Liever gaf Joke Bleijenbergh (65) helemaal geen interview, maar zat ze thuis met de gordijnen dicht. Het verdriet is nog rauw, echtgenoot Gerard (72) overleed pas een maand geleden. Zo plotseling dat het besef nog niet helemaal is ingedaald. Toch zoekt ze de media op, in de hoop anderen te waarschuwen: „Wees alert op de gevaren van legionella.”

Er was veel geduld voor nodig, maar na drie jaar zijn er over anderhalve week eindelijk weer Flora- en Visserijdagen in Den Oever. De afgelopen twee jaar stak corona er een stokje voor. Het programma is zoals vanouds en zelfs grotendeels zoals het in 2020 zou zijn. Alleen doen er minder boten mee aan de traditionele vlootschouw. Dat komt omdat er minder vissers zijn.

"Het zijn er vijf, zes minder dan met de laatste vlootschouw in 2019", vertelt Arnoud Vooijs van de organisatie van de Flora- en Visserijdagen. "En dat is niet omdat mensen niet meer mee willen doen. De bedrijven zijn er simpelweg niet meer. Dat komt niet alleen maar door de problemen in de visserij, maar ook doordat vissers met pensioen gaan bijvoorbeeld."

De problematiek waar vissers nu mee te maken hebben, is divers: het verbod op pulsvisserij, de Brexit, de gesloten visgebieden, de windgebieden, hogere brandstofprijzen en de stikstofplannen van het kabinet. NH Nieuws besteedde vorige maand uitgebreid aandacht aan het onderwerp door meerdere dagen verhalen te maken vanuit de haven van Den Oever. Toch is de organisatie van de Flora- en Visserijdagen niet van plan de problemen aan de kaak te stellen. "Misschien dat de vloot dat zelf wel gaat doen, maar daar horen wij niets over."

Enthousiasme

Het programma van dit jaar op het haventerrein is grotendeels hetzelfde als dat van de afgelaste editie in 2020, met onder meer een kermis, markten, optredens en een vlootschouw. "We merken dat er enorm veel enthousiasme is dat het eindelijk weer door kan gaan. De mensen zijn er aan toe om weer een feest te vieren op de haven."

Tekst gaat verder onder verwijzingen.

Corona zorgde wel voor zenuwen bij de organisatie. In 2020 ging niets door en ook vorig jaar durfde de organisatie het niet aan. "We konden niet aan de regels voldoen en uiteindelijk gingen alle evenementen niet door", aldus Vooijs. "Maar we hebben een jaar aan voorbereiding nodig. Dus dan denk je wel: wat als er weer iets gebeurt. Je wilt niet het risico lopen om toch geen evenement te kunnen organiseren. Bedrijven zijn inmiddels een stuk minder happig geworden om geld terug te geven bij het annuleren van een evenement."

Bezoekers

Hier hoeft de organisatie nu niet bang voor te zijn. Coronamaatregelen lijken er dit keer op korte termijn niet aan te komen. Hoeveel bezoekers worden verwacht is volgens Vooijs moeilijk te zeggen. "We zijn een buitenevenement met vrije doorstroom. Maar op drukke dagen komen er ongeveer 5.000 à 6.000 mensen per dag kijken op de visserijdagen."

De Flora- en Visserijdagen zijn van 26 tot en met 29 augustus. Het hele programma is online te vinden op de website of in het magazine dat is verspreid. De vlootschouw is op maandag.

Zo ging het er in 2018, tijdens de een-na-laatste Flora- en Visserijdagen, aan toe:

Een politieagent die tijdens een coronaprotest in Eindhoven een vrouw vol raakte met een waterkanon, wordt strafrechtelijk vervolgd voor mishandeling. Waar is zo’n ’waterwerper’ nou wel en niet voor bedoeld?

Een politieagent die tijdens een coronaprotest in Eindhoven een vrouw vol raakte met een waterkanon, wordt strafrechtelijk vervolgd voor mishandeling. Waar is zo’n ‘waterwerper’ nou wel en niet voor bedoeld?

"We zien inderdaad een groeiende uitstroom", zegt Booi. "Die is begonnen in 2013, na de economische crisis. Toen konden mensen hun woning weer verkopen. De prijzen stegen in de stad. Veel mensen hebben toen de stap gezet om buiten de stad te gaan wonen."

Sindsdien vertrekken er per jaar een paar duizend dertigers meer de stad uit. Hetzelfde geldt voor het aantal kinderen tot en met drie jaar. "De stad trekt jonge mensen. Die gaan studeren en vinden een partner. Er worden relatief veel kinderen geboren in de stad. Daardoor zien we meer uitstroom dan erin komt."

Suburbanisatie is van alle tijden. "Vanaf het moment dat de auto intrad", zegt Booi. "Maar wel met  golfbewegingen." Ook zijn de motieven om te vertrekken door de jaren heen veranderd. Zo vertrokken gezinnen in de jaren '80 vooral vanwege de onveiligheid en het gebrek aan voorzieningen. "De stad stond er toen totaal anders voor.  Ook de kwaliteit van scholen was een zorgpunt."

Vlak voor corona bleek de drukte in de stad een reden voor gezinnen om te vertrekken. Tegenwoordig heeft het vooral te maken met de huizenmarkt. "Het grote probleem is te weinig huizen. De doorstroom die er is vindt vooral plaats bij de kleinere woningen."

Martijn en Lisette kunnen dat beamen. "We zochten  een huis voor de toekomst. Een huis met meer ruimte en we wilden heel erg meer groen om ons heen." En ze zijn niet de enige. "Veel mensen kunnen dat niet in Amsterdam vinden. Dus we zien heel veel vrienden om ons heen die naar dorpen rondom Amsterdam verhuizen, soms wel verder zelfs."

Voorlopig levert de huidige trend geen problemen op denkt Booi. "Ik verwacht dat de groei van de uitstroom nu op z'n hoogte punt is. De reden om te verhuizen was ook de mogelijkheid om je huis voor een flink bedrag te kunnen verkopen. Die prijsverschillen zijn kleiner geworden. Ik denk dat de groei gaat stabiliseren."

En daarbij, vertelt de stadsgeograaf: "Er zijn altijd weer jonge mensen die komen en een gezin krijgen. 
De stad is een kraamkamer van jonge gezinnen. Als dat binnen de juiste proporties blijft is dat helemaal prima."

Steeds minder mensen worden zo ziek van het coronavirus dat ze in een ziekenhuis moeten worden opgenomen. Dat is een gevolg van de daling van het aantal coronabesmettingen. De zomergolf is voorbij.

Politiebond ACP is ’geïrriteerd’ omdat het Openbaar Ministerie heeft besloten een politieagente te vervolgen voor het verwonden van een vrouw tijdens de zogeheten coronarellen op 24 januari vorig jaar in Eindhoven. De agente spoot met een waterkanon een vrouw omver, die daardoor flink letsel opliep. Volgens het Openbaar Ministerie is het optreden van de agente „niet proportioneel” geweest.

KLM en pilotenvakbond VNV zijn akkoord over een nieuwe cao. De piloten krijgen vier procent loon erbij, meldt de bond. Een omstreden woon-werkregeling voor piloten die in het buitenland wonen, waarmee ze gratis naar en van Schiphol konden vliegen, verdwijnt.

Een maand geleden kwamen vakbonden en KLM al tot een akkoord voor loonsverhoging voor het grondpersoneel. Volgens de Verenging Nederlandse Verkeervliegers (VNV) wordt met de nieuwe cao voor de piloten, rekening gehouden met het koopkrachtverlies door de hoge inflatie.

"Met deze afspraken wordt gelijke tred gehouden met KLM-grondpersoneel en wordt invulling gegeven aan het sterke herstel van KLM na jaren van zware loonmatiging en de huidige hoge inflatie", zegt VNV-voorzitter Willem Schmid. "Daarvoor heeft KLM ook nu weer de ruimte."

Terug naar normaal

Schmid vervolgt: "Met dit akkoord kan KLM samen met haar vliegers werken aan verder herstel en een gezonde toekomst. Daarmee gaan we terug naar normaal." De vliegers en al het andere KLM-personeel krijgen een eenmalige bonus, maar afgesproken is dat die pas wordt overgemaakt als alle staatsleningen zijn terugbetaald.

Niet meer gratis vliegen naar het werk

Piloten die in het buitenland wonen kunnen niet meer gratis op en neer vliegen naar Schiphol. Die woon-werkregeling was omstreden en werd onder meer door een toezichthouder van het rijk gezien als belastingontwijking. Volgens VNV is de regeling rechtmatig en gebruikelijk is in de luchtvaart, maar zegt met deze aanpassing de zorgen die hierover zijn ontstaan weg te nemen.

De nieuwe cao heeft een looptijd tot en met 1 maart 2023 en moet nog worden goedgekeurd door de leden.

Op zijn 18de opende Ab Metselaar (64) zijn eerste kraampje in Hoorn onder een parasol. Toen had hij drie rekjes met ochtendjassen, maar inmiddels - 45 jaar later -  is zijn kraam uitgegroeid tot een breed assortiment. Zijn marktwaar en charismatische aanwezigheid zijn dan ook niet meer weg te denken uit het traditionele straatbeeld tijdens de Lappenmarkt, dat na twee jaar afwezigheid weer terug is van weggeweest. 

Vanmorgen vroeg - om 06.00 uur - stond de familie Metselaar al op de Stationsweg klaar om het assortiment te verkopen aan het publiek. Wat opvalt aan de kraam zijn de gele bordjes met daarop de spotgoedkope prijzen. Ab is blij dat hij samen met zijn zoon Tim en vrouw Anneke na twee jaar afwezigheid weer op de Lappenmarkt staat, maar ziet wel dat het anders is dan voorgaande jaren.

"Die twee jaar corona hebben geen goed gedaan", stelt de ondernemer. "Mensen moeten de markt weer opnieuw hervinden, maar zo langzamerhand begint het wel weer een beetje vol te stromen, gelukkig." De ondernemer vindt het jammer dat de markten de afgelopen jaren zo de dupe zijn geweest van het beleid. "Het publiek vindt het heel belangrijk om een praatje met ons te kunnen maken. Ja, dat heb ik echt gemist!"

Ervaring

Met zijn ruim 45 jaar ervaring heeft Ab wel zo'n beetje alles gezien wat een marktlui kan meemaken. Sinds vier jaar heeft zijn zoon Tim de zaak overgenomen, maar loslaten doet Ab nog niet volledig. "Ik help nog steeds en houd een oogje in het zeil", lacht hij. "Dit is toch het mooiste wat er is?", joelt Ab, als hij een klant helpt met het het uitzoeken van een jurk. 

De vader heeft bewondering voor zijn zoon, die tijdens de coronaperiode drastische stappen nam om de zaak draaiende te houden. "Ik heb zelf niks met webshops", concludeert Ab. "Maar mijn zoon heeft dat tijdens de coronaperiode opgezet en dat draait nu als een tierelier."

Stokje over nemen

Inmiddels geniet Ab (64) wat meer van zijn vrijheid en maakt hij geregeld met zijn vrouw lange wandelingen. Vroeger draaide het stel op het toppunt zo'n elf markten per week en werkten ze gemiddeld zo'n 70 uur in de week. "De nieuwe generatie heeft het zaakje overgenomen, want ik vond het wel welletjes. Maar ik laat mijn gezicht hier nog wel elk jaar zien", bekent Ab.

Zijn zoon Tim hoefde niet lang na te denken om de zaak van zijn pa over te nemen. "Ik ging vroeger altijd met mijn vader mee op de zaterdagen en ik heb altijd al gezegd dat ik de zaak wilde overnemen."

Tim hoopt dan ook, net zoals zijn vader, er nog eens 45 jaar aan vast te plakken: "Het zou mooi zijn", lacht de zoon van Ab. "We zijn onderweg, maar we hebben dan wel nog een lange weg te gaan."

Het is vandaag Hartjesdag. Traditiegetrouw op de derde maandag van augustus is het in Amsterdam carnaval op de Zeedijk. Een feest voor de buurt, waarbij mannen zich als vrouwen kleden en omgekeerd. Na twee jaar afstel vanwege corona is de buurt blij dat Hartjesdag weer gevierd kan worden.

"We zijn de sletjes van stijl en klasse", zegt een van de mannen, die met twee anderen is verkleed als een chique drieling. "Het is vooral een volksfeest, een echt buurtfeest", vindt Diana van Laar, één van de organisatoren van de Hartjesdag. "Vroeger hadden de mensen het geld niet voor een outfit, dus de mannen deden een rok van hun vrouw aan en de vrouwen tekenden een snorretje op een lip, zo ging dat. Het gaat om de lol, zo is dat verkleden ontstaan in de café's vroeger. Het gaat echt om het samen iets doen met elkaar." 

Veel verklede deelnemers hebben nog een ander doel. Een als regenboogvlinder verklede man: "Ik ben een vlinder die uit z'n cocon is gekomen, ik wil laten zien dat ik er ben en dat iedereen er mag zijn. De afgelopen jaren is de tolerantie toch wat minder geworden. Op Hartjesdag kun je uitdragen dat je echt jezelf mag zijn."

Middeleeuwen

Hoe Hartjesdag precies ontstaan is, is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk is het in de Middeleeuwen begonnen als een volksfeest waar je op herten kon jagen in de bossen rond Haarlem, iets wat normaal gesproken alleen was voorbehouden aan de adel. De naam Hartjesdag zou een verbastering zijn van 'hertjesdag'.  

Het Openbaar Ministerie (OM) vervolgt een politieagente voor het verwonden van een vrouw tijdens de zogeheten coronarellen op 24 januari vorig jaar in Eindhoven. De agente spoot met een waterkanon een vrouw omver, die daardoor flink letsel opliep. Volgens het OM is het optreden van de agente „niet proportioneel” geweest. Justitie beschuldigt de agente van mishandeling.

De honderdduizenden strandbezoekers van afgelopen week in Zandvoort hebben bergen afval achtergelaten. Afvalverwerkers Spaarnelanden en Gebroeders Paap hebben er hun handen vol aan, maar deinzen nergens voor terug. "Ik denk: kom maar op!", zegt Peter Latour van Spaarnelanden. "We gaan het regelen."

De bezoekers van het kustdorp laten van alles achter na een zonnige dag, variërend van pizzadozen, flessen tot lege blikjes. Veel gaat keurig in de honderden afvalbakken die overal op het strand en boulevard staan, maar veel belandt ook op de grond of in het zand. Afgelopen weekend is er ongeveer zeven keer zoveel afval achtergebleven ten opzichte van een gemiddeld weekend in oktober. 

Het opruimen van het afval wordt deels door Spaarnelanden gedaan en deels door de Gebroeders Paap. Spaarnelanden is verantwoordelijk voor het afval op de boulevard en in het dorp. De Gebroeders Paap gaat over het strand. Strandpaviljoenhouders zijn  verantwoordelijk voor het schoonhouden van hun terras en strand in een straal van tien meter rond hun zaak. 

Tekst gaat verder onder de video

Peter Latour is teamleider afval en reiniging bij Spaarnelanden en stuurt dagelijks teams met veeg- en vuilniswagens naar de boulevard en het dorp. Daarnaast gaan er ook teams op pad om zwerfvuil op te ruimen.

"Het is heel veel werk. 's Morgens vroeg gaan we op pad om een uur of zes en 's avonds rond een uur of acht doen we nog een keer hetzelfde rondje." Ze halen zo'n zes à zevenduizend kilo afval op in twee dagen en dat is ongeveer zeven keer zoveel als normaal.  

"'s Morgens zijn we vier uur bezig en 's avonds ook nog zoiets. En op een grijze dag in november ben je in tweeënhalf uur wel klaar." Het is dus veel meer werk dan normaal, maar er worden geen extra mensen ingezet. Deze zogenaamde piekdagen horen bij het werk. "Rond elf uur 's ochtends is alles opgeruimd en is het weer spik en span in Zandvoort. En juist op de piekmomenten moeten we niet ons koppie laten hangen, maar er vol tegenaan gaan."

Gebroeders Paap

De Gebroeders Paap is een echt Zandvoorts familiebedrijf en al meer dan 50 jaar  verantwoordelijk voor het afval op het strand. Het opruimen gebeurt 's nachts. "Als we veel werk te doen hebben, dan gaan we al 's avonds op pad om elf of twaalf uur. En dan werken we door tot de volgende ochtend tien uur zonder pauze, dat is wel echt buffelen, zo vertelt Leen Paap.

tekst loopt door onder de foto

Ze gaan met een schoonmaakmachine de vloedlijn af van Bloemendaal tot en met Zandvoort. En met een speciale shovel, eigenlijk een soort omgekeerde vuilniswagen, legen ze de honderden afvalbakken die op de stranden van Bloemendaal en Zandvoort staan.

"We merken wel dat er op dit soort dagen echt meer afval achterblijft", aldus Paap. "Dat mensen hun afval naast afvalbakken zetten is echt een ramp. Dat gebeurt als er een bak vol zit, maar meestal is de bak vier meter verderop helemaal niet vol. Mensen willen gewoon niet lopen met hun afval. En dan bedoel ik natuurlijk niet iedereen, maar wel een aantal. Maar als meeuwen aan de haal gaan met het afval, dan wordt het echt een bende."

Elke nacht zijn er tien man van de Gebroeders Paap op pad. "Qua afval zijn dit wel echt de piekdagen." Het bedrijf vervoert ook de strandhuisjes en de strandpaviljoens, dus ze hebben nog een aantal piekmomenten in het voor- en najaar. 

Formule 1

Peter Latour heeft niet veel tijd om bij te komen van de drukke dagen, want over drie weken is het Formule-1 weekend in Zandvoort en daar liggen de draaiboeken alweer voor klaar. "Vorig jaar was een soort generale repetitie omdat er toen minder bezoekers kwamen door corona, dus we zijn wel benieuwd naar hoe het dit jaar zal gaan." Ook dan wordt er dag en nacht doorgewerkt om het afval op te ruimen en Zandvoort netjes te houden. 

De honderdduizenden strandbezoekers van afgelopen week in Zandvoort hebben bergen afval achtergelaten. Afvalverwerkers Spaarnelanden en Gebroeders Paap hebben er hun handen vol aan, maar deinzen nergens voor terug. "Ik denk: kom maar op!", zegt Peter Latour van Spaarnelanden. "We gaan het regelen."

De bezoekers van het kustdorp laten van alles achter na een zonnige dag, variërend van pizzadozen, flessen tot lege blikjes. Veel gaat keurig in de honderden afvalbakken die overal op het strand en boulevard staan, maar veel belandt ook op de grond of in het zand. Afgelopen weekend is er ongeveer zeven keer zoveel afval achtergebleven ten opzichte van een gemiddeld weekend in oktober. 

Het opruimen van het afval wordt deels door Spaarnelanden gedaan en deels door de Gebroeders Paap. Spaarnelanden is verantwoordelijk voor het afval op de boulevard en in het dorp. De Gebroeders Paap gaat over het strand. Strandpaviljoenhouders zijn  verantwoordelijk voor het schoonhouden van hun terras en strand in een straal van tien meter rond hun zaak. 

Tekst gaat verder onder de video

Peter Latour is teamleider afval en reiniging bij Spaarnelanden en stuurt dagelijks teams met veeg- en vuilniswagens naar de boulevard en het dorp. Daarnaast gaan er ook teams op pad om zwerfvuil op te ruimen.

"Het is heel veel werk. 's Morgens vroeg gaan we op pad om een uur of zes en 's avonds rond een uur of acht doen we nog een keer hetzelfde rondje." Ze halen zo'n zes à zevenduizend kilo afval op in twee dagen en dat is ongeveer zeven keer zoveel als normaal.  

"'s Morgens zijn we vier uur bezig en 's avonds ook nog zoiets. En op een grijze dag in november ben je in tweeënhalf uur wel klaar." Het is dus veel meer werk dan normaal, maar er worden geen extra mensen ingezet. Deze zogenaamde piekdagen horen bij het werk. "Rond elf uur 's ochtends is alles opgeruimd en is het weer spik en span in Zandvoort. En juist op de piekmomenten moeten we niet ons koppie laten hangen, maar er vol tegenaan gaan."

Gebroeders Paap

De Gebroeders Paap is een echt Zandvoorts familiebedrijf en al meer dan 50 jaar  verantwoordelijk voor het afval op het strand. Het opruimen gebeurt 's nachts. "Als we veel werk te doen hebben, dan gaan we al 's avonds op pad om elf of twaalf uur. En dan werken we door tot de volgende ochtend tien uur zonder pauze, dat is wel echt buffelen, zo vertelt Leen Paap.

tekst loopt door onder de foto

Ze gaan met een schoonmaakmachine de vloedlijn af van Bloemendaal tot en met Zandvoort. En met een speciale shovel, eigenlijk een soort omgekeerde vuilniswagen, legen ze de honderden afvalbakken die op de stranden van Bloemendaal en Zandvoort staan.

"We merken wel dat er op dit soort dagen echt meer afval achterblijft", aldus Paap. "Dat mensen hun afval naast afvalbakken zetten is echt een ramp. Dat gebeurt als er een bak vol zit, maar meestal is de bak vier meter verderop helemaal niet vol. Mensen willen gewoon niet lopen met hun afval. En dan bedoel ik natuurlijk niet iedereen, maar wel een aantal. Maar als meeuwen aan de haal gaan met het afval, dan wordt het echt een bende."

Elke nacht zijn er tien man van de Gebroeders Paap op pad. "Qua afval zijn dit wel echt de piekdagen." Het bedrijf vervoert ook de strandhuisjes en de strandpaviljoens, dus ze hebben nog een aantal piekmomenten in het voor- en najaar. 

Formule 1

Peter Latour heeft niet veel tijd om bij te komen van de drukke dagen, want over drie weken is het Formule-1 weekend in Zandvoort en daar liggen de draaiboeken alweer voor klaar. "Vorig jaar was een soort generale repetitie omdat er toen minder bezoekers kwamen door corona, dus we zijn wel benieuwd naar hoe het dit jaar zal gaan." Ook dan wordt er dag en nacht doorgewerkt om het afval op te ruimen en Zandvoort netjes te houden. 

Zorgminister Ernst Kuipers hoopt de ‘coronapil’ Paxlovid van farmaceut Pfizer op korte termijn beschikbaar te hebben.

De honderdduizenden strandbezoekers van afgelopen week in Zandvoort hebben bergen afval achtergelaten. Afvalverwerkers Spaarnelanden en Gebroeders Paap hebben er hun handen vol aan, maar deinzen nergens voor terug. "Ik denk: kom maar op!", zegt Peter Latour van Spaarnelanden. "We gaan het regelen."

De bezoekers van het kustdorp laten van alles achter na een zonnige dag, variërend van pizzadozen, flessen tot lege blikjes. Veel gaat keurig in de honderden afvalbakken die overal op het strand en boulevard staan, maar veel belandt ook op de grond of in het zand. Afgelopen weekend is er ongeveer zeven keer zoveel afval achtergebleven ten opzichte van een gemiddeld weekend in oktober. 

Het opruimen van het afval wordt deels door Spaarnelanden gedaan en deels door de Gebroeders Paap. Spaarnelanden is verantwoordelijk voor het afval op de boulevard en in het dorp. De Gebroeders Paap gaat over het strand. Strandpaviljoenhouders zijn  verantwoordelijk voor het schoonhouden van hun terras en strand in een straal van tien meter rond hun zaak. 

Tekst gaat verder onder de video

Peter Latour is teamleider afval en reiniging bij Spaarnelanden en stuurt dagelijks teams met veeg- en vuilniswagens naar de boulevard en het dorp. Daarnaast gaan er ook teams op pad om zwerfvuil op te ruimen.

"Het is heel veel werk. 's Morgens vroeg gaan we op pad om een uur of zes en 's avonds rond een uur of acht doen we nog een keer hetzelfde rondje." Ze halen zo'n zes à zevenduizend kilo afval op in twee dagen en dat is ongeveer zeven keer zoveel als normaal.  

"'s Morgens zijn we vier uur bezig en 's avonds ook nog zoiets. En op een grijze dag in november ben je in tweeënhalf uur wel klaar." Het is dus veel meer werk dan normaal, maar er worden geen extra mensen ingezet. Deze zogenaamde piekdagen horen bij het werk. "Rond elf uur 's ochtends is alles opgeruimd en is het weer spik en span in Zandvoort. En juist op de piekmomenten moeten we niet ons koppie laten hangen, maar er vol tegenaan gaan."

Gebroeders Paap

De Gebroeders Paap is een echt Zandvoorts familiebedrijf en al meer dan 50 jaar  verantwoordelijk voor het afval op het strand. Het opruimen gebeurt 's nachts. "Als we veel werk te doen hebben, dan gaan we al 's avonds op pad om elf of twaalf uur. En dan werken we door tot de volgende ochtend tien uur zonder pauze, dat is wel echt buffelen, zo vertelt Leen Paap.

tekst loopt door onder de foto

Ze gaan met een schoonmaakmachine de vloedlijn af van Bloemendaal tot en met Zandvoort. En met een speciale shovel, eigenlijk een soort omgekeerde vuilniswagen, legen ze de honderden afvalbakken die op de stranden van Bloemendaal en Zandvoort staan.

"We merken wel dat er op dit soort dagen echt meer afval achterblijft", aldus Paap. "Dat mensen hun afval naast afvalbakken zetten is echt een ramp. Dat gebeurt als er een bak vol zit, maar meestal is de bak vier meter verderop helemaal niet vol. Mensen willen gewoon niet lopen met hun afval. En dan bedoel ik natuurlijk niet iedereen, maar wel een aantal. Maar als meeuwen aan de haal gaan met het afval, dan wordt het echt een bende."

Elke nacht zijn er tien man van de Gebroeders Paap op pad. "Qua afval zijn dit wel echt de piekdagen." Het bedrijf vervoert ook de strandhuisjes en de strandpaviljoens, dus ze hebben nog een aantal piekmomenten in het voor- en najaar. 

Formule 1

Peter Latour heeft niet veel tijd om bij te komen van de drukke dagen, want over drie weken is het Formule-1 weekend in Zandvoort en daar liggen de draaiboeken alweer voor klaar. "Vorig jaar was een soort generale repetitie omdat er toen minder bezoekers kwamen door corona, dus we zijn wel benieuwd naar hoe het dit jaar zal gaan." Ook dan wordt er dag en nacht doorgewerkt om het afval op te ruimen en Zandvoort netjes te houden. 

Het Verenigd Koninkrijk heeft als eerste land ter wereld een aangepast coronavaccin van het bedrijf Moderna goedgekeurd.

2,5 jaar nadat bij ons de eerste besmetting met Covid-19 werd ontdekt, worden nu ook de tot nu toe gespaarde Marshalleilanden getroffen door de pandemie. In een week tijd is meer dan een tiende van de bevolking van de hoofdstad Majuro besmet met de omicronvariant. En zo wordt het lijstje van landen die gespaard bleven van het coronavirus nog kleiner.

Op de Dam was vanochtend de herdenking van de bevrijding van voormalig Nederlands-Indië. Locoburgemeester Hester van Buren sprak in haar speech over de moeilijke tijd na de capitulatie en hoe de oorlog in Nederland werd behandeld. Daarna legde zij namens de gemeente Amsterdam als eerste een krans. 

Tijdens de herdenking worden de slachtoffers van de bezetting uit toenmalig Nederlands-Indië herdacht. In Amsterdam gebeurt dat op de Dam, voor het eerst sinds de uitbraak van het coronavirus kan dat weer met publiek. Normaal gesproken gebeurt dat voor het Nationaal Monument, maar aangezien deze wordt gerestaureerd vond het dit jaar plaats voor het Koninklijk Paleis. 

Het Nationaal Monument op de Dam is een bijzondere plek voor Indische Nederlanders, want naast urnen met grond uit 11 Nederlandse provincies, is er achter in het monument ook een urn ingemetseld met grond uit Indonesië.

Initiatiefneemster Peggy Stein vertelde tijdens in 2020 tegen AT5 dat het doel van de herdenking is om die urn in ere te herstellen. "In ieder geval de geschiedenis achter de urn en de erevelden waar onze familieleden liggen, die we heel graag besproken hebben. Dat is hier, die is hier ingemetseld, dus dat is voor ons heel belangrijk."

De herdenking is ieder jaar op 15 augustus, omdat de Japanners zich op deze dag in 1945 overgaven. Daarmee was er in elk werelddeel officieel een einde gekomen aan de Tweede Wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden. "Hoewel dat officieel misschien het einde van de oorlog betekende, was dat in de praktijk nog helemaal niet het geval", aldus locoburgemeester Van Buren tijdens haar speech. 

"In Nederlands-Indië waren vrede en vrijheid nog ver weg. Er brak zelfs een bijzonder bloedige tijd aan", vervolgde de loco-burgemeester. "Een onafhankelijkheidsstrijd, gekenmerkt door racistisch geweld, zuiveringen en ook door bruut ingrijpen van de Nederlandse overheid."

"Pijnlijk en beschamend"

De locoburgemeester vertelt over hoe de oorlog in Nederlands-Indië 'eigenlijk nooit voorbij gaat voor veel mensen'. "Terug in Nederland voelden velen zich ontheemd. Ze hadden grote moeite om door te gaan met het leven, op die vreemde plek, kil bejegend en opgejaagd door pijnlijke, vaak ook bitterzoete herinneringen."

Volgens Van Buren kregen deze mensen lange tijd 'geen volwaardige plek' in de geschiedenis. "Uit onverschilligheid misschien, of omdat het niet paste in het Nederlandse zelfbeeld over de oorlog. Men deed alsof die oorlog niet meetelde, omdat het niet hier was. Dat was pijnlijk: voor de slachtoffers en hun naasten. Maar het was ook beschamend."

"Gelukkig weten we nu beter. En we weten ook meer", zegt Van Buren, die onder meer doelt op gebeurtenissen als de Japanse bezetting, de kampen, de overlevingsstrijd van de buitenkampers en de troostmeisjes. "Over het leed van Indonesiërs, Molukkers, Indo-Europeanen, Europeanen, Papoea’s, de Joods-Indische en Chinees-Indonesische gemeenschap. Maar ook over honger, dwangarbeid, geweld, vernedering en terreur."

Belangstelling

"Inmiddels hebben meer dan twee miljoen Nederlanders een Indische familiegeschiedenis", zo zegt de locoburgemeester. Volgens Van Buren neemt de belangstelling voor deze geschiedenis toe. "Juist ook bij de jongere generaties. Je ziet dat aan de toenemende interesse voor herdenkingen als deze en aan uitingen op social media. Steeds meer Nederlandse jongeren ontdekken hun afkomst en krijgen oog voor hun bijdrage aan de cultureel rijke en diverse samenleving die we met elkaar hebben opgebouwd."

Vanavond is de Nationale Indië Herdenking in Den Haag bij het Indisch Monument. Voor het eerst wordt de herdenking in de avond gehouden. De voorzitters van de Eerste en de Tweede Kamer en minister-president Mark Rutte zijn aanwezig. De herdenking wordt om 19.00 uur uitgezonden op NPO 1. 

Na twee jaar inwijding in het studentenleven via een computerscherm, barsten maandag de introductieweken in de studentensteden weer los als vanouds. „Niet te onderschatten hoe belangrijk dit is voor het behoud van de studentencultuur.”

Wat doe je als je door corona niet meer je carrière als dj kan uitoefenen en je daarmee al je inkomsten ziet wegvallen? In 2020 ging AT5 langs bij Amsterdammers die besloten hun carrière over een andere boeg te gooien. Tijd om weer op bezoek te gaan, want hoe staan de zaken er twee jaar later voor? Vandaag spreken we Menno van Willigenburg, die dj was en nu meubels maakt, en Renee de Pont, die naast haar hotelboekingskantoor een sieradenbedrijf startte. 

Menno van Willigenburg werkte voor corona als dj en had daarnaast een verhuurbedrijf in dj-spullen, licht en geluid. Toen door corona alle evenementen werden afgelast, zag hij dat werk ineens wegvallen. "Op het donkerste moment dacht ik: ik ga asperges telen", blikte van Willigenburg in de zomer van 2020 al terug. Het werd uiteindelijk meubelmaken. "Ik maak gebruik van kisten uit de evenementenbranche. Door alle maatregelen staan die kisten nu stil. Ik vond het wel symbolisch om ze om te vormen tot meubelstukken voor in je huis."

Renee de Pont moest in die tijd werknemers van haar boekingskantoor ontslaan en ging daarnaast zelf ook op zoek naar ander werk. Het gebeurde allemaal in periode dat haar man erg ziek werd door corona. Ze besloot uiteindelijk met haar hobby aan de slag te gaan en begon een sieradenbedrijf. "Nu gaan we allebei weer de goede kant op", zei De Pont in augustus 2020. "Er moet natuurlijk wel wat blijven gebeuren. Doorgaan is dan denk ik wel heel belangrijk."

Schot in de roos

Twee jaar later is Menno van Willigenburg nog altijd volop bezig als meubelmaker. Hij noemt zijn carrièreswitch 'een schot in de roos'. "Ik ben gelukkig met hoe dat in twee jaar tijd veranderd is. Tegenwoordig maak superveel meubels", vertelt hij wanneer we hem weer in zijn werkplaats opzoeken.

Stoppen met zijn dj-carrière had hij zonder de corona-uitbraak nooit gedaan. "Omdat ik er niet het inzicht voor had om daar uit te stappen", aldus Menno, die resoluut 'nee' antwoordt op de vraag of hij ooit nog een comeback maakt als dj. Het meubelmaken verdient namelijk prima: "Ja, ik kan wel zeggen dat ik de coronadip heb goedgemaakt."

Business as usual

Voor Renee de Pont liep het allemaal iets anders. Zij heeft haar oude werk voor een groot deel wel weer opgepakt. "Oude klanten die iets nodig hadden belden me op een gegeven moment weer op", zegt de Pont. "Dan is 'nee' zeggen wel weer heel moeilijk."

Dankzij de teruggekeerde klanten heeft De Pont ook weer een oud-medewerker kunnen aannemen. "Een van die dames heeft een kantoor geopend in Singapore. Daar hebben we nu ook een deel van onze klanten zitten."

Hoewel het voor De Pont dus weer business as usual is, verkoopt ze nog altijd sieraden. "Dat is nu wel op een iets lager niveau. Maar in de uurtjes die ik over heb het is nog steeds leuk om mee bezig te zijn."

Traditiegetrouw wordt de kermis in Hoorn na 10 dagen afgesloten met de Lappendag, de 576e editie alweer. De afgelopen twee edities werd de eeuwenoude traditie door corona kleinschaliger gevierd, maar dit jaar verwacht de organisatie een Lappendag zoals vanouds. 

De afgelopen twee edities waren niet in de binnenstad, maar nu is het weer zoals de bezoekers gewend zijn. Nick Fray van de gemeente Hoorn merkt dat mensen dat fijn vinden. "De algemene tendens is toch dat mensen blij zijn. Ze vinden dat het in de binnenstad hoort."  Er komt ook weer een podium met muziek op het plein. 

Koopjes

Elk jaar wordt op de derde maandag in augustus de Lappendag in Hoorn gevierd. Voor sommigen Horinezen betekent dit op zoek gaan naar de beste koopjes, maar voor anderen is het niets anders dan ordinair bier drinken rondom de kroegen op de Roode Steen. "Mooi skuun an zitten en gewoon lekker bier drinken, dat is Lappendag", vertelde een trotse Horinees op het terras van De Klinker vorig jaar. "Het is een mooie traditie die je in ere moet houden."

Door corona is het aantal kermisondernemingen met 7% gedaald, maar gelukkig zijn er nog genoeg families die met hun attracties door het land trekken. Zoals Alice van Heuven (66): ze heeft een mobiel kermiscafé, dat zij samen met haar man Johan (70) en inmiddels ook met hun zoon (40) runt.

Sommigen betrekken een groter pand, andere winkels gaan juist kleiner. Allemaal hadden ze dat ene bordje voor de deur hangen: 'Wij zijn verhuisd'. Het lijkt soms wel een stoelendans van verhuizende winkels in het centrum van Haarlem. In sommige gevallen gaan de winkels slechts een paar panden verderop weer open. Vanwaar al die wisselingen in het centrum?

Als je onlangs door de Haarlemse winkelstraten gelopen bent, is het je vast opgevallen dat het centrum er behoorlijk anders uitziet dan een paar maanden geleden. Bekende winkels zitten ineens op heel andere plekken in de stad.

Zo verkaste de Flying Tiger van de Zijlstraat naar de Grote Houtstraat, gaan de twee kledingwinkels van WE verhuizen naar een pand verderop. Duurzaamheidswinkel WAAR zit ook midden in een verhuizing naar een nieuwe intrek.

Op zoek naar een andere plek  

Ook de Popshop, die al 29 jaar in de Nieuwstraat zat, is laatst verhuisd. De winkel heeft een nieuw onderkomen gevonden in de Gierstraat. "De eigenaar van het vorige pand verkocht het", vertelt Buddie ter Meulen, derde eigenaar van de winkel. "Maar het was niet te betalen en er moest veel aan worden gedaan. Ik moest dus op zoek naar een andere plek en heb tijdens corona deze grotere plek gevonden."

Tekst gaat door onder de afbeelding.

Volgens Falco Bloemendal, centrummanager van Haarlem, hebben al die verhuizingen  meerdere oorzaken. "Het heeft voornamelijk te maken met huurprijzen", legt hij uit. "Wanneer een huurcontract afloopt, kun je er als winkeleigenaar voor kiezen om deze te verlengen of om te onderhandelen met een andere verhuurder voor een lagere prijs."

Betere locatie

Een ander scenario dat Bloemendal noemt, is dat winkeleigenaren toen ze tijdens de coronalockdowns minder inkomsten hadden, ruzie hebben gekregen met hun huurbaas over het betalen van de huur. "En winkels kunnen natuurlijk ook verhuizen omdat ze naar een veel betere locatie kunnen gaan", aldus Bloemendal. 

Ter Meulen, eigenaar van de Popshop, heeft met de verhuurder van het nieuwe pand kunnen onderhandelen over de huurprijs.

"Ik huur van een particuliere verhuurder. Hij wilde zekerheid, een huurder voor langere tijd. Het was corona en ik heb een beetje kunnen onderhandelen over de huurprijs. Toen heb ik de huur voor een lager maandbedrag voor vijf jaar vast kunnen zetten, in een veel groter pand dan ik had."

Wisselen

Een andere opvallende wisseling in de Grote Houtstraat is het recente vertrek van de Esprit, uit het pand waar voorheen Cinema Palace zat. Volgens het Noordhollands Dagblad zou de C&A, dat al sinds jaar en dag in de Anegang gevestigd is, naar het pand verhuizen. 

Winkels die een betere plek kunnen krijgen, of ergens anders een lagere huurprijs kunnen betalen, verhuizen dus vaak. In de meeste gevallen verhuizen de winkels naar nabijgelegen panden, soms slechts een paar meter verder.

Tekst gaat door onder de afbeeldingen

De verhuizingen hebben volgens Bloemendal ook nog een ander gevolg. "Panden die vrijkomen worden door verhuurders tegenwoordig vaak verbouwd, zodat er boven de winkels gewoond kan worden. Dat komt doordat je nu als verhuurder meer geld kunt krijgen per vierkante meter", legt hij uit. 

Meer woonruimte

Dat creëert meer woonruimte en zorgt er tevens voor dat verhuurders een lagere huurprijs kunnen vragen voor het winkelpand op de begane grond. "Met het woningtekort en de hoge prijzen, zie je dat wonen boven winkels steeds meer gebeurt. Dat is een ontwikkeling van de laatste tijd en dat zet nog wel even door", voorspelt Bloemendal. 

Tot slot heeft een aantal verhuizingen van winkels volgens hem te maken met andere keuzes die de winkeleigenaren maken. "Ze kiezen er dan bijvoorbeeld voor om op minder vierkante meter te zitten. De WE bijvoorbeeld, gaat van twee vestigingen in Haarlem naar één."

Blij met verhuizing

Ter Meulen is in ieder geval dik tevreden met zijn nieuwe, grotere winkelruimte. "We hebben tijdens corona hier alles verbouwd en die eerste maand, tijdens de verbouwing, hoefde ik nog geen huur te betalen. Dat was fijn. Hier lopen ook veel mensen langs, zo zes- à zevenduizend man per dag. Ik zit hier sowieso op een goede plek en kan hier hopelijk nog lang zitten."

Het toerisme trekt meer en meer aan in Den Helder. Steeds vaker komen mensen uit eigen land voor een dagje uit naar de kop van Noord-Holland. Dat concludeert City Marketing Den Helder uit een voorzichtige rondgang langs musea en andere attracties in de stad. Hortus Overzee, een 'geheime tuin' in het centrum, stevent af op een recordaantal bezoekers. "Heel positief", zegt voorzitter Pieter Blank van de hortus. "Den Helder is één van de bijzondere plekken van Nederland aan het worden."

Hortus Overzee bestaat bijna dertig jaar, maar het is nu al een jubeljaar voor de botanische tuin midden in een woonwijk. De tuin heeft namelijk nu al een recordaantal bezoekers. Voorzitter Pieter Blank is trots op: "Het is hard werken geweest tijdens de lockdown door corona. De Nederlander gaat wat meer op vakantie in zijn eigen land, ontdekt dus eigenlijk bijzondere plekken. Ik heb echt het idee dat de hortus hier in Den Helder een van die plekken aan het worden is."

Meer vraag

Het succes van de hortus staat niet op zichzelf. Volgens de stadspromotors van Citymarketing zit Den Helder behoorlijk in de lift bij toeristen. "Wij zijn heel blij dat mensen Den Helder dit jaar steeds beter weten te vinden", vertelt stadspromotor Christiaan Verhoef. "We merken het bij bijvoorbeeld Fort Kijkduin of het Reddingmuseum en natuurlijk ook het Marinemuseum. Er is steeds meer vraag naar van bezoekers buiten de stad."

Tekst gaat door onder de video.

De groei van het toerisme in de stad is volgens Citymarketing Den Helder van blijvende aard. Verhoef: "Natuurlijk heeft de coronacrisis ervoor gezorgd dat Nederlanders meer in eigen land op vakantie gaan, maar we krijgen ook steeds vaker Italianen en Fransen. Dat is nieuw. Omdat het aantrekt, wordt er ook meer geïnvesteerd door de gemeente om die toeristen hier te houden."

Opmars

Als het aan Citymarketing Den Helder ligt is dit seizoen een mooie opmars voor Sail Den Helder volgend jaar. "Zeker voor de mensen die dit jaar al in Den Helder zijn om de stad te verkennen is het een mooie gelegenheid om hier tijdens Sail Den Helder weer terug te komen", hoopt Christiaan Verhoef.

En dan natuurlijk ook een bezoek inplannen bij Hortus Overzee met onder meer een Japanse tuin, een palmenkas en een Engelse tuin. Dat bezoek kan natuurlijk ook nu al, wat voorzitter Pieter Blank betreft: "Neem waar, geniet. Kijk om te zien, zeg ik wel eens, en luister om te horen. Dat kan nog tot eind oktober, maar ook komende weken in de zomerse sferen is het weelderig weldadig." 

De Eerste Kamer wil kunnen meebeslissen over de inzet van concrete coronamaatregelen, mocht het kabinet bij een opleving van het virus weer willen ingrijpen. Een meerderheid wil dat dit wordt opgenomen in de nieuwe permanente coronawet waaraan wordt gewerkt.

De 39-jarige Anita Bakker uit Enkhuizen wordt op 14 juli moeder van Teun. Voor de alleenstaande moeder ging daar een héél lang traject aan vooraf. Om een taboe rondom BAM (bewust alleenstaande moeder) te doorbreken, begon Anita een blog. Het wordt een rit vol hoogte- en dieptepunten, want het ging zeker niet vanzelf en ook na de geboorte is het niet altijd even makkelijk. 

In haar eerste blog, september 2020, neemt Anita ons mee naar hoe het allemaal begon. Ze had er een diep gesprek over met een vriendin. "Die kinderwens heb ik eigenlijk altijd al gehad. Ik wilde voor mijn 25ste moeder worden. Maar de stap zetten, dat durfde ik nog niet. Misschien ook niet zo gek na een paar roerige jaren."

Want de afgelopen jaren gingen niet van een leien dakje. Van een ontslag tot aan een burn-out. "Dat zorgde er wel in mijn hoofd voor dat ik het nog niet aandurfde."

De gedachte wat anderen ervan zouden vinden, werkte ook niet bepaald mee. Maar hoe weet je eigenlijk wat anderen ervan vinden, als je het niet bespreekt? "Geen idee, dat zat duidelijk tussen mijn oren. Ik verwachtte vooroordelen van buitenaf, maar dat viel achteraf reuze mee." Ook haar familie was nog niet op de hoogte van haar kinderwens. "Die reageerde eigenlijk héél enthousiast. Ze hadden stiekem al een vermoeden", zegt Anita lachend. 

Voordat Anita aan het vervullen van haar kinderwens kan beginnen, moet ze eerst een donor vinden. Anita had geen idee hoe lang ze zou moeten wachten, en het ging vrij snel. In januari 2021 ontvangt ze een mailtje van een kliniek in Wolvega. "Al binnen twee weken. De zenuwen gierden door m'n lijf en m'n handen trilden." Ondertussen is de wachttijd zo'n twee jaar voor er een donor beschikbaar is. 

Er is een match. In de tussentijd reist Anita op en neer naar Friesland voor onderzoeken. En toen ineens, op maart 2021, was het moment zover: de inseminatie. "Dat moment was best wel even gek, kan ik je vertellen. Daar zat ik dan. Héél apart en onwerkelijk."

Twee keer een miskraam

"Toen was het afwachten. Word ik wel zwanger of niet?" Een makkelijke weg is het zeker niet. De eerste zwangerschap eindigt in een miskraam. In juni volgt een nieuwe poging en een maand later volgt er de eerste echo. "Die was positief." Maar begin augustus gaat het toch wéér mis. "Een klap. Dat was een zware periode voor mij, ook om daar open over te zijn." Toch besluit ze om haar miskraam te delen. "Een soort dagboek. Ik wilde graag laten zien hoe het ook kan zijn. Dat zoiets zwaar en niet leuk kan zijn. Veel mensen denken daar nog te makkelijk over. Hup, we gaan door en het is gebeurd. Daar wilde ik doorheen prikken. Het was voor mij ook een soort verwerking."

Eind oktober volgt poging drie. Anita is opnieuw zwanger en half december ziet de echo er goed uit. "De echo was zo mooi, duidelijk en helder. De kleine wonder liet zich goed zien, en bewoog flink. Ik durfde eindelijk te genieten, zeker na zo'n lange rit vol hoogte- en dieptepunten. Ik was zwanger. Het was bijna kerst en die kon niet meer stuk."

Tekst gaat door onder de foto. 

Anita gaat het nieuwe jaar in. Na vijf weken plat te hebben gelegen door corona organiseert Anita een gender reveal party. Het wordt een jongetje, zo blijkt na het aansnijden van de taart. In juni is het nog even spannend als ze de normaal bewegelijke baby niet voelt. Maar na een controle staan alle seinen op groen.

In de nacht van 12 op 13 juli begint de bevalling. Maar ook dat bleek niet zonder slag of stoot te gaan. "De ontsluiting liet erg lang op zich wachten. De weeën moest ik urenlang opvangen. Op bed, op een bal, onder de douche. Geen idee hoe ik dit heb gedaan, ze waren zo heftig." 

Rollercoaster

Daarna nemen de weeën af en wordt Anita 'medisch bevallen'. Op 14 juli -  00.53 uur om precies te zijn - wordt Teun geboren. Maar vervolgens moet Anita zelf nog onder het mes, omdat de placenta blijft vastzitten. Later blijkt ook dat Teun de navelstreng om zijn nek en benen te hebben gehad. In de wereld van de verloskunde wordt het een traumatische bevalling genoemd. "Maar ondertussen doe ik dit allemaal met mijn kleine mannetje. Héél onwerkelijk, een rollercoaster. Zo lang naar uitgekeken, mijn kinderwens is eindelijk in vervulling gegaan", klinkt het opgelucht en blij. 

Het is inmiddels alweer drieënhalve week geleden dat Teun ter wereld kwam. Hoewel ze het allemaal alleen moet doen, staat de familie altijd voor haar klaar. "Alles wat erbij komt kijken, moet ik zelf bedenken of uitvoeren. Dat is best zwaar, maar gelukkig kan ik altijd terugvallen op hulp van familie of vrienden. Teun slaapt slecht en heeft wat klachten, dus als zij er zijn, kan ik bijvoorbeeld wat slaap inhalen."

En waarom de naam Teun? "Vanaf dag één was dat mijn keuze. Kort en bondig, daar houd ik van."

De Parade gaat weer van start in de stad. Amsterdam is als laatste stad aan de beurt, en tegelijkertijd de stad waar het theaterfestival het langst niet is geweest. Na twee jaar zijn de organisatoren én de theatermakers blij om weer te mogen: "De thuiswedstrijd is altijd een mooie afsluiter."

Twee jaar lang hebben we het festival moeten missen, maar het is terug. "Het voelt nog een beetje onwennig, maar ik heb heel veel zin in de komende weken", zegt organisator Nadine van Pinxteren. Dit jaar zijn er zo'n zeventig voorstellingen te zien over alle dagen verspreid. "Voorstellingen duren ongeveer dertig minuten, dus men kan alles zien."

Voor theatermaker Nina-Elisa Euson is het de eerste keer dat ze met haar theatergezelschap op de Parade staat: "De Parade is zo gaaf, er zijn zo veel makers bij elkaar en men komt echt voor het theater." Met haar gezelschap treedt ze op met muziektheater waarin het verhaal van Turkse gastarbeiders wordt verteld.

Diversiteit is voor Van Pinxteren een belangrijk uitgangspunt voor de Parade dit jaar: "We proberen veel jonge makers een plek te geven, die hebben het heel lastig gehad om in coronatijd een positie te veroveren. 

Thuiswedstrijd

"We proberen de aandacht van mensen vast te houden door snelle scenes en goede grappen af te wisselen", zegt Euson. Het wordt warm de komende weken, en daarom worden voorzorgsmaatregelen genomen: "We ventileren alle tenten en er is genoeg water voor iedereen", laat de organisatie weten.

Nadat de Parade in Eindhoven, Den Haag en Utrecht is geweest, is Amsterdam de afsluiter in de reeks. "Het voelt als een thuiswedstrijd", zegt Euson. "Onze groep komt hier vandaan, dus voor ons voelt dit extra leuk. Daarbij is Amsterdam het grootst en is het echt het eindstation."

De 59e editie van de Gondelvaart Koedijk is in aantocht. Volgende week zaterdag trekken 14 versierde schuiten over het kanaal. Het dorp heeft na twee jaar corona-afwezigheid wel weer zin in een gezamenlijk feestje. Met de nadruk op 'samen', stelt een van de organisatoren. "Met elkaar het dorp versieren, met elkaar een boot maken."

De bouwploeg van Martijn Slikker legt deze week nog de laatste hand aan de decorstukken voor hun gondel. "Wij maken André van Duin", legt het jongste teamlid Sjors uit terwijl hij een bloemkool nog een lik verf geeft. Ze eren dit jaar Van Duin omdat hij 75 jaar werd.

Wat de bouwploeg allemaal bedacht heeft, zie je in onderstaande reportage:

Tekst gaat verder onder video.

De Koedijkers hebben het feest - dat een paar duizend bezoekers trekt - gemist, zeker ook omdat het het dorp zo verbroederd en samenbrengt. "Ondanks dat we iets neerzetten voor 'maar' tweeënhalf uur, je doet het samen", stelt Gondelvaart-bestuurslid Anja Bijpost.

Erfgoed

De Gondelvaart Koedijk is sinds 2018 officieel immaterieel erfgoed. In 1963 begon de traditie die dit jaar dus voor de 59e keer georganiseerd wordt. "We hebben tijdens corona wel doorgeteld", licht Bijpost toe. "Toen ging het natuurlijk niet door, maar hebben er wel degelijk een paar ludieke gondels gevaren. Volgend jaar dus de zestigste, dat wordt groot feest."

Het dorpsfeest begint aanstaande donderdag al en wordt zondagavond afgesloten. De Gondelvaart, een carnaval op het water, is zaterdag het hoogtepunt. Vanaf 21.00 uur trekken de versierde schuiten van noord naar zuid over het Noordhollandsch Kanaal langs Koedijk.

De 59e editie van de Gondelvaart Koedijk is in aantocht. Volgende week zaterdag trekken 14 versierde schuiten over het kanaal. Het dorp heeft na twee jaar corona-afwezigheid wel weer zin in een gezamenlijk feestje. Met de nadruk op 'samen', stelt een van de organisatoren. "Met elkaar het dorp versieren, met elkaar een boot maken."

De bouwploeg van Martijn Slikker legt deze week nog de laatste hand aan de decorstukken voor hun gondel. "Wij maken André van Duin", legt het jongste teamlid Sjors uit terwijl hij een bloemkool nog een lik verf geeft. Ze eren dit jaar Van Duin omdat hij 75 jaar werd.

Wat de bouwploeg allemaal bedacht heeft, zie je in onderstaande reportage:

Tekst gaat verder onder video.

De Koedijkers hebben het feest - dat een paar duizend bezoekers trekt - gemist, zeker ook omdat het het dorp zo verbroederd en samenbrengt. "Ondanks dat we iets neerzetten voor 'maar' tweeënhalf uur, je doet het samen", stelt Gondelvaart-bestuurslid Anja Bijpost.

Erfgoed

De Gondelvaart Koedijk is sinds 2018 officieel immaterieel erfgoed. In 1963 begon de traditie die dit jaar dus voor de 59e keer georganiseerd wordt. "We hebben tijdens corona wel doorgeteld", licht Bijpost toe. "Toen ging het natuurlijk niet door, maar hebben er wel degelijk een paar ludieke gondels gevaren. Volgend jaar dus de zestigste, dat wordt groot feest."

Het dorpsfeest begint aanstaande donderdag al en wordt zondagavond afgesloten. De Gondelvaart, een carnaval op het water, is zaterdag het hoogtepunt. Vanaf 21.00 uur trekken de versierde schuiten van noord naar zuid over het Noordhollandsch Kanaal langs Koedijk.

Een meerderheid van de Eerste Kamer eist zeggenschap over het invoeren en weer stopzetten van coronamaatregelen.

Het was bloedheet vanmiddag in het Molenplaspark in Haarlem. Toch waren er zo'n dertig kinderen afgekomen op de Hotdog Games. Deze spannende sport- en spelmiddag werd georganiseerd door Triple Threat. Waar je naast suikerspinnen natuurlijk ook hotdogs kon eten.

In Haarlem-Noord, het centrum, Parkwijk en Schalkwijk zijn er allerlei dingen te doen voor kinderen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld voet- en basketballen, maar er was gisteren ook een buitenbioscoop bij de Toneelschuur.

De hotdog games zijn onderdeel van Summer 22 dat voor de tweede keer wordt georganiseerd. Het evenement richt zich vooral op kinderen die niet met vakantie gaan of thuis zitten omdat de sportverenigingen gesloten zijn. "Vorig jaar tijdens corona zijn we begonnen met Summer 21", zegt Shadde Fessaha community leader van Triple Threat. "Dat was een zo'n succes dat we het dit jaar weer hebben gedaan."

"Wij vanuit Triple Threat richten ons met name op de kinderen in Schalkwijk en Parkwijk", vervolgt Fessaha. "Maar eigenlijk zijn alle kinderen van Haarlem natuurlijk welkom."

Opvallende naam

Maar waarom heet het eigenlijk de Hotdog Games? De opvallende naam komt volgens Fessaha van een basketbalkamp. "Daar hadden ze allemaal spellen met opblaaskussens. Aan het einde van de dag werden er hotdogs gegeten", lacht hij. 

De organisatie hoopt in de toekomst nog veel meer van dit soort evenementen te organiseren voor de jeugd. "Het is belangrijk dat de jongeren iets te doen hebben, toen ik jonger was, had ik dit niet", benadrukt Fessaha. "Dus ik hoop zeker dat we volgende jaar Summer 23 mogen verwelkomen."

De directeur van Pro Health klaagde in het begin van de pandemie dat testen onbenut bleven. Het bedrijf in Nederweert werd alsnog ingeschakeld. Het leidde tot miljoenenwinsten en trammelant tussen de eigenaren.

Zestien lhbtiq+ actiegroepen uiten in een verklaring forse kritiek op de Stichting Pride Amsterdam en diens directeur. De verhoudingen tussen de Pride-organisator en de activisten, toch al niet best, staan zo nog geen week na de Pride weer op scherp. De ‘goede verstandhouding’ waar de gemeente op hoopt, is nog ver weg.

Directe aanleiding voor de verklaring is een interview met Pride-directeur Lucien Spee, dat NRC vorige week vrijdag publiceerde. In het interview plaats Spee kritische kanttekeningen bij het voorgestelde nieuwe Pride-beleid van de gemeente en de kritiek die de Pride-organisatie krijgt uit activistische hoek. 

Interview

“95 procent, bij wijze van spreken, is blij met ons”, aldus Spee in het interview. “Daar 100 procent van willen maken is verloren energie. It takes two to tango. De deur staat bij ons open. Maar je moet wel zelf de stap willen zetten.” Over de kritiek op de Pride zegt Spee: “Emotie is nodig, anders kom je tot niets. Maar de gemeente, waarvan je verwacht dat er intelligente mensen werken, is die emoties te serieus gaan nemen.”

De activisten maken zich kwaad over de uitspraken van Spee, staat in een verklaring die meerdere actiegroepen op Instagram plaatsten: "In dit interview noemt hij critici van de Pride ‘mensen die witte mannen haten’. Over samenwerken met deze critici zegt hij ‘Ga met vier trans-organisaties om tafel zitten, en die hakken elkaar ook de pan in.’"

De uitspraken van Spee worden in de verklaring 'beledigend en belerend' genoemd: "Deze uitspraken bevorderen de structurele uitsluiting van gemarginaliseerde lhbtiqa+ gemeenschappen, het monddood maken van critici en toont enorm gebrek aan zelfreflectie van de directeur. Wanneer iemand een andere visie uit over Pride Amsterdam dan het huidige beleid dat is opgesteld door de directeur worden zij geblokkeerd, vernederd en geïntimideerd."

De groepen die het statement plaatsten zijn onderdeel van het Queer Network Amsterdam, een verbond van 22 actiegroepen. 16 van deze groepen, waaronder Stichting Homomonument, Black Pride en Fite Qlub, ondersteunen de verklaring.

Het interview van Spee kon eerder al op kritiek rekenen van transgender-activist Ana Paula Lima, nota bene sinds 2017 Pride-ambassadeur. Op het podium van het Pride-slotfeest op de Dam ontvouwde Lima een spandoek met daarop de boodschap: “Wij zijn de 5%.” Een video en toelichting van haar actie plaatste ze op Facebook. 

De verklaring komt op het moment dat Amsterdam nog nagonst van de Pride-week, de eerste na twee magere coronajaren. Zowel de gemeente als de Stichting Pride Amsterdam zijn erg tevreden over het verloop van de 25ste Pride. Zij zullen zich nu richten op het nieuwe Pride-beleid, dat op dit moment in de maak is. De bedoeling is dat dit vanaf volgend jaar gaat gelden. Ook wordt later dit jaar de subsidie toegekend voor de organisatie van de Pride voor de komende vier edities. De Stichting Pride Amsterdam, sinds 2011 de organiserende partij, maakt wederom grote kans.

Wat is Pride?

Het rommelt al langer tussen de Pride-organisatie en de activisten. Onder leiding van Spee, sinds acht jaar directeur, maakte de Stichting Pride Amsterdam een grote professionalisering door. De festiviteiten en de activiteiten zijn flink gegroeid in aantal en omvang.

De activisten willen een ander soort Pride: minder commercie en feest, meer protest. Bovendien storen de activisten zich aan de invloed die de stichting als organiserende partij zou hebben op het inhoudelijke deel van de Pride. In de huidige opzet zijn het de commissies die daar voor een belangrijk deel verantwoordelijk voor zijn. Formeel zijn die onderdeel van de Stichting Pride Amsterdam, maar meerdere commissievoorzitters vertellen juist dat directeur Spee hen veel ruimte geeft voor een eigen koers en invulling. 

Activisten hebben bezwaren over de huidige vorm van de Pride, zoals de botenparade: 

De stichting heeft de afgelopen jaren veel ondernomen om de activisten tegemoet te komen. Het bestuur, de directie en het ambassadeursnetwerk is de afgelopen tijd diverser geworden. Dit voorjaar nog is 25.000 euro vrijgemaakt om gemarginaliseerde groepen uit de lhbtiq+ gemeenschap te bereiken en te betrekken bij de Pride-organisatie. En de Pride Walk, een activistische mars waarbij iedereen kan aansluiten, is uitgegroeid tot een vaste pijler van de Amsterdamse Pride.

Nieuw Pride-beleid

Sommige wensen van de activisten zijn door de gemeente vormgegeven in het nieuwe Pride-beleidskader, dat vorige maand is gepubliceerd. Het gaat onder meer om een klachtencommissie, een nieuw evaluatieproces en een vorm van toezicht. Het beleidskader is niet definitief: tot 18 augustus kunnen Amsterdammers hun mening geven over de plannen.

Zowel de activisten als de Stichting Pride Amsterdam grijpen deze inspraakperiode aan om aanpassingen af te dwingen en staan daarbij recht tegenover elkaar. De activisten vinden de voorwaarden die worden gesteld aan kandidaten voor de organisatie te streng. Concurreren met de Stichting Pride Amsterdam om de subsidie en de organisatie binnen te halen wordt veel te moeilijk gemaakt, vinden zij. 

De stichting vindt juist dat de gemeente te snel en te veel veranderingen wil doorvoeren. Het inkorten van de botenparade, een ander beleidsvoorstel, en het opzetten van een klachtencommissie gaat volgens Spee tijd, geld en sponsoren kosten. Pride-oervader Siep de Haan brak in een Telegraaf-interview een lans voor het uitstellen van het nieuwe beleid met één jaar. De organisatie van Pride 2023 zou daarmee automatisch ten deel vallen aan de stichting.

Samenwerking

Met het statement van het Queer Network Amsterdam staan de verhoudingen tussen de activisten en de stichting verder op scherp. De gemeente spreekt in het beleidskader juist de wens uit dat beide partijen een ‘goede verstandhouding’ ontwikkelen, en samen kunnen werken. Maar een betere relatie tussen beide kampen is op dit moment mijlenver uit zicht.

De eerste helft van het jaar zijn 76.000 bedrijven opgeheven. Vooral zzp’ers en webshops stopten ermee.

De Britse economie is in het tweede kwartaal van dit jaar gekrompen ten opzichte van de eerste drie maanden van dit jaar. Het is de eerste krimp in het Verenigd Koninkrijk sinds het begin van de coronacrisis. De omvang van de economie nam 0,1 procent af, wat wel minder was dan economen in doorsnee hadden verwacht. Vooral huishoudens hielden de uitgaven scherper in de gaten.

Vakantieaanbieders zien de vakantiemarkt herstellen na de coronapandemie. Mensen stappen zelfs vaker in het vliegtuig dan voor de coronacrisis. Vooral lastminuteboekingen winnen aan populariteit.

Door corona is het aantal kermisondernemingen met 7% afgenomen, maar gelukkig zijn er nog genoeg families die met hun attracties door het land trekken. Margreet Tilstra (39) runt twee schietwagens en een oliebollenkraam met haar man Wijnard (43), met wie ze twee zoons (14 en 11) heeft. Ze komen allebei uit een echte kermisfamilie.