Een op de acht mensen die besmet raken met corona houdt daar long Covid aan over, wijst grootschalig bevolkingsonderzoek in Nederland uit. Met andere woorden: ze hebben langdurige klachten. Het gaat dan bijvoorbeeld om pijn op de borst, verlies van reuk en smaak, benauwdheid, vermoeidheid of spierpijn.

Een op de acht mensen die besmet raken met corona houdt daar long Covid aan over, wijst grootschalig bevolkingsonderzoek in Nederland uit. Met andere woorden: ze hebben langdurige klachten. Het gaat dan bijvoorbeeld om pijn op de borst, verlies van reuk en smaak, benauwdheid, vermoeidheid of spierpijn.

De traditionele Lichtjesavond in Bergen heeft flink wat publiek getrokken. Het lekkere weer in de avond zorgde voor een geslaagde editie 2022. En dat mocht ook wel na twee jaar afwezigheid vanwege corona.

Lichtjesavond concentreert zich rond de Ruïnekerk en de omliggende straten. De straatverlichting wordt gedoofd en het licht moet komen van kaarsjes in tuinen en straten. Vooraf was er nog wel enige vrees of er nog wel animo was om mee te doen onder inwoners, maar bleek nog 'licht' genoeg.

Kijk hieronder de reportage van de avond van mediapartner Duinstreek Centraal:

Wat een heerlijke zonnige middag aan dek van een luxejacht op de wateren voor de kust van Sardinië had moeten worden, eindigde afgelopen weekend in een regelrecht drama. De Britse miljonair Dean Kronsbein (61), wiens fabriek voor medische apparatuur tijdens de coronapandemie talloze mondkapjes produceerde, sloeg overboord en liet het leven. Zijn vrouw en dochter raakten ernstig gewond. TopGear-presentator Richard Hammond was goed bevriend met de miljonair en is er kapot van.

Wanneer je door West-Friesland rijdt, kom je ze wel eens tegen: weilanden achter een huis of boerderij met allemaal caravans. Dit zijn mini-campings met plek voor enkele tientallen kampeerders. "Het is hier rustig en geweldig vertoeven. Als ik hier aan kom ben ik gelijk in de zen-modus", vertelt campinggast Jenny van de Borg die al vijf jaar naar camping Valkenhof in Oostwoud gaat.

Een stukje verderop in de Weere - op camping Het Stammeland - legt een ouder echtpaar uit dat dit het 'campinglife' is. "Je zegt elke ochtend iedereen gedag en het is hartstikke gezellig", vindt Wil Vink. "Ze mogen mij als straf hier neerzetten."

Haar buurman op de camping, Eric-Jan van Gaalen, geeft aan dat het in de omgeving van West-Friesland nog stil kan zijn. "Thuis hoor ik continu vliegtuigen overkomen en raast de trein langs mijn huis. Hier is het écht stil en dat is een heel mooi geluid."

Het valt op dat veel mensen die hier op mini-camping staan uit de regio komen. "Het is lekker dichtbij. Ik kan ook vanaf hier naar mijn werk toe als het moet", aldus Eric-Jan. Hij vertelt ook dat er mensen van buitenaf komen. "Er staat hier nu een echtpaar uit Zeeland, omdat zij het daar te druk vinden met al die toeristen."

Minder druk

Tijdens corona stonden de campings in West-Friesland nog helemaal vol. Dat is nu wel anders, merkt ook Bernadet Dubbeld die de camping Valkenhof in Oostwoud uitbaat. "Ik heb wel een goed voorjaar gehad, maar je merkt nu al dat het rustiger is. Ik denk dat veel mensen naar het buitenland zijn", zegt Bernadet. In vergelijking met voor corona ziet ze wel een verschil, namelijk dat meer mensen met een camper langskomen. "Ze blijven hier even en gaan dan weer door naar de volgende camping."

Bij een rondvraag langs meerdere campinggasten blijkt dat het fietsen door de omgeving, activiteit nummer één is. “Als je van weids houdt, moet je hier zijn", verzekert Jenny. Maar de gezelligheid kan je ook vinden in  steden als Hoorn, Enkhuizen en Medemblik. Wil Vink: "Je kan erheen fietsen door prachtige natuurgebieden met hele mooie vogelplaatsen."

Ook campingbaas Bernadet geeft aan dat iedereen gaat fietsen: "Wanneer ze weg gaan, zeggen ze vaak: wat is de omgeving hier toch mooi."

Wanneer je door West-Friesland rijdt, kom je ze wel eens tegen: een weiland achter een huis of boerderij met allemaal caravans. Dit zijn mini-campings, met plek voor enkele tientallen kampeerders. "Het is hier rustig en geweldig vertoeven, wanneer ik hier aan kom ben ik gelijk in de zen-modus", vertelt campinggast Jenny van de Borg die al vijf jaar naar dezelfde camping gaat.

Een stukje verderop in de Weere legt een ouder echtpaar, genaamd Wil en Jan Vink, uit dat dit de 'campinglife' is. "Je zegt elke ochtend iedereen gedag en het is hartstikke gezellig", vindt Wil. Haar buurman op de camping, Eric-Jan van Gaalen, geeft aan dat het in de omgeving West-Friesland nog stil kan zijn "Thuis hoor ik continu vliegtuigen overkomen en raast de trein langs mijn huis. Hier is het écht stil en dat is een heel mooi geluid."

Het valt op dat veel mensen die hier op mini-camping staan uit de regio komen. "Het is lekker dichtbij. Ik kan ook vanaf hier naar mijn werk toe als het moet", aldus Eric-Jan. Hij vertelt ook dat er wel mensen van buitenaf komen. "Er staat hier nu een echtpaar uit Zeeland, omdat zij het daar maar te druk vinden met al die toeristen."

Minder druk

Tijdens corona stonden de campings in West-Friesland nog helemaal vol. Dat is nu wel anders, merkt ook Bernadet Dubbeld die de camping Valkenhof in Oostwoud uitbaat. "Ik heb wel een goed voorjaar gehad, maar je merkt nu al dat het rustiger is. Ik denk dat veel mensen naar het buitenland zijn", denkt Bernadet. In vergelijking met voor corona ziet ze wel een verschil, namelijk dat meer mensen met een camper langskomen. "Ze blijven hier even en gaan dan weer door naar de volgende camping."

Bij een rondvraag aan meerdere campinggasten blijkt dat het fietsen door de omgeving, activiteit nummer één is. “Als je van weids houdt, moet je hier wezen", verzekert Jenny. Maar de gezelligheid kan je ook vinden in de steden als Hoorn, Enkhuizen en Medemblik. Wil: "Je kan erheen fietsen, door prachtige natuurgebieden met hele mooie vogelplaatsen."

Ook campingbaas Bernadet geeft aan dat iedereen gaat fietsen: "Wanneer ze weg gaan, zeggen ze vaak: wat is de omgeving hier toch mooi."

Wanneer je door West-Friesland rijdt, kom je ze wel eens tegen: een weiland achter een huis of boerderij met allemaal caravans. Dit zijn mini-campings, met plek voor enkele tientallen kampeerders. "Het is hier rustig en geweldig vertoeven, wanneer ik hier aan kom ben ik gelijk in de zen modus", vertelt campinggast Jenny van de Borg die al vijf jaar naar dezelfde camping gaat.

Een stukje verderop in de Weere legt een ouder echtpaar, genaamd Wil en Jan Vink, uit dat dit de 'campinglife' is. "Je zegt iedereen elke ochtend gedag en het is hartstikke gezellig", vindt Wil. Haar buurman op de camping, Eric-Jan van Gaalen, geeft aan dat het in de omgeving West-Friesland nog stil kan zijn "Thuis hoor ik continu vliegtuigen overkomen en raast de trein langs mijn huis. Hier is het écht stil en dat is een heel mooi geluid."

Het valt op dat veel mensen die hier op mini-camping staan uit de regio komen. "Het is lekker dichtbij. Ik kan ook vanaf hier naar mijn werk toe als het moet", aldus Eric-Jan. Hij vertelt ook dat er wel mensen van buitenaf komen. "Er staat hier nu een echtpaar uit Zeeland, omdat zij het daar maar te druk vinden met al die toeristen."

Tijdens corona stonden de campings in West-Friesland nog helemaal vol. Dat is nu wel anders, merkt ook Bernadet Dubbeld die de camping Valkenhof in Oostwoud uitbaat. "Ik heb wel een goed voorjaar gehad, maar je merkt nu al dat het rustiger is. Ik denk dat veel mensen naar het buitenland zijn", denkt Bernadet. In vergelijking met voor corona ziet ze wel een verschil, namelijk dat meer mensen met een camper langskomen. "Ze blijven hier even en gaan dan weer door naar de volgende camping."

Bij een rondvraag aan meerdere campinggasten blijkt dat het fietsen door de omgeving, activiteit nummer één is. “Als je van weids houdt, moet je hier wezen", verzekert Jenny. Maar de gezelligheid kan je ook vinden in de steden als Hoorn, Enkhuizen en Medemblik. Wil: "Je kan erheen fietsen, door prachtige natuurgebieden met hele mooie vogelplaatsen."

Ook campingbaas Bernadet geeft aan dat iedereen gaat fietsen: "Wanneer ze weg gaan, zeggen ze vaak: wat is de omgeving hier toch mooi."

Een verkoopmanager maakte in 2019 de noodlottige vergissing om geen aandeelhouder te worden in een klein bedrijf in laboratoriumbenodigdheden uit Steenwijk. Hij trad in dienst als werknemer en liep zo de gigantische miljoenenwinsten door de coronacrisis mis. Ook op een bonus van een miljoen heeft hij geen recht, besloot de kantonrechter in Zwolle.

Tallon Griekspoor begint later dan gepland aan het Amerikaanse hardcourtseizoen. De nummer 2 van Nederland heeft zich afgemeld voor de kwalificaties van het masterstoernooi van Montreal, dat komend weekend plaatsvindt.

De kermis behoort sinds een week officieel tot ons immateriële erfgoed. De Weertse

exploitant Hans van Tol is trots:„Wij houden deze cultuur al eeuwen in stand.” Corona was zwaar. „Maar nu zien we bezoekersrecords. Heel apart.”

Toen Niels Busch in 2019 de kans kreeg een volledige collectie Rembrandt-replica’s te kopen bedacht hij zich geen moment. Een paar jaar later staat de volledige Bullekerk in Zaandam vol met de werken van de meesterschilder. Vanaf zaterdag is de tentoonstelling toegankelijk voor publiek, de opbouw is in volle gang. "Het overtreft mijn eigen verwachtingen", zegt een trotse Busch.

"We waren net bezig om van de Bullekerk een cultureel centrum te maken toen ik benaderd werd door iemand van de gemeente Zaanstad", vertelt de initiatiefnemer en directeur van de stichting achter de Bullekerk. "Die zei: 'een kennis van mij heeft een expositie in zijn opslag staan en die wil er van af. Misschien is het voor jullie.'" Dat was het zeker en Busch bedacht zich geen moment.

"Maar toen kwam corona met alle beperkingen. Achteraf gezien maar mooi ook. Het heeft hier nu ruim 2 jaar gestaan en je bent er in je achterhoofd mee bezig. Het kopen is het makkelijkste gedeelte, dat beslis je in 2 seconden. Maar dan…"

Nachtelijke tours

Het idee ontstond om er wat groters van te maken. Op verschillende momenten kan er ook tussen de schilderijen gedineerd worden en ook zijn er nachtelijke tours, met de 'stem' van Rembrandt op de achtergrond. Ook wordt de koppeling van het leven van Rembrandt naar de geschiedenis van de Bullekerk gemaakt.

Tekst loopt door onder de foto

De tentoonstelling is samengesteld door Rembrandt-kenner Ernst van de Wetering, die een jaar terug overleed. "Hij heeft alle originele Rembrandt-schilderijen opgezocht en daar hoge resolutiefoto's van gemaakt. Die dienden in 2006 als tentoonstelling in de Beurs van Berlage. Daar zijn toen veel mensen op afgekomen."

Hoop op toeristen

De tentoonstelling is vanaf komende zaterdag te bezoeken tot en met 28 augustus. Busch hoopt op bezoekende Zaankanters ook op toeristen die de stad in trekken: hij heeft flyers gestuurd naar campings en hotels. Hij heeft er vertrouwen in dat de tentoonstelling slaagt. "Het zijn weliswaar allemaal replica's, maar nergens anders in de wereld zie je zo'n overzichtstentoonstelling! Ik ben hier heel verguld mee."

Twaalf Amerikaanse veteranen die gediend hebben in de Tweede Wereldoorlog die volgende maand de jaarlijkse herdenking van Operatie Market Garden zouden bijwonen, blijven thuis. Door de chaos op Schiphol en de angst om een coronabesmetting op te lopen is besloten ze niet in het vliegtuig te laten stappen.

Vanwege de verwachte hitte sluiten in de komende dagen meerdere locaties waar mensen zich kunnen laten testen op of vaccineren tegen het coronavirus. Dat gebeurde half juli ook.

Corona is de doodsteek geworden voor regenwormenhandel Brevan BV in Nederweert.

Na twee coronajaren kan vanavond de 'oudste zomertraditie van Bergen' eindelijk weer doorgaan: Lichtjesavond. Onder anderen de Petrus en Pauluskerk wordt helemaal opgetuigd met waxinelichtjes. Aan de andere kant van de Dorpsstraat brand echter geen licht: "Het is veel te veel vercommercialiseerd."

Extra zetje

Volgens Zeiler is op dit moment 'sinds jaar en dag' de Petrus en Pauluskerk het mooist verlicht. "Dat is bijna professioneel", zegt hij. Voor wie dat met eigen ogen wil aanschouwen: ook dat kan vanavond weer. 

Overdag worden er zo'n 1.400 potjes neergezet, zodat die 's avonds kunnen branden. Ook is er vanaf 21.00 uur een optreden van zangeres Marja Dignum en pianist Loes Meereboer. 

Voor wie ander muzikaal vermaak wil, treedt onder andere het Harmonieorkest op. Ook dj's zijn van de partij, bijvoorbeeld bij Taverne. Tijdens Thank God it's Lichtjesavond draait dj Guido disco en funk. "Stilstaan is bij hem geen optie", zegt eigenaar Steef van Leeuwen lachend. 

In 'Zomertoer: ziel van de regio' bezoekt presentator Koen Bugter de tien verschillende regio's in Noord-Holland. Samen met de regioverslaggevers van NH Nieuws en verschillende gasten gaat hij op zoek naar de ziel van de regio. In deze aflevering: Amstelland. 

De regio Amstelland bestaat uit vier gemeenten, die allemaal hun eigen karakter hebben. Zo is het grootstedelijke Amstelveen een geliefde uitvalsbasis voor expats en staat Aalsmeer vanwege de aanwezigheid van de veiling en talloze kwekers bekend om de planten- en bloemenhandel.  

De locatie voor deze aflevering van dit programma was dan ook snel gevonden: Floriworld biedt bezoekers een interactieve beleving waarin bloemen centraal staan. De attractie is bij uitstek geschikt om selfies en andere foto's te maken en via socialmediakanalen te delen. NH maakte ook selfies, maar richtte de lens vooral diep in de ziel van de regio Amstelland.

Virtuele bloemenpracht

Zo gingen we in gesprek met oud-burgemeester van Aalsmeer Joost Hoffscholte, die de virtuele bloemenpracht in Floriworld kan waarderen, maar toch de voorkeur geeft aan de 'natuurpresentatie'. 

Wie flora zegt, moet fauna zeggen. En dus dook NH voor deze aflevering in de wondere wereld van de veenmol. Het 'transformator-achtig' insect terroriseert tuinders door heel Amstelveen door hun gewassen aan te vreten. 

NH-verslaggever Celine Sulsters ging langs bij tuindersvereniging Nesserlaan, waar ze kennismaakte met de veenmol, met de bestrijdingstechniek en zag hoe ze veenmollen uiteindelijk aan de kippen worden gevoerd.  

Verder zien we in deze aflevering Sander Gabel, een sportieve Amstelvener die de gemeente en de regio dankzij zijn hobby goed kent. Hij rent namelijk dieren. Dieren rennen? Inderdaad, hij stippelt zijn hardlooproute zo minutieus uit dat zijn navigatie aan het eind van zijn hardlooptocht een heus dier op de kaart heeft getekend. Zo rende hij eerder een kat door Amstelveen, en onlangs een orka in Hoofddorp. 

Soms laat hij zich voor het goede doel sponsoren tijdens zijn looptochten. Misschien dat de Stichting Aap zijn volgende goede doel kan zijn. Die stichting heeft namelijk zijn wortels in Amstelveen, waar Okko en Riga Reussien in de jaren zestig thuis tientallen afgedankte apen opvingen.

Bekijk de aflevering voor bijzondere polygoonbeelden van deze opvanglocatie. Of Sander al eens een aap heeft gerend? "Haha, nee die nog niet." 

Voor een ander item gaan we nog verder terug in de tijd, 108 jaar om precies te zijn. Na een coronastop van twee jaar strijden de rond- en platbodems binnenkort op de Westeinderplassen weer om de titel. Toch is meedoen belangrijker dan winnen, vertelt doorgewinterde deelnemer Fred Schijvens op zijn platbodem aan NH Nieuws. 

Amsterdam is een nieuwe sportschool rijker. Eentje met een kleurrijk randje, genaamd: We Are Queer. De naam zegt het al: de sportschool in de Dapperbuurt in Amsterdam-Oost richt zich helemaal op de LHBTQIA+ gemeenschap. Dat was hoognodig volgens oprichter en personal trainer Senn van Beek. 

Queergyms bestaan al een langere tijd in de Verenigde Staten en sinds vorig jaar is er zo'n sportschool in Rotterdam. Uit eigen ervaring wist Van Beek dat er ook behoefte was aan een queergym in Amsterdam. "Als non-binair persoon voel je je nooit helemaal verbonden in een sportclub. Dat kwam met name door het taalgebruik en de cultuur in de gym. 'Goedendag dames en heren', en alleen maar heren en dames toiletten. Een queergym in Amsterdam is nodig omdat er in de reguliere sportscholen niet altijd inclusie is."

Die verbinding staat in de sportschool "We Are Queer" volgens Van Beek wel centraal. Naast sporten is de gym ook bedoeld om nieuwe mensen uit de community te leren kennen. "Dat maakt sporten ook leuker." De sporters die maandag de eerste groepsles volgden, keken uit naar de komst van de sportschool: "Ik vind het fijn om in een veilige, niet hetero normatieve omgeving te sporten", zegt Anne Stam. 

De nieuwe sportschool bestond niet van de één op de andere dag. 3,5 jaar geleden kwam Van Beek al met het idee. De community en de gemeente waren enthousiast, maar Van Beek had moeite met het vinden van de juiste middelen."Het is best een pittige tocht geweest, vooral het vinden van een locatie, makelaars enthousiast krijgen en al het geld bij elkaar krijgen. Dat ging niet vanzelf."

Daarom startte Van Beek een crowdfunding met als doel 50.000 euro voor de realisatie van een grote sportschool. "Dat was een knaller. Ik kreeg veel positieve reacties en donaties." Toch bleef het bedrag steken op zo'n 15.000 euro. Van Beek hoopte op een grote investeerder, maar mede door corona lukte dat niet. Toch zocht van Beek door. "Het gevoel om nooit echt ergens thuis te voelen gaf mij het doorzettingsvermogen." 

De aanhouder won. Begin juli kreeg Van Beek de sleutels van een klein pand in de Dapperbuurt in handen. "In eerste instantie wilde ik wat groters omdat ik verschillende dingen wil aanbieden. Maar dat kleine maakt het heel intiem, veilig en inclusief. Het sociale aspect komt meer tot z'n recht. Het is een mooie eerste stap."

Amsterdam is een nieuwe sportschool rijker. Eentje met een kleurrijk randje, genaamd: We Are Queer. Die naam zegt het al. De sportschool in de Dapperbuurt in Amsterdam-Oost richt zich helemaal op de LHBTQIA+ gemeenschap. Dat was hoognodig volgens oprichter en personal trainer Senn van Beek. 

Queergyms bestaan al een langere tijd in de Verenigde Staten en sinds vorig jaar is er zo'n sportschool in Rotterdam. Uit eigen ervaring wist Van Beek dat er ook behoefte was aan een queergym in Amsterdam. "Als non-binair persoon voel je je nooit helemaal verbonden in een sportclub. Dat kwam met name door het taalgebruik en de cultuur in de gym. 'Goedendag dames en heren', en alleen maar heren en dames toiletten. Een queergym in Amsterdam is nodig omdat er in de reguliere sportscholen niet altijd inclusie is."

Tekst gaat door onder de foto. 

Die verbinding staat in de sportschool "We Are Queer" volgens Van Beek wel centraal. Naast sporten is de gym ook bedoeld om nieuwe mensen uit de community te leren kennen. "Dat maakt sporten ook leuker." De sporters die maandag de eerste groepsles volgden, keken uit naar de komst van de sportschool: "Ik vind het fijn om in een veilige, niet hetero normatieve omgeving te sporten", zegt Anne Stam. 

De nieuwe sportschool bestond niet van de één op de andere dag. 3,5 jaar geleden kwam Van Beek al met het idee. De community en de gemeente waren enthousiast, maar Van Beek had moeite met het vinden van de juiste middelen. "Het is best een pittige tocht geweest, vooral het vinden van een locatie, makelaars enthousiast krijgen en al het geld bij elkaar krijgen. Dat ging niet vanzelf."

Daarom startte Van Beek een crowdfunding met als doel 50.000 euro voor de realisatie van een grote sportschool. "Dat was een knaller. Ik kreeg veel positieve reacties en donaties." Toch bleef het bedrag steken op zo'n 15.000 euro. Van Beek hoopte op een grote investeerder, maar mede door corona lukte dat niet. Toch zocht van Beek door. "Het gevoel om nooit echt ergens thuis te voelen gaf mij het doorzettingsvermogen." 

De aanhouder won. Begin juli kreeg Van Beek de sleutels van een klein pand in de Dapperbuurt in handen. "In eerste instantie wilde ik wat groters omdat ik verschillende dingen wil aanbieden. Maar dat kleine maakt het heel intiem, veilig en inclusief. Het sociale aspect komt meer tot z'n recht. Het is een mooie eerste stap."

Amsterdam is een nieuwe sportschool rijker. Eentje met een kleurrijk randje, genaamd: We Are Queer. Die naam zegt het al. De sportschool in de Dapperbuurt in Amsterdam-Oost richt zich helemaal op de LHBTQIA+ gemeenschap. Dat was hoognodig volgens oprichter en personal trainer Senn van Beek. 

Queergyms bestaan al een langere tijd in de Verenigde Staten en sinds vorig jaar is er zo'n sportschool in Rotterdam. Uit eigen ervaring wist Van Beek dat er ook behoefte was aan een queergym in Amsterdam. "Als non-binair persoon voel je je nooit helemaal verbonden in een sportclub. Dat kwam met name door het taalgebruik en de cultuur in de gym. 'Goedendag dames en heren', en alleen maar heren en dames toiletten. Een queergym in Amsterdam is nodig omdat er in de reguliere sportscholen niet altijd inclusie is."

Die verbinding staat in de sportschool "We Are Queer" volgens Van Beek wel centraal. Naast sporten is de gym ook bedoeld om nieuwe mensen uit de community te leren kennen. "Dat maakt sporten ook leuker." De sporters die maandag de eerste groepsles volgden, keken uit naar de komst van de sportschool: "Ik vind het fijn om in een veilige, niet hetero normatieve omgeving te sporten", zegt Anne Stam. 

De nieuwe sportschool bestond niet van de één op de andere dag. 3,5 jaar geleden kwam Van Beek al met het idee. De community en de gemeente waren enthousiast, maar Van Beek had moeite met het vinden van de juiste middelen."Het is best een pittige tocht geweest, vooral het vinden van een locatie, makelaars enthousiast krijgen en al het geld bij elkaar krijgen. Dat ging niet vanzelf."

Daarom startte Van Beek een crowdfunding met als doel 50.000 euro voor de realisatie van een grote sportschool. "Dat was een knaller. Ik kreeg veel positieve reacties en donaties." Toch bleef het bedrag steken op zo'n 15.000 euro. Van Beek hoopte op een grote investeerder, maar mede door corona lukte dat niet. Toch zocht van Beek door. "Het gevoel om nooit echt ergens thuis te voelen gaf mij het doorzettingsvermogen." 

De aanhouder won. Begin juli kreeg Van Beek de sleutels van een klein pand in de Dapperbuurt in handen. "In eerste instantie wilde ik wat groters omdat ik verschillende dingen wil aanbieden. Maar dat kleine maakt het heel intiem, veilig en inclusief. Het sociale aspect komt meer tot z'n recht. Het is een mooie eerste stap."

Amsterdam is een nieuwe sportschool rijker. Eentje met een kleurrijk randje, genaamd: We Are Queer. Die naam zegt het al. De sportschool op de Dappermarkt in Amsterdam-Oost richt zich helemaal op de LHBTQIA+ gemeenschap. Dat was hoognodig volgens oprichter en personal trainer Senn van Beek. 

Queergyms bestaan al een langere tijd in de Verenigde Staten en sinds vorig jaar is er zo'n sportschool in Rotterdam. Uit eigen ervaring wist Van Beek dat er ook behoefte was aan een queergym in Amsterdam. "Als non-binair persoon voel je je nooit helemaal verbonden in een sportclub. Dat kwam met name door het taalgebruik en de cultuur in de gym. 'Goedendag dames en heren', en alleen maar heren en dames toiletten. Een queergym in Amsterdam is nodig omdat er in de reguliere sportscholen niet altijd inclusie is."

Die verbinding staat in de sportschool "We Are Queer" volgens Van Beek wel centraal. Naast sporten is de gym ook bedoeld om nieuwe mensen uit de community te leren kennen. "Dat maakt sporten ook leuker." De sporters die maandag de eerste groepsles volgden, keken uit naar de komst van de sportschool: "Ik vind het fijn om in een veilige, niet hetero normatieve omgeving te sporten", zegt Anne Stam. 

De nieuwe sportschool bestond niet van de één op de andere dag. 3,5 jaar geleden kwam Van Beek al met het idee. De community en de gemeente waren enthousiast, maar Van Beek had moeite met het vinden van de juiste middelen."Het is best een pittige tocht geweest, vooral het vinden van een locatie, makelaars enthousiast krijgen en al het geld bij elkaar krijgen. Dat ging niet vanzelf."

Daarom startte Van Beek een crowdfunding met als doel 50.000 euro voor de realisatie van een grote sportschool. "Dat was een knaller. Ik kreeg veel positieve reacties en donaties." Toch bleef het bedrag steken op zo'n 15.000 euro. Van Beek hoopte op een grote investeerder, maar mede door corona lukte dat niet. Toch zocht van Beek door. "Het gevoel om nooit echt ergens thuis te voelen gaf mij het doorzettingsvermogen." 

De aanhouder won. Begin juli kreeg Van Beek de sleutels van een klein pand in de Dapperbuurt in Amsterdam-Oost in handen. "In eerste instantie wilde ik wat groters omdat ik verschillende dingen wil aanbieden. Maar dat kleine maakt het heel intiem, veilig en inclusief. Het sociale aspect komt meer tot z'n recht. Het is een mooie eerste stap."

Na drie jaar afwezigheid is de Hoornse kermis aanstaande zaterdag traditiegetrouw weer te vinden op de Vale Hen. Maar voordat de pret kan beginnen, moeten de in totaal 67 attracties eerst opgebouwd worden in de binnenstad.

Voor Nick Frey, die in de organisatie zit van het kermisteam, is het een verademing dat de oorspronkelijke plek van de kermis dit jaar opnieuw gebruikt wordt. Vanwege coronamaatregelen werden de laatste twee edities niet georganiseerd op de Vale Hen, maar op het Pelmolenpad. "Dat ging ook best goed", vertelt Frey. "Maar daar konden we ongeveer 10 attracties minder kwijt. Zo hadden we toen geen spookhuis, maar ook geen reuzenrad."

Aanstaande zaterdag om 14.00 uur wordt de kermis officieel geopend en zal dan duren tot en met 15 augustus. "We voelen wel meer kriebels dan de afgelopen twee edities", merkt Frey. "De binnenstad blijft namelijk wél de mooiste plek om dit te organiseren."

Nationaal Immaterieel Erfgoed

De kermis in Hoorn is de eerste traditie uit Noord-Holland die wordt aangemerkt als immaterieel cultureel erfgoed. Het is ook de eerste kermis die op de lijst staat. Met plaatsing op de Nationale Inventaris, kan de kermis ook in aanmerking komen voor plaatsing op één van de internationale Immaterieel Erfgoedlijsten van UNESCO.

Tekst gaat verder onder foto.

De kermis komt voort uit een eeuwenoude traditie. De eerste kermis vond plaats in 1446, in de vorm van een veertiendaagse lappenmarkt. Tot de dag van vandaag is de Hoornse binnenstad het decor van de kermis, die nu tien dagen telt. Daarmee is de Hoornse kermis een van de weinige aaneengesloten grote kermissen in een historische binnenstad. In de loop der jaren is het accent van markt naar kermis verschoven. De kermis en lappendag bleven wel altijd met elkaar verbonden.

Publiekstrekker

Op de parkeerplaats van de Vale Hen zijn meerdere explointanten hard aan het werk om de attracties voor zaterdagmiddag aan de praat te krijgen. De organisator wijst naar een nog lege plek op de parkeerplaats. "Hier komt dé trekpleister te staan en wordt ook wel de Freefall Extreme genoemd. De attractie is maar liefst 80 meter hoog en je wordt als het ware losgelaten naar beneden." 

Zelf twijfelt de organisator nog of hij in de attractie gaat stappen. "Ik weet nog niet of ik het nog doen dit jaar, maar hij is wel héél fijn."

Tekst gaat verder onder foto.

Ook dit jaar heeft de gemeente ervoor gezorgd dat kinderen uit gezinnen met een laag inkomen, 5 kermismuntjes krijgen om naar de kermis te gaan. Het gaat om kinderen tot 18 jaar die woonachtig zijn in Hoorn. Inwoners met een bijstandsuitkering van WerkSaam West-Friesland hoeven geen aanvraag in te dienen. Inwoners met een laag inkomen uit werk of andere uitkeringen, kunnen een aanvraag indienen via het webformulier op de website van de gemeente.

Vanwege de werkzaamheden aan het stadsstrand en de oeverdijk vindt er dit jaar geen vuurwerkshowplaats. 

Een op de drie medewerkers van het COA in Ter Apel is ziek thuis. Voornamelijk te wijten aan een te hoge werkdruk. Zelfs zonder blokkades van tractoren loopt de instroom van asielzoekers in het Groningse dorp helemaal vast. Slimme politici bedachten, dat toen het even rustig was, opvanglocaties ook niet langer nodig waren en dus, oeps, zijn er nu het even drukker wordt geen slaapplaatsen meer te vinden.

Na het aantal positieve coronatests daalt nu ook het aantal ziekenhuisopnames wegens corona steeds sneller.

Twee dierenliefhebbers uit Amstelveen in een woonhuis met zestig apen: ooit was dit het begin van Stichting AAP. De stichting vangt al 50 jaar apen en andere exotische dieren in nood op. Voor de serie 'Zomertoer: ziel van de regio', dook en NH Nieuws het archief in en vond bijzondere beelden. 

In het Polygoonjournaal uit 1973 maken we kennis met het koppel Okko en Riga Reussien. In de jaren '60 vangen zij hun eerste aapje thuis op. Het was in die tijd een trend om je rijkdom te tonen door exotische huisdieren aan te schaffen. "Dan krijgen we de verdrietige en verbijsterende situatie dat men vooral apen gaat houden", zegt Okko in de video. 

Dat is in het begin misschien leuk, maar het verandert snel. Riga en Okko krijgen steeds meer mensen aan de deur die hun aap niet meer aankunnen. In 1973 bijna dagelijks. "De aap die vier jaar lang lief en aanhankelijk was, wordt plotseling vals en dol. Dan moeten ze maar weg", omschrijft Okko wat er gebeurt. 

Tekst gaat verder onder video

Het verdriet staat in Okko's ogen wanneer de dierenliefhebber een betoog houdt tegen het houden van apen. Volgens Okko gaat het mis omdat apen gewend zijn om in groepen te leven, waarin een bepaalde rangorde geldt. Als je ze alleen laat opgroeien raken de dieren gefrustreerd.

Met een stervend aapje in zijn armen vertelt Okko dat het vaak al te laat is. "Door een ruggengraatbeschadiging is dit aapje verlamd geraakt. Hij zal stikken. Er is helemaal niets meer aan te doen", zegt Okko terwijl hij het diertje zachtjes streelt. "Een aap als huisdier is onmogelijk. Het kan gewoon niet", verzucht Okko wanhopig. 

Verblijven in de tuin

Het echtpaar Reussien probeert de apen waar nog wél hoop voor is te reïntegreren in een groep, in de hoop dat het probleemgedrag dan stopt en de aap weer gelukkig wordt. In de tijd dat de opnames gemaakt zijn, zijn ze dringend op zoek naar extra ruimte om de apen te kunnen houden. De verblijven staan op dat moment tot in de tuin, maar de winter komt eraan.

Vlak na de uitzending komt die extra ruimte er gelukkig. De dierenopvang van Stichting AAP verhuist naar een oude anjerkas aan de Legmeerdijk in Amstelveen. Dit is tot 1996 de uitvalsbasis van Stichting AAP. Tegenwoordig zit de organisatie in Almere en bekommert zich om het lot van uitheemse zoogdieren door heel Europa.

Tekst gaat verder

Tegenwoordig is het, mede dankzij de inspanningen van het echtpaar Reussien en Stichting AAP, in Nederland verboden om een aap als huisdier te houden. Als de politie toch een aap bij je thuis aantreft, dan wordt deze naar Stichting AAP gebracht. 

Veel dierendumpingen

Dat huisdieren worden aangeschaft zonder hier goed over na te denken is trouwens van alle tijden. Op dit moment worden massaal dieren gedumpt die veelal in de coronatijd in huis zijn gehaald. "Mensen willen op vakantie en dumpen hun kittens, schildpad, konijn of ander huisdier dan", vertelt Mirjam Bosman van Dierenambulance De Ronde Venen / Amstelland aan NH Nieuws.

Zij bouwde een konijnenflat, omdat nergens meer plek is voor gedumpte konijnen. Vorige week werd nog een gedumpte schildpad op de vluchstrook van de A9 ter hoogte van Amstelveen gevonden. Stichting Schildpaddenopvang Harkema concludeerde dat het dier jaren geleden gedumpt moet zijn en er slecht aan toe is. 

Nog steeds belangrijk

Ook In Noord-Holland worden zo nu en dan nog wel eens uitheemse dieren gevonden, die bijna altijd naar Stichting AAP worden gebracht. De stichting is dus nog steeds belangrijk voor de provincie. In Hilversum werd afgelopen april nog een serval gespot. Het is niet verboden om deze dieren als huisdier te houden, maar het wordt streng afgeraden. 

In mei moest Stichting AAP zich ontfermen over een loslopende wallaby die een woonwijk in Nieuw-Vennep op stelten zette. Ook dit dier mag legaal worden gehouden in Nederland, maar de extra tijd en moeite die de verzorging vergt, wordt vaak onderschat. 

Ook de baldadige wasbeer die in 2019 een gezin in Huizen terroriseerde, werd liefdevol opgevangen door Stichting AAP. Meer geschiedenis van Amstelveen? In de aflevering van 'Zomertoer: ziel van de regio Amstelland' is ook een reportage te zien over het begin van studentencampus Uilenstede. 

Voor veel Amsterdammers is de Pride week een week waarin ze zichzelf kunnen zijn. In de week van de Pride maakt AT5/NH Nieuws de serie "People of the Pride". In deze aflevering zie je Mars Remijn, dit jaar is het de eerste keer dat Mars viert dat hij steeds meer zichzelf is. Als transgender is er het afgelopen jaar veel veranderd: "Ik voel me beter dan ooit, beter dan toen ik me de hele tijd aanpaste."

"Als ik over transgenders las, dan was dat vaak negatief of heel overdreven. Zo wilde ik niet zijn", begint Mars. Hij weet nog goed wat de doorslag gaf voor zijn coming out. "Ik las een artikel over transgender zijn, en dat was de eerste keer dat ik me er echt in herkende. Toen dacht ik: dit is het wel!"

Mars wist altijd al dat hij zich meer jongen dan meisje voelde, maar wist daar nooit een vinger op te leggen. "Je kunt ook gewoon een jongensachtig meisje zijn, dacht ik." Op de basisschool wist hij goed wie hij was, maar eenmaal in de brugklas werd dat lastiger. "Ik kwam in een omgeving waar je heel erg aan een standaard moet voldoen, dus ik ging me aanpassen aan alle andere meisjes in mijn klas. Ik droeg bepaalde kleding en liet mijn haar lang groeien."

De coronacrisis brak begin 2020 uit en levens gingen op slot. Voor veel mensen enkel negatief, maar voor Mars bracht dit ook ruimte om na te denken met zich mee. "Ineens was er niemand meer waarvoor ik me aan moest passen." Inmiddels staat hij al een jaar op de wachtlijst van de genderpoli in het VU Medisch Centrum.

"Ik ben bijna klaar met mijn studie Muziekwetenschap, maar ik weet niet of ik naar mijn diploma-uitreiking toe wil", zegt Mars. "Mijn oude naam wordt dan omgeroepen en dat lijkt me heel vervelend." Voor veel trans personen is de 'oude' of 'dode' naam een herinnering aan de tijd dat ze niet zichzelf waren, die naam laat Mars daarom liever achter zich.

"Ik hoop dat de universiteit een tweede diploma kan maken, zo moeilijk is dat niet denk ik." Of hij uiteindelijk gaat of niet laat hij afhangen van het moment. "Afstuderen kan ik ook zelf vieren, dat diploma sturen ze dan maar lekker naar me op."

Muziek speelt een belangrijke rol in het leven van Mars. "Het hielp me vooral op de middelbare school, in muziek kan ik echt mezelf zijn." Het is dit jaar zijn allereerste keer Pride: "Ik kan eindelijk helemaal uiten wie ik ben, en daar ben ik trots op. Ik gebruik al hij en hem, ik gebruik ook mijn nieuwe naam. Nu kijk ik uit naar het traject bij het VU en het moment dat ik nóg meer mezelf ben."

Onmisbaar zijn ze, maar vaak moeilijk te vinden. Steeds meer verenigingen en evenementen kampen met een tekort aan vrijwilligers. Bij de Landbouwshow in Opmeer is dit niet aan de orde. Daar maakten 95 vrijwilligers de 111e editie opnieuw tot een succes.  "

Het grote landbouwevenement dat traditioneel op de eerste maandag van augustus plaatsvindt, draait al jaren op een groep trouwe helpers. Eén daarvan is Sjaak Mak uit Opmeer, die al 45 jaar te vinden is op het terrein van de Landbouwshow. Het zit er bijna op voor hem.

De trouwe vrijwilliger nadert de leeftijd van 70 jaar en dat betekent eigenlijk dat hij zijn taak moet opgeven. Toch plakt Mak er nog twee jaar aan vast. Hij heeft 'contracractverlenging' gekregen. "Twee jaar lang kon het evenement vanwege corona niet doorgaan. Nu mogen we weer, dus ik heb mijn 'contract' met twee jaar verlengd", vertelt Mak dollend. "Ach joh, het werk is hartstikke leuk. Zeker als het mooi weer is, zoals vandaag. Dan is het geen straf."

Maar hoe is hij er eigenlijk ingerold? "Via mijn meissie", zegt Mak lachend. "Haar vader was ook vrijwilliger." Er valt even een stilte. "Ben er eigenlijk ingetrapt", zegt hij met een lach. "Als ik dit eerder had geweten..."

Want de wekker stond al vroeg. "Om 05.30 uur moesten we ons al melden. Vroeger gingen we dan eerst de koeienbedden opschudden, maar dat hoeft gelukkig niet meer."

Welverdiend biertje

Ook dit jaar heeft de Landbouwshow genoeg mensen weten te vinden. "We weten altijd wel genoeg vrijwilligers te vinden. Iedereen kent elkaar en het is altijd gezellig. Na afloop staan we lachend met een welverdiend biertje in de hand."

De Landbouwshow verbindt, zo luidt zijn conclusie: "Er ontstaat sociale cohesie op zo'n dag. Kijk maar om je heen. De mensen in het dorp, van toeschouwer tot vrijwilliger, maken dit allemaal mogelijk. Het is weer een mooie dag geworden."

De verdwenen Haarlemse rozenman, beter bekend als Johnny Polaroid, is terecht. Udaiyan Barua Ripon, zoals hij in 't echt heet, zit met zijn vrouw en pasgeboren dochtertje in Azerro, Italië. Zijn bosjes rozen en polaroidcamera heeft hij aan de wilgen gehangen: hij werkt nu als sieradenmaker en het gaat heel goed met hem. Maar dat is ook wel anders geweest. 

Jarenlang ging Johnny Polaroid van kroeg tot kroeg om bezoekers van het Haarlemse nachtleven vast te leggen op polaroidfoto's. Ook konden ze een roos bij hem kopen. Hij groeide uit tot een graag geziene gast en sommige bezoekers lieten zich tientallen keren vastleggen. Maar na de coronacrisis verdween hij uit het beeld en vroegen velen zich af: waar is Johnny? 

Zoektocht

Na het verschijnen van de reportage die NH Nieuws vorige week maakte over de verdwenen Haarlemse rozen- en polaroidman, kwamen er van verschillende kanten berichten binnen van mensen die wisten waar hij zat. Eén van hen was eigenaar van café Stiels, Joost van Rijmenam, die al meerdere generaties rozenmannen heeft gekend en facebookvriend is met de rozenman die gezocht werd. 

Tekst gaat door onder de video.

Na het gesprek met Van Rijmenam duurde niet lang tot er via Facebook contact werd gelegd met Udaiyan Barua Ripon, afgekort Ripon. Hij accepteerde het vriendschapsverzoek en daar verscheen de lachende profielfoto van de man naar wie we op zoek waren geweest.

In het Engels geeft hij antwoord op de vragen en schrijft dat hij het tijdens de coronapandemie zwaar te hebben gehad in het Haarlemse.

"Het gaat nu goed met me. Maar tijdens corona was ik hulpeloos omdat ik geen inkomen meer had en mijn vrouw zwanger was. Toen ze 39 weken zwanger was, zijn we naar Italië vertrokken. Ik had daar de juiste documenten om permanent te blijven", reageert Ripon.

Rekening 

Voordat Ripon met zijn vrouw naar Italië vertrok, kreeg hij een rekening van ziekenhuisbezoeken hier in Nederland. "Omdat ik geen BIC-code had, moest ik duizenden euro's aan het ziekenhuis betalen vanwege de ziekenhuiscontroles. Daarnaast is mijn moeder tijdens corona overleden, maar ik kwam in mei 2020 in Italië en we hebben het overleefd." 

Tekst gaat door onder de foto. 

Niet veel later, op 3 juli, werd zijn dochtertje geboren. Waar hij heel blij mee is. "Haar naam is Purnota Sushma Barua. En alles gaat nu een stuk beter. Ik verblijf met mijn gezin in Azerro. Ik verkoop geen rozen meer, maar werk in fabriek en maakt ornamenten. Ik vind het ontzettend leuk dat de mensen in Haarlem mij nog herinneren. Bedankt!"

Sander Klinkenber is groot fan van de rozenman en heeft tijdens het uitgaan door de jaren heen honderden foto's laten maken door Johnny Polaroid. Hij is blij iets te horen over Ripon. 

"Ik vind het ontzettend fijn om te horen dat Ripon in Italië zit. Het was wel even schrikken om te lezen dat hij het zo zwaar heeft gehad, als ik dat had geweten had ik hem misschien wel kunnen helpen", aldus Klinkenberg.

Naar Italië? 

De polaroidfan mist de rozenman nog steeds als hij weer eens met zijn vrienden in de kroeg staat. "Het was altijd leuk om die speciale momenten vast te leggen, dat kan nu helaas niet meer",aldus Sander Klinkenberg.

"Dus laten we nu maar naar Italië gaan om hem te bedanken voor zijn jarenlange loyale glimlach en alle mooie momenten die hij in Haarlem heeft vastgelegd."

Door corona kon Pride Amsterdam de afgelopen jaren niet zo uitgebreid worden gevierd als we waren gewend, maar in 2022 gaat het weer los. Toch hangt er een schaduw over het feest: er zou een verhoogd risico zijn op besmetting met apenpokken. Begrijpt u die zorgen?

Iedereen van 12 jaar of ouder krijgt vanaf september een uitnodiging om nog eens ingeënt te worden tegen het coronavirus. Dan komt er een nieuw vaccin beschikbaar, dat beter beschermt tegen de nieuwe virusvariant.

Na een coronastop van twee jaar kan de historische zeilwedstrijd met rond- en platbodems op de Westeinderplassen in Aalsmeer weer plaatsvinden. Leden van Watersportvereniging de Nieuwe Meer zijn dolblij dat ze de 108-jaar oude traditie kunnen voortzetten. 

Dat hij een echte liefhebber is, straalt er vanaf. Fred Schijvens heeft zijn platbodem gepoetst tot hij glom. De zeiler doet al meer dan 40 jaar mee aan de wedstrijden op de Westeinderplassen. Aan deze boot werkte hij drie jaar. In september verschijnt zijn schip aan de start van Rond en Plat. "Eindelijk mag het weer en daar verheugen we ons op", zegt Fred met een grote lach op zijn gezicht. 

Fred beschikt over een vrij nieuw exemplaar, maar er varen ook boten uit de vorige eeuw mee. Rond- en Platbodems zijn namelijk historische schepen, die in de 18e eeuw cruciaal waren voor de handel in Nederland. "Ze hebben allemaal één ding gemeen", legt organisator Geert Bakker uit. "Ze steken heel ondiep [red. in het water]. Dat was en is noodzakelijk, omdat de Nederlandse binnenwateren heel ondiep zijn."

Wat daarnaast bijzonder is aan de rond- en platbodems, is dat ze bij zijwind niet recht worden gehouden door een kiel, maar door zwaarden. Aan iedere kant hangt één zwaard die je in het water kan laten zakken.  

Honderd jaar oud

De eerste officiële wedstrijd met rond- en platbodems bij Watersportvereniging de Nieuwe Meer vond plaats in 1914, 108 jaar geleden dus. Geert en Fred vinden het belangrijk om de historische traditie te kunnen voortzetten. Geert hoopt dat corona het succes niet heeft verpest. "Voor wedstrijdzeilen in het algemeen daalt de animo al jaren heel langzaam, maar gezien het succes van de vorige keer Rond en Plat zien we hier in ieder geval een toename", herinnert hij zich de laatste editie. 

Fred heeft er in ieder geval helemaal zin in om 17 en 18 september met zijn pareltje het water op te gaan. "Dat je eindelijk dat schip in competitie kan gebruiken met alle mogelijkheden erop en eraan", vertelt hij dromerig. 

Bierbrouwer Heineken heeft in het eerste halfjaar volop geprofiteerd van het herstel van de coronacrisis.

Een recordbezetting van 660 hulpverleners en 34 procent meer hulpvragen dan in 2019, het jaar voor corona. Bij de ANWB Alarmcentrale weten ze als geen ander dat Nederland weer massaal op vakantie is. Het is er drukker dan ooit tevoren en de afgelopen vijf weken kwamen er uit het binnen- en buitenland al zo’n kleine 300.000 telefoontjes binnen.

Bierbrouwer Heineken heeft in het eerste halfjaar volop geprofiteerd van het herstel van de coronacrisis. In grote delen van Azië heropende de economie weer en in Europa kon de horeca weer klanten ontvangen.

Na twee jaar coronapandemie kunnen homo’s, lesbiennes en andere liefhebbers uit de LHBT-gemeenschap zich weer kleurrijk manifesteren tijdens Pride Amsterdam. Vanwege het groeiend aantal besmettingen met het apenpokkenvirus uiten virologen zorgen, maar die worden niet door iedere bezoeker gedeeld. „Op de vele festivals die deze zomer plaatsvinden, duiken mensen met elkaar in tentjes. Lopen die geen risico dan?”

In Oostenrijk is geschokt gereageerd op de zelfdoding van een arts, nadat zij langdurig werd bedreigd. Zij had als huisarts publiekelijk de effectiviteit van vaccinaties tegen corona benadrukt.

Dat ze er stonden in de World Division was al een wonder op zich, want door corona was de tijd om de show in te studeren ultrakort. „En dan hadden we ook nog eens vijftien instromers.” Maar met ‘The Sky is the Limit’, gedragen door een snoepketting aan hits, stond de Maastrichtse Verkennersband er wel in ‘t Roda-stadion en oogstten ze veel applaus.

Sinds corona is het een stuk drukker geworden op de Amsterdamse grachten. Steeds meer mensen hebben een bootje, maar de vaarregels kennen velen niet. En dat kan volgens Rijkswaterstaat tot gevaarlijke situaties leiden. 

Zodra de zon gaat schijnen is het bal op de grachten. Rondvaartboten, motorsloepjes, kano's en  supboards glijden en varen kriskras door elkaar. En dan zit een ongeluk in een klein hoekje. Schipper Leo maakte het twee weken geleden nog mee. Hij vervoerde een illuster gezelschap AT5-werknemers tijdens een personeelsfeestje toen hij op de grachten door een motorbootje werd geramd. "Er komt een bootje met 15  kilometer per uur aanstuiven en die vaart er bij mij zo een raam uit."

'Gekkenhuis'

Niemand raakte gewond, maar Leo staat nog te trillen. Hij ziet dat het steeds drukker en gevaarlijker op het water wordt. "Het is echt een gekkenhuis. Er varen zo veel - ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ik zeg het toch - randdebielen op de grachten. Die totaal niet weten waar ze mee bezig zijn."

Tekst gaat verder onder de afbeelding: 

Uit onderzoek van Waterrecreatie Nederland blijkt dat het aantal pleziervaartuigen sinds corona flink is toegenomen. Dat ziet ook Rijkswaterstaat, die de handen vol heeft aan het handhaven van de vaarregels. Want veel mensen kennen die regels helemaal niet.

Volgens mobiel verkeersleider Boudewijn Hardus kan dat vooral op het IJ tot gevaarlijke situaties leiden vanwege de beroepsvaart. "Mensen die op de verkeerde plaats op de vaarweg varen. Ja dat komen we zeker tegen." Meestal gaat het goed, maar er zijn regelmatig bijna-ongelukken. 

Altijd rechts aanhouden

Daarom is het volgens Boudewijn belangrijk dat iedereen een aantal belangrijke vaarregels kent. "Je moet de rechterzijde van het vaarwater aanhouden. Dus niet in het midden gaan varen. Je moet bij een groot schip rekening houden met een dode hoek. Daarbij is de vuistregel dat als jij de schipper in de stuurhut kunt zien, hij jou ook kan zien. Passeer altijd achterlangs, dan voorkom je gevaarlijke situaties."

Volgens Boudewijn zijn er trouwens ook genoeg ervaren schippers op het water, mét of zonder vaarbewijs. Of zo'n papiertje verplicht moet worden? "Dat is niet aan mij. Wat ik belangrijk vind is dat mensen de vaarregels kennen. Een vaarbewijs kan daar wel bij helpen ja."

Sinds corona is het een stuk drukker geworden op de Amsterdamse grachten. Steeds meer mensen hebben een bootje, maar de vaarregels kennen velen niet. En dat kan volgens Rijkswaterstaat tot gevaarlijke situaties leiden. 

Zodra de zon gaat schijnen is het bal op de grachten. Rondvaartboten, motorsloepjes, kano's en  supboards glijden en varen kriskras door elkaar. En dan zit een ongeluk in een klein hoekje. Schipper Leo maakte het twee weken geleden nog mee. Hij vervoerde een illuster gezelschap AT5-werknemers tijdens een personeelsfeestje toen hij op de grachten door een motorbootje werd geramd. "Er komt een bootje met 15  kilometer per uur aanstuiven en die vaart er bij mij zo een raam uit."

'Gekkenhuis'

Niemand raakte gewond, maar Leo staat nog te trillen. Hij ziet dat het steeds drukker en gevaarlijker op het water wordt. "Het is echt een gekkenhuis. Er varen zo veel - ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ik zeg het toch - randdebielen op de grachten. Die totaal niet weten waar ze mee bezig zijn."

Tekst gaat verder onder de afbeelding: 

Uit onderzoek van Waterrecreatie Nederland blijkt dat het aantal pleziervaartuigen sinds corona flink is toegenomen. Dat ziet ook Rijkswaterstaat, die de handen vol heeft aan het handhaven van de vaarregels. Want veel mensen kennen die regels helemaal niet.

Volgens mobiel verkeersleider Boudewijn Hardus kan dat vooral op het IJ tot gevaarlijke situaties leiden vanwege de beroepsvaart. "Mensen die op de verkeerde plaats op de vaarweg varen. Ja dat komen we zeker tegen." Meestal gaat het goed, maar er zijn regelmatig bijna-ongelukken. 

Altijd rechts aanhouden

Daarom is het volgens Boudewijn belangrijk dat iedereen een aantal belangrijke vaarregels kent. "Je moet de rechterzijde van het vaarwater aanhouden. Dus niet in het midden gaan varen. Je moet bij een groot schip rekening houden met een dode hoek. Daarbij is de vuistregel dat als jij de schipper in de stuurhut kunt zien, hij jou ook kan zien. Passeer altijd achterlangs, dan voorkom je gevaarlijke situaties."

Volgens Boudewijn zijn er trouwens ook genoeg ervaren schippers op het water, mét of zonder vaarbewijs. Of zo'n papiertje verplicht moet worden? "Dat is niet aan mij. Wat ik belangrijk vind is dat mensen de vaarregels kennen. Een vaarbewijs kan daar wel bij helpen ja."

Waar Sarina Wiegman (52) in Engeland inmiddels bijna net zo populair is als Queen Elisabeth, begeeft assistent-trainer Arjan Veurink zich in de relatieve luwte. De 35-jarige Ommenaar is echter een essentieel onderdeel van het huidige succes van de Engelse ploeg. De ’kroonprins’ leidde dit EK zelfs een wedstrijd, nadat Wiegman wegviel met corona. Gezien zijn groeicurve lijkt het niet de vraag óf hij ooit terugkeert naar Nederland om de Oranje Leeuwinnen te leiden, maar wanneer.

De bedrijvigheid in de omvangrijke Chinese industrie is in juli onverwacht gekrompen als gevolg van de coronalockdowns in China en de afzwakkende wereldeconomie.