Twee buren uit de Amstelveense wijk Keizer Karelpark zijn elkaar gisteren tijdens een ruzie in de haren gevlogen. Volgens de politie hebben de mannen al langer bonje. Blijkbaar liepen de emoties gister zo hoog op dat een van hen de ander bedreigde met een grondboor. 

"Iemand staat mogelijk met iets te zwaaien: iets van een boormachine ofzo?", zegt politieagent Jim gister verbaasd in een vlog, terwijl hij met loeiende sirenes naar Keizer Karelpark rijdt. 

Ter plaatse blijkt dat een langslepende burenruzie tot een kookpunt is gekomen. "De ene buurman zegt wat tegen de ander en die reageert daarop", legt Jim de situatie uit. "Vervolgens wordt het een soort vechtpartij, waarbij is gedreigd met een grondboor. Dat is een soort lange staaf."

Moeilijk te bewijzen

De agent noemt de situatie 'onnodig' en legt uit dat hij en zijn collega's vooral hebben bemiddeld. "Qua straffen wordt het moeilijk te bewijzen en vast te leggen. We hebben ervoor gekozen om beide partijen te scheiden en goede afspraken te maken." 

Uiteindelijk is het bij een opstootje á la de Rijdende rechter gebleven. Niemand is gewond geraakt, maar een van de mannen is nog wel voor controle naar het ziekenhuis gegaan. Ook is een klikodeksel gesneuveld. "We gaan het vastleggen in ons systeem en de wijkagent in kennis stellen", besluit Jim. 

Meer burenruzies

In coronatijd zijn landelijk meer burenruzies ontstaan dan in andere jaren. In 2020 werden zo'n 20.000 conflicten tussen buren gemeld bij het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV). Dat zijn er 2500 meer dan in 2019.

Geluidsoverlast was het grootste probleem. In grote steden, waar mensen dicht op elkaar wonen, ontstonden de meeste conflicten. Keizer Karelpark is een dichtbevolkte wijk. Er wonen 4170 inwoners per vierkante kilometer, terwijl dat er in Nederland gemiddeld 519 zijn.

Ferd Grapperhaus krijgt een topfunctie bij het Beverwijkse Rode Kruis Ziekenhuis. De voormalige minister van Justitie en Veiligheid is woensdag benoemd tot voorzitter van de raad van commissarissen van het RKZ en Brandwondencentrum Beverwijk.

Een onvergetelijk debuut van Gijs Brouwer op de US Open. De tennisser uit Venhuizen debuteerde vannacht met een zege, zonder setverlies, op de Fransman Adrian Mannarino. Brouwer plaatste zich daardoor voor de tweede ronde. Voor Tallon Griekspoor uit Nieuw-Vennep zit het Grand Slam toernooi er na één ronde op.

De 26-jarige Brouwer overleefde drie kwalificatierondes waardoor hij nu voor het eerst mee mag doen aan een Grand Slam. De nummer 181 van de wereld maakte een zelfverzekerde indruk en gaf zijn tegenstander geen kans: 6-3, 6-4 en 6-4.

Met Tallon Griekspoor liep het eerder op de avond minder goed af. De huidige nummer 46 van de ranking legde het af tegen de lager geplaatste Federcio Coria (78e). Het werd 5-7, 5-7 en 3-6. Griekspoor was niet helemaal fit. Hij had last van zijn rug en is net hersteld van een coronabesmetting. 

De organisatie van de Dam tot Damloop kampt met een tekort aan vrijwilligers. Ruim 1.500 vrijwilligers, groepen en (sport)verenigingen zorgen er jaarlijks voor dat het hardloopevenement in goede banen verloopt, maar voor dit jaar zijn ze nog hard op zoek en de tijd begint te dringen.

Het Dam tot Dam Weekend op 17 en 18 september in Amsterdam en Zaandam is met ruim 70.000 deelnemers het grootste hardloopevenement van Nederland. Volgens de organisatie staat er wel al een groep vrijwilligers paraat om te zorgen dat het ook dit jaar weer goed verloopt, maar het is nog niet genoeg.

De organisatie is nog hard op zoek naar meer mensen die willen en kunnen helpen bij het hardloopevenement. Bijvoorbeeld op een verzorgingspost, als verkeersregelaar, bij de kledinginname en uitgifte, helpen bij de opbouw, helpen op het parcours en nog vele andere taken.

Iedereen is welkom

"Iedereen is van harte welkom en hard nodig om te helpen bij de Dam tot Dam evenementen. De werkzaamheden vinden plaats tussen Amsterdam en Zaandam. De sfeer is uitmuntend", aldus vrijwilligerscoördinator Fonda Dekker. "Veel vrijwilligers keren jaarlijks terug. Het voelt als een grote familie."

Hoe het komt dat er dit jaar zo weinig mensen zich hebben aangemeld is gissen volgens Beau Groot van Le Champion (organisatie van de Dam tot Damloop). "Hier weten we helaas niet direct een antwoord op. Wellicht dat mensen nog steeds uitjes, tickets, vakantie etc. aan het inhalen zijn van corona?"

Twee vrijwilligers bij het sportweekend zijn John Smitter en Kees Moolhuijsen. Kees Moolhuijsen is mee gaan helpen nadat hij gestopt was met werken. "Het gaat bij de evenementen en vrijwilligerswerk er niet om wat je geeft, maar de voldoening die je ervoor terugkrijgt", vertelt hij opgewekt. 

"Als je tijdens een evenement enthousiaste wandelaars kan begeleiden, die je bedanken en als je dan ook indirect de missie van Pink Ribbon kan ondersteunen, dan is mijn doel bereikt", vindt Moolhuijsen. Pink Ribbon is een organisatie binnen KWF Kankerbestrijding en zet zich specifiek in voor onderzoek naar borstkanker. Samen met Le Champion organiseren zij de Pink Ribbon Dam tot Dam wandeltocht, ook op 17 september.

John Smitter is al meer dan tien jaar vrijwilliger bij de Dam tot Damloop en geniet er nog elke keer van. "Ook omdat ik zelf zes keer mee heb gedaan met de loop", legt hij uit.  "Er zijn altijd veel gezellige vrijwilligers en het publiek is heel enthousiast. De dankbaarheid van alle lopers – recreatief en toplopers – is groot en dat maakt dat het altijd een meer dan geslaagde dag is."

Kom je met je sportclub, buurtvereniging of andere vereniging - met minimaal 10 personen – helpen?  Dan ontvang je een leuke clubkasvergoeding. Voor elke vrijwilliger die aangedragen wordt, ontvangt de club € 15,-. Meld je vereniging aan via een e-mail naar vrijwilligers@lechampion.nl

Wil je vrijwilliger worden bij één van de Dam tot Dam evenementen? Meld je dan nu meteen aan via vrijwilligers@lechampion.nl. Vrijwilligers zijn welkom vanaf 16 jaar.

Het nieuwe academische jaar is begonnen en dus verwelkomt de stad duizenden nieuwe studenten. Voor de Universiteit van Amsterdam is het een feestelijke periode, getekend door lastige kwesties. AT5 gaat in gesprek met Geert ten Dam, bestuursvoorzitter van de Universiteit van Amsterdam, over de groei van het aantal internationale studenten, de hoge werkdruk van docenten en de toekomst van de UvA. 

Na twee corona-edities verloopt de Intreeweek dit jaar voor het eerst weer op de ouderwetse manier: dicht op elkaar en met veel bier. Voor de gebouwen van de Universiteit van Amsterdam is het druk. De universiteit krijgt er dit jaar vierduizend studenten bij. "Het voelt vreselijk vertrouwd", verklaart bestuursvoorzitter Geert ten Dam. "Het is fijn dat de studenten er weer zijn. Voor de studenten zelf, de medewerkers, en ik word er zelf ook heel blij van."

En hoewel de cijfers officieel nog niet binnen zijn, is de prognose dat de instroom van studenten, net zoals vorige jaren, weer is toegenomen. "We groeien enorm, meer dan we eigenlijk aankunnen. Maar iedereen is welkom", aldus Ten Dam. 

'Nee' verkopen

Het hoge aantal studenten betekent ook een nog krappere woningmarkt. Voor eerstejaars internationale studenten heeft de universiteit een huisvestingsprogramma. Per jaar zijn er 3000 kamers beschikbaar: 2400 voor de UvA en 600 voor de Hogeschool van Amsterdam. Studenten hoeven hier overigens geen gebruik van te maken. Ze kunnen ook op eigen houtje een kamer zoeken. 

In eerdere jaren lukte het de universiteit om aan alle internationale studenten die zich hadden aangemeld voor studentenhuisvesting een kamer toe te wijzen voor één jaar. Maar nu heeft de universiteit voor het eerst 'nee' moeten verkopen. Net als bij andere universiteiten in het land kwam er een dringende oproep aan nieuwe internationale studenten: kom niet naar de stad als je half augustus nog geen kamer hebt geregeld.

Ten Dam: "Dit jaar hadden we 4600 studenten op de wachtlijst die zich hebben aangemeld voor de housing service. In totaal hebben we 3000 kamers, dus we hebben echt een groot aantal niet aan onderdak weten te helpen en dat is echt heel erg. Voor de tweedejaarsstudenten heb ik pijn in mijn buik, die moeten nu hun kamer uit, want die kamers zijn nu voor de eerstejaarsstudenten. Dat is heel erg moeilijk."

En hoewel de universiteit zich verantwoordelijk voelt, kan er niet zomaar meer onderdak geregeld worden. "Alles loopt via (studentenhuisvester red.) DUWO. Nederlandse universiteiten mogen ook geen studentenwoningen in eigen beheer. Wij kunnen geen kamers uit de grond stampen waar ze niet zijn."

De UvA is inmiddels gestopt met het actief werven van internationale studenten, iets wat vijftien jaar geleden nog werd aangespoord door de overheid. Internationale studenten zijn namelijk goed voor de economie van het land: ongeveer een kwart blijft hier werken. Toch blijkt de stroom van internationale studenten nu lastig af te remmen. 

Universiteiten, waaronder de UvA, pleiten voor een numerus fixus, een limiet, op het aantal buitenlandse studenten zodat de instroom gecontroleerd kan worden. "Want wij mogen internationale studenten niet weigeren", stelt Ten Dam. Sinds 2018 roepen universiteiten het kabinet op om zo'n numerus fixus wettelijk mogelijk te maken, maar: "Toen er uiteindelijk in 2021 een wetsvoorstel lag, viel het kabinet en werd het wetsvoorstel controversieel verklaard. De nieuwe minister, Robbert Dijkgraaf, heeft gezegd dat hij er nog een keer goed naar wil kijken in de loop van dit jaar."

Ten Dam vreest dat universiteiten pas in studiejaar 2025/2026 de instroom van internationale studenten kunnen controleren als ze op het wetsvoorstel moeten wachten. "Wij kunnen ons dat niet veroorloven. Het groeit ons boven de pet. Als we in dit tempo doorgaan, gaan wij in 2026 richting de 50.000 studenten zitten. Die enorme groei, gekoppeld aan de teruglopende financiering waar nu gelukkig verandering in komt, betekent een toename van de werkdruk van docenten, toename van de grootte van groepen. Dan doe je iets met de kwaliteit, want de kwaliteit vaart heel goed met kleinschalig onderwijs."

Engelstalige studies 

Een instrument dat de universiteit zelf kan inzetten is het verminderen van Engelstalige studies. Op dit moment is 30 procent van alle bachelors Engelstalig, en voor de masters is dat zelfs 71 procent. Zou een vermindering van de studies het aantal internationale studenten niet remmen? 

"Het kan wel, maar dit willen wij niet", reageert Ten Dam. "Als je alleen het onderwijs in het Nederlands aanbiedt, komen er geen internationale studenten. Dat is niet in het belang van Nederland en is niet in het belang van onze studenten. We hebben een aantal grote opleidingen waar we twee stromingen hebben: een Nederlandse stroom en een Engelse stroom. Wat wij zo ontzettend graag zouden willen is dat wij een stop mogen zetten op de internationale stroom, dus zoveel studenten en niet meer, en dan de Nederlandse stroom open houden. Zodat je een betere balans kan bewaken en het onderwijs toegankelijk houdt voor Nederlandse studenten."

In de toekomst hoopt de universiteit meer verbonden te zijn met de stad en een grotere sociale functie te bekleden. "In ieder geval zijn wij dan nog steeds een campusuniversiteit. Dus wij zijn geen universiteit die onderwijs achter glas verzorgd. En op een van onze vier campussen, bij Science Park, gonst het van de start-ups. We willen dat soort ontwikkelingen echt versterken. Met medewerkers die hier graag werken en studenten die met tevredenheid op hun studie terugkijken."

Grote ambities, maar voor nu ook nog grote obstakels. Kunnen die nog op tijd opgelost worden? "Dat gaat lukken tot het tegendeel bewezen is", concludeert Ten Dam.

Een festivaltent buiten het centrum van Volendam moet de enorme drukte tijdens de Volendammer kermis spreiden. Jan Dulles organiseert en zingt in de tent en heeft er alle vertrouwen in dat het een groot feest wordt. Kermisexploitanten in het centrum van het dorp zijn bang dat ze inkomsten mislopen. "Ik geloof niet dat mensen een kilometer gaan lopen om in de botsauto's te gaan", zegt kermisexploitant Aswin Elsinga.

De grootte van de tent schiet bij Aswin Elsinga in het verkeerde keelgat. "We waren akkoord met een kermistent, maar ik zie daar een compleet festival opgebouwd worden". Elsinga en zijn familie verzorgen al 60 jaar attracties op de Volendammer kermis en maakt zich nu grote zorgen om zijn klandizie. "Ik sta hier met de botsauto's en die gaat pas draaien om tien uur 's avonds op mensen die van de dijk af komen en heen en weer waggelen."

Uis Faist

Drie jaar geleden was het kermisfeest in Volendam drinken op de dijk en draaien op het plein. Maar het feest werd te groot. Nu komen er bussen vol Brabanders en taxi's uit Amsterdam en Purmerend rijden af en aan. De beunen (red. terrassen) op de dijk werden afgeschaft vanwege de gevaarlijk drukte en tenten buiten het centrum moesten ruimte bieden aan de feestvierders.  Na een valse start tijdens corona, staat er nu een tent buiten het centrum waar de Volendammers "Uis faist" kunnen vieren. 

3J's

Jan Dulles denkt niet dat het zo een vaart zal lopen en het op in cetrum van het dorp ook gewoon druk wordt. Hij treedt niet alleen elke dag met de 3J's op in de feesttent, maar is ook een van de organisatoren. Er kunnen 6000 mensen op het festivalterrein en de kaartverkoop loopt goed. Volgens de zanger is de tent juist een meerwaarde voor het feest in het dorp en wordt de Volendammer kermis er alleen maar groter en gezelliger door. "Ik hoop dat we heel erg van de kermis gaan genieten en als de kermis is afgelopen dat we dan kunnen terug kijken op iets heel speciaals."

Kermisexploitant Aswin weet dinsdag, als de kermis is afgelopen, of het hem ook klanten heeft gekost.

Nu de Formule 1-raceteams zijn aangekomen in Zandvoort, is het echte aftellen begonnen. Winkeliers aan de Grote Krocht hebben het bezoek van de Duitse coureur Sebastian Vettel, vorig jaar, nog vers in het geheugen staan en hopen dat hij ook deze week zijn gezicht laat zien. "Hij zei 'tot volgend jaar', dus ik ben benieuwd", lacht Marcel Horneman van de lokale slagerij.  

Marcel heeft het druk deze dagen. Hij heeft veel lunches en barbecues waar hij de catering voor verzorgt en daar is hij maar wat blij mee. "We doen goede zaken." Vorig jaar was dat wel anders omdat er toen door corona geen side-events waren en mensen ook nog niet in grote groepen bij elkaar kwamen. Ondanks dat hij zijn handen vol heeft en hij zeer gesteld is op z'n vaste klanten, zou een bezoekje van één van de Formule 1-coureurs meer dan welkom zijn.

Duitse klant

"We dachten dat we een gewone Duitse klant in de winkel hadden, tot een andere klant hem herkende", vertelt Edwin Hiemstra, een medewerker van de slagerij die het bezoek van Vettel zich nog goed herinnert. "Hij ging met 'm op de foto en toen was het wereldnieuws."

Ook bij Kaashuis Tromp, even verderop in de straat, kwam Vettel vorig jaar binnenlopen. "Hij had Hollandse boerenkaas besteld. En daar heeft hij een paar stukken van meegenomen", vertelt medewerker Alexandra van der Horst. Ze had hem niet direct herkend, maar is wel met hem op de foto gegaan. "Het zou toch een feestje zijn als er weer één komt?! Ik hoop dat Max een keertje langskomt."

Voorbereid

Zowel bij Kaashuis Tromp als bij slagerij Marcel's zijn ze deze dagen alert op onverwacht bezoek. "Ik ken alle coureurs en werk alle dagen hier deze week", vertelt Edwin Hiemstra. "Ik ben scherp deze week, laat ik het zo zeggen. We zijn voorbereid. Vorig jaar bestelde hij barbecueworst, boterhammenworst voor z'n kinderen en voor zichzelf schinken. Dus wij zijn er klaar voor."

Harry Anderies van Burgerparticipatie IJmond (BIJ) is geschrokken van het geweld door jeugd in Velsen-Noord. Als hij voldoende vrijwilligers bij elkaar krijgt, wil hij er een burgersrveillance opzetten. De gemeente Velsen staat open voor het initiatief.

Anderies heeft drie jaar geleden een burgersurveillance opgericht in buurgemeente Beverwijk. Daarmee heeft hij succes gehad. Het geweld in de Pilotenbuurt en Oosterwijk, is voor een belangrijk deel de kop ingedrukt. Inwoners daar voelen zich veiliger, zo zegt een aantal van hen tegen NH Nieuws.

Avondlijke wandelingen 

Door Corona moest Anderies voorlopig een punt zetten achter de avondlijke wandelingen door Beverwijk. Tegelijkertijd werd het door Corona rustiger in deze wijken, waardoor vrijwilligers minder noodzaak zagen in surveillances en deels afhaakten. Gezien de ernst van de situatie denkt hij dat de bereidheid er in Velsen-Noord wél is. "Het is een hechte kern van mensen die betrokken zijn bij wat er in hun dorp gebeurt", zegt hij. 

Wat in Velsen-Noord vooral opvalt, is de jonge leeftijd van kinderen die andere kinderen bedreigen, intimideren en soms mishandelen. Vorige week verscheen op Facebook een aantal verhalen van ouders die vertelden dat hun kinderen de straat niet meer op durven. De politie herkent echter geen tendens in de geweldplegingen. Er zou slechts één aangifte zijn binnen gekomen vanuit Velsen-Noord.

Geen nut 

Anderies: "Geen tendens? Laat me niet lachen. Het is al jaren aan de gang in deze regio. Burgers zien er gewoon het nut niet meer van in om aangifte te doen. Als je je dan baseert op statistieken en diagrammetjes, zoals de politie doet, kan inderdaad het beeld ontstaan dat er niets aan de hand is. Maar er speelt wel degelijk van alles."   

Toen Ryan Hendriks (26) en Eli Salomons (22) nog op Lyceum aan Zee in Den Helder zaten, in een band speelden en achter de laptop muziek maakten, hadden ze niet kunnen denken jaren later het nummer voor de Spaanse wielerwedstrijd Vuelta te mogen schrijven. "Het is een rollercoaster en dit jaar is sowieso bizar", zegt het duo, alias 'The Inner Kids'.

Hun droom is om grote dj's te worden. Daar werken ze hard aan. Eerst afzonderlijk van elkaar en sinds een jaar of twee vormen ze een duo. "Tijdens de coronatijd besloten we samen verder te gaan en meer popmuziek te gaan schrijven en maken", vertellen Ryan en Eli.

"Het is eigenlijk veel leuker om samen te werken", vindt Ryan. "Er is geen druk en het voelt meer als lol, geen werk. Bovendien heb je altijd een vriend naast je, die ook nog jouw sparringpartner is, en heb je meer tijd om van alles te genieten."

Basis

Maar de basis hebben ze dus solo gelegd. Ryan, die vwo deed op Lyceum aan Zee, begon met het spelen op een basgitaar. "Ik wilde eerst drummen, maar dat mocht niet van mijn ouders. En gitaar mocht weer niet van mijn zus, want dat deed zij al." Hij lacht. Basgitaar was wel goed. "We waren best competitief, maar hiermee konden we elkaar leuk ondersteunen."

Havist Eli begon zich te interesseren voor elektronische muziek en dancemuziek en kon via zijn drummende neef aan draaitafels komen. "Ik ontwikkelde een extreme obsessie voor dancemuziek en het maken ervan. Alle vrije uurtjes besteedde ik achter mijn laptop."

Ook bij Eli zat muzikaliteit in de familie: zijn zus zong. En Ryan kende haar weer. Toch hebben ze elkaar pas zo'n acht, negen jaar geleden ontmoet bij het toenmalige Last Minute Summer Event in hun thuisstad Den Helder. "Er waren in Den Helder weinig anderen die muziek produceerden. Het was bijzonder: we ontdekten dat we dezelfde interesses en dezelfde muzieksmaak hadden. Eerst werden we ook vrienden, pas later werden we collega's."

Studie

Ze waren nog jong en het zag er aanvankelijk helemaal niet naar uit dat ze met muziek hun geld zouden gaan verdienen. Ryan ging eerst zelfs nog studeren en heeft de opleiding internationale economie en bedrijfskunde aan de Universiteit van Amsterdam afgemaakt. Daarna wist hij niet goed wat hij wilde. "Ik was wat besluiteloos en ging er een jaartje tussenuit." Muziek kwam daarin weer op zijn pad. "Het heeft dus goed uitgepakt."

Eli legde al in 2015 de eerste connecties in de muziekbranche tijdens de Dancefair. Toen hij twee jaar later slaagde voor de havo ging hij zich volledig storten op de muziek. Na een tijdje solo te hebben gewerkt, besloten de twee vorig jaar definitief samen verder te gaan.

Stigma

Tot nu toe werkten ze vooral op de achtergrond door voor andere, bekende artiesten nummers te schrijven. Om welke artiesten het gaat, willen ze niet zeggen. "Er hangt een soort stigma omheen, omdat mensen denken dat artiesten hun nummers schrijven. Maar we doen dat wereldwijd. Bijvoorbeeld voor dj's die veel touren en zelf geen tijd hebben om te schrijven."

Nu ze hebben meegewerkt aan het officiële nummer (zie helemaal onderaan) van de Spaanse wielerwedstrijd Vuelta zijn Ryan en Eli voor het eerst zélf op de voorgrond komen te staan. Even wennen, maar ze genieten er met volle teugen van. Zoals toen ze naar Madrid moesten voor de opnamen van een reclamespotje. "Zo gek om dat spotje dan op televisie te zien."

Tekst gaat verder onder het Instagrambericht.

Het nummer C'Mon C'Mon maakten ze met twee andere Nederlandse artiesten, Sophie Francis en Dannic, en de Mexicaanse zangeres Lorena Medina. Ryan woont in Amsterdam, Eli in Utrecht. De drie Nederlanders (Dannic maakte de remix) vertegenwoordigden de drie plaatsen in Nederland die de Vuelta zou aandoen: Utrecht (Ryan), Den Bosch (Sophie Francis) en Breda (Dannic). Lorena Medina zorgde voor de Latijns-Amerikaanse/Spaanse touch.

Overigens waren ze al in 2020, maar dan afzonderlijk, als producers betrokken bij het Vuelta-nummer. Vanwege de coronacrisis kon de race toen echter nog niet in Nederland worden verreden. Nu is dat dus alsnog gelukt. "Wij hadden ook de wens om meer op de voorgrond te treden. Wat ons betreft, is dit het begin van meer. We vinden alles leuk. Daarom hoeven we ook niet per se één ding te doen en willen we ook blijven schrijven voor andere artiesten."

Vertrouwen

Dat schrijven is een belangrijke uitlaatklep, geven ze aan. Ooit hopen ze een album te kunnen maken, maar het eerste doel is om regelmatig singles uit te brengen. "De aandachtsspanne van het publiek voor dj's is kort, we moeten daarom elke zes weken iets uitbrengen. Maar we hebben vertrouwen in wat we doen. Er moet wel iets uit ontstaan."

Beluister hieronder het officiële Vuelta-nummer. Het werd uitgevoerd bij de start van de Vuelta. Ryan en Eli treden op 7 september met de anderen in Cordoba op voor de Spaanse top 40. Op 11 september geven ze een optreden in Madrid bij de finish van de laatste etappe van de Vuelta.

De Alkmaarse juf Lara (35) ploft vandaag na de eerste schooldag niet in Alkmaar, maar in Zaanstad op de bank. Lara kreeg namelijk net als Astrid een huis en een baan aangeboden. Toch is de regeling geen groot succes, want de leerkrachten buiten de randstad blijven weg en het aantal reacties valt enorm tegen.

De verwachting was dat de regeling storm zou lopen. De regeling moet het voor o.a. docenten aantrekkelijker maken om in Zaanstad te komen werken. Daarom heeft gemeente Zaanstad besloten dat sollicitanten bij deze vacatures voorrang krijgen op een huurwoning.

Rien Spies, lid van college van bestuur van Agora zei in januari 2021 tegen NH Nieuws: "Ik verwacht dat er in eerste instantie heel veel animo voor is en dat zal nog lastig zijn om allemaal te managen."

'Mooie kans'

In eerste instantie waren Astrid Lindström en Lisa Verweij twee van vijf gelukkigen. Voor de Nijmeegse Lisa was dit een flinke verandering, maar wilde ze graag in Zaanstad werken omdat ze vond dat kinderen niet zeven of acht juffen in een jaar zouden moeten zien.

Voor Astrid was de regeling juist de reden om in de Zaanstreek stage te gaan lopen. De juf komt oorspronkelijk uit het naastgelegen Oostzaan, maar ze komt toch in aanmerking.

Een jaar later voelt Astrid zich helemaal thuis in haar huis in Zaandam. "Ik moest er wel iets meer aan verbouwen dan ik van te voren had verwacht. Ik heb een beetje pech gehad, de huizen om me heen zijn beter onderhouden." Toch is de 30-jarige dolblij met haar huis en zou ze het zo weer doen. "Het was een mooie kans om aan een woning te komen." 

Tekst gaat door onder de reportage uit 2021, waar Astrid en Lisa de sleutel ontvingen.

Voor de Alkmaarse Lara Dignum is de regeling een reden om Alkmaar te verlaten voor Westzaan. Ze heeft niet zulke leuke ervaringen gehad met vorige werkgevers in het onderwijs en ondanks haar verkorte deeltijd opleiding wilde ze bijna de handdoek in de ring gooien.

Tot ze via een detacheringsbedrijf bij een school in Westzaan komt. "Dit voelde anders. Veel vrijheid voor alles wat ik kon doen en ik kreeg ook ondersteuning van de directie." Na een halfjaar krijgt Lara het vertrouwen weer terug, maar toen de directie vroeg of ze wilde blijven, zei ze nee. "Ik wilde in Alkmaar een huis zoeken en een baan."

Scholenkoepel Agora biedt haar aan om mee te doen met de verhuisregeling. "Ze kwamen vrij snel met voorstellen." In tegenstelling tot Astrid zit in Lara niet in een tijdelijke woning die op de nominatie staat voor sloop. Iets wat Astrid wel een beetje zorgen baart. "Als ik eruit moet, wat dan?" 

De juffen wilden beide graag een woning en lieten daar hun werkgebied van afhangen. De regeling zorgt ervoor dat sommige docenten blijven. "Ik weet wel dat het bij één van mijn thuiswonende collega's uit Zaandam ook werd aangeboden."

Weinig reacties

Het project loopt dus geen storm en het idee om docenten buiten de regio aan te trekken is door het geld wat is vrijgekomen volgens Brigit Schumacher, bestuurslid van Zaan Primair, amper van toepassing. "Voor Corona waren er buiten de randstad nog wel leerkrachten zonder baan. Die wilden we naar Zaanstad lokken door ze aan een woning te helpen."

Maar door het Nationaal Programma Onderwijs is in heel Nederland de werkgelegenheid toegenomen. De leerkrachten kunnen daardoor nu in hun eigen regio aan de slag. Schumacher: "Waar we het van moeten hebben, zijn afgestuurde leerkrachten. Dit jaar zijn er weinig reacties gekomen op de verhuisregeling." 

Ondanks de geringe reacties, pleit Rien Spies van Agora ervoor dat de regeling blijft. "Het blijft van belang dat we dit aanbieden. Mensen willen graag dichtbij wonen en werken. Ook gezien de reiskosten. Wil je een leraar aantrekken uit een andere regio, dan moet er woonruimte zijn."

Een groot deel van de honderden vrachtwagens met spullen voor de aankomende Formule 1 is aangekomen bij het circuit in Zandvoort. Het gaat om vrachtwagens van de verschillende F1-teams en de organisatie. 

De vrachtwagens zijn gisteravond en vanochtend vertrokken vanuit het stadje Spa in België. Onderweg waren wat fileproblemen, waardoor sommige later aankwamen dan gepland. Een aantal wagens zijn nog even door de wasstraat gegaan om glimmend en schoon Zandvoort binnen te rijden.

Nachtwerk

Enkele liefhebbers van de Formule 1-karavaan waren er al vroeg bij vannacht. De eerste truck kwam namelijk al om half vier 's nachts aan in Zandvoort. De fans moesten daarna wel twaalf uur wachten op de belangrijkste vrachtwagen: die van Red Bull, het team van Max Verstappen.

Deze kwam pas rond 13.30 uur het kustdorp binnengereden. De Britse vrachtwagen kreeg hierbij begeleiding van de politie. Op het hoogtepunt waren er tussen de vijftig en honderd F1-fans en Zandvoorters aanwezig.

Bekijk hierover later vanmiddag een reportage op onze website en app. 

De Formule 1 in Zandvoort begint aanstaande vrijdag en duurt drie dagen. Er worden die dagen zo'n 330.000 bezoekers verwacht. Meer dan vorig jaar, toen er vanwege corona minder mensen werden toegestaan.

De 41e editie van het oer-Langedijker evenement: De Beddenrace, kon zaterdag na een lange coronapauze eindelijk van start gaan. Dat zorgde voor een ontlading die een bijzondere sfeer gaf en ook wel wat los maakte bij de organisatie. "Twee jaar lang moesten we het zonder de race stellen, maar nu is het er weer", vertelt Olaf Bos van SportEvents Langedijk, aan Dijk en Waard Centraal. "Het is ontzettend druk langs de route. Iedereen is uitgelopen en we zijn volle bak aan het genieten."

De Langedijker traditie is sinds de jaren 80 een echte happening in het dorp. Op het parcours moeten de beddenracers proberen zoveel mogelijk rondes te maken. Het team dat de meeste rondes loopt, heeft gewonnen. Er moet altijd minimaal één teamgenoot op het voertuig liggen, terwijl de ander de zelfgebouwde constructie voortduwt.

Professioneel

Voor burgemeester Maarten Poorter was het de eerste beddenrace die hij mocht meemaken. Hij vindt het heel knap wat de deelnemers 2,5 uur lang presteren: "Ik vind dat elke burgemeester van deze gemeente het wel eens een keer geprobeerd moet hebben, maar niet ongetraind, want dit ziet er wel heel professioneel uit allemaal", zo constateert de burgervader.

Omdat er dit jaar minder deelnemers zijn dan andere jaren, was het parcours ingekort van 2,5 kilometer naar een kilometer per ronde. De organisatie roept op om volgend jaar meer bedden uit de schuur te halen, af te stoffen en zelf een rondje te Beddenracen, om de traditie in leven te houden. 

Mediapartner Dijk en Waard Centraal deed zaterdag verslag van de beddenrace (bekijk hieronder de beelden)

De tijden van het opgooitentje en schuimrubbermatje worden ingehaald. Ieder festival van formaat heeft tegenwoordig een zogenoemde glamping en na corona heeft het luxe festivalkamperen een vlucht genomen. Worden de festivalgangers luxepaardjes?

Ben je er al klaar voor? Het raceshirt gestreken, de nieuwste cap van je favoriete coureur op je hoofd? En de fiets al helemaal klaar voor de tocht door de duinen? Per auto ben je als Formule 1-bezoeker niet welkom in Zandvoort, maar er is mooi nazomers weer voorspeld. Dus de fiets lijkt ook dit jaar weer bij uitstek hét vervoermiddel van en naar het circuit. 

Vorig jaar was het een groot succes om het circuit per stalen ros te bereiken. Ook toen was het weer ideaal voor een fietstocht. De Alkmaarse broers Bert en Ide Nijman dachten de ultieme route te hebben gevonden, namelijk over het strand van IJmuiden naar Zandvoort. "Misschien gaat het bij de branding meevallen", hoopte Bert. "Want daar is het meestal hard zand en dan zijn we lachend de shortcut-route aan het doen. En als het heel erg tegen valt, dan weten we waarom we de enige zijn." 

En in Zandvoort wezen Ans van den Oever en Henny van Duin veel fietsers de juiste route naar het circuit, voordat ze op de doodlopende Ontvanger Schoutenstraat zouden belanden. "Iedereen gaat rechtdoor maar daar heb je hekken en kan je er niet langs." Ze werden ter plekke en later via facebook hartelijk bedankt voor de vriendelijke hulp. 

De officiële verkeersbegeleider op de rotonde op de Zandvoorterweg in Aerdenhout kreeg nog wel eens een minder vriendelijke opmerking naar zijn hoofd als hij de fietsers van de rijbaan naar het fietspad verwees. Maar hij bleef er vrolijk onder. "Wel op het fietspad blijven, anders haal je Zandvoort niet. En blijven lachen."

Kijk hier hoe de racefans naar Zandvoort fietsten vorig jaar. Tekst ga na de video door. 

Waar vorig jaar door coronamaatregelen het aantal bezoekers nog beperkt moest blijven tot 70 duizend, worden het komend weekend toch echt 110 duizend racefans ontvangen. En dat betekent minder teleurgestelde fans. 

Langs de hekken op Boulevard Barnaart probeerden vorig jaar sommige 'kaartlozen' nog wat van het spektakel mee te krijgen, maar veel meer dan het geluid van de ronkende motoren kregen ze niet. "Je moet een ladder meenemen om  het te kunnen zien." En toch was voor de echte racefan zonder kaartje dit de enige plek waar ze het weekend wilden zijn. "Je moet hier gewoon geweest zijn." 

Tekst gaat door na de video. 

En moet je nog even in de stemming komen, kijk dan hieronder de compilatie gemaakt van reportages door verslaggevers van NH Nieuws vorig jaar. Hoe de racewagen van Max Verstappen op de boulevard de sfeer er goed in bracht. Hoe de jongen niet een selfie met Mercedes-teambaas Toto Wolff kon maken, omdat juist op dat moment zijn moeder belde. En hoe de juichende menigte op zondag na de overwinning van Max Verstappen het circuit verliet. 

Ben je er al klaar voor? Het raceshirt gestreken, de nieuwste cap van je favoriete coureur op je hoofd? En de fiets al helemaal klaar voor de tocht door de duinen? Per auto ben je als Formule 1-bezoeker niet welkom in Zandvoort, maar er is mooi nazomers weer voorspeld. Dus de fiets lijkt ook dit jaar weer bij uitstek hét vervoermiddel van en naar het circuit. 

Vorig jaar was het een groot succes om het circuit per stalen ros te bereiken. Ook toen was het weer ideaal voor een fietstocht. De Alkmaarse broers Bert en Ide Nijman dachten de ultieme route te hebben gevonden, namelijk over het strand van IJmuiden naar Zandvoort. "Misschien gaat het bij de branding meevallen", hoopte Bert. "Want daar is het meestal hard zand en dan zijn we lachend de shortcut-route aan het doen. En als het heel erg tegen valt, dan weten we waarom we de enige zijn." 

En in Zandvoort wezen Ans van den Oever en Henny van Duin veel fietsers de juiste route naar het circuit, voordat ze op de doodlopende Ontvanger Schoutenstraat zouden belanden. "Iedereen gaat rechtdoor maar daar heb je hekken en kan je er niet langs." Ze werden ter plekke en later via facebook hartelijk bedankt voor de vriendelijke hulp. 

De officiële verkeersbegeleider op de rotonde op de Zandvoorterweg in Aerdenhout kreeg nog wel eens een minder vriendelijke opmerking naar zijn hoofd als hij de fietsers van de rijbaan naar het fietspad verwees. Maar hij bleef er vrolijk onder. "Wel op het fietspad blijven, anders haal je Zandvoort niet. En blijven lachen."

Kijk hier hoe de racefans naar Zandvoort fietsten vorig jaar. Tekst ga na de video door. 

Waar vorig jaar door coronamaatregelen het aantal bezoekers nog beperkt moest blijven tot 70 duizend, worden het komend weekend toch echt 110 duizend racefans ontvangen. En dat betekent minder teleurgestelde fans. 

Langs de hekken op Boulevard Barnaart probeerden vorig jaar sommige 'kaartlozen' nog wat van het spektakel mee te krijgen, maar veel meer dan het geluid van de ronkende motoren kregen ze niet. "Je moet een ladder meenemen om  het te kunnen zien." En toch was voor de echte racefan zonder kaartje dit de enige plek waar ze het weekend wilden zijn. "Je moet hier gewoon geweest zijn." 

Tekst gaat door na de video. 

En moet je nog even in de stemming komen, kijk dan hieronder de compilatie gemaakt van reportages door verslaggevers van NH Nieuws vorig jaar. Hoe de racewagen van Max Verstappen op de boulevard de sfeer er goed in bracht. Hoe de jongen niet een selfie met een coureur kon maken, omdat juist op dat moment zijn moeder belde. En hoe de juichende menigte op zondag na de overwinning van Max Verstappen het circuit verliet. 

Op de ene dag reis je de wereld over als helft van het bekende DJ-duo Firebeatz en op de andere dag speel je in de vijfde klasse voor de kleine Loosdrechtse voetbalclub O.S.O. Zo ziet het leven eruit van de 35-jarige Jurre van Doeselaar. 

Hij is nog maar net terug van een tour door Azië en Australië en staat alweer op het veld voor de training van het eerste van O.S.O. De Loosdrechtse voetbalclub is een van de kleinsten van de regio. Het verschil tussen het draaien van stampende EDM (Electronic Dance Music) voor duizenden mensen over de hele wereld en spelen als middenvelder in de vijfde klasse kan dus bijna niet groter. Maar dat contrast is voor Jurre juist iets moois. 

De dag na de training vliegt hij weer door voor een reeks optredens in de Verenigde Staten. Door zijn drukke tourschema lukt het dan ook niet altijd om alle wedstrijd en trainingen mee te pikken. Maar als het lukt wil hij er hoe dan ook bij zijn. "Het is een moment om mijn lekker mijn kop leeg te maken. Daar krijg je ook creativiteit van." 

Coronacrisis

Maar dat schema zag er door de coronacrisis, niet zo lang geleden, behoorlijk anders uit. Touren ging niet meer, maar in andere opzichten was het ook een 'blessing in disguise' voor Jurre.

Zo kon hij meer tijd in de studio en op het voetbalveld doorbrengen. "Ik kon veel meer muziek maken en experimenteren, maar ook meer meetrainen. Ik ben nu klaar voor het nieuwe seizoen met ons nieuwe team." Maar het belangrijkste: hij kon opeens veel meer tijd doorbrengen met zijn pasgeboren dochtertje Maxie. 

De tours die er nu aankomen zijn ook een mooi moment voor Firebeatz om nieuwe muziek te testen. "We kunnen tijdens de nieuwe shows kijken wat wel en niet werkt", legt hij uit. "Je moet relevant blijven en op je eigen manier aanpassen. Er is een hele nieuwe generatie, dus het is heel spannend in dat opzicht."

Vanouds

En nu ook het nieuwe seizoen voor de deur staat en er weer getourd kan worden is het schema als vanouds. Maar als je aan Jurre vraagt wat meer ontlading geeft: een goede drop voor een paar duizend man of de wedstrijd beslissen in blessuretijd, is de keuze snel gemaakt. "Het is heel anders, maar dan ga ik toch voor de drop. Het is zo'n mooi gevoel als zoveel man allemaal in extase zijn is een onbeschrijfelijk gevoel."

De coronacrisis had grote gevolgen voor verzorgingshuizen in de stad. Van de ene op de andere dag kon familie niet meer langskomen en viel veel sociaal contact weg. In 2021 ging AT5 langs bij verzorgingshuis De Schutse toen de coronamaatregelen nét waren versoepeld. Tijd om weer op bezoek te gaan, want hoe gaat het nu met de bewoners? "Er wordt alweer een beetje gevoosd."

De afgelopen tweeënhalf jaar werden de activiteiten in De Schutse vaak afgelast. Voor bewoners Ton Fockens en Yvonne Keizerswaard, die een lange tijd alleen op hun kamer hebben doorgebracht, was het een lastige periode. "Ook m'n kinderen mochten niet meer komen en op een gegeven moment is me dat zo zwaar gevallen, dat ik gewoon zat te huilen", vertelt Keizerswaard.

Fockens voelde zich gelukkig niet snel eenzaam, al miste hij de gezamenlijke momenten met de andere bewoners. Samen eten was bijvoorbeeld van de baan door de maatregelen: "Er werd op de deur geklopt en dan kwam het eten, daar was niets leuks aan", aldus Fockens. Ook Keizerswaard vond het moeilijk dat de maatregelen ervoor zorgde dat ze minder visite kreeg: "Ik heb me verlaten gevoeld, alsof er niemand naar me omkeek."

De zware coronaperiode laat nog altijd zijn sporen achter, vertelt Keizerswaard: "Het is moeilijk om de draad weer op te pakken. Heel veel mensen die je bekend waren zijn weg, en dan zie je steeds andere gezichten.  Daar bouw je dan geen band mee op. Dat vind ik wel moeilijk." Inmiddels worden er gewoon weer activiteiten georganiseerd voor de bewoners en is visite weer welkom. 

Sjoelen, bingo en borrels 

Dat corona nog niet voorbij is weten ook Fockens en Keizerswaard. Keizerswaard hoopt vooral dat er geen strikte sluiting zoals in 2020 komt. "Mensen hebben daar op geestelijk gebied echt een knauw van gehad."

Maaike Swiers, coördinerend verpleegkundige bij De Schutse, heeft goede hoop voor de toekomst. "Er komen weer nieuwe boosters aan, we hebben eerder ook steeds gezien dat dit hielp", vertelt ze. Voorlopig kunnen de bingo en het klassieke uurtje - de favoriete activiteiten van Fockens en Keizerwaard - dus nog gewoon doorgaan.

Vandaag is de laatste dag van de Flora en Visserijdagen met traditiegetrouw de afsluitende vlootschouw. Het is een van de hoogtepunten van de visserijdagen, waarbij ook mag worden meegevaren op de Wieringer kotters. NH Nieuws is er vanmiddag live bij: Kelly Blok doet verslag op tv en online vanaf 12.15 uur.

Burgemeester Rian van Dam opent de vlootschouw. Hoewel ze al drieënhalf jaar burgemeester van Hollands Kroon is, is het slechts de tweede keer dat ze dit doet. Vanwege de coronapandemie konden de Flora en Visserijdagen in 2020 en 2021 niet doorgaan.

De vlootschouw is een traditie die teruggaat tot 1959. Wieringer kotters waren dat jaar bij een vlootschouw op een vijfjaarlijkse manifestatie in het Zeeuwse Yerseke. Eenmaal terug besloten ze dat ze dit ook op Wieringen wilden houden en in 1960 was de eerste Wieringse vlootschouw. Deze werd gekoppeld aan de Florafeesten, toen nog begin september.

Koningin Beatrix

Toenmalig koningin Beatrix was in 2009 bij de vijftigste editie van de Flora en Visserijdagen. De zestigste viering was in 2019, tegelijk was dit tot nu toe ook de laatste. De visserij verkeert op dit moment in zwaar weer, al hebben de meeste vissers toegezegd mee te varen.

Een groepje demonstranten slaapt sinds gisternacht voor de deur van de Stopera. Ze willen raadsleden op deze manier laten weten dat ze vinden dat de gemeente meer asielzoekers moet opvangen. 

Gisteren ging het om drie demonstranten. Een van hen was Pippi van Ommen. "Ik heb het nooit eerder gedaan, dus ik realiseerde me dat dat mijn privilege is", vertelt ze. "En ik lag daar met vrienden. Als je je dan realiseert dat zijn met vreemden buiten slapen, dan is dat bizar en dan weet je wat een grote tegenovergesteldheid het is."

Van Ommen hoopt maandagochtend raadsleden tegen te komen. "Ik ben wel bang dat ze zeggen, zeker bij GroenLinks, dat ze helemaal aan onze kant staan maar dat het Rijk het bepaalt en dat het moeilijk is. Maar ik heb helemaal geen zin om dat verhaal te horen. Dat laten we lopen. Want zijn zijn de politieke macht en dat is geen goed verhaal."

Als het aan haar ligt, komt er in Amsterdam een aanmeldcentrum dat vergelijkbaar is met het aanmeldcentrum in Ter Apel. "Waarom kan er vandaag of morgen geen werkgroep gevormd worden en dat we het dan volgende week openen? Met het coronavirus en de Oekraïense vluchtelingen hebben we gezien dat er heel snel dingen geregeld kunnen worden. Waarom dan niet als vluchtelingen een andere huidskleur of haarkleur hebben?"

Uur geslapen

Vannacht slaapt er een ander groepje demonstranten. Van Ommen is er 's avonds wel even bij om hen uitleg te geven. Afgelopen nacht heeft ze maar ongeveer een uur geslapen. "Want er was altijd een van ons wakker. Ik heb vooral veel gekletst met mensen die ons zagen liggen." 

De demonstranten hopen het nachtelijke protest vol te houden tot 10 september, dat is de dag dat er volgens het asielakkoord geen asielzoekers meer buiten slapen. 

De opening van het culturele seizoen op de Uitmarkt ziet er dit jaar anders uit dan de voorgaande jaren. Waarbij je vroeger bij standjes werd aangesproken door cabaretiers, theatermakers en muzikanten scannen bezoekers dit jaar QR-codes om zich te laten informeren over nieuwe voorstellingen. 

In het labyrint staat per culturele instelling een QR-code met foto van een show die kan worden gescand. Bezoekers krijgen bij het scannen van de code meer informatie over de voorstelling en in enkele gevallen zelfs een kortingscode.

Maar er lijkt weinig sprake te zijn van interactie tussen de bezoekers en de makers. "Bedroevend, om te huilen. Daarvoor kom ik als toerist toch niet naar Amsterdam", aldus een teleurgestelde bezoeker die vandaag twee uur heeft gereisd om naar de Uitmarkt te komen. 

Vera Carasso, directeur van de Museumvereniging, erkent dat de bezoekers behoefte hebben aan interactie. Daarom werd een spreker geregeld en waren de banners interactief ontworpen voor kinderen. Het Straatmuseum liet bezoekers met graffiti spuiten.

De culturele sector had het al zwaar had tijdens de coronacrisisis en het wordt er niet beter op nu alles in rap tempo veel duurder wordt. Carasso: "Bezoekers hebben op dit moment niet zo'n last van de inflatie, omdat musea niet opeens de ticketprijzen omhoog gooien en de museumkaart nog niet duurder is geworden. Maar achter de schermen zijn er wel degelijk problemen. Stijgende kosten voor huisvesting door de gasprijzen maar natuurlijk ook materiaalkosten."

Zondag is de laatste dag van de Uitmarkt. In de avond zijn er dan ook optredens.

Om, na twee jaar zuchten onder de coronacrisis, het culturele leven van de mediastad weer nieuw leven in te blazen, is een splinternieuw festival opgetuigd: OPEN035. Het evenement betreft een ééndaags festival waarin de culturele- en kunstzinnige sector van Hilversum zich presenteert aan het publiek. Gratis en voor niks kunnen bezoekers op verschillende locaties in het centrum van Hilversum genieten van onder meer live muziek, een rollerdisco en een fototentoonstelling. 

Volgens coördinator van het festival, Herman Dummer, is het festival nu al geslaagd vanwege de nauwe samenwerking tussen de verschillende culturele instellingen binnen het Hilversumse. "Dat gebeurde in het verleden toch echt veel minder", aldus Dummer. "Daarnaast spreek ik van een succes als ik vandaag veel mensen zie rondlopen met een grote glimlach op hun gezicht."

Als er wordt gesoundcheckt op het podium op de Kerkbrink nemen verschillende belangstellenden al plaats voor het concert van onder meer Jawa Manla dat straks gaat beginnen. "Goed idee, dit festival", aldus een oudere dame. "Omdat alles toch een beetje op z'n gat ligt. Het is momenteel wel heel erg rustig." Ook een andere bezoeker is enthousiast. "Ik woon pas een jaar in Hilversum en ik ben voor alles in wat zich hier op cultureel gebied aandient. Dus erg leuk om hier vandaag rond te lopen." 

Raadhuis in vuur en vlam

Eén van de hoogtepunten van het festival zal in de avond plaatsvinden als het raadhuis in 'vuur en vlam' zal worden gezet. "Door middel van video-mapping wordt daar het verhaal van architect Dudoc vertelt, die het raadhuis natuurlijk ook heeft ontworpen", vertelt Dummer. "En verder zullen er vanavond op het hoofdpodium op de Kerbrink een aantal popacts optreden." De oudere dame heeft er zin in. "We gaan lekker kijken wat we tegenkomen", vertelt ze. "Gewoon overal even binnenlopen, zoals je dat doet op een festival."

Moderne hoogbouw tekent inmiddels de skyline van Amsterdam Noord. De afgelopen jaren is er flink gebouwd. Toch is er één plek in dat gebied waar de tijd stil lijkt te staan: de Sixhaven. Een jachthaven met zo'n 120 ligplaatsen die al jaren door vrijwilligers wordt gerund. Ondanks alle plannen in het gebied, wist de haven altijd overeind te blijven. Nu, voor eerst sinds een lange tijd, liggen de plannen voor de haven even stil. Dat betekent een zonnige en zorgeloze zomer voor de vrijwilligers en watersporters. 

Een hoop Amsterdamse humor, leven en laten leven en duidelijke spelregels. Die ingrediënten tekenen het karakter van de haven, zegt voorzitter Harry van Strien. Een paar typische spelregels: watersporters kunnen niet van te voren een plek reserveren en de haven is pas vol als er geen water meer te zien is, maar misschien wel de belangrijkste is de Sixhavendeal.

Dat betekent dat bootjesbezitters met een vaste ligplaats in de haven een taak hebben. Die taken variëren van het onderhoud bijhouden, tot het maken van de tosti's en het aanwijzen van de juiste ligplaatsen. Zo runnen vrijwilligers de haven al jaren. Volgens de voorzitter is dat zeldzaam. "Het komt niet vaak dat havens van zo'n volume volledig op vrijwilligers draaien", aldus van Strien. 

Bootjes bouwen 

De haven is sinds 1974 het thuishonk van leden van Watersport Vereniging Dok- en Scheepsbouw. Een club die in 1946 door scheepsbouwers van de toenmalige NDSM-werf werd opgericht. Havenmeester Jan Postma werkte ook op de werf. "Ik ben nu 73 en lid geworden toen ik 21 was." Wat hem aan de vereniging trok? "Aan de werf mocht je je eigen bootje bouwen."

De Sixhaven bestond al eerder. Die werd werd in 1920 oorspronkelijk aangelegd voor de Koninklijke Nederlandse Zeil- en RoeiVereniging. De naam “Sixhaven” komt van jonkheer Six, de toenmalige voorzitter van de KNZRV.  Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde die vereniging naar Muiden. Dat gaf de WVDS in 1974 de mogelijkheid om van de NDSM-werf naar de Sixhaven te verkassen. 

Inmiddels zijn er nog maar weinig 'bootjesbouwers' in de Sixhaven te vinden. "Vroeger was het onmogelijk om lid te worden als je niet bij de NDSM gewerkt had. Nu heeft het merendeel geen enkele binding meer met de scheepsbouw", aldus Jan. 

De 'werkplicht' schrikt nieuwe leden niet af. Sterker nog, de nieuwe leden blijven zich aandienen. "Als de haven twee keer zo groot was geweest lag hij alsnog altijd vol", zegt Jan.

Wat mensen zo aantrekt aan de haven? "Het is uniek", zegt een passant. "Een oase van rust en door het pontje ben je toch ook zo in het centrum".  "De gemoedelijkheid trekt mensen", zegt vrijwilliger Jet terwijl ze de tosti's klaarmaakt. Een dorp met internationale allure, want de haven is ook bij buitenlandse watersporters bekend. "Er komt hier van alles. Sommige mensen laten zelfs de boot liggen en vliegen terug naar huis. Een paar weken later komen ze dan weer terug."

De vereniging is gestopt met het bijhouden van een wachtlijst. "Daarmee schep je ook bepaalde verwachtingen", aldus Jan.  En de verwachting is niet dat die plekken snel vrijkomen. Daar weet Thijs alles van. Hij wachtte zeven jaar op zijn plek. "Er was een ledenstop. Ze namen geen nieuwe leden aan. Ik bleef elk jaar een mailtje sturen."

Vlak voor corona was het voor Thijs eindelijk zover. Inmiddels behoort hij tot de familie en bekommert hij zich om het onderhoud. 

Zo'n zorgeloze zomer, is niet vanzelfsprekend in de haven. "Er zijn altijd scenario's geweest waarin de haven is weggetekend", zegt van Strien. Ook Jan beaamt de onrust over de plannen in het gebied:  "Toen kwam er weer een wandelboulevard en toen weer dat. Kort geleden was er nog sprake van metrostation Sixhaven, maar gelukkig zijn we er nog steeds."

Voor het eerst sinds lange tijd verkeert de haven in rustig vaarwater. Doordat de gemeentelijke plannen rondom de Sixhaven voor zo'n vijf jaar stilliggen. "Dat heeft te maken met de afwachting van de besluitvorming rondom het programma Sprong over het IJ en metrostation Sixhaven", laat de gemeente weten. Die metrohalte werd ondergronds aangelegd, maar is niet operationeel gemaakt.  "Als die ooit operationeel wordt, wordt het wel een uitdaging zegt van Strien". 

Toch kijkt de voorzitter positief naar de toekomst: "Ik denk dat Amsterdam altijd behoefte zal hebben aan een passantenhaven. Varen is populair, meer mensen hebben eigen bootjes gekocht. Dat bevalt kennelijk."

Maar mocht het toch zover komen. Dan is van Strien er klaar voor: "Door de decennia heen werd de haven vaak bedreigd, we hebben nog vlaggetjes met daarop "Red de Sixhaven." Als het moet halen we ze weer uit de kast." En ook de nieuwe generatie denkt er zo over. "Voorlopig blijft het haven en wat mij betreft voor altijd", zegt Thijs. 

Moderne hoogbouw tekent inmiddels de skyline van Amsterdam Noord. De afgelopen jaren is er flink gebouwd. Toch is er één plek in dat gebied waar de tijd stil lijkt te staan: de Sixhaven. Een jachthaven met zo'n 120 ligplaatsen die al jaren door vrijwilligers wordt gerund. Ondanks alle plannen in het gebied, wist de haven altijd overeind te blijven. Nu, voor eerst sinds een lange tijd, liggen de plannen voor de haven even stil. Dat betekent een zonnige en zorgeloze zomer voor de vrijwilligers en watersporters. 

Een hoop Amsterdamse humor, leven en laten leven en duidelijke spelregels. Die ingrediënten tekenen het karakter van de haven, zegt voorzitter Harry van Strien. Een paar typische spelregels: watersporters kunnen niet van te voren een plek reserveren en de haven is pas vol als er geen water meer te zien is, maar misschien wel de belangrijkste is de Sixhavendeal.

Dat betekent dat bootjesbezitters met een vaste ligplaats in de haven een taak hebben. Die taken variëren van het onderhoud bijhouden, tot het maken van de tosti's en het aanwijzen van de juiste ligplaatsen. Zo runnen vrijwilligers de haven al jaren. Volgens de voorzitter is dat zeldzaam. "Het komt niet vaak dat havens van zo'n volume volledig op vrijwilligers draaien", aldus van Strien. 

Bootjes bouwen 

De haven is sinds 1974 het thuishonk van leden van Watersport Vereniging Dok- en Scheepsbouw. Een club die in 1946 door scheepsbouwers van de toenmalige NDSM-werf werd opgericht. Havenmeester Jan Postma werkte ook op de werf. "Ik ben nu 73 en lid geworden toen ik 21 was." Wat hem aan de vereniging trok? "Aan de werf mocht je je eigen bootje bouwen."

De Sixhaven bestond al eerder. Die werd werd in 1920 oorspronkelijk aangelegd voor de Koninklijke Nederlandse Zeil- en RoeiVereniging. De naam “Sixhaven” komt van jonkheer Six, de toenmalige voorzitter van de KNZRV.  Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde die vereniging naar Muiden. Dat gaf de WVDS in 1974 de mogelijkheid om van de NDSM-werf naar de Sixhaven te verkassen. 

Inmiddels zijn er nog maar weinig 'bootjesbouwers' in de Sixhaven te vinden. "Vroeger was het onmogelijk om lid te worden als je niet bij de NDSM gewerkt had. Nu heeft het merendeel geen enkele binding meer met de scheepsbouw", aldus Jan. 

De 'werkplicht' schrikt nieuwe leden niet af. Sterker nog, de nieuwe leden blijven zich  aandienen. "Als de haven twee keer zo groot was geweest lag hij alsnog altijd vol", zegt Jan.

Wat mensen zo aantrekt aan de haven? "Het is uniek", zegt een passant. "Een oase van rust en door het pontje ben je toch ook zo in het centrum".  "De gemoedelijkheid trekt mensen", zegt vrijwilliger Jet terwijl ze de tosti's klaarmaakt. Een dorp met internationale allure, want de haven is ook bij buitenlandse watersporters bekend. "Er komt hier van alles. Sommige mensen laten zelfs de boot liggen en vliegen terug naar huis. Een paar weken later komen ze dan weer terug."

De vereniging is gestopt met het bijhouden van een wachtlijst. "Daarmee schep je ook bepaalde verwachtingen", aldus Jan.  En de verwachting is niet dat die plekken snel vrijkomen. Daar weet Thijs alles van. Hij wachtte zeven jaar op zijn plek. "Er was een ledenstop. Ze namen geen nieuwe leden aan. Ik bleef elk jaar een mailtje sturen."

Vlak voor corona was het voor Thijs eindelijk zover. Inmiddels behoort hij tot de familie en bekommert hij zich om het onderhoud. 

Rustig vaarwater 

Zo'n zorgeloze zomer, is niet vanzelfsprekend in de haven. "Er zijn altijd scenario's geweest waarin de haven is weggetekend", zegt van Strien. Ook Jan beaamt de onrust over de plannen in het gebied:  "Toen kwam er weer een wandelboulevard en toen weer dat. Kort geleden was er nog sprake van metrostation Sixhaven, maar gelukkig zijn we er nog steeds."

Voor het eerst sinds lange tijd verkeert de haven in rustig vaarwater. Doordat de gemeentelijke plannen rondom de Sixhaven voor zo'n vijf jaar stilliggen. "Dat heeft te maken met de afwachting van de besluitvorming rondom het programma Sprong over het IJ en metrostation Sixhaven", laat de gemeente weten. Die metrohalte werd ondergronds aangelegd, maar is niet operationeel gemaakt.  "Als die ooit operationeel wordt, wordt het wel een uitdaging zegt van Strien". 

Toch kijkt de voorzitter positief naar de toekomst: "Ik denk dat Amsterdam altijd behoefte zal hebben aan een passantenhaven. Varen is populair, meer mensen hebben eigen bootjes gekocht. Dat bevalt kennelijk."

Maar mocht het toch zover komen. Dan is van Strien er klaar voor: "Door de decennia heen werd de haven vaak bedreigd, we hebben nog vlaggetjes met daarop "Red de Sixhaven." Als het moet halen we ze weer uit de kast." En ook de nieuwe generatie denkt er zo over. "Voorlopig blijft het haven en wat mij betreft voor altijd", zegt Thijs. 

De chaos op de Europese luchthavens deze zomer zorgt ervoor dat de rijken der aarde het heft in handen nemen. Het gebruik van privévliegtuigen is de afgelopen maanden met bijna een derde gestegen ten opzichte van het niveau van voor de coronacrisis.

Sinds het begin van de coronapandemie zijn in Duitsland aanzienlijk meer mensen gaan roken. Op dit moment steekt 34,5 procent van de Duitsers van 14 jaar en ouder geregeld een sigaret op. Begin 2020, voordat corona uitbrak, was dat rond de 27 procent. Dat komt naar voren uit een doorlopend onderzoek naar rookgedrag in Duitsland, genaamd DEBRA.

Eerder deze week had hij al de twijfelachtige primeur om als eerste De Slimste-deelnemer vanuit een aparte ruimte via een scherm deel te nemen vanwege een coronabesmetting in zijn huishouden. Nu mag cabaretier Jasper van Kuijk zich wel mooi De Slimste Mens noemen. In de finale van het 20e seizoen versloeg hij publiekslieveling Opsporing Verzocht-presentatrice Anniko van Santen en acteur Erik van Muiswinkel.

Het scheelde dit jaar niet veel, maar het Sluis-en-bruggenfeest in Weesp is officieel van start. Door de fusie met de gemeente Amsterdam kwam de feestorganisatie aardig in de problemen, maar mede dankzij hulp van diezelfde gemeente wordt er nu toch gefeest in de stad. "We zijn overvallen door de hoeveelheid regels, dus nu zin om te feesten", aldus één van de organisatoren Pieter Kors.

Twee jaar lang lag het feest stil vanwege de coronacrisis en de voorbereidingen voor dit jaar verliepen dus ook niet soepel. "Er kwamen zoveel extra veiligheidsmaatregelen bij", legt horeca-ondernemer Kors uit. "Daardoor werd het veel duurder dan normaal." Uiteindelijk was hulp van de bezoeker nodig, via een crowdfunding werd ruim 12.000 euro opgehaald.

Des te fijner voelt het dat alles nu goed en wel draait op het 43 jaar oude stadsfeest. "Dat dit allemaal weer kan is heerlijk", aldus Kors. "De donderdagavond was al top en nu op naar de vrijdagavond en de zaterdag. Ik heb zo'n voorgevoel dat het heel erg druk kan gaan worden."

Toch hangt er ook nog een donkere wolk boven de iets verdere toekomst rond het stadsfeest. "We betalen op dit moment nog 700 euro voor de evenementenvergunning en over twee jaar gaat die naar 12.5000 euro", vertelt de organisator met een verbeten grijns op zijn gezicht. "Dat is gelukkig pas een probleem voor over twee jaar, maar er gaat enorm veel geld mee gemoeid."

Toekomst stadsfeest

Toch heeft Kors goede hoop. "Dit jaar was vanwege de nieuwe regels voor ons echt wankel. We kwamen er echt niet uit. Als we dit jaar goed evalueren moet het de komende jaren alleen maar makkelijker worden." Het feest is volgens hem dan ook cruciaal voor Weesp. "Het is echt een feest voor en door Weespers. Er is ooit beloofd dat Weesp haar identiteit mocht behouden, ook na de fusie met Amsterdam. En we moeten er echt voor vechten dat dat ook gaat gebeuren."

Het scheelde dit jaar niet veel, maar het Sluis-en-bruggenfeest in Weesp is officieel van start. Door de fusie met de gemeente Amsterdam kwam de feestorganisatie aardig in de problemen, maar mede dankzij hulp van diezelfde gemeente wordt er nu toch gefeest in de stad. "We zijn overvallen door de hoeveelheid regels, dus nu zin om te feesten", aldus één van de organisatoren Pieter Kors.

Twee jaar lang lag het feest stil vanwege de coronacrisis en de voorbereidingen voor dit jaar verliepen dus ook niet soepel. "Er kwamen zoveel extra veiligheidsmaatregelen bij", legt horeca-ondernemer Kors uit. "Daardoor werd het veel duurder dan normaal." Uiteindelijk was hulp van de bezoeker nodig, via een crowdfunding werd ruim 12.000 euro opgehaald.

Des te fijner voelt het dat alles nu goed en wel draait op het 43 jaar oude stadsfeest. "Dat dit allemaal weer kan is heerlijk", aldus Kors. "De donderdagavond was al top en nu op naar de vrijdagavond en de zaterdag. Ik heb zo'n voorgevoel dat het heel erg druk kan gaan worden."

Toch hangt er ook nog een donkere wolk boven de iets verdere toekomst rond het stadsfeest. "We betalen op dit moment nog 700 euro voor de evenementenvergunning en over twee jaar gaat die naar 12.5000 euro", vertelt de organisator met een verbeten grijns op zijn gezicht. "Dat is gelukkig pas een probleem voor over twee jaar, maar er gaat enorm veel geld mee gemoeid."

Toekomst stadsfeest

Toch heeft Kors goede hoop. "Dit jaar was vanwege de nieuwe regels voor ons echt wankel. We kwamen er echt niet uit. Als we dit jaar goed evalueren moet het de komende jaren alleen maar makkelijker worden." Het feest is volgens hem dan ook cruciaal voor Weesp. "Het is echt een feest voor en door Weespers. Er is ooit beloofd dat Weesp haar identiteit mocht behouden, ook na de fusie met Amsterdam. En we moeten er echt voor vechten dat dat ook gaat gebeuren."

Gemeenteraadsleden zullen op dinsdag 13 september in de Stopera met wetenschappers, onderzoeksjournalisten, woningcorporaties, huurdersorganisaties en energiemaatschappijen praten over de energiecrisis en energiearmoede. Het gaat om een zogeheten expertmeeting.

Tijdens het eerste deel van de vergadering, die om 19.00 uur begint, kunnen de uitgenodigde experts vertellen wat zij denken dat Amsterdammers de komende winter te wachten staat. In het tweede deel gaat het over de vraag hoe voorkomen kan worden dat Amsterdammers arm worden door de energiekosten. Ook kunnen de aanwezige gemeenteraadsleden vragen stellen aan de experts.

De vergadering is een initiatief van PvdA-fractievoorzitter Lian Heinhuis. Zij stelde eerder deze zomer al schriftelijke vragen over de dreigende gas- en energiecrisis deze winter. Als het aan Heinhuis ligt, legt de gemeente al een noodplan klaar met daarin onder andere 'energiebesparende maatregelen om de meest noodzakelijke energievoorzieningen in de stad bij schaarste te kunnen laten draaien'.

Over die vragen ontstond nog een Twitterdiscussie met JA21-raadslid Kevin Kreuger, omdat Heinhuis verwees naar de Duitse stad Hannover, waar niet meer warm gedoucht mag worden in zwembaden en sportaccommodaties. 

Gemeenteraadsleden organiseren vaker expertmeetings. Zo vond er bijvoorbeeld een plaats over de impact van de coronacrisis op de toeristische sector.

De lange wachtrijen op Schiphol die afgelopen maanden vrijwel dagelijks opliepen tot meer dan drie uur, behoren - misschien op een uitzondering na - tot het verleden. Dat verwacht Schiphol-directeur Dick Benschop die vandaag de halfjaarcijfers van de luchthaven bekendmaakte. Het aantal passagiers blijft toenemen, maar de kans op chaos in de rij op Schiphol neemt volgens Benschop af.

De grootste ellende op Schiphol begon in de meivakantie en hield tot augustus aan: de luchthaven werd overrompeld door miljoenen reizigers die na twee jaar coronacrisis hun kans schoon zagen om weer te kunnen vliegen. Er was niet genoeg beveiligingspersoneel om het grote aantal reizigers te verwerken zonder hen uren in rijen te laten wachten.

Inmiddels zijn er 200 nieuwe beveiligers aangenomen en draait het personeel meer uren om de enorme passagiersstroom het hoofd te kunnen bieden. In combinatie met een beperking van het aantal vluchten en vertrekkende passagiers, is het Schiphol eindelijk gelukt om de wachttijden te kunnen beperken.

De tenten blijven

Langer dan een half uur hoef je over het algemeen niet meer te wachten, verwacht directeur Benschop. Tijdens de ochtendpiek kan dat oplopen tot een uur. Chaos sluit Benschop overigens niet uit: afgelopen zaterdag ging het toch weer mis, toen er minder beveiligers waren komen opdagen dan Schiphol had ingedeeld. De tenten die reizigers buiten bescherming moeten bieden, blijven daarom voorlopig ook staan.

Het artikel gaat verder onder de video.

Compensatie

Reizigers die hun vakantie door de lange wachtrijen in rook hebben zien opgaan, kunnen aanspraak op compensatie. Schiphol heeft inmiddels 2.600 claims ontvangen en ziet een gemiddelde van 200 compensatieverzoeken per dag binnenkomen. Vandaag krijgen de eerste 10 gedupeerde reizigers hun geld op hun rekening gestort.

Kofferchaos

De problemen in de bagagekelder van Schiphol zijn nog niet opgelost. Aankomende reizigers wachten door blunderende luchtvaartmaatschappijen of problemen op de luchthavens van vertrek vaak lang of zelfs vergeefs op hun bagage.

Ongeveer de helft van de niet-meegenomen koffers die nog op Schiphol staan, is daar terechtgekomen via vluchten die later aankwamen dan hun eigenaren. Die hereniging kan even duren, vanwege het tekort aan personeel en een omslachtig registratieproces.