerste de beste test van het GVB. "Binnen een half uur stond ik buiten en was het klaar."

Hij is vicevoorzitter van MKB-Amsterdam en vroeger als gemeenteraadslid verantwoordelijk voor het verkeer in stadsdeel Centrum. De 60-jarige Guido Frankfurther kan dus wel wat, maar voor het besturen van een tram is hij te licht bevonden. Hij ging nat op de zogeheten Vienna Test van het GVB, nog vóór de officiële sollicitatieprocedure. "Dan krijg je bijvoorbeeld een vierkant of een cirkel. Die wordt lichter of donkerder. Als er een zoomgeluidje of belletje klinkt moet je er met je rechterhand op drukken, maar alleen als de kleur dan niet rood, geel of groen is. En als er dan geen zoom is maar een belletje dan moet je er met je linkervoet op drukken. En dan gaat het ook nog steeds sneller. Na een half uur kon je me echt wegdragen."

Volgens Frankfurther is die Vienna Test van het GVB veel te moeilijk. Ogen, handen en voeten raken helemaal in de knoop. "Ik heb veertig jaar rijervaring, ik kan goed tafeltennissen, ik kan een vlieg uit de lucht vangen, maar hier kwam ik dus niet doorheen." Een test gemaakt voor jonge mensen die goed zijn in gamen, maar niet voor vijftig- en zestigplussers als hijzelf, vermoedt Frankfurther. 

Maar volgens de 62-jarige Frank van Poorten is dat onzin. "Ik ben ook een oude knakker en ik heb het ook gered." Van Poorten raakte door corona zijn baan als diamantslijper kwijt en rijdt sinds mei vorig jaar op de tram. Ook hij zakte de eerste keer voor de Vienna Test maar deed de test gewoon nog een keer. "De test dwingt je om fouten te maken. Ze willen zien hoe je reageert op die fouten. Dat je niet in paniek raakt. Dat je rustig blijft als je fouten maakt, daar gaat het om."

Het GVB kampt met een schreeuwend personeelstekort en is daarom een campagne gestart om mensen aan te trekken. Jong én oud zijn welkom. En ja, er vallen ook veel sollicitanten af. "Vergeet niet dat trambestuurder echt een vak is", zegt Van Poorten. "Dat moet je leren en dan hebben we het niet alleen over een test. Het is net als een opleiding bij Ajax. Het is een trechtertje van breed naar smal. En alleen de goeden blijven over."

Frankfurther zou het liefst zien dat het GVB voorafgaand aan de Vienna Test wat cursusdagen aanbiedt. "Ik ben ervan overtuigd dat ik er na een paar dagen studeren - net als bij een rijexamen - best doorheen zou komen." Maar dat zit er voorlopig niet in. En dus kan Frankfurther volgens Van Poorten maar één ding doen: "Gewoon opnieuw proberen." De oud-diamantslijper zelf heeft er geen seconde spijt van gehad. "Je mag door Amsterdam rijden, de mooiste stad van de wereld. Als je ochtenddienst hebt kijk je over de rails die helemaal in goud opgloeien. Dat is prachtig mooi. Het is het mooiste werk dat ik ooit heb gedaan."

Voormalig gemeenteraadslid Guido Frankfurther heeft een jongensdroom in duigen zien vallen. Hij wil graag een tram besturen, maar zakte voor de eerste de beste test van het GVB. "Binnen een half uur stond ik buiten en was het klaar."

Hij is vicevoorzitter van MKB-Amsterdam en vroeger als gemeenteraadslid verantwoordelijk voor het verkeer in stadsdeel Centrum. De 60-jarige Guido Frankfurther kan dus wel wat, maar voor het besturen van een tram is hij te licht bevonden. Hij ging nat op de zogeheten Vienna Test van het GVB, nog vóór de officiële sollicitatieprocedure. "Dan krijg je bijvoorbeeld een vierkant of een cirkel. Die wordt lichter of donkerder. Als er een zoomgeluidje of belletje klinkt moet je er met je rechterhand op drukken, maar alleen als de kleur dan niet rood, geel of groen is. En als er dan geen zoom is maar een belletje dan moet je er met je linkervoet op drukken. En dan gaat het ook nog steeds sneller. Na een half uur kon je me echt wegdragen."

Volgens Frankfurther is die Vienna Test van het GVB veel te moeilijk. Ogen, handen en voeten raken helemaal in de knoop. "Ik heb veertig jaar rijervaring, ik kan goed tafeltennissen, ik kan een vlieg uit de lucht vangen, maar hier kwam ik dus niet doorheen." Een test gemaakt voor jonge mensen die goed zijn in gamen, maar niet voor vijftig- en zestigplussers als hijzelf, vermoedt Frankfurther. 

Maar volgens de 62-jarige Frank van Poorten is dat onzin. "Ik ben ook een oude knakker en ik heb het ook gered." Van Poorten raakte door corona zijn baan als diamantslijper kwijt en rijdt sinds mei vorig jaar op de tram. Ook hij zakte de eerste keer voor de Vienna Test maar deed de test gewoon nog een keer. "De test dwingt je om fouten te maken. Ze willen zien hoe je reageert op die fouten. Dat je niet in paniek raakt. Dat je rustig blijft als je fouten maakt, daar gaat het om."

Het GVB kampt met een schreeuwend personeelstekort en is daarom een campagne gestart om mensen aan te trekken. Jong én oud zijn welkom. En ja, er vallen ook veel sollicitanten af. "Vergeet niet dat trambestuurder echt een vak is", zegt Van Poorten. "Dat moet je leren en dan hebben we het niet alleen over een test. Het is net als een opleiding bij Ajax. Het is een trechtertje van breed naar smal. En alleen de goeden blijven over."

Frankfurther zou het liefst zien dat het GVB voorafgaand aan de Vienna Test wat cursusdagen aanbiedt. "Ik ben ervan overtuigd dat ik er na een paar dagen studeren - net als bij een rijexamen - best doorheen zou komen." Maar dat zit er voorlopig niet in. En dus kan Frankfurther volgens Van Poorten maar één ding doen: "Gewoon opnieuw proberen." De oud-diamantslijper zelf heeft er geen seconde spijt van gehad. "Je mag door Amsterdam rijden, de mooiste stad van de wereld. Als je ochtenddienst hebt kijk je over de rails die helemaal in goud opgloeien. Dat is prachtig mooi. Het is het mooiste werk dat ik ooit heb gedaan."

De werelden van AZ en Ajax zien er op dit moment totaal anders uit. Waar de Alkmaarders straks vol vertrouwen in Bosnië en Herzegovina het eerste Europese groepsduel afwerken tegen HŠK Zrinjski Mostar, daar stapt Ajax dadelijk met lood in de schoenen het veld op voor de thuiswedstrijd tegen Olympique Marseille. Met fans van beide clubs kijken we vooruit. 

"Ik ben bang dat de we deze groepsfase niet gaan overleven", trapt een pessimistische Bart Elshof af als het gaat over de kansen van Ajax in de Europa League. De supporter van de Amsterdamse club baalt flink van de huidige chaos. "Het enige geluk is dat Olympique Marseille ook in de fik staat. Ik kom net terug uit Parijs en dat was letterlijk de kop van een Franse krant. Het is straks dus een gevecht tussen de lamme en de blinde."

"Mooie potjes"

Waar het vertrouwen tot onder het nulpunt is gezakt bij de Ajacieden, schijnt de zon in Alkmaar. "Afgelopen weekend merkte je dat iedereen in het stadion enthousiast was", aldus Tom Leering. De 28-jarige AZ-fan uit Heiloo heeft al bijna twintig jaar een seizoenskaart. "We kijken op dit moment met veel plezier naar AZ en ik verwacht een paar mooie potjes in de Conference League."

Tekst loopt door onder de foto.

"Onze groepsapp met Ajax-fans ontplofte toen het nieuws over Sven Mislintat bekend werd", laat Elshof weten over de duistere dealtjes van de technisch directeur van Ajax. "Ik vond Mislintat best wel sympathiek overkomen, maar dit is gewoon echt heel dom."

Elshof: "Aan het begin van het seizoen was ik best hoopvol. Met Mislintat leek er een frisse wind door de club en selectie te waaien. Ik deelde ook de mening dat er door geselecteerd moest worden. Alleen sinds het moddergooien tussen Mislintat en trainer Maurice Steijn is mijn vertrouwen volledig verdwenen."

"Ik heb ondanks het vertrek van een aantal belangrijke spelers niet het gevoel dat we er op achteruit zijn gegaan", doelt Leering op uitgaande transfers als Sam Beukema, Tijjani Reijnders, Milos Kerkez, Pantelis Hatzidiakos en Jesper Karlsson. AZ overleefde twee voorrondes in de Conference League en staat tweede in de eredivisie. "We hebben de volle mep qua punten en het voetbal is ook wel aardig om te zien. Verder ben ik heel blij dat spits Vangelis Pavlidis is gebleven."

"Talentenfabriek"

AZ kon door de vertrekkende spelers rond de zestig miljoen euro bijschrijven op de bankrekening. Leering: "Een klein gedeelte is gebruikt voor nieuwe spelers (zo'n 13 miljoen euro), maar ook een deel is gegaan naar de jeugdopleiding. En dat werpt z'n vruchten af, want het is één grote talentenfabriek."

Tekst loopt door onder de foto.

Waar de technisch directeur van AZ, Max Huiberts, zorgvuldig op zoek ging naar nieuwe talentvolle pareltjes zoals Ruben van Bommel, Ibrahim Sadiq en Alexandre Penetra. Daar smeet Mislintat werkelijk met geld. Ruim honderd miljoen euro armer en twaalf onbekende spelers rijker. Elshof: "Hij heeft inderdaad veel geld uitgeven, maar ook veel geld verdiend. En over die nieuwe spelers kan je nog niet veel zeggen. In het begin kraakten we ook spelers als Edson Alvarez, Lisandro Martinez af en zie hoe dat is gegaan. Alleen bij Steijn heb ik werkelijk waar geen idee wat zijn visie is, van mij mag hij per direct weg."

"Plagen"

"Ik kan er wel om lachen hoe het nu gaat bij Ajax", geeft AZ-supporter Leering eerlijk toe. "Deze Amsterdamse club doet zich altijd voor als de beste van Nederland en ik vind het nu heerlijk om collega's te plagen die voor Ajax zijn. Van de andere kant gun ik Ajax het beste in Europa, want dat is toch wel handig voor de coëfficiëntenlijst. Alleen geniet ik er stiekem wel heel erg van als Ajax onder AZ eindigt in de competitie."

Tekst loopt door onder de foto.

"AZ vertoont vaak Calimero-gedrag, zoals nu ook weer met Alex Kroes", Elshof doelt op de nieuwe directeur van Ajax die overkomt van AZ en pas op 15 maart 2024 mag beginnen, omdat AZ zich vasthoudt aan het concurrentiebeding. "Ik vind dat vrij kinderachtig. Doet me denken aan die coronatitel die AZ in 2020 wilde opeisen. Laat ze daar in Alkmaar vooral trots zijn wat ze allemaal wel bereikt hebben. Vorig jaar de winst in de Youth League, dat is toch geweldig en ook nu in Europa hoop ik dat ze het goed doen." 

Toch zou je zeggen dat Ajax op bestuurlijk vlak wel wat kan leren van de Alkmaarders. Waar het altijd rustig is en al jaren dezelfde succesvolle koers wordt gevaren. "Dat kan je niet met elkaar vergelijken", komt Amsterdammer Elshof er gelijk met gestrekt been in. "Het is provincieclubje waar veel minder druk is en waar het gewoon veel makkelijker beleid voeren is. Minder mensen die zich ermee bemoeien, niet beursgenoteerd. Gewoon hele andere krachtenvelden. Als het bij ons niet goed gaat, dan moeten er gelijk koppen rollen, dat is in Alkmaar wel anders."

Tekst loopt door onder de tweet.

AZ is misschien wel een kleinere club dan Ajax, maar Leering prijst de visie en het beleid wel van zijn Alkmaarse club. "Elk seizoen vertrekken er weer veel spelers, maar de nieuwe aankopen staan er bijna altijd. Het voelt alsof de beleidsbepalers bij AZ er veel beter over nadenken en er meer voorbereiding instoppen dan bij Ajax. Tuurlijk zit er weleens een verkeerde aankoop tussen, maar de meeste transfers pakken goed uit."

Kroes & Cruijff

"Op dit moment is het één bak met groot chagrijn. Van de andere kant begon het na vier titels ook een beetje saai te worden. We staan weer even met beide benen op de grond." Ondanks de belabberde prestaties van zijn club is de Amsterdamse branie niet verdwenen bij Elshof. En de fanatieke Ajax-supporter heeft ook nagedacht over een oplossing. "De komst van Kroes als algemeen directeur zal voor veel rust zorgen verwacht ik. Hij kent de club, heeft overwicht en ook zakelijk inzicht. Veel meer vaardigheden dan de vorige directeur Edwin van de Sar. En verder zal ik het geweldig vinden als Jordi Cruijff in de rol van technisch directeur naar Amsterdam komt."

Tekst loopt door onder de foto.

Straks om 18.45 uur is de aftrap tussen HŠK Zrinjski Mostar en AZ voor de Conference League. Daarna om 21.00 uur in de Johan Cruijff Arena klinkt het eerste fluitsignaal voor het Europa League-duel Ajax - Olympique Marseille. En zondag om 14.30 uur wacht de volgende kraker alweer voor Ajax. Landskampioen Feyenoord komt dan naar Amsterdam. "Ik heb nog nooit met angst uitgekeken naar Feyenoord", aldus een cynisch lachende Elshof. "Maar nu voel ik die angst wel voor zondag."

Voormalig gemeenteraadslid Guido Frankfurther heeft een jongensdroom in duigen zien vallen. Hij wil graag een tram besturen, maar zakte voor de eerste de beste test van het GVB. "Binnen een half uur stond ik buiten en was het klaar."

Hij is vicevoorzitter van MKB-Amsterdam en vroeger als gemeenteraadslid verantwoordelijk voor het verkeer in stadsdeel Centrum. De 60-jarige Guido Frankfurther kan dus wel wat, maar voor het besturen van een tram is hij te licht bevonden. Hij ging nat op de zogeheten Vienna Test van het GVB, nog vóór de officiële sollicitatieprocedure. "Dan krijg je bijvoorbeeld een vierkant of een cirkel. Die wordt lichter of donkerder. Als er een zoomgeluidje of belletje klinkt moet je er met je rechterhand op drukken, maar alleen als de kleur dan niet rood, geel of groen is. En als er dan geen zoom is maar een belletje dan moet je er met je linkervoet op drukken. En dan gaat het ook nog steeds sneller. Na een half uur kon je me echt wegdragen."

Volgens Frankfurther is die Vienna Test van het GVB veel te moeilijk. Ogen, handen en voeten raken helemaal in de knoop. "Ik heb veertig jaar rijervaring, ik kan goed tafeltennissen, ik kan een vlieg uit de lucht vangen, maar hier kwam ik dus niet doorheen." Een test gemaakt voor jonge mensen die goed zijn in gamen, maar niet voor vijftig- en zestigplussers als hijzelf, vermoedt Frankfurther. 

Maar volgens de 62-jarige Frank van Poorten is dat onzin. "Ik ben ook een oude knakker en ik heb het ook gered." Van Poorten raakte door corona zijn baan als diamantslijper kwijt en rijdt sinds mei vorig jaar op de tram. Ook hij zakte de eerste keer voor de Vienna Test maar deed de test gewoon nog een keer. "De test dwingt je om fouten te maken. Ze willen zien hoe je reageert op die fouten. Dat je niet in paniek raakt. Dat je rustig blijft als je fouten maakt, daar gaat het om."

Het GVB kampt met een schreeuwend personeelstekort en is daarom een campagne gestart om mensen aan te trekken. Jong én oud zijn welkom. En ja, er vallen ook veel sollicitanten af. "Vergeet niet dat trambestuurder echt een vak is", zegt Van Poorten. "Dat moet je leren en dan hebben we het niet alleen over een test. Het is net als een opleiding bij Ajax. Het is een trechtertje van breed naar smal. En alleen de goeden blijven over."

Frankfurther zou het liefst zien dat het GVB voorafgaand aan de Vienna Test wat cursusdagen aanbiedt. "Ik ben ervan overtuigd dat ik er na een paar dagen studeren - net als bij een rijexamen - best doorheen zou komen." Maar dat zit er voorlopig niet in. En dus kan Frankfurther volgens Van Poorten maar één ding doen: "Gewoon opnieuw proberen." De oud-diamantslijper zelf heeft er geen seconde spijt van gehad. "Je mag door Amsterdam rijden, de mooiste stad van de wereld. Als je ochtenddienst hebt kijk je over de rails die helemaal in goud opgloeien. Dat is prachtig mooi. Het is het mooiste werk dat ik ooit heb gedaan."

Een grote catastrofe. Dat is wat de Kortenhoefse boeren Wilko en Hermien Kemp momenteel meemaken. Ze waren het eerste Nederlandse boerenbedrijf waar het blauwtongvirus uitbrak en de laatste weken al flink om zich heen greep. De afgelopen twee weken verloren ze al twintig schapen. "En het allerergste: dit is nog niet eens de piek", vertellen ze. Tot overmaat van ramp zijn er nu ook koeien ziek door blauwtong. 

Het is niet voor het eerst dat Wilko en Hermien te maken hebben met het blauwtongvirus. Een kleine vijftien jaar geleden ging het virus ook rond en ook toen hadden ze er last van. "We moesten elke dag met auto en aanhanger schapen wegbrengen", blikken ze terug. 

De schrikbeelden van toen zijn nu in alle hevigheid terug. Elke week worden er tonnen met dode schapen opgehaald van boerderij Het Veldhoen van Wilko en Hermien. 

Rode neus en snottepieren 

Wilko en Hermien ontdekten onlangs dat hun schapen ziek werden. "Een rode neus, snottepieren, traanogen en hoge koorts", somt Hermien de symptomen op. "Het lijkt een beetje op een goede griep. Eigenlijk moet je het daarmee vergelijken, zoals corona." 

Ze waren voor zover bekend de eersten die er mee te maken hadden, maar ondertussen zeker niet meer de enigen. Meer Wijdemeerse boeren hebben ondertussen last van het virus, dat zich snel verspreidt. Boer Aad Schoordijk aan de rand van de gemeente weet er alles van en heeft ook besmette dieren. "Ik heb er nu twee binnen die hebben een enorm gezwollen tong, wel zo'n drie centimeter", vertelt hij. 

Dat het virus zich zo snel verspreid voorspelt weinig goeds voor de rest van het land. Minister Piet Adema van Landbouw waarschuwde afgelopen week al dat het zeer waarschijnlijk is dat rond de winter heel het land te maken heeft besmettingen. 

Tekst gaat door onder de foto.

Nu ook besmette koeien

Niet alleen schapen kunnen ziek worden, ook koeien en andere herkauwers kunnen het krijgen. Boer Aad heeft al enkele besmette koeien. "Je ziet wat rode vlekjes op de neus en ze zijn wat sloom. Maar het meest opvallende is dat melkproductie vermindert", vertelt hij.

Runderen worden er minder ziek van dan schapen, maar produceren wel langer en meer virus in het bloed. Daarom spelen ze een belangrijke rol in de verspreiding van het virus. 

Zorgen over de komende tijd

Met steeds meer zieke dieren hebben Wilko en Hermien zorgen over de komende tijd. "Het is een rottijd, ze moeten uitzieken en we kunnen er weinig aan doen. Antibiotica werkt helaas niet tegen het blauwtongvirus en het vaccin van de vorige uitbraak werkt niet meer, het virus is gemuteerd" , vertelt Hermien. Er wordt wel gewerkt aan een nieuw vaccin, maar dat duurt nog wel even. Boeren moeten hopen dat het vee de ziekte overleeft en antistoffen aanmaakt.

Wilko en Hermien houden ook hun hart vast voor het aankomende voorjaar, waar normaal gesproken veel lammetjes door de wei zouden moeten dartelen. 

Lammetjes

Maar besmette rammen zijn zes tot zeven weken niet vruchtbaar, terwijl het juist nu het moment is om de ram bij de schapen te laten lopen om de natuur zijn werk te laten doen. Het is dus de vraag hoeveel rammen vruchtbaar zijn en zich voortplanten. Besmette ooien worden wel drachtig, maar hebben een grotere kans op een miskraam of in een later stadium geboorteafwijkingen. 

Kortom: het is de grote vraag of er in het voorjaar wel lammetjes worden geboren en hoeveel dan precies. 

Tekst gaat door onder de foto.

Teleurstelling

Dat is niet alleen een teleurstelling voor het boerenechtpaar, maar ook veel veel lokale ouderen en kinderen. 

Elk voorjaar komen veel ouderen en kinderen om lammetjes te kijken en te knuffelen. "Onwijs dankbaar werk. Het zou echt heel jammer zijn als dat niet door kan gaan", zegt ze. "Ik wil mensen niet teleurstellen, ze komen met zoveel plezier." 

Een grote catastrofe. Dat is wat de Kortenhoefse boeren Wilko en Hermien Kemp momenteel meemaken. Ze waren het eerste Nederlandse boerenbedrijf waar het blauwtongvirus uitbrak en de laatste weken al flink om zich heen greep. De afgelopen twee weken verloren ze al twintig schapen. "En het allerergste: dit is nog niet eens de piek", vertellen ze. En tot overmaat van ramp zijn er nu ook koeien ziek door blauwtong. 

Het is niet voor het eerst dat Wilko en Hermien te maken hebben met het blauwtongvirus. Een kleine vijftien jaar geleden ging het virus ook rond en ook toen hadden ze er last van. "We moesten elke dag met auto en aanhanger schapen wegbrengen", blikken ze terug. 

De schrikbeelden van toen zijn nu in alle hevigheid terug. Elke week worden er tonnen met dode schapen opgehaald van boerderij Het Veldhoen van Wilko en Hermien. 

Rode neus en snottepieren 

Wilko en Hermien ontdekten onlangs dat hun schapen ziek werden. "Een rode neus, snottepieren, traanogen en hoge koorts", somt Hermien de symptomen op. "Het lijkt een beetje op een goede griep. Eigenlijk moet je het daarmee vergelijken, zoals corona." 

Ze waren voor zover bekend de eersten die er mee te maken hadden, maar ondertussen zeker niet meer de enigen. Meer Wijdemeerse boeren hebben ondertussen last van het virus, dat zich snel verspreidt. Boer Aad Schoordijk aan de rand van de gemeente weet er alles van en heeft ook besmette dieren. "Ik heb er nu twee binnen die hebben een enorm gezwollen tong, wel zo'n drie centimeter", vertelt hij. 

Dat het virus zich zo snel verspreid voorspelt weinig goeds voor de rest van het land. Minister Piet Adema van Landbouw waarschuwde afgelopen week al dat het zeer waarschijnlijk is dat rond de winter heel het land te maken heeft besmettingen. 

Tekst gaat door onder de foto.

Nu ook besmette koeien

Niet alleen schapen kunnen ziek worden, ook koeien en andere herkauwers kunnen het krijgen. Boer Aad heeft al enkele besmette koeien. "Je ziet wat rode vlekjes op de neus en ze zijn wat sloom. Maar het meest opvallende is dat melkproductie vermindert", vertelt hij.

Runderen worden er minder ziek van dan schapen, maar produceren wel langer en meer virus in het bloed. Daarom spelen ze een belangrijke rol in de verspreiding van het virus. 

Zorgen over de komende tijd

Met steeds meer zieke dieren hebben Wilko en Hermien zorgen over de komende tijd. "Het is een rottijd, ze moeten uitzieken en we kunnen er weinig aan doen. Antibiotica werkt helaas niet tegen het blauwtongvirus en het vaccin van de vorige uitbraak werkt niet meer, het virus is gemuteerd" , vertelt Hermien. Er wordt wel gewerkt aan een nieuw vaccin, maar dat duurt nog wel even. Boeren moeten hopen dat het vee de ziekte overleeft en antistoffen aanmaakt.

Wilko en Hermien houden ook hun hart vast voor het aankomende voorjaar, waar normaal gesproken veel lammetjes door de wei zouden moeten dartelen. 

Lammetjes

Maar besmette rammen zijn zes tot zeven weken niet vruchtbaar, terwijl het juist nu het moment is om de ram bij de schapen te laten lopen om de natuur zijn werk te laten doen. Het is dus de vraag hoeveel rammen vruchtbaar zijn en zich voortplanten. Besmette ooien worden wel drachtig, maar hebben een grotere kans op een miskraam of in een later stadium geboorteafwijkingen. 

Kortom: het is de grote vraag of er in het voorjaar wel lammetjes worden geboren en hoeveel dan precies. 

Tekst gaat door onder de foto.

Teleurstelling

Dat is niet alleen een teleurstelling voor het boerenechtpaar, maar ook veel veel lokale ouderen en kinderen. 

Elk voorjaar komen veel ouderen en kinderen om lammetjes te kijken en te knuffelen. "Onwijs dankbaar werk. Het zou echt heel jammer zijn als dat niet door kan gaan", zegt ze. "Ik wil mensen niet teleurstellen, ze komen met zoveel plezier." 

Al jaren wordt er gesproken over een plan om op een braakliggend terrein aan de Havenweg in Den Oever hotel-restaurant De Waddenpoort te bouwen. Nu lijkt er eindelijk iets te gaan gebeuren. Vanavond is er een informatiebijeenkomst in sociaal cultureel centrum het Vikingschip aan de Robbenoordstraat in Den Oever waar de plannen door de aannemer en de architect worden toegelicht en waar naar de mening van bewoners wordt gevraagd.

Aannemingsbedrijf Dozy heeft twee ontwerpen door een Amsterdams architectenbureau laten uitwerken. In het eerste ontwerp gaat het om een hotel met 45 kamers, met bovenop een ronddraaiend, panoramisch restaurant als blikvanger. Ook is er een uitkijkpunt en een informatiecentrum ingetekend. Voor het tweede ontwerp is uitgegaan van een groter hotel: namelijk een hotel-restaurant met meer dan 100 kamers, vergaderruimtes en een fitnessruimte. Maar daarbij is dus geen ruimte voor het ronddraaiende restaurant uit het eerste ontwerp.

Er waren bij de lancering van het eerste ontwerp in 2017 meerdere geïnteresseerden voor het hotel, maar tijdens de coronacrisis hadden zij geen interesse voor de bouw van een nieuw hotel. Het is niet duidelijk of er nu wel een serieuze gegadigde is voor de Waddenpoort.

Eerder dit jaar waren de plannen al besproken in een 'benen op tafel-overleg' met de gemeenteraadsleden van Hollands Kroon, zo meldde het Noordhollands Dagblad in juni. Vanavond is het de beurt aan de bewoners van Den Oever. De plannen zullen worden uitgelegd en een architect zal de ontwikkeling en de varianten van het hotel laten zien.

 Iedereen die wil is vanaf 19.30 uur welkom in sociaal cultureel centrum het Vikingschip.

Het geluksgevoel van Amsterdammers is in de afgelopen jaren flink gedaald. In 2010 noemde 80 procent van de Amsterdammers zichzelf een gelukkig mens, in 2022 was dat nog maar twee derde van de inwoners (67 procent). Het geluksgevoel kent daarnaast grote verschillen per stadsdeel. 

Dat komt naar voren uit het onderzoek De Staat van de Stad. Een groot onderzoek dat Onderzoek en Statistiek (O&S) elke twee jaar publiceert over hoe het gaat met de inwoners van de stad. Daarin wordt onder andere gekeken naar hoe tevreden de inwoners zijn over hun leven, of zij gelukkig zijn en hoe het staat met de economie binnen de stadsgrenzen. 

Fikse daling geluk

Sinds 2010 ziet O&S het geluksgevoel van de Amsterdammers dalen, een trend die nog steeds doorzet. In de afgelopen drie onderzoeken van het gemeentelijke onderzoeksbureau is het geluk bij bijna alle leeftijdsgroepen, behalve de 55-plussers, gedaald. In 2022 voelde 67 procent van de inwoners zich nog gelukkig, 9 procent geeft aan zich niet gelukkig te voelen en de rest zeg niet gelukkig maar ook niet ongelukkig te zijn. 

Volgens O&S hangt het ervaren van geluk sterk samen met het inkomen en opleidingsniveau van mensen. De helft van de inwoners met een inkomen tot 1350 euro per maand voelt zich gelukkig, terwijl ruim 80 procent van de mensen met een salaris hoger dan 3200 euro zich zo voelt. Daarnaast speelt gezondheid een grote rol. Corona heeft aan de gezondheid van de inwoners flinke klappen uitgedeeld. Zo is het aantal Amsterdammers met depressieklachten in twee jaar bijna verdubbeld en ervaarde aan het einde van 2022 één op de vijf inwoners nog negatieve gevolgen van de pandemie. 

Het geluksgevoel bij de Amsterdammers verschilt ook nog eens sterk per stadsdeel en zelfs per wijk. Zo zijn bewoners van stadsdeel Zuid over het algemeen het meest gelukkig, met  73 procent, maar is het grootste verschil tussen wijken in het stadsdeel 10 procent. Bijna acht op de tien Oud-Zuiderlingen noemt zichzelf gelukkig. Osdorp is de wijk waar de minste mensen zichzelf gelukkig noemen, dat geldt voor maar 53 procent van de Osdorpers.

Minder vertrouwen

Naast het dalende gelukscijfer in de stad, hebben ook steeds minder Amsterdammers vertrouwen in de toekomst. Zo'n zes op de tien inwoners hebben daar op het moment nog vertrouwen in, twee jaar geleden was dat nog ruim zeven op de tien. Voornamelijk bij jongvolwassen, 18 tot 24 jaar, is het vertrouwen de afgelopen jaren het meest afgenomen. In 2018 gaf 88 procent aan vertrouwen in de toekomst te hebben, in 2022 was dat twintig procentpunten lager. 

Het onderzoeksbureau noemt onder andere de coronapandemie, de klimaatcrisis en de inflatie factoren die mee spelen in de daling in het vertrouwen. Het dalende vertrouwen heeft daarnaast ook een effect op het dalende geluk van de Amsterdammers en hoe tevreden zij zijn over het eigen leven. Die cijfers zijn over het algemeen wel gelijk gebleven. Alleen de Nederlandse samenleving, de zorg in de stad en de overheid krijgen overduidelijk een lager rapport cijfer dan voorheen. De overheid krijgt van de Amsterdammers zelfs de enige onvoldoende, een vijf. 

Sterkste economische groei, maar minder te besteden

De coronapandemie zorgde voor het eerst in jaren voor een fikse krimp van de economie in de stad. De afgelopen twee jaar bevond Amsterdam zich daarom in een fase van herstel. De groei van de economie steeg hier in de afgelopen twee jaar gemiddeld sterker dan het land. Toch is er binnen de stadsgrenzen nog wel altijd sprake van een lager besteedbaar inkomen dan in de rest van het land en is de inkomensongelijkheid hier nog altijd het groter dan het gemiddelde. Zo heeft 17 procent van de Amsterdammers een zeer laag inkomen en 15 procent juist heel hoog. Daarbij komt kijken dat ook nog eens ruim een derde van de Amsterdammers aan geeft moeite te hebben met rondkomen. 

Wel hebben op het moment 520.000 Amsterdammers een baan, dat is meer dan ooit tevoren. Daardoor is het percentage werklozen ook laag, 4,8 procent. Wel is dat gemiddeld hoger dan landelijk, maar voor Amsterdam laag. In november vorig jaar keerde het UWV zelf het minste aantal WW-uitkeringen ooit uit in de regio. Daardoor blijft de krapte op de arbeidsmarkt voor nu nog wel een probleem. 

De belangstelling voor de Dutch Grand Prix in 2024 is zó groot dat de organisatie het circuit meerdere keren had kunnen uitverkopen. Opvallend dit keer bij de run op tickets is het groeiend aantal aanvragen vanuit het buitenland. Ook toont het bedrijfsleven opnieuw veel interesse in hospitality-arrangementen. De race is net als dit jaar het eerste weekend na de zomerstop van de racekalender op 23, 24, 25 augustus. 

F1-fans die kaarten hebben aangevraagd, krijgen deze week te horen of ze volgend jaar op de tribune mogen plaatsnemen. Wie geen kaarten bemachtigt, krijgt de kans er in 2025 bij te zijn. De toewijzing verloopt via loting. Op zowel vrijdag, zaterdag als zondag biedt het circuit plaats aan ruim honderdduizend toeschouwers. 

Duurder

De run op kaarten voor het jaarlijkse feestje in de duinen maakt duidelijk dat F1-fans zich niet laten afschrikken door de hogere toegangsprijzen. De toegangsbewijzen zijn vijf procent duurder dan dit jaar, zo liet de organisatie onlangs weten. Dat betekent dat het goedkoopste ticket voor de race op zondag ongeveer een tientje duurder wordt. De prijs bedraagt dan 185 euro.   

'Nieuwe energie'

Jan Lammers, sportief directeur van de Dutch GP, is blij met de onverminderde belangstelling voor het racespektakel. ''De vraag blijft eenvoudigweg vele malen groter dan het aanbod'', aldus de Zandvoorter. ''We zijn vijf tot tien keer overvraagd, afhankelijk van het soort kaarten.'' 

Contract loopt af

Het is niet vanzelfsprekend dat de Formule 1 na 2025 terugkeert in Zandvoort. Het contract met FOM (Formula One Management) loopt na dat jaar af. Het is dringen geblazen voor een plekje op de Formule 1-kalender. In 2024 is er een recordaantal van 24 races, waaronder opnieuw in China (Shanghai, 21 april). Door de coronapandemie is daar sinds 2020 niet meer geracet. 

Pianiste en componiste Iris Hond vindt de grote zaal van het Concertgebouw de beste ter wereld om in te spelen. "Ze zeggen dat alles daar beter klinkt, maar het is ook echt zo," aldus Hond in het programma Gesprek aan de Amstel. Met interviewer Kemal Rijken praat ze onder meer over haar Joodse achtergrond en spelen bij de Namenmonument aan de Weesperstraat. "Dat was een grote eer voor mij."

Hond leerde al op jonge leeftijd piano spelen. "Op een gegeven moment dacht ik: het is jij en ik", zegt ze over haar piano. Sindsdien is ze met haar instrument 'verbonden'. Hond brak door in 2012 en trekt volle zalen, ook in Amsterdam.

Zo stond ze in coronatijd tien keer achter elkaar in een bijna uitverkocht Concertgebouw. Het Nederlandse publiek hoest gemiddeld veel, zegt ze. "Maar toen kuchten ze juist níet, vanwege corona." Voor Hond is de grote zaal van de muziektempel aan het Museumplein de mooiste en beste plek ter wereld om te spelen.

Ook vertelt Hond over haar Joodse familieverleden, haar bezoek aan Auschwitz en hoe het was om in 2021 op de opening van het Nationaal Holocaust Namenmonument te spelen. Verder staat ze stil bij haar deelname aan het realityprogramma Iris en de 12 dates, een programma waarin ze met twaalf verschillende mannen uitging. Met de kennis van nu zou ze het niet hebben gedaan, maar destijds was het toch mooi om mee te maken. Ze heeft er levenslessen uitgehaald. 

De uitzending van Gesprek aan de Amstel met Iris de Hond is hier te bekijken.

Het geluksgevoel van Amsterdammers is in de afgelopen jaren flink gedaald. In 2010 noemde 80 procent van de Amsterdammers zichzelf een gelukkig mens, in 2022 was dat nog maar twee derde van de inwoners (67 procent). Het geluksgevoel kent daarnaast grote verschillen per stadsdeel. 

Dat komt naar voren uit het onderzoek De Staat van de Stad. Een groot onderzoek dat Onderzoek en Statistiek (O&S) elke twee jaar publiceert over hoe het gaat met de inwoners van de stad. Daarin wordt onder andere gekeken naar hoe tevreden de inwoners zijn over hun leven, of zij gelukkig zijn en hoe het staat met de economie binnen de stadsgrenzen. 

Fikse daling geluk

Sinds 2010 ziet O&S het geluksgevoel van de Amsterdammers dalen, een trend die nog steeds doorzet. In de afgelopen drie onderzoeken van het gemeentelijke onderzoeksbureau is het geluk bij bijna alle leeftijdsgroepen, behalve de 55-plussers, gedaald. In 2022 voelde 67 procent van de inwoners zich nog gelukkig, 9 procent geeft aan zich niet gelukkig te voelen en de rest zeg niet gelukkig maar ook niet ongelukkig te zijn. 

Volgens O&S hangt het ervaren van geluk sterk samen met het inkomen en opleidingsniveau van mensen. De helft van de inwoners met een inkomen tot 1350 euro per maand voelt zich gelukkig, terwijl ruim 80 procent van de mensen met een salaris hoger dan 3200 euro zich zo voelt. Daarnaast speelt gezondheid een grote rol. Corona heeft aan de gezondheid van de inwoners flinke klappen uitgedeeld. Zo is het aantal Amsterdammers met depressieklachten in twee jaar bijna verdubbeld en ervaarde aan het einde van 2022 één op de vijf inwoners nog negatieve gevolgen van de pandemie. 

Het geluksgevoel bij de Amsterdammers verschilt ook nog eens sterk per stadsdeel en zelfs per wijk. Zo zijn bewoners van stadsdeel Zuid over het algemeen het meest gelukkig, met  73 procent, maar is het grootste verschil tussen wijken in het stadsdeel 10 procent. Bijna acht op de tien Oud-Zuiderlingen noemt zichzelf gelukkig. Osdorp is de wijk waar de minste mensen zichzelf gelukkig noemen, dat geldt voor maar 53 procent van de Osdorpers.

Minder vertrouwen

Naast het dalende gelukscijfer in de stad, hebben ook steeds minder Amsterdammers vertrouwen in de toekomst. Zo'n zes op de tien inwoners hebben daar op het moment nog vertrouwen in, twee jaar geleden was dat nog ruim zeven op de tien. Voornamelijk bij jongvolwassen, 18 tot 24 jaar, is het vertrouwen de afgelopen jaren het meest afgenomen. In 2018 gaf 88 procent aan vertrouwen in de toekomst te hebben, in 2022 was dat twintig procentpunten lager. 

Het onderzoeksbureau noemt onder andere de coronapandemie, de klimaatcrisis en de inflatie factoren die mee spelen in de daling in het vertrouwen. Het dalende vertrouwen heeft daarnaast ook een effect op het dalende geluk van de Amsterdammers en hoe tevreden zij zijn over het eigen leven. Die cijfers zijn over het algemeen wel gelijk gebleven. Alleen de Nederlandse samenleving, de zorg in de stad en de overheid krijgen overduidelijk een lager rapport cijfer dan voorheen. De overheid krijgt van de Amsterdammers zelfs de enige onvoldoende, een vijf. 

Sterkste economische groei, maar minder te besteden

De coronapandemie zorgde voor het eerst in jaren voor een fikse krimp van de economie in de stad. De afgelopen twee jaar bevond Amsterdam zich daarom in een fase van herstel. De groei van de economie steeg hier in de afgelopen twee jaar gemiddeld sterker dan het land. Toch is er binnen de stadsgrenzen nog wel altijd sprake van een lager besteedbaar inkomen dan in de rest van het land en is de inkomensongelijkheid hier nog altijd het groter dan het gemiddelde. Zo heeft 17 procent van de Amsterdammers een zeer laag inkomen en 15 procent juist heel hoog. Daarbij komt kijken dat ook nog eens ruim een derde van de Amsterdammers aan geeft moeite te hebben met rondkomen. 

Wel hebben op het moment 520.000 Amsterdammers een baan, dat is meer dan ooit tevoren. Daardoor is het percentage werklozen ook laag, 4,8 procent. Wel is dat gemiddeld hoger dan landelijk, maar voor Amsterdam laag. In november vorig jaar keerde het UWV zelf het minste aantal WW-uitkeringen ooit uit in de regio. Daardoor blijft de krapte op de arbeidsmarkt voor nu nog wel een probleem. 

Het geluksgevoel van Amsterdammers is in de afgelopen jaren flink gedaald. In 2010 noemde 80 procent van de Amsterdammers zichzelf een gelukkig mens, in 2022 was dat nog maar twee derde van de inwoners (67 procent). Het geluksgevoel kent daarnaast grote verschillen per stadsdeel. 

Dat komt naar voren uit het onderzoek De Staat van de Stad. Een groot onderzoek dat Onderzoek en Statistiek (O&S) elke twee jaar publiceert over hoe het gaat met de inwoners van de stad. Daarin wordt onder andere gekeken naar hoe tevreden de inwoners zijn over hun leven, of zij gelukkig zijn en hoe het staat met de economie binnen de stadsgrenzen. 

Fikse daling geluk

Sinds 2010 ziet O&S het geluksgevoel van de Amsterdammers dalen, een trend die nog steeds doorzet. In de afgelopen drie onderzoeken van het gemeentelijke onderzoeksbureau is het geluk bij bijna alle leeftijdsgroepen, behalve de 55-plussers, gedaald. In 2022 voelde 67 procent van de inwoners zich nog gelukkig, 9 procent geeft aan zich niet gelukkig te voelen en de rest zeg niet gelukkig maar ook niet ongelukkig te zijn. 

Volgens O&S hangt het ervaren van geluk sterk samen met het inkomen en opleidingsniveau van mensen. De helft van de inwoners met een inkomen tot 1350 euro per maand voelt zich gelukkig, terwijl ruim 80 procent van de mensen met een salaris hoger dan 3200 euro zich zo voelt. Daarnaast speelt gezondheid een grote rol. Corona heeft aan de gezondheid van de inwoners flinke klappen uitgedeeld. Zo is het aantal Amsterdammers met depressieklachten in twee jaar bijna verdubbeld en ervaarde aan het einde van 2022 één op de vijf inwoners nog negatieve gevolgen van de pandemie. 

Het geluksgevoel bij de Amsterdammers verschilt ook nog eens sterk per stadsdeel en zelfs per wijk. Zo zijn bewoners van stadsdeel Zuid over het algemeen het meest gelukkig, met  73 procent, maar is het grootste verschil tussen wijken in het stadsdeel 10 procent. Bijna acht op de tien Oud-Zuiderlingen noemt zichzelf gelukkig. Osdorp is de wijk waar de minste mensen zichzelf gelukkig noemen, dat geldt voor maar 53 procent van de Osdorpers.

Minder vertrouwen

Naast het dalende gelukscijfer in de stad, hebben ook steeds minder Amsterdammers vertrouwen in de toekomst. Zo'n zes op de tien inwoners hebben daar op het moment nog vertrouwen in, twee jaar geleden was dat nog ruim zeven op de tien. Voornamelijk bij jongvolwassen, 18 tot 24 jaar, is het vertrouwen de afgelopen jaren het meest afgenomen. In 2018 gaf 88 procent aan vertrouwen in de toekomst te hebben, in 2022 was dat twintig procentpunten lager. 

Het onderzoeksbureau noemt onder andere de coronapandemie, de klimaatcrisis en de inflatie factoren die mee spelen in de daling in het vertrouwen. Het dalende vertrouwen heeft daarnaast ook een effect op het dalende geluk van de Amsterdammers en hoe tevreden zij zijn over het eigen leven. Die cijfers zijn over het algemeen wel gelijk gebleven. Alleen de Nederlandse samenleving, de zorg in de stad en de overheid krijgen overduidelijk een lager rapport cijfer dan voorheen. De overheid krijgt van de Amsterdammers zelfs de enige onvoldoende, een vijf. 

Sterkste economische groei, maar minder te besteden

De coronapandemie zorgde voor het eerst in jaren voor een fikse krimp van de economie in de stad. De afgelopen twee jaar bevond Amsterdam zich daarom in een fase van herstel. De groei van de economie steeg hier in de afgelopen twee jaar gemiddeld sterker dan het land. Toch is er binnen de stadsgrenzen nog wel altijd sprake van een lager besteedbaar inkomen dan in de rest van het land en is de inkomensongelijkheid hier nog altijd het groter dan het gemiddelde. Zo heeft 17 procent van de Amsterdammers een zeer laag inkomen en 15 procent juist heel hoog. Daarbij komt kijken dat ook nog eens ruim een derde van de Amsterdammers aan geeft moeite te hebben met rondkomen. 

Wel hebben op het moment 520.000 Amsterdammers een baan, dat is meer dan ooit tevoren. Daardoor is het percentage werklozen ook laag, 4,8 procent. Wel is dat gemiddeld hoger dan landelijk, maar voor Amsterdam laag. In november vorig jaar keerde het UWV zelf het minste aantal WW-uitkeringen ooit uit in de regio. Daardoor blijft de krapte op de arbeidsmarkt voor nu nog wel een probleem. 

Ondanks dat chocolade alleen maar duurder wordt, blijven consumenten genieten van de creaties van Sander Zeedijk. De Hilversumse ondernemer kijkt uit naar de nieuwe plannen van het kabinet en wil dat er aankomend jaar twee zaken veranderen: "Koopkracht en stabiliteit."

Net na de coronaperiode, in 2021 wisselde Sander Zeedijk zijn kantoorbaan in om zijn droom achterna te gaan: een chocoladewinkel openen in het centrum van Hilversum. Nu geniet hij de hele dag door van lekkernijen. Waar hij minder van geniet zijn de stroomkosten en energiekosten die hij momenteel heeft: "Als ondernemer heb je momenteel veel uitdagingen."

Luxeproduct

De prijzen van de verpakkingen, suiker en cacao stijgen, maar de producten in Sanders winkel niet: "Wij vangen de klap zelf op en doen water bij de wijn. Zo voelt de consument er minder van en dat willen we graag zo houden."

Sander merkt dan ook niet dat het rustiger is geworden in zijn winkel door de inflatie. Mensen maken een uitzondering om langs zijn winkel te kunnen gaan: "Naar chocolaatjes kijken mensen uit, het geeft voldoening. We merken wel dat het iets rustiger is geworden na de inflatie, maar minder dan dat we hadden verwacht."

Genieten

Desondanks lukt het de chocolatier om de eindjes aan elkaar te knopen en geniet hij van zijn werk. "Ik geniet van mijn werk, dat is voor mij het allerbelangrijkste. Gewoon blijven werken en genieten. Zolang ik thuis normaal rond kan komen en mijn kinderen kan voeden, gaat het de goede kant op."

Piet van Zwieten is 80 jaar en woont samen met zijn vrouw in Heemskerk. Door zijn pensioen en de AOW van zijn vrouw kan het stel prima rondkomen. Al fietsen ze tegenwoordig weleens een stukje om voor een speciale aanbieding. Ze merken goed dat ze in een dure tijd leven.

Het eerste appartement waar Van Zwieten (80) samen met zijn vrouw introk, kreeg hij van zijn werkgever Hoogovens. Hij werkte er krap een jaar toen hij een collega vertelde over de vier flats in Heemskerk die voor personeel bedoeld waren. Van Zwieten pakte de telefoon en ‘binnen vijf minuten’ had hij een woning. Het kostte hem 92 gulden per maand. Een jaar later bood het huidige Tata Steel hem een gezinswoning in Heemskerk, waar hij en zijn vrouw nog altijd wonen.

"Dat is nu niet meer voor te stellen", zegt de 80-jarige Heemskerker vanuit zijn stoel bij het raam. Zijn 24-jarige kleinzoon woont nog altijd thuis. Een eigen woning zit er voorlopig niet in. "Tegenwoordig moet je een ton eigen geld meenemen. En dan begint hij ook nog met een studieschuld. Het is hopen op Henny Huisman, met een gouden envelop."

Folders voor de aanbiedingen

Van Zwieten en zijn vrouw hebben het goed. Na 44 jaar als IT’er bij Hoogovens is hij alweer een lange tijd met pensioen. Financieel zijn ze er, sinds Van Zwieten is gestopt met werken, eigenlijk niet op achteruit gegaan. Er is ruimte om leuke dingen te doen. Zo logeren ze een keer per jaar een paar dagen in een hotel en hebben ze net een nieuwe auto gekocht.

Ja, de boodschappen zijn wel flink duurder geworden, merkt Van Zwieten op. Zijn vrouw, die sinds jaar en dag het huishouden runt, probeert met 100 euro per week rond te komen. "Dat gaat de laatste tijd wat lastiger", zegt ze. Bezuinigen doen ze niet, maar het stel kijkt tegenwoordig wel in de folders voor de beste aanbiedingen. "En dan fietsen we soms een stukje om voor goedkoper groente en fruit."

Van hoge energiekosten heeft het stel geen last. Het vaste contract loopt tot april volgend jaar, en dan is het zien wat hen te wachten staat, zegt Van Zwieten. De kosten voor het huis vallen ook mee. Na dertig jaar huren mochten ze het huis in 2002 kopen, voor 387.000 gulden. De hypotheek, die hij afsloot tegen 2 procent rente, is bijna afbetaald.

Het is een beetje zuur, zegt Van Zwieten over zijn inkomen. Afgelopen jaar is zijn pensioen twee keer verhoogd, maar daarmee belandde hij ook in een andere belastingschijf. "Ik kreeg wel meer, maar aan het eind hou ik eigenlijk evenveel over. Terwijl alles wel duurder is geworden."

Niet meer alles vooruit schuiven

Over de staatskas heeft Van Zwieten meer zorgen, zegt hij. "Hoe moet al dat geld dat in de coronaperiode is uitgegeven, weer worden terugbetaald? Wie gaat daarvoor opdraaien? Ik zie steeds meer mensen in Heemskerk die de hand op de knip moeten houden, maar lees ook in de krant dat er steeds meer miljonairs bijkomen. Hoe kan dat nou?”

Zelf stemt Van Zwieten al jaren op de VVD. Mark Rutte noemt hij 'een ideale verbinder'. Maar nu Rutte ermee ophoudt, denkt Van Zwieten aan Omtzigt. Hij hoop dat de nieuwe lijstrekker de komende periode gebruikt om ‘problemen die vooruit zijn geschoven’ aan te pakken. "Groningen, de toeslagenaffaire, waarom is dat nog steeds niet opgelost? Al dat geouwehoer, ga eens regeren."

Op nummer 179 van de Straat van NH woont Piet van Zwieten. Hij is tachtig jaar en woont samen met zijn vrouw in Heemskerk. Door zijn pensioen en de AOW van zijn vrouw kan het stel prima rondkomen. Al fietsen ze tegenwoordig weleens een stukje om voor een speciale aanbieding. 

Het eerste appartement waar Van Zwieten (80) samen met zijn vrouw introk, kreeg hij van zijn werkgever Hoogovens. Hij werkte er krap een jaar toen hij een collega vertelde over de vier flats in Heemskerk die voor personeel bedoeld waren. Van Zwieten pakte de telefoon en ‘binnen vijf minuten’ had hij een woning. Het kostte hem 92 gulden per maand. Een jaar later bood het huidige Tata Steel hem een gezinswoning in Heemskerk, waar hij en zijn vrouw nog altijd wonen.

"Dat is nu niet meer voor te stellen", zegt de 80-jarige Heemskerker vanuit zijn stoel bij het raam. Zijn 24-jarige kleinzoon woont nog altijd thuis. Een eigen woning zit er voorlopig niet in. "Tegenwoordig moet je een ton eigen geld meenemen. En dan begint hij ook nog met een studieschuld. Het is hopen op Henny Huisman, met een gouden envelop."

Folders voor de aanbiedingen

Van Zwieten en zijn vrouw hebben het goed. Na 44 jaar als IT’er bij Hoogovens is hij alweer een lange tijd met pensioen. Financieel zijn ze er, sinds Van Zwieten is gestopt met werken, eigenlijk niet op achteruit gegaan. Er is ruimte om leuke dingen te doen. Zo logeren ze een keer per jaar een paar dagen in een hotel en hebben ze net een nieuwe auto gekocht.

Ja, de boodschappen zijn wel flink duurder geworden, merkt Van Zwieten op. Zijn vrouw, die sinds jaar en dag het huishouden runt, probeert met 100 euro per week rond te komen. "Dat gaat de laatste tijd wat lastiger", zegt ze. Bezuinigen doen ze niet, maar het stel kijkt tegenwoordig wel in de folders voor de beste aanbiedingen. "En dan fietsen we soms een stukje om voor goedkoper groente en fruit."

Van hoge energiekosten heeft het stel geen last. Het vaste contract loopt tot april volgend jaar, en dan is het zien wat hen te wachten staat, zegt Van Zwieten. De kosten voor het huis vallen ook mee. Na dertig jaar huren mochten ze het huis in 2002 kopen, voor 387.000 gulden. De hypotheek, die hij afsloot tegen 2 procent rente, is bijna afbetaald.

Het is een beetje zuur, zegt Van Zwieten over zijn inkomen. Afgelopen jaar is zijn pensioen twee keer verhoogd, maar daarmee belandde hij ook in een andere belastingschijf. "Ik kreeg wel meer, maar aan het eind hou ik eigenlijk evenveel over. Terwijl alles wel duurder is geworden."

Niet meer alles vooruit schuiven

Over de staatskas heeft Van Zwieten meer zorgen, zegt hij. "Hoe moet al dat geld dat in de coronaperiode is uitgegeven, weer worden terugbetaald? Wie gaat daarvoor opdraaien? Ik zie steeds meer mensen in Heemskerk die de hand op de knip moeten houden, maar lees ook in de krant dat er steeds meer miljonairs bijkomen. Hoe kan dat nou?”

Zelf stemt Van Zwieten al jaren op de VVD. Mark Rutte noemt hij 'een ideale verbinder'. Maar nu Rutte ermee ophoudt, denkt Van Zwieten aan Omtzigt. Hij hoop dat de nieuwe lijstrekker de komende periode gebruikt om ‘problemen die vooruit zijn geschoven’ aan te pakken. "Groningen, de toeslagenaffaire, waarom is dat nog steeds niet opgelost? Al dat geouwehoer, ga eens regeren."

Het zit Yorick niet tegen. Hollands welvaren. Gezond, stevige body, vriendin, wonend bij zijn eigen happy family, van wie zijn vader zijn beste vriend is en hij is ook zeer succesvol in zijn studie bedrijfseconomie. Yorick komt zelfs in aanmerking voor lesbevoegdheid op havoniveau. In de coronatijd gaat het mis. Yorick verveelt zich te pletter. Hij ontdekt het lachgas. Net als veel jongeren negeert hij de waarschuwing dat je hiermee je eigen hersenpan kunt opblazen.

De toeristen weten Texel nog goed te vinden. Dat is de conclusie van VVV-directeur Frank Spooren als hij in september de balans opmaakt. Ondanks een zomerperiode met minder zonnige dagen bleef het eiland populair onder de vakantiegangers. "Als we de statistieken monitoren, dan kunnen we vaststellen dat het in de logiessector een goed seizoen is geweest", zegt Spooren.

 "Hier en daar horen we in de markt dat het een paar procent minder is geweest in vergelijking met de jaren van corona. Dat vind ik eerlijk gezegd ook niet zo raar. Want toen was werkelijk ieder denkbaar bed verhuurd. Dan kwamen ze nog met een luchtbed gezellig logeren bij de ouders of grootouders in het vakantiehuisje. Dat was dit jaar natuurlijk anders", zegt Spooren. 

Hollandse zomer

De 'Hollandse zomer', zoals Spooren dat noemt, heeft impact gehad op het toeristisch bezoek. Na een stralend voorjaar in mei en juni kwamen er veel dagen met regen in het hoogseizoen. Ook de temperatuur bleef onder het gemiddelde. "Dat heeft ervoor gezorgd dat we ook minder lastminuteboekingen hebben gekregen." Dan gaat het voornamelijk om toeristen die pas gaan boeken bij zonnige weersvoorspellingen. "De groep die naar het weer kijkt, wordt steeds groter."

Texel heeft geen klagen wat betreft het aantal boekingen. "In de afgelopen jaren hadden we een goede zomer. Dan werden ook de laatste plekken nog met een lastminuteboeking ingevuld. Dat was dit jaar een stuk minder", zegt Spooren.

De coronaperiode heeft volgens de VVV-directeur er ook voor gezorgd dat de consument kritischer, maar ook wantrouwender is geworden. Dat betekent dat er dan ook minder snel langer vooruit wordt geboekt. Overigens niet altijd. "Zeker voor de zomerperiode was er wel degelijk sprake van dat vakantiegangers hun reservering ver van tevoren hadden gemaakt." Spooren leest dat ook uit de cijfers. "Net na de zomer hadden we voor 2024 al veertig procent meer boekingen dan dezelfde periode vorig jaar."

Tekst gaat verder onder de foto.

De toerist kan volgens de VVV-directeur verdeeld worden in twee categorieën. "Je ziet aan de ene kant een grote groep die absolute zekerheid wil dat ze een specifieke accommodatie volgend jaar willen reserveren. En er is een groep die langer wacht, want zij zijn misschien teleurgesteld geraakt door corona. Het minder goede weer deze zomer heeft daar effect op gehad." Maar geen reden voor wanhoop. "Als we dat afzetten tegen de cijfers van de afgelopen jaren, dan is het minder geweest. Maar het zijn betere cijfers dan 2018 en 2019. En dat is toch de periode waar wij het mee moeten vergelijken toen alles nog normaal was." 

De horeca en de retail hebben volgens Spooren wel iets meer last gehad. "De consument gaat iets minder uit eten en maakt ook minder gebruik van de retail. Dan is de conclusie: de mensen zijn toch voorzichtiger om geld uit te geven. In plaats van dat ze drie keer uit eten gaan, doen ze dat nu misschien maar één keer. Je gaat misschien toch iets minder uitgebreid met z'n allen shoppen. De afgelopen anderhalf jaar is het ook allemaal duurder geworden. En dan bedoel ik het algemene leven. Maar dat heeft wel zijn weerslag op het bestedingsgedrag van de consument." Volgens Spooren is er geen reden voor zorgen. "Ik zie het meer als normalisering of afkoeling van de markt. Want in die rare coronajaren was deze markt zwaar overspannen." 

Lastminute

De VVV heeft het grootste aanbod in huisjes en appartementen. "Dat is het leeuwendeel van het productaanbod op Texel", zegt hij. "Dat past ook het beste bij onze doelgroep: gezinnen met kinderen. Zij boeken minder snel een bed & breakfast of hotel."

Toen de kinderen in regio noord weer naar school moesten, werd het prachtig weer. Dat vertaalt zich ook in het aantal lastminuteboekingen. "We liepen wat betreft lastminute bij onze nazomercampagne 40 procent achter bij vorig jaar. Maar dat verschil is de afgelopen anderhalve week helemaal bijgetrokken. Daarmee hebben we weer een enorme goede bezetting op dit moment. En dat zien we toch doorlopen tot en met de herfstvakantie. Het is minder druk dan in de zomer. Maar het niveau is nog zo hoog, dat de Texelse ondernemers daar tevreden mee mogen zijn."

Het was april 2021, middenin de coronaperiode. Tiemen van der Seijs (nu 23), toen nog student, zat verveeld op zijn studentenkamer in Amsterdam, een beetje op marktplaats te scrollen. Eigenlijk zocht hij naar een nieuwe bank, maar er kwam een andere advertentie voorbij waardoor hij die zoektocht snel vergat: de inhoud van een wijnkelder. Veertig flessen wijn voor een bedrag van €40.

Burgemeester Femke Halsema vindt dat de termen veiligheid en safe space te vaak worden gebruikt op de universiteiten. Dat zegt ze in Het Gesprek met de Burgemeester op AT5. "Er moet plek zijn voor alle uiteenlopende meningen, die moeten altijd openlijk geuit kunnen worden. Mensen moeten hevig met elkaar in debat kunnen gaan. Het woord onveilig moet je niet te snel gebruiken. Dat doodt het debat."

Volgens Halsema moeten universiteiten helemaal geen safe space zijn, maar een safe heaven. "Een opvatting kan je ongemakkelijk vinden. Je kan het oneens zijn met iemand, dat moet je altijd kunnen zeggen. We moeten terughoudend zijn om andermans mening als niet integer of als niet juist weg te zetten."

De burgemeester vindt wel dat er respect moet zijn voor ieders identiteit. "Een debat moet over de inhoud gaan. Het moet niet gaan om je persoonskenmerken, wie je bent. Het betekent ook dat je voorzichtig moet zijn met persoonlijke aanvallen."

Gender

Eén van de hevige discussies op de universiteit gaat over gender. Maar dat is een politiek debat, zegt Halsema. "Dat gaat ook over wetgeving. Het is niet zo dat ik identiteitspolitiek altijd slecht vind. De zwarte burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten, de roze beweging en de vrouwenbeweging hebben ook hun identiteit ingezet bij de strijd, omdat die niet werd geaccepteerd. Ik bedoel iets anders, en dat is, dat je elkaar niet moet diskwalificeren op je uiterlijk en kenmerken. Je moet elkaar respecteren om wie je bent en op de inhoud een debat voeren. Gender is een deel van het inhoudelijke debat."

Bekijk hieronder onze reportage over academische vrijheid.

Halsema roept wetenschappers op zich meer te mengen in het debat. "De academische gemeenschap is te veel naar binnen gekeerd en bang voor de buitenwereld. Dat is niet goed. Ik vind dat als je hoort bij de intellectuele elites van dit land - en dat doe je per definitie als je een functie hebt op de universiteit - dan is er ook zoiets als adeldom verplicht. Het is dan van groot belang dat je deelneemt aan het publieke debat, dat vergt moed en je kan niet bang zijn."

Dat het debat er soms stevig - in woorden van Halsema 'rauw, hard, akelig'- aan toe kan gaan, merkt zij zelf ook. "Maar naarmate er steeds minder mensen, die academische kennis kunnen inbrengen, feiten, analyses kunnen geven, deelnemen aan het publieke debat wordt het ook steeds meer overgenomen door de schreeuwers. Ik heb ook de oproep gedaan tijdens mijn speech op de Universiteit van Amsterdam: meng je, wees moedig. Treed naar voren en trek je niet terug in je eigen kring. Het is leuk dat Catherine Keyl vindt dat er geen F16's naar Oekraïne mogen, maar we hebben ook mensen nodig die internationale betrekkingen, internationaal recht hebben gestudeerd en alles weten van oorlog."

Bedreigingen 

Dat wetenschappers, zoals die zich mengden in het coronadebat, zich soms onveilig voelen is voor Halsema een serieus verhaal. "Je ziet het bij bijvoorbeeld viroloog Marion Koopmans, die is heel hevig bedreigd. Het zijn extreme voorbeelden. Ze zijn tegelijkertijd ook mensen die met hele grote publieke moed blijven opereren. Ze zijn eigenlijk een voorbeeld van hoe je het publieke debat moet voeren en dat je je nooit mag laten intimideren. Ik kan die opdracht niet aan wetenschappers geven, ze maken hun eigen vrije afweging. Zorg juist dat je met velen bent, je mengt en dat je publiceert in kranten. Dan is er meer twijfel, meer nuance in het debat. Dat is juist de enige remedie die wij hebben tegen een grof debat, waarin bedreigingen en intimidatie de boventoon kunnen voeren."

Ze besluit: "Heet ook mensen met andere opvattingen welkom. Geniet ervan, hoe erg je ook van mening verschilt. Dat is ook leuk. Het traint je hersenen en je moraal. Het maakt je tot echte burgers. Ik vind dat ook, en dat zeg ik ook tegen hoogleraren, het voorbeeld dat je aan je studenten moet geven. De academische wereld moet nauw verbonden zijn met onze samenleving en het publieke debat."

Bekijk hier het hele gesprek met de burgemeester, waarin het ook gaat over de wens van Halsema om nog zes jaar het hoogste ambt van de stad te bekleden en de gevolgen van de aardbeving in Marokko voor de Amsterdamse Marokkaanse gemeenschap.

De overwinning van de geuzen op de Spanjaarden uit 1573 werd afgelopen juli uitgebreid gevierd in Monnickendam. Toch is het feest nog niet afgelopen: dit weekend is er een volksopera in de Grote Kerk in Monnickendam die je terugvoert naar die tijd. Er is heel hard gewerkt door vooral lokale acteurs die nog nauwelijks ervaring hadden: "Ik heb m'n moeder nog nooit horen zingen, maar nu steelt ze de show."

Het is druk in de geïmproviseerde kleedkamer in de Grote Kerk. Make-up, mooie kleding en de laatste oefeningen. Initiatiefnemer Valerie Pachl kijkt tevreden rond: "Ik houd hiervan. Ik heb wel eerder opera's gedaan, maar dit is een hele nieuwe ervaring." 

Dat komt vooral omdat hier vrijwel alleen lokale mensen meewerken die dit nog niet eerder hebben gedaan. Er kwamen audities en een strenge selectie aan te pas en nu is het zover: vanavond en morgenavond staat er een volksopera in de kerk.  

Fanatieke moeder

"Dit is de eerste keer dat ik dit doe", vertelt Ymke terwijl ze bezig is met haar make-up. Naast haar zit zus Jitske. "Mijn ouders en mijn vriend doen ook mee. Het is wel heel bijzonder om iedereen op deze manier bezig te zien." Jitske lacht: "Vooral onze moeder is heel fanatiek, het gaat er heel vaak over thuis." 

Tekst loopt door onder de foto.

Maartje Bruning doet ook mee in het stuk. Ze kwam drie jaar geleden in Monnickendam te wonen. "We kwamen hier wonen tijdens corona, toen zat iedereen op zijn eigen vierkante centimeter. Maar bij de Slag op de Zuiderzee heb ik heel veel mensen ontmoet." Ze is wat zenuwachtig, maar ziet het helemaal zitten: "Mijn jongste dochter doet ook mee, het is ontzettend leuk om dit te doen."

Valeria heeft er een enorme klus opzitten, maar achterover hangen doet ze niet. "Het is voor herhaling vatbaar, eens in de twee of drie jaar een volksopera lijkt me geweldig."

De opera is vanavond en morgenavond om 20.30 uur te zien in de Grote Kerk in Monnickendam. Er zijn nog kaarten, info vind je via de link.

Corona kennen we allemaal nog wel, maar ziektes zoals de mazelen en de bof staan waarschijnlijk minder scherp op het netvlies. Toch maakt Gjalt Jellesma, voorzitter van Belangenvereniging van Ouders in de Kinderopvang (Boink), zich zorgen over een nieuwe uitbraak. Aanleiding daarvoor zijn de dalende vaccinatiecijfers die gisteren bekend zijn gemaakt.

Lag het percentage van de bof, mazelen en rodehond-vaccinatie in 2015 nog op 91 procent, vorig jaar was dat 83 procent. "Het is niet alleen zo dat kinderen ziek kunnen worden of misschien wel dodelijk ziek, ze kunnen ook voor langere tijd echt beschadigd raken. Het is echt een rotziekte en dan heb ik het alleen nog maar over de mazelen", vertelt Jellesma. 

Volgens viroloog Menno de Jong van het Amsterdam UMC zijn de zorgen over een uitbraak gegrond. "Als de vaccinatiegraad met deze snelheid aan het dalen is, is het niet de vraag of, maar wanneer. We hebben dat ook al gezien in de Biblebelt. En daar hebben ze het niveau dat wij nu aan het naderen zijn in Amsterdam", vertelt de wetenschapper. 

In Nieuw-West ligt het percentage nog lager dan het Amsterdamse gemiddelde. Daar is de vaccinatiegraad 71 procent. Jellesma heeft zorgen over de kinderdagverblijven in de wijk. "Heel veel zorgen. In een omgeving waar kinderen al kwetsbaar zijn, door allerlei redenen, en dan komt er een gezondheidsaspect bij. Zo'n kinderopvang wil alle kinderen binnen kunnen halen, dan moeten dit soort dingen geen rol spelen", zegt hij. 

Voorlichting

Wat daadwerkelijk ten grondslag ligt aan de daling moet nog worden onderzocht. "Er zijn gedachten dat het met het vertrouwen in de overheid te maken heeft. Maar dat vereist onderricht aan mensen. Welke mensen zijn dat nu", vertelt De Jong. Jellesma heeft zijn vermoedens over de oorzaak: "Meerdere redenen. Wantrouwen in de overheid, mensen die desinformatie verspreiden en ook het niet weten wat de gevolgen kunnen zijn."

Volgens Jellesma zijn er wel degelijk kinderdagverblijven die kinderen zonder vaccinatie weigeren. Toch ziet hij eerder de oplossing in voorlichting. Ook De Jong hoopt dat mensen door voorlichting gaan inzien dat het niet vaccineren, geen vorm van verzet is tegen de overheid. "Dit vaccin is niet zoals de covidvaccinatie gericht om een pandemie te bestrijden. Deze zijn gericht om onze kinderen te beschermen. Ik denk dat mensen zich dat goed moeten realiseren."

Corona kennen we allemaal nog wel, maar ziektes zoals de mazelen en de bof staan waarschijnlijk minder scherp op het netvlies. Toch maakt Gjalt Jellesma, voorzitter van Belangenvereniging van Ouders in de Kinderopvang (Boink), zich zorgen over een nieuwe uitbraak. Aanleiding daarvoor zijn de dalende vaccinatiecijfers die gisteren bekend zijn gemaakt.

Lag het percentage van de bof, mazelen en rodehond-vaccinatie in 2015 nog op 91 procent, vorig jaar was dat 83 procent. "Het is niet alleen zo dat kinderen ziek kunnen worden of misschien wel dodelijk ziek, ze kunnen ook voor langere tijd echt beschadigd raken. Het is echt een rotziekte en dan heb ik het alleen nog maar over de mazelen", vertelt Jellesma. 

Volgens viroloog Menno de Jong van het Amsterdam UMC zijn de zorgen over een uitbraak gegrond. "Als de vaccinatiegraad met deze snelheid aan het dalen is, is het niet de vraag of, maar wanneer. We hebben dat ook al gezien in de Biblebelt. En daar hebben ze het niveau dat wij nu aan het naderen zijn in Amsterdam", vertelt de wetenschapper. 

In Nieuw-West ligt het percentage nog lager dan het Amsterdamse gemiddelde. Daar is de vaccinatiegraad 71 procent. Jellesma heeft zorgen over de kinderdagverblijven in de wijk. "Heel veel zorgen. In een omgeving waar kinderen al kwetsbaar zijn, door allerlei redenen, en dan komt er een gezondheidsaspect bij. Zo'n kinderopvang wil alle kinderen binnen kunnen halen, dan moeten dit soort dingen geen rol spelen", zegt hij. 

Voorlichting

Wat daadwerkelijk ten grondslag ligt aan de daling moet nog worden onderzocht. "Er zijn gedachten dat het met het vertrouwen in de overheid te maken heeft. Maar dat vereist onderricht aan mensen. Welke mensen zijn dat nu", vertelt De Jong. Jellesma heeft zijn vermoedens over de oorzaak: "Meerdere redenen. Wantrouwen in de overheid, mensen die desinformatie verspreiden en ook het niet weten wat de gevolgen kunnen zijn."

Volgens Jellesma zijn er wel degelijk kinderdagverblijven die kinderen zonder vaccinatie weigeren. Toch ziet hij eerder de oplossing in voorlichting. Ook De Jong hoopt dat mensen door voorlichting gaan inzien dat het niet vaccineren, geen vorm van verzet is tegen de overheid. "Dit vaccin is niet zoals de covidvaccinatie gericht om een pandemie te bestrijden. Deze zijn gericht om onze kinderen te beschermen. Ik denk dat mensen zich dat goed moeten realiseren."

Deelnemers van de Dam tot Damloop kunnen het zondag flink warm krijgen tijdens hun tocht. Op het heetst van de dag kan het 24 of 25 graden worden en door de hoge luchtvochtigheid kan het bovendien benauwd aanvoelen. De organisatie heeft daarom extra maatregelen getroffen en waarschuwt voor de gezondheidsrisico's. Deelnemers met hart- en vaatziekten, longaandoeningen of een BMI boven de 25 wordt afgeraden om van start te gaan.

Wie in de ochtend vertrekt, omzeilt de hoogste temperaturen. Late starters moeten er rekening mee houden dat ze finishen op het warmste moment van de dag.

Extra maatregelen

Le Champion, de organisatie van de Dam tot Damloop, zet een extra waterpunt in en schakelt de tijdwaarneming uit bij de recreanten, om te ontmoedigen dat zij te hard gaan lopen. Dat betekent dat er geen uitslagen beschikbaar zijn voor hen, wel voor de wedstrijdatleten en wedstrijdbusiness.

Daarnaast zit er meer tijd tussen de startmomenten, waardoor de renners meer verspreid op het parcours lopen en de hulpdiensten dus ook meer ruimte hebben om medische hulp te verlenen. De warming-up voor de start vervalt ook.

Adviezen

De organisatie roept deelnemers op zich bewust te zijn van de gezondheidsrisico's in deze omstandigheden. Beheers je start en tempo, draag lichte, ademende kleding, drink voldoende (in grote slokken) en maak gebruik van de Rode Kruisposten, zijn de deviezen. Deelnemers met hart- en vaatziekten, longaandoeningen of een BMI boven de 25 wordt afgeraden om van start te gaan.

Met deze warmte is het weerbeeld compleet anders dan vorig jaar, bij de eerste Dam tot Damloop sinds corona. Men rende de tocht van Amsterdam naar Zaandam toen in de regen. 

Gestaakt

In 2019, de laatste editie vóór corona, was juist weer een hete Dam tot Damloop. Op verzoek van de hulpdiensten werd de wedstrijd toen vroegtijdig gestaakt, nadat veel mensen onwel waren geworden door de hitte. De laatste renners konden toen niet meer starten. De temperatuur lag toen rond de 27 graden.

De winkelstraten in Noord-Holland hebben steeds minder last van leegstand en ook is de baangelegenheid gegroeid, dat blijkt uit de Monitor Detailhandel Noord-Holland 2022-2023.

In deze analyse worden jaarlijks trends en ontwikkelingen binnen de detailhandel onderzocht. Dat de winkelstraten in Noord-Holland steeds voller worden, is tegen de verwachting van deskundigen in. De verwachting was dat er, door het gevolg van de coronamaatregelen, juist meer leegstand zou zijn. Maar die is in 2022 van 6,0% naar 5,5% gedaald. Volgens de monitor komt dat doordat coronasteun ondernemers hielp overleven, en waren zij soms toch in staat om in moeilijke tijden een nieuwe winkel te openen. De grootste leegstand in Haarlem-Schalkwijk en het centrum van Den Helder.

Naast een vermindering in winkel leegstand, groeide ook de werkgelegenheid met 1,7%. In tegenstelling tot parttime banen tot 12 uur per week, hier daalde de werkgelegenheid juist. In totaal is de gehele detailhandel in Noord-Holland goed voor 154.570 banen. 

Ook is dit jaar de duurzaamheid van winkels onder de loep genomen. Esther Rommel, gedeputeerde economie: "Veel winkelpanden kunnen nog wel een slag maken als het gaat om verduurzaming. Dat wordt duidelijk omdat we nu ook energielabels van winkelpanden in beeld hebben.”

Hoog gas- en stroomverbruik

Volgens Rommel zijn er namelijk veel winkels met een hoog gas- en stroomverbruik. In de monitor staat dat maar liefst 22% van de onderzochte winkelpanden een onzuinig energielabel, schommelend de D en G, heeft. Vooral in oude winkelstraten of traditionele hoofdwinkelstraten zoals Amsterdam, Haarlem en Alkmaar zijn deze winkels te vinden. 

De gehele monitor is via deze link te vinden.

Het openbaar vervoer wordt in de stad mogelijk opnieuw flink duurder. Het afgelopen jaar steeg een kaartje al met 7 procent en daar dreigt nog eens 12 procent bovenop te komen, als het kabinet niet ingrijpt.

Wethouder Melanie van der Horst (Verkeer) roept daarom namens de Vervoerregio Amsterdam op om met Prinsjesdag meer geld vrij te maken voor stad- en streekvervoer: "We hebben juist meer ov nodig om onze steden en het platteland aantrekkelijk en bereikbaar te houden", schrijft Van der Horst in een brandbrief aan het kabinet. In die brief stellen vervoerregio's en decentrale overheden dat de ongekende prijsstijging een politieke keuze is. 

Ov-bedrijven kregen de afgelopen jaren klap na klap te verduren. Zo zijn de kosten voor energie en personeel gestegen en zijn de reizigersaantallen nog steeds lager dan voor de corona. Daarom is er volgens de wethouder nu extra geld nodig. "Zonder ingrijpen wordt het ov voor de lage en middeninkomens simpelweg onbetaalbaar. Terwijl zoveel mensen ervan afhankelijk zijn om naar hun werk of school te komen. We hebben juist meer ov nodig, om onze steden én het platteland aantrekkelijk en bereikbaar te houden", aldus Van der Horst. 

Verschraling 

Volgens Van der Horst ligt er al een plan klaar om het ov weer gezond te krijgen. Daar staat in dat dat de uitkeringen omhoog moeten die decentrale overheden krijgen voor het ov, en ook moeten er financiële maatregelen komen om het gebruik van het ov aan te moedigen. 

Van der Horst hoopt dan ook dat de Tweede Kamer snel actie onderneemt. Voor de zomer nam de Tweede Kamer al een motie aan tegen de verschraling van het ov. "We hebben nu een regering nodig die vóór het ov gaat staan en ons helpt om het land voor iedereen bereikbaar te houden."

Volgens wethouder Alexander Scholtes (Zorg) is een uitbraak van bijvoorbeeld polio reëel als de vaccinatiegraad in onze stad verder blijft dalen. Vanochtend werd bekend dat het percentage zuigelingen dat gevaccineerd is tegen bijvoorbeeld difterie, kinkhoest, tetanus en polio is gedaald van 91 procent in 2015 naar 83 procent vorig jaar. In Nieuw-West ligt die graad nog lager: 71 procent.

Scholtes maakte zijn zorgen vanochtend al kenbaar in een brief aan de gemeenteraad. Tegen AT5 zegt hij: "Het schrikbeeld is dat de vaccinatiegraad verder gaat dalen. Mensen denken dat polio of mazelen iets van vroeger is, maar als het zo doorgaat is het reëel dat er een uitbraak komt van besmettelijke ziekten als deze."

Vaccinatiewantrouwen

Scholtes merkt op dat het voor ouders minder gebruikelijk is om hun kinderen te vaccineren. "Dat merken we bij de GGD. Ouders hebben steeds meer vragen over bijwerkingen, wat zit er nu in dat vaccin? Er is dus een beetje vaccinatiewantrouwen."

Of dit wantrouwen komt door de rol van de overheid in de pandemie, die met het coronapaspoort sommige mensen het gevoel heeft gegeven dat ze gedwongen werden het coronavaccin te nemen, wil Scholtes niet direct zeggen. "Maar de GGD krijgt wel vaak de vraag of dit vaccin hetzelfde is als het coronavaccin. En we hebben lessen geleerd van corona over hoe je mensen kunt bereiken. Je moet veel meer naar mensen toe, hun vragen beantwoorden en zorgen wegnemen."

Zijn oplossing voor het wantrouwen is dan ook het inzetten van meer mensen bij ouder-kindcentra om hun vragen te beantwoorden. Scholtes: "Ik wil dan ook de oproep doen: heb je vragen of zorgen, ga met de GGD in gesprek."

Restaurantliefhebbers in Parkstad hebben al een paar jaar weinig van restaurant Frunk gehoord. De culinaire hotspot in het centrum van Brunssum sloot in coronatijd en gaat dit najaar op een nieuwe locatie verder. Maar voor het zover is, neemt Frunk eerst afscheid van Brunssum met een pop-up.

Tijdens de herhaalprikcampagne tegen corona van dit najaar wordt met de nieuwste XBB-vaccins geprikt. Dat meldt minister Kuipers (Volksgezondheid) woensdag in een Kamerbrief. De campagne gaat naar verwachting op 2 oktober van start.

Tijdens de herhaalprikcampagne tegen corona van dit najaar wordt met de nieuwste XBB-vaccins geprikt. Dat meldt minister Kuipers (Volksgezondheid) woensdag in een Kamerbrief. De campagne gaat naar verwachting op 2 oktober van start.

De vaccinatiegraad onder Amsterdammers is opnieuw gedaald. Waar in 2015 nog ruim 91 procent van de zuigelingen tegen bijvoorbeeld difterie, kinkhoest, tetanus en polio werd gevaccineerd, was dat vorig jaar 83 procent. Dit baart wethouder Alexander Scholtes zorgen.

De vaccinatiegraad tegen Hepatitis B daalde van 91,4 procent in 2015 naar 83,8 procent en de BMR basisimmuun-vaccinatie (bof, mazelen en rode hond) liep bij zuigelingen van 94,2 in 2015 terug naar 82,4 procent vorig jaar. 

In sommige stadsdelen ligt de vaccinatiegraad nog lager. Zo is in Nieuw-West slechts 71 procent van de zuigelingen (kinderen tot 2 jaar) gevaccineerd tegen BMR. In het centrum en Zuid is dat gemiddeld 88 procent. 

Wethouder Alexander Scholtes (Zorg) is bezorgd over de dalende trend, zegt hij in een raadsinformatiebrief. De vaccinatiegraden komen namelijk onder de normen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), waardoor een groter risico bestaat op uitbraken van ziektes die binnen het Rijksvaccinatieprogramma vallen. 

Sleutelfiguren uit de wijk

Om het tij te keren werd eerder al gestart met een programma om de vaccinatiegraad te verhogen. Die aanpak wordt nu geïntensiveerd, valt te lezen in de raadsinformatiebrief. Zo wordt het halen van een vaccinatie zo makkelijk mogelijk gemaakt. De Jeugdgezondheidszorg (JGZ), verantwoordelijk voor het vaccinatieprogramma, probeert sleutelfiguren van bepaalde gemeenschappen te betrekken bij het vaccineren.  

Daarnaast kunnen ouders met vragen over het vaccinatieprogramma makkelijker terecht bij de JGZ en is dit jaar een proef gestart waar ouders hun kinderen kunnen laten vaccineren op locaties van de Ouder- en Kindteams. 

Ook worden bijvoorbeeld verloskundigen, jongerenorganisaties, huisartsen en vrijwilligersorganisaties ingezet om informatie over de vaccinaties te verspreiden. 

Minder vertrouwen 

De reden dat minder mensen worden gevaccineerd is volgens de wethouder een afname in vertrouwen in de overheid. Die afname is in coronatijd ontstaan, merkt ook de de GGD. 

Naast de intensievere aanpak dringt Scholtes er ook bij de overheid op aan meer actie te ondernemen de vaccinatiegraad omhoog te krijgen. Iedereen die goede ideeën heeft hoe het vertrouwen in vaccinaties verhoogd kan worden, nodigt hij uit met de GGD mee te denken.  

De vaccinatiegraad onder Amsterdammers is opnieuw gedaald. Waar in 2015 nog ruim 91 procent van de zuigelingen tegen bijvoorbeeld difterie, kinkhoest, tetanus en polio werd gevaccineerd, was dat vorig jaar 83 procent. Dit baart wethouder Alexander Scholtes zorgen.

De vaccinatiegraad tegen Hepatitis B daalde van 91,4 procent in 2015 naar 83,8 procent en de BMR basisimmuun-vaccinatie (bof, mazelen en rode hond) liep bij zuigelingen van 94,2 in 2015 terug naar 82,4 procent vorig jaar. 

In sommige stadsdelen ligt de vaccinatiegraad nog lager. Zo is in Nieuw-West slechts 71 procent van de zuigelingen (kinderen tot 2 jaar) gevaccineerd tegen BMR. In het centrum en Zuid is dat gemiddeld 88 procent. 

Wethouder Alexander Scholtes (Zorg) is bezorgd over de dalende trend, zegt hij in een raadsinformatiebrief. De vaccinatiegraden komen namelijk onder de normen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), waardoor een groter risico bestaat op uitbraken van ziektes die binnen het Rijksvaccinatieprogramma vallen. 

Sleutelfiguren uit de wijk

Om het tij te keren werd eerder al gestart met een programma om de vaccinatiegraad te verhogen. Die aanpak wordt nu geïntensiveerd, valt te lezen in de raadsinformatiebrief. Zo wordt het halen van een vaccinatie zo makkelijk mogelijk gemaakt. De Jeugdgezondheidszorg (JGZ), verantwoordelijk voor het vaccinatieprogramma, probeert sleutelfiguren van bepaalde gemeenschappen te betrekken bij het vaccineren.  

Daarnaast kunnen ouders met vragen over het vaccinatieprogramma makkelijker terecht bij de JGZ en is dit jaar een proef gestart waar ouders hun kinderen kunnen laten vaccineren op locaties van de Ouder- en Kindteams. 

Ook worden bijvoorbeeld verloskundigen, jongerenorganisaties, huisartsen en vrijwilligersorganisaties ingezet om informatie over de vaccinaties te verspreiden. 

Minder vertrouwen 

De reden dat minder mensen worden gevaccineerd is volgens de wethouder een afname in vertrouwen in de overheid. Die afname is in coronatijd ontstaan, merkt ook de de GGD. 

Naast de intensievere aanpak dringt Scholtes er ook bij de overheid op aan meer actie te ondernemen de vaccinatiegraad omhoog te krijgen. Iedereen die goede ideeën heeft hoe het vertrouwen in vaccinaties verhoogd kan worden, nodigt hij uit met de GGD mee te denken.  

Het aantal coronapatiënten in de ziekenhuizen blijft fors toenemen. Het totale aantal opgenomen patiënten is dinsdag gestegen naar 221, het hoogste aantal in vier maanden tijd.

Een indrukwekkende stoet vrachtwagens trok afgelopen zaterdag door de polder. Langedijkers moesten misschien even graven in hun geheugen, maar toch was het voor de meeste omwonenden wel duidelijk wat dit was: de Langedijker Vrachtwagentour. "Een hectische dag, maar dat maakt niet uit."

Maar liefst 120 vrachtwagens vertrokken zaterdag voor het oog van enthousiaste toeschouwers op de tocht van anderhalf uur door Langedijk en omgeving, is te zien in een reportage van Dijk en Waard Centraal.

Mét passagiers, natuurlijk, want dat is de bedoeling van dit evenement: een feestelijke dag - met toeters - speciaal voor mensen met een beperking. "Erg leuk!"

De eerste Langedijker Vrachtwagentour werd in 2005 georganiseerd door Esdégé Reigersdaal. Toen was het nog het idee om dit eenmalig te doen - in dat jaar werd het 925-jarig bestaan van Langedijk gevierd.

Tekst gaat door onder de video. 

Maar de vrachtwagentour was zo'n groot succes dat enkele organisatoren besloten om er een jaarlijks evenement van te maken. Tot corona. Dit evenement, voor een kwetsbare groep, ging in de jaren van de epidemie niet door en ook vorig jaar werd het afgelast, omdat organisator Henk Boudewijn kwam te overlijden.

Het is in zijn nagedachtenis dat er dit jaar is gereden. Dat was de uitdrukkelijke wens van Boudewijn. "Ik hoop dat ze genoten hebben allemaal", reageert één van de chauffeurs. Mede-organisator Ed Hoogenwerf is ook persoonlijk betrokken.

"Ja, ik word wel een klein beetje emotioneel. Ik heb zelf een moeder gehad met een beperking en ik weet hoe belangrijk het was als m'n moeder een dagje mee was... Want hier, tussen de vrachtwagens en op de bijrijdersstoel, worden herinneringen gemaakt die een heel jaar meegaan."

Ziekenhuizen behandelen bijna tweehonderd mensen die het coronavirus onder de leden hebben. De totale bezetting is gestegen naar 194. Dat is het hoogste aantal sinds 12 mei, bijna vier maanden geleden.

De detailhandel heeft het zwaar: jaar na jaar verdwijnen er steeds meer winkels uit het straatbeeld. De coronacrisis en de hoge inflatie verergeren de situatie. Big Bazar en Shoeby staan op omkiepen.

Amsterdam Pirates is weer terug in de Holland Series, een serie vijf wedstrijden waarbij het team dat drie keer weet te winnen zich Nederlands kampioen mag noemen. De ploeg speelde in de halve finale ook zo'n serie tegen HCAW. Na de eerste vier wedstrijden hadden beide ploegen twee keer gewonnen.  Vandaag, in de alles beslissende vijfde wedstrijd, pakte Pirates de derde overwinning (7-3).

In wedstrijden is de eindstand daarmee 3-2. HCAW, dat eerder deze zomer nog Europees kampioen werd, wist de eerste wedstrijd te winnen, maar werd in de twee wedstrijden die volgden telkens afgetroefd. Pirates kon daardoor gisteren al een finaleplaats afdwingen, maar in de vierde wedstrijd trok HCAW weer aan het langste eind.

Daarom moest de ploeg vandaag weer aan de bak voor wedstrijd nummer vijf, die wél werd gewonnen: 3-7.

Daarmee is Pirates terug op het podium waar de club jarenlang kind aan huis was. Tussen 2016 en 2021 haalde de ploeg telkens de finale. Vorig jaar werd die finale niet gehaald, toen HCAW Pirates in de halve finale uitschakelde.

Comeback

Pirates had toen net een paar succesvolle seizoenen achter de rug, tussen 2019 en 2021 werd de club twee keer kampioen. In de Holland Series van 2020 had Pirates een 2-0 voorsprong op Neptunus, maar die finalereeks kon vanwege corona niet uitgespeeld worden.

Dat Pirates dit jaar al een comeback zou maken, mag best een verrassing genoemd worden. De club zag vorig jaar naast de trainer en een aantal spelers ook de hoofdsponsor vertrekken. Mervin Gario, sinds een jaar de hoofdtrainer, werd dan ook beloofd dat hij niet gelijk hoefde te presteren, maar de tijd kreeg om aan een nieuw team te bouwen.

Maar met dat nieuwe team presteerde Gario al snel beter dan verwacht. Pirates eindigde derde in de reguliere competitie. Een plaats die recht gaf op een plek in de halve finale.

Neptunus

Nu ook die halve finale is overleefd, wacht Neptunus in de finalereeks. De Rotterdammers zijn een geduchte tegenstander, sinds 2009 waren ze er maar één keer niet bij in de Holland Series: dat gebeurde voor het laatst in 2011.

Neptunus is met 16 titels ook recordkampioen van Nederland, maar die teller blijft al wel een paar jaar steken: in 2018 werd de Holland Series voor het laatst gewonnen.

Pirates en Neptunus spelen pas op 7 oktober de eerste wedstrijd tegen elkaar. Dat heeft onder meer te maken met het Rotterdam Baseball Weekend, dat volgende week wordt georganiseerd, en het EK Honkbal in Tsjechië, dat op 24 september begint en ongeveer een week duurt.