Volgens curator Bas Coelingh Bennink van Visie Advocaten zijn de hoge dieselprijs en de coronamaatregelen oorzaken van het faillissement van Bloemenshop ’t Station. Hij hoopt op een doorstart van het bedrijf met bloemenwinkels op de NS-stations in Venlo, Roermond, Weert, Echt, Sittard, Susteren en Helmond. „Belangstellenden kunnen zich bij mij melden.”

De gemeente houdt er rekening mee dat in 2024 het aantal toeristenovernachtingen in Amsterdam uitkomt op 19,4 tot 22,8 miljoen. Daarmee zou dat aantal net onder of zelfs boven het aantal uitkomen van 2019, het jaar voor de coronacrisis, toen er 21,8 miljoen toeristenovernachtingen in de stad waren. 

Dat blijkt uit de 'Bezoekersprognose 2022-2024' van Onderzoek en Statistiek (O&S). Het gemeentelijke statistiekenbureau zet daarin op een rij wat de verwachte ontwikkeling van het aantal verblijfs- en dagbezoekers en cruisepassagiers is tot 2024.

Vóór de coronacrisis telde Amsterdam afgerond 22 miljoen toeristenovernachtingen, 24 miljoen dagbezoeken en circa 0,8 miljoen cruisepassagiers per jaar (2019). Tijdens de coronaperiode 2020-2021 waren er iets minder dan 7 miljoen overnachtingen, 12-13 miljoen dagbezoeken en bijna geen cruisepassagiers. Vanaf 2022 komt het toerisme weer op gang.

Stijgende trend

Dit jaar verwacht O&S dat Amsterdam afgerond uitkomt op 14 tot 18 miljoen overnachtingen, 17-19 miljoen dagbezoeken en een half tot een miljoen cruisepassagiers. Dit aantal loopt naar verwachting in 2024 op naar 19 tot 23 miljoen overnachtingen, 24-25 miljoen dagbezoeken en bijna een miljoen cruisepassagiers. 

Omdat het aantal toeristenovernachtingen in en na 2024 boven het vastgelegde maximum van 20 miljoen overnachtingen kan uitkomen, komt het stadsbestuur voor het einde van dit jaar met een plan om het aantal toeristenovernachtingen af te remmen zodat dit binnen de maximumgrens blijft van 20 miljoen.

Prognoses

Bij het onderzoek heeft O&S onder andere gekeken naar de respons van verschillende markten op de coronamaatregelen, de prijsontwikkelingen en het logiesaanbod in Amsterdam. De cijfers zijn gebaseerd op internationale- en nationale prognoses en sentimentpeilingen van onder andere World Tourism Organization (UNWTO), Oxford Economics, International Air Transport Association (IATA), Schiphol, Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen (NBTC).

De gemeente houdt er rekening mee dat in 2024 het aantal toeristenovernachtingen in Amsterdam uitkomt op 19,4 tot 22,8 miljoen. Daarmee zou dat aantal net onder of zelfs boven het aantal uitkomen van 2019, het jaar voor de coronacrisis, toen er 21,8 miljoen toeristenovernachtingen in de stad waren. 

Dat blijkt uit de 'Bezoekersprognose 2022-2024' van Onderzoek en Statistiek (O&S). Het gemeentelijke statistiekenbureau zet daarin op een rij wat de verwachte ontwikkeling van het aantal verblijfs- en dagbezoekers en cruisepassagiers is tot 2024.

Vóór de coronacrisis telde Amsterdam afgerond 22 miljoen toeristenovernachtingen, 24 miljoen dagbezoeken en circa 0,8 miljoen cruisepassagiers per jaar (2019). Tijdens de coronaperiode 2020-2021 waren er iets minder dan 7 miljoen overnachtingen, 12-13 miljoen dagbezoeken en bijna geen cruisepassagiers. Vanaf 2022 komt het toerisme weer op gang.

Stijgende trend

Dit jaar verwacht O&S dat Amsterdam afgerond uitkomt op 14 tot 18 miljoen overnachtingen, 17-19 miljoen dagbezoeken en een half tot een miljoen cruisepassagiers. Dit aantal loopt naar verwachting in 2024 op naar 19 tot 23 miljoen overnachtingen, 24-25 miljoen dagbezoeken en bijna een miljoen cruisepassagiers. 

Omdat het aantal toeristenovernachtingen in en na 2024 boven het vastgelegde maximum van 20 miljoen overnachtingen kan uitkomen, komt het stadsbestuur voor het einde van dit jaar met een maatregelenpakket om het aantal toeristenovernachtingen terug te dringen zodat dit binnen de maximumgrens blijft van 20 miljoen.

Prognoses

Bij het onderzoek heeft O&S onder andere gekeken naar de respons van verschillende markten op de coronamaatregelen, de prijsontwikkelingen en het logiesaanbod in Amsterdam. De cijfers zijn gebaseerd op internationale- en nationale prognoses en sentimentpeilingen van onder andere World Tourism Organization (UNWTO), Oxford Economics, International Air Transport Association (IATA), Schiphol, Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen (NBTC).

Uit onderzoek naar apenpokkengevallen blijkt dat de uitbraak in Europa al zeker sinds midden april aan de gang is. Dat zegt de Belgische arts Hans Kluge, directeur Europa van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het opheffen van coronamaatregelen voor reizen en evenementen heeft de verspreiding in de hand gewerkt.

Het coalitieakkoord 2022-2026 is rond en het nieuwe college wordt deze week officieel geïnstalleerd. Dat betekent nieuwe wethouders, en dus moeten we afscheid nemen van enkele bekende gezichten op de Stopera. Eén van hen is Simone Kukenheim, die na acht jaar stopt als wethouder om zich te richten op de publieke zaak. 

In haar kantoor in het stadhuis spreken we af met de wethouder die zich de afgelopen vier jaar boog over de portefeuilles Zorg, Jeugdzorg, Beroepsonderwijs en Sport. De jaren daarvoor was ze onder andere wethouder Onderwijs. Het zijn lastige dossiers, zegt Kukenheim, waarin belangrijke stappen zijn gezet. 

Kukenheim is trots op de MBO-agenda, die in 2015 is opgesteld om het middelbaar beroepsonderwijs in de stad te versterken. Voor de MBO-agenda 2019-2023 investeerde de gemeente ruim zestien miljoen euro in het middelbaar beroepsonderwijs. "We hebben als stad echt laten zien dat die 30.000 studenten het cement vormen van onze stad", zegt Kukenheim.

"Een ander ding dat ik erg belangrijk en leuk vond is dat we heel veel geïnvesteerd hebben en aandacht hebben voor de mentale gezondheid van jongeren", vervolgt de wethouder. In coronatijd startte ze meerdere platformen om jongeren met mentale problemen beter te kunnen helpen.

Jeugdzorg

Maar Kukenheim leerde naast een leuke, ook een complexe kant van het jeugdzorg-dossier kennen. Tijdens haar periode als wethouder kregen gemeenten van het Rijk de opdracht om deze zorg zelf op zich te nemen. De kosten bleken hoog, er moest bezuinigd worden, wachtlijsten werden langer en kinderen kregen niet altijd de hulp die ze nodig hebben. Jeugdzorgmedewerkers legden, uit protest tegen de bezuinigingen en de hoge werkdruk, zelfs meerdere keren het werk neer.

Volgens Kukenheim heeft de druk op de jeugdzorg meerdere redenen. "Toen de gemeente de opdracht kreeg de jeugdzorg in te kopen en te verzorgen moesten we dat doen met veel minder geld. Er is honderdenmiljoenen bezuinigd op de jeugdzorg. Ten tweede hebben we van het Rijk een opdracht gekregen, en dat is eigenlijk een hele slimme, om veel eerder te kijken hoe het gaat met kinderen. Kunnen we ze niet helpen voordat problemen groter worden?"

Hoewel de Amsterdamse jeugdzorg dus zijn mankementen kent, verzekert de scheidend wethouder dat de stad steeds kritischer wordt op de kwaliteit ervan. Dat de gemeente steeds meer kinderen in een eerdere fase wil helpen maar ook specialistische zorg wil bieden waar nodig, blijft volgens Kukenheim door het geldgebrek een lastige opgave: "Dat is niet houdbaar en dat zie je nu gebeuren."

Niet alleen de jeugdzorg staat onder druk. De afgelopen jaren kwamen ook huisartsen in de stad in de knel. Onder meer omdat ze door de stijgende huurprijzen geen nieuwe praktijk kunnen openen in de stad. Het gevolg: de praktijken die er al zijn, raken overvol en kunnen geen nieuwe patïenten aannemen. De gemeente probeert nu locaties beschikbaar te stellen vanuit het gemeentelijk vastgoed, maar volgens Kukenheim zijn daar niet genoeg van.

"De meeste panden in deze stad zijn echt in het bezit van anderen, niet van de gemeente. Als we een pand niet nodig hebben voor bijvoorbeeld een school, dan stellen we die zeker beschikbaar voor huisartsen. Ik denk dat een betere oplossing is als huisartsen gewoon hogere tarieven krijgen van de zorgverzekeraar om hun huren te kunnen betalen. Daarnaast is het ook belangrijk, en hier hebben we een goed begin mee gemaakt, om een doordacht plan te maken voor de arbeidsmarkttekorten in de zorg."

'Onzichtbare wethouder'

In haar tijd als wethouder kreeg Kukenheim wel eens het label 'onzichtbare wethouder'. "Dat is een beetje mijn bestuursstijl. Dat heeft voordelen en nadelen, niet iedereen is altijd hetzelfde." Naar eigen zeggen is ze veel in de stad geweest de afgelopen acht jaar, "en ik denk dat de mensen met wie wij hebben gewerkt dat heel herkenbaar vinden."

Maar nu vindt de D66'er het een goede tijd om te stoppen op de Stopera. "Ik vind het mooi om na acht jaar weer verder te gaan. Dat weer iemand met een frisse blik vanuit het stadhuis zich bezig gaat houden met deze dossiers. Dan neem ik mijn kennis en ervaring weer mee om ergens anders voor de publieke zaak goede dingen te doen." Waar dat ergens anders is, is nog onzeker. "Maar één ding is zeker", zegt ze stellig. "Mijn hart klopt voor de publieke zaak."

Het aantal coronagevallen dat bij het RIVM wordt geregistreerd is afgelopen zeven dagen opnieuw gedaald.

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de Amsterdamse deelnemers, die graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Tekst gaat verder.

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de Amsterdamse deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger. 

Vandaag publiceert NH Nieuws verschillende verhalen over het basisinkomen. Nieuwsgierig? Houd onze website in de gaten. 

Directeur Dick Benschop van Schiphol moet vanavond naar de Tweede Kamer om zich te verantwoorden voor de aanhoudende chaos op de luchthaven. Tot nu toe lukt het Benschop niet om de topdrukte op Schiphol het hoofd te bieden. Intussen lopen de onderhandelingen met de vakbonden door en moet er uiterlijke morgen een akkoord liggen, anders volgen er stakingen. Wat betekent dat voor reizigers, het personeel en de positie van Benschop zelf?

Schiphol zit inmiddels in week zes van vrijwel onophoudelijke chaos, lange wachtrijen en topdrukte. De baas van Schiphol, Dick Benschop, hoopt het tij nog voor de zomer te kunnen keren door vanaf morgen met een actieplan te gaan werken: een lijst met noodgrepen die het grote personeelstekort moet helpen oplossen en de doorstroming in de rijen moet verbeteren.

Met alleen een actieplan is Benschop er nog lang niet. Voor morgen moet hij de vakbonden tegemoet zijn gekomen, anders leggen de medewerkers Schiphol binnenkort plat. Bovendien moet hij vanavond naar Den Haag om geknipt en geschoren te worden door een boze Tweede Kamer.

Wat wil de Tweede Kamer van Benschop weten?

Benschop moet de vaste commissie voor Infrastructuur en Waterstaat gaan uitleggen hoe het zo mis kon gaan op Schiphol. Al jaren wordt er gewaarschuwd voor een tekort aan personeel, slechte arbeidsvoorwaarden en een angstcultuur die het werken op Schiphol er niet leuker op maken.

De Tweede Kamer wil van hem weten hoe hij op korte termijn een einde denkt te gaan maken aan de lange wachtrijen. FNV-campagneleider Joost van Doesburg is bij de hoorzitting en dus zal er ook gevraagd worden of de bonden en Schiphol tot een akkoord zijn gekomen.

Wat eisen de bonden?

In het actieplan staat dat Schiphol een aantrekkelijke werkplek moet worden en dat er personeel bij moet. De vakbonden willen dat onder andere de beveiligingsbedrijven hun medewerkers minimaal 14 euro uur betalen, eisen tot en met de zomer een toeslag van 200 euro bruto per week en gratis parkeren.

Het artikel gaat verder onder de tweet.

Zijn dan alle problemen dan voor de zomer opgelost?

Hoogstwaarschijnlijk niet. Met betere arbeidsvoorwaarden kan je niet een blik beveiligers openen. Die moet alsnog moeten worden geworven, doorgelicht door de AIVD en opgeleid. Een nieuwe cao kan wel betekenen dat het huidige personeel zich minder snel ziek meldt of ontslag neemt. Benschop heeft wel een einde aan de 'ellenlange' rijen beloofd. Zaterdag 11 juni organiseert Schiphol weer een banenmarkt.

Kan de Tweede Kamer Benschop vanavond wegsturen?

Hoewel Schiphol voor een groot deel in handen is van de Nederlandse overheid, gaan zowel de Tweede Kamer als de minister van Infrastructuur en Waterstaat niet over het personeelsbeleid. Alleen de Raad van Commissarissen van Schiphol of Benschop zelf kunnen een einde maken aan zijn contract. Toch zal Wybren van Haga, van de Groep Van Haga een poging doen om Benschop de laan uit te sturen. Het contract van Benschop is overigens begin deze maand voor nog eens vier jaar verlengd.

Is de hoorzitting met Benschop, Van Doesburg en de Tweede Kamer live te volgen?

Ja. Het gesprek is openbaar en ook live te volgen op nhnieuws.nl.

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de Amsterdamse deelnemers, die graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Tekst gaat verder.

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de Amsterdamse deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger. 

Vandaag publiceert NH Nieuws verschillende verhalen over het basisinkomen. Nieuwsgierig? Houd onze website in de gaten. 

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de Amsterdamse deelnemers, die graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Tekst gaat verder.

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de Amsterdamse deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger. 

Vandaag publiceert NH Nieuws verschillende verhalen over het basisinkomen. Nieuwsgierig? Houd onze website in de gaten. 

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de deelnemers, die graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger.

We koersen weer af op een verkeersinfarct op de Nederlandse wegen. Nog dit jaar leggen we meer kilometers op het asfalt af dan voorgaande jaren en komen we uit op het niveau van 2019, de periode voor corona toen er in het hele land dagelijks lange files stonden.

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de deelnemers, die graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger.

Steeds meer economische ongelijkheid door inflatie en hoge gasprijzen: Denise Harleman kan het niet meer aanzien. Met een aantal andere burgers stopt zij vrijwillig 80.000 euro in een pot om een jaar lang vijf Amsterdammers van een basisinkomen te voorzien. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven."

"Het is in coronatijd begonnen als een vraag", vertelt Harleman. "Wat betekent solidariteit nog in deze tijd? Het viel mij op dat er veel over het woord werd gesproken, maar altijd in de context van een keer boodschappen doen voor iemand anders." Volgens Harleman is solidariteit veel meer dan dat, hoe aardig het gebaar ook is.

Zij dacht aan het effect van de coronacrisis op mensen hun portemonnee, en wilde niet meer wachten tot de overheid de kloof tussen rijk en arm zou dichten. Ze trommelde een aantal burgers op die maandelijks een bedrag wilden afstaan om anderen die het financieel zwaarder hebben te ondersteunen. Zo kwam 'de zachtmoedige protestbeweging' Collectief Kapitaal tot stand.

Geen voorwaarden of verantwoording

Het geld dat de particulieren in een pot stoppen, wordt verdeeld via loting onder mensen die bestaansonzeker zijn. Collectief Kapitaal is een initiatief dat gelooft in een betere samenleving, zegt Harleman. "Ik denk dat een sociaal-rechtvaardige samenleving absoluut maakbaar is. Daar ben ik alvast aan gaan bouwen."

Inmiddels is het idee uitgegroeid tot een groot sociaal project. Door middel van onderzoek proberen de initiatiefnemers in kaart te brengen wat het effect is van iets meer financiële middelen. Voor 2022 hoopt Harleman in Amsterdam en Rotterdam met een bedrag van 160.000 euro op basis van particuliere donaties, in totaal 12 maanden lang 10 mensen een collectief kapitaal te geven. Zonder voorwaarden, verantwoording en verplichting. 

Met het protest hoopt Harleman te zorgen voor systeemverandering: het bewustzijn moet groeien dat geld voor meer zingeving zorgt en voor de mogelijkheid om jezelf te ontplooien.

Volwaardig mens

Een van de Amsterdamse deelnemers die het basisinkomen gaat ontvangen en graag anoniem wil blijven, laat weten dat het veel vertrouwen geeft om je gezien te voelen. "Dat je een volwaardig mens bent."

Bij veel andere instanties ervaarde die persoon dat wel anders. "Je wordt vaak met veel wantrouwen bejegend. Instanties gaan ervan uit dat je slechte bedoelingen hebt. Dat je iets wilt waar je geen recht op hebt. Dat doet wat met je."

Tekst gaat verder.

Harleman noemt het 'schandalig' dat meer dan een miljoen Nederlanders onder de armoedegrens leeft. "Nederland is een rijk land, blijkbaar kiezen we er bewust voor om meer dan een miljoen Nederlanders iedere dag te laten overleven in plaats van te laten leven. En dan zijn we ook nog verbaasd dat ze niet participeren."

Het tot stand brengen van Collectief Kapitaal ging niet zonder slag of stoot. Regelmatig liep het team van Collectief Kapitaal tegen de muur van bureaucratie op. Mensen in de bijstand mogen bijvoorbeeld maar tot een bepaald bedrag aan extra geld ontvangen, legt Harleman teleurgesteld uit. "Alles wat daarbij komt, wordt in mindering gebracht. Anders krijgen zij een boete. Mensen die op bijstandsniveau leven zijn meer dan welkom, maar we vinden het belangrijk om hen wel op de negatieve economische effecten te wijzen."

Voor de Amsterdamse deelnemers betekent het beetje extra geld veel, vertelt er een. "Zorgen maken over geld kost heel veel energie. Het werkt verlammend. Met het extra bedrag ben je niet opeens rijk, maar het geeft ruimte om bijvoorbeeld ergens eens een drankje te doen na een stressvolle week." En dat geeft weer energie. "Ik kan weer dromen over de toekomst en plannetjes smeden. Positieve impulsen, dat is waar ik mij mee oplaad."

Harleman vult aan: "Het zorgt voor bestaanszekerheid, meer waardigheid en zelfvertrouwen. Geloof dat de wereld er voor hen is. Men vindt gemakkelijker aansluiting bij de maatschappij, mensen gaan eerder solliciteren doordat ze zelfverzekerder zijn en hebben ruimte om te investeren in sociale relaties." Maar bovenal, zo zegt Harleman, maakt het mensen echt gelukkiger. 

Vandaag publiceert NH Nieuws verschillende verhalen over het basisinkomen. Nieuwsgierig? Houd onze website in de gaten. 

Astrid Joosten en haar partner Rob Peters zijn deze maand eindelijk in het huwelijk getreden. De 2 voor 12-presentatrice moest het huwelijk twee jaar uitstellen vanwege de geldende coronamaatregelen.

De Michelinsterren zijn vandaag uitgereikt: de beste restaurants uit de provincie van dit jaar zijn bekend. Maar deze luxueuze eetervaringen zijn niet voor iedereen te betalen. Goedkope alternatieven om een hapje te scoren in onze provincie zijn er ook. Zo kookt 'thuiskok' Marieke Henselmans via Stichting Thuisgekookt betaalbare maaltijden voor haar buren in Haarlemmermeer.

Marieke is schrijfster van beroep, maar koken is haar passie. Sinds haar drie zonen uit huis zijn, mist ze het koken voor een volle tafel. Sinds anderhalf jaar maakt ze daarom maaltijden voor de buurtbewoners.

Twee keer per week gaat de hobbychef bij de 90-jarige Janny langs met een tas volgepakt met potten en pannen met eten. "De vrouw doet me denken aan mijn moeder", vertelt Marieke. "Ze zijn van dezelfde generatie, er hangen zelfs dezelfde soort spulletjes aan de muur." 

Voor de kwetsbaren

Via het online platform van Stichting Thuisgekookt kunnen mensen aangeven dat zij voor iemand willen koken óf een maaltijd willen krijgen. "Door het delen van eten willen we kwetsbaren helpen", legt Krista Strik van Thuisgekookt uit. "Het is bijvoorbeeld voor mensen die eenzaam zijn, die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen of voor iemand met een kleine beurs."

Marieke heeft zelf een tijd moeite gehad rond te komen. Ze snapt daardoor hoe moeilijk het is om in die situatie voor jezelf te koken, vooral om een gezonde maaltijd te maken. "Je doet hiermee iets terug voor anderen, zonder dat het gedwongen voelt."

Sinds de coronapandemie focust Thuisgekookt zich op de kwetsbare doelgroep. Er kwamen veel aanvragen binnen bij de stichting van mensen die bijvoorbeeld slecht ter been zijn. "We merken dat deze groep de maaltijden goed kan gebruiken. Thuiskoks halen er ook meer plezier uit als ze koken voor iemand die dat nodig heeft", verklaart Krista.

Thuisgekookt koppelt de hobbykoks aan mensen die hulp kunnen gebruiken bij het koken. Zo is Marieke dus gekoppeld aan Janny − zij is minder goed ter been − en aan Sophie en Marcel (deze laatste twee willen niet bij hun echte naam genoemd worden). 

Koken en een praatje

Sophie is ziek en kan zelf niet voor lange tijd in de keuken staan, maar komt wel zelf het eten bij Marieke ophalen. Ze krijgt acht maaltijden per week en voor vanavond heeft Marieke nasi gemaakt. "Dit is een match made in heaven", zegt Marieke tevreden. Ze kan volledig in haar passie opgaan wanneer ze maaltijden maakt voor het vegetarische stel. "Ze lusten geen vleesvervangers, dus alle alternatieven daarvoor maak ik zelf."

Naast het kokkerellen, vindt Marieke het fijn om een praatje te maken met de mensen. "Als Sophie het eten komt ophalen, praten we altijd even bij. Ik vraag naar Marcel, zij naar mijn kleinkind." En ook Janny, die op leeftijd is, helpt ze graag op meer manieren dan alleen met koken. "Ze is een beetje vergeetachtig, dat was mijn moeder ook. Ze heeft een speciale klok waarvan ze zelf niet de batterij kan vervangen, dus laatst deed ik dat voor haar."

Marieke spendeert vele uren in de keuken, maar dat doet ze met plezier en passie. Voor de kookpurist is het een manier om net als vroeger − toen haar zonen nog bij haar aan tafel zaten − weer eten te maken voor niet alleen haarzelf. Want eten moet je met elkaar delen. Dan ervaar je er het meeste plezier van, vindt ze.  

Door de chemo's veranderde haar uiterlijk in korte tijd drastisch, maar des te fijner vond de 38-jarige Judith Hubers uit Hoorn het om deel te nemen aan de workshop uiterlijke verzorging in het Dijklander Ziekenhuis. "Het is voor mij heel belangrijk dat, ondanks dat je heel ziek bent, je je toch nog een beetje vrouw voelt."

"Ik vond het geweldig om te doen", zegt Judith vanmiddag na afloop. "Je leert stap voor stap hoe je je gezicht moet reinigen, je make-up moet doen en met welke producten. Ook wat wél en niet kan wanneer je een chemo hebt gehad."

Judith heeft triple-negatieve borstkanker, een hele aggresieve vorm. Afgelopen december rond de kerst begint zij kaal te worden. Een behandeling van hoofdhuidkoeling om de haaruitval tegen te gaan, slaat niet aan. Haar wenkbrauwen verdwijnen en zo ook haar wimpers. "Het meest schrikbarende was dat ik binnen twee tot drie weken eigenlijk al kaal werd. Het proces dat je ineens plukken haar verliest, is heel erg schrikken. "

Samen met haar 'chemo-buddy' Angela en nog zes andere vrouwen nam ze vandaag deel aan de workshop uiterlijke verzorging in het Dijklander Ziekenhuis. Daar gaven speciaal getrainde schoonheidspecialisten, visagisten en een kapper adviezen. "Als je er goed uitziet, dan voel je je ook beter. Dat is echt zo. En ook het lotgenotencontact wordt als fijn ervaren", zegt workshopleider en huidtherapeut Judith Doodeman van praktijk ParaDerma uit De Goorn.

Na twee jaar corona kon het nu voor het eerst weer doorgaan. Ook al is het meedoen soms best een stap, merkt Doodeman. "Vanmorgen vroeg iemand zich ook af of het wel wat voor haar was. Ze was achteraf heel blij dat ze geweest was." Want ook schaamte speelt een rol. "Soms komen dames 's morgens binnen met een muts of haarwerk die ze aan het einde afgedaan hebben, de schaamte is dan een beetje voorbij. Dat vind ik heel mooi om te zien."

Iedere deelnemer krijgt een toilettas met verschillende producten en merken. Judith: "Mijn wenkbrauwen waren bij mij de grootste struggle. En ik dacht: als ik mijn pruik en bril af zet en mijn lenzen in, dan wil ik wel weten hoe ik dat goed aanbreng. Het is voor mij heel belangrijk, dat ondanks dat je heel ziek bent, je toch nog een beetje vrouw voelt."

Door de chemo behandelingen is Judiths huid er slechter aan toe en reageert anders. "Ik heb nu allemaal rode uitslag in mijn gezicht dat je kan camoufleren met een groene ondertoon, daar kan je bij wijze van spreke oogschaduw voor gebruiken. Dat klinkt heel vreemd, maar dat heb ik geleerd vandaag. Dat daardoor je huid effener wordt."

En zo ook het epileren van de wenkbrauwen. Judith: "Niet doen! Luidt het advies. Velen doen dat wel, maar je huid is daar al zo kwetsbaar en de kans is dan nog groter dat je ontstekingen krijgt. Heel gevaarlijk."

Momenteel is Judith nog onder behandeling. Haar chemo's zijn net afgerond. Binnenkort ondergaat ze een borstbesparende operatie. "Ik merk dat mijn haargroei nu weer terugkomt, maar ik ben nog steeds herstellende van de chemo, dat merk je aan alles dat dat nog in mijn lichaam zit."

Met bewondering kijkt ze ook naar de vrouwen die meededen voor wie de toekomst er niet goed uitziet. "Ik vind dat heel knap. Ondanks dat je misschien terminaal bent, dat je toch zegt: ik ga naar een workshop, want dat doet mij goed. Je kan weer even jezelf zijn, ik denk dat dat het belangrijkste is. Even jezelf als persoon te voelen en niet als zieke patiënt."

Prinses Amalia van Oranje gaat in Amsterdam studeren. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) laat weten dat de troonopvolger van de koning is toegelaten voor de bachelor Politics, Psychology, Law and Economics (PPLE) aan de Universiteit van Amsterdam (UvA).

Die studie kent een  aanmeld- en selectieprocedure, maar de RVD verzekert dat ze die het afgelopen jaar 'in zijn geheel' heeft doorlopen. Amalia verhuist in september naar Amsterdam. Er wordt een woonruimte gehuurd die ze gaat delen met meerdere medestudenten.

Een aantal UvA-studenten op de campus hadden het nieuws al gehoord. Ze vinden het een leuk idee dat de toekomstig koningin van Nederland in de stad komt studeren. De 19-jarige Milan hoopt haar een keer te treffen in een kroeg. "Als we allebei onze tentamens goed hebben gemaakt, zou het leuk zijn als we hier een pilsemannetje kunnen drinken." En ook de 25-jarige Wytze, die de studie die prinses gaat doen al afrondde, denkt dat het haar zal bevallen. "We hebben een ontzettend leuke studievereniging die ontzettend veel trips organiseren, zoals liftweekenden dus ik denk zeker dat er wel wat gepilst gaat worden door Amalia."

'Trots'

De UvA zegt in een reactie 'trots' te zijn op het feit dat Amalia voor de 'uitdagende en veelzijdige opleiding'' aan de universiteit heeft gekozen. Ook burgemeester Femke Halsema heeft inmiddels op het nieuws gereageerd. "Amsterdam heet prinses Amalia van harte welkom. We hopen dat ze een mooie studententijd tegemoet gaat.'

Volgens decaan Radboud Winkels leren studenten tijdens de studie 'vanuit meerdere kanten naar onderwerpen te kijken.' "Denk aan de coronacrisis: het ging niet alleen over gezondheid, maar ook over belangen van ondernemers, over eenzaamheid en over fundamentele rechten."

Speciale bijeenkomst

Amalia en haar 220 medestudenten starten in september met een speciale bijeenkomst waarbij ze geïnformeerd worden over de situatie, zo laat een woordvoerder van de UvA weten. Of er tijdens de studie van Amalia speciale maatregelen worden getroffen, is aan de RVD, aldus de UvA.

De keuze van Amalia om in Amsterdam te studeren, is binnen de lijn van troonopvolging geen gebruikelijke. Koning Willem-Alexander, prinses Beatrix en Juliana (koningin tussen 1948 en 1980) studeerden alledrie in Leiden.

‘Peace of mind’ heet het recent verschenen, tweede album van Simon Oslender. Alle twaalf composities daarop zijn van zijn hand. De toetsenist schreef ze tijdens de coronalockdowns, een periode die voor hem iets heilzaams had.

De lockdown tegen het coronavirus in de Chinese stad Shanghai wordt op 1 juni opgeheven. Mensen mogen dan weer zonder reden de straat op en het openbaar vervoer wordt ook weer opgestart.

De criminelen worden harder, de werkdruk is er hoog, maar toch zouden Mark en Mohamed voor geen goud van baan willen veranderen. Al jaren werken zij in de veelbesproken gevangenis van Zaanstad. "Iedereen verdient een tweede kans en ik ben blij dat ik de jongens daarbij kan helpen."

Het is rond het middaguur als we te midden van de noordvleugel staan. Links en rechts lopen gedetineerden achter glas hun cel in en uit. Sommige zwaaien of tikken. Altijd interessant als er vreemde gezichten op de afdeling komen. 

Mark, geboren in Amsterdam, zwaait hier met de scepter als afdelingshoofd. "In alle cellen is plek voor twee gedetineerden en de meesten zitten dus ook samen. Soms, bij zaken die veel in de media zijn of als iemand vrouwen of kinderen heeft misbruikt, zit een gedetineerde alleen."

Afgelopen jaar was 'Marcs gevangenis' veelvoudig in de media. Zo werd een gedetineerde oraal bevredigd rechtsbijstandsverlener, zijn medewerkers en stagiaires ontslagen vanwege (amoreus) contact met criminelen en klaagde zijn anonieme collega Dave over het personeelsbeleid.

"Ik had daar wel een beetje moeite mee. Ik volg altijd nieuws, maar als het dan ineens over mijn eigen werk gaat, denk ik toch: het ligt ietsjes anders. Er wordt ook heel hard en goed gewerkt."

Opstanden en zware criminelen

Ooit begon Mark als bewaker in de Bijlmer Bajes en daarna werkte hij als Penitentiair inrichtingswerker in de gevangenissen van Haarlem en Heerhugowaard.

Als lid van het met stok bewapende bijstandsteam was hij oproepbaar bij bijvoorbeeld opstanden – zoals vorig jaar vanwege de coronabeperkingen – of het overbrengen van de zware of vluchtgevaarlijke criminelen.

"Dat vond ik ontzettend leuk, zeker als jonge jongen. We waren redelijk goed getraind. Helmpjes op, schilden voor en optreden", blikt hij terug. 

De gevangenis in Zaanstad heeft plek voor duizend gedetineerden, die als onderdeel van hun re-integratie in de maatschappij ook de kans krijgen om te werken als fietsenmaker of in de bouw. Tien minuten lopen van Marcs afdeling is 'de arbeid', waar we Mohamed spreken. 

Hij werkt al 26 jaar in de gevangenis. Nu als werkbegeleider van de gedetineerden op de koffiebranderij, die in 2018 is gestart. "De jongens zijn hier erg gemotiveerd. Ze beseffen dat ze een tweede kans krijgen. Ze willen zelf echt werken." 

'Werken aan de toekomst'

Er klinkt gemaal en een stuk of zeven gedetineerden staan verspreid door de ruimte. Mohamed lacht met ze, maar communiceert ook duidelijk. 'Ja is ja, en nee is nee', is zijn credo. Hij probeert te kijken naar wat de gedetineerden kúnnen, in plaats van wat voor strafbaar feit ze hebben gepleegd.

"Ik weet meestal ook niet waarom ze hier zitten, alleen als ze het uit zichzelf vertellen. Ik zit hier dan ook niet op de stoel van de rechter: ik moet juist in ze investeren. Vaak hebben de jongens al het gevoel dat ze uitgesloten worden."

De Zaanbajes opende in 2016 en sindsdien heeft Mohamed wel dingen zien veranderen. "Er worden nieuwe afdelingen geopend en daarmee worden meer mensen geholpen. En ik ben blij dat ik daaraan een steentje kan bijdragen."

De mannen die hij de afgelopen jaren begeleidde, is hij weleens tegengekomen buiten de muren van de bajes. Ook criminelen uit de Top600, veelplegers uit de regio Amsterdam. Dat vindt hij niet spannend of intimiderend. "Het maakt me juist blij als ik zie dat van de tien jongens waarmee ik werkte, er zes goed terecht zijn gekomen."

Hij voelt dan dat hij iets heeft bereikt met zijn begeleiding. "Als ik één iemand heb geholpen die op zijn eigen benen kan staan, maakt dat ik me meer inzet en meer gemotiveerd ben om het beste uit ze te halen. Iedereen verdient een tweede kans."

'Hij wilde mijn kind geld geven'

Ook Amsterdammer Mark komt boeven die hun straf hebben uitgezeten weleens buiten de bajes tegen. "Op Koningsdag bijvoorbeeld. En dan drinken we even een biertje", vertelt hij. Maar er is één moment waarop hij wel even nerveus werd.

"Ik liep met mijn vrouw en jonge kind en toen stopte er een auto naast ons. De ex-gevangene stapte uit en was erg enthousiast. De eerste seconden dacht ik: 'Shit, hoe gaat dit aflopen'." De man wil Mark groeten en knuffelen.

"Maar ook mijn kind geld geven. Dat accepteerde ik niet, ik drukte het weg. Even later liepen we in het Amstelpark en vond mijn vrouw ineens het geld in de kinderwagen. Had hij het er gewoon in gestopt. Dat mag natuurlijk niet. Maar echt bang? Nee, mijn moeder zei altijd: 'Als ze je bij je voornaam blijven noemen, doen ze je niet zo snel wat'."

Humane gevangenis

De bajes in Zaanstad dealt, net zoals het hele gevangeniswezen, met een personeelstekort. Daarnaast zijn er tijdens de coronacrisis veel mensen uitgevallen en vergrootte dit de werkdruk. Een van de taken van Mark is om nieuw personeel op te leiden. Ook voor zijn eigen team op de cluster Noord, waar zo'n 150 gevangenen zitten.

"De eerste tip die ik geef aan nieuwe collega's is: wees open, transparant en eerlijk. En die eerlijkheid moet naar iedereen toe, naar elkaar, naar gedetineerden. Als je in een team werkt, moet je elkaar sterk maken en een team is zo sterk als je zwakste schakel. Ga diegene niet afzeiken."

Verder zweert hij erbij dat iedereen aandacht verdient. "Net zoals hoe dat werkt in een gezin: iedereen, elke gedetineerde, wil gezien worden. Kijk, als je buiten bent en je hebt een probleem, kan je het zo oplossen. Als je binnen zit, kan het groter en groter worden. Het is daarom belangrijk dat je goed luistert."

"En als je dat met je team voor elkaar krijgt", stelt hij. "Dan wordt je werk leuk. Ik vind dat we dat hier op Noord goed voor elkaar hebben. Het is een humane omgeving, daarom voel ik me als een vis in het water. En daarbij: ik was vroeger ook niet zo'n lieve jongen en ben weleens in een stoeipartij beland. Ik realiseer me dat het zo de andere kant op had kunnen gaan. Dan had ik vastgezeten."

Fysiek grijpt hij niet meer in, maar mondig is Mark wel. "Ik ben niet snel boos, dus áls ik verbaal uithaal, schrikken de gevangenen wel. Dan zijn zelfs de grote jongens onder de indruk. Maar ik wil niet de hele dag als een politieagent optreden. Ik wil juist in gesprek gaan met gedetineerden en zien dat ze het juiste pad bewandelen."

Prinses Amalia van Oranje gaat in Amsterdam studeren. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) laat weten dat de troonopvolger van de koning is toegelaten voor de bachelor Politics, Psychology, Law and Economics (PPLE) aan de Universiteit van Amsterdam (UvA).

Die studie kent een  aanmeld- en selectieprocedure, maar de RVD verzekert dat ze die het afgelopen jaar 'in zijn geheel' heeft doorlopen. Amalia verhuist in september naar Amsterdam. Er wordt een woonruimte gehuurd die ze gaat delen met meerdere medestudenten.

'Trots'

De UvA zegt in een reactie 'trots' te zijn op het feit dat Amalia voor de 'uitdagende en veelzijdige opleiding'' aan de universiteit heeft gekozen.

Volgens decaan Radboud Winkels, leren studenten tijdens deze studie 'vanuit meerdere kanten naar onderwerpen te kijken.' "Denk aan de coronacrisis: het ging niet alleen over gezondheid, maar ook over belangen van ondernemers, over eenzaamheid en over fundamentele rechten."

Speciale bijeenkomst

Amalia en haar 220 medestudenten starten in september met een speciale bijeenkomst waarbij ze geïnformeerd worden over de situatie, zo laat een woordvoerder van de UvA weten. Of er tijdens de studie van Amalia speciale maatregelen worden getroffen, is aan de RVD, aldus de UvA.

KLM krijgt een flinke tik op de vingers van de staatsagent die namens het kabinet toeziet of het luchtvaartbedrijf wel voldoet aan de voorwaarden van de coronasteun die het bedrijf kreeg. Bij de loonsverhogingen die het bedrijf recent uitdeelde zou daar geen sprake van zijn, en het bedrijf zou ook niks meer doen aan de belastingontwijking door piloten.

Den Haag KLM krijgt een flinke tik op de vingers van de staatsagent die namens het kabinet toeziet of het luchtvaartbedrijf wel voldoet aan de voorwaarden van de coronasteun die het bedrijf kreeg. Bij de loonsverhogingen die het bedrijf recent uitdeelde zou daar geen sprake van zijn, en het bedrijf zou ook niks meer doen aan de belastingontwijking door piloten.

De popsector maakt zich zorgen: het publiek is na corona nog niet terug, terwijl vrijwilligers en technici afhaakten. Zelfs gratis entree, zoals zaterdag bij Zuiderstorm in Heerlen, helpt dan soms niet.

Passagiers hoeven van de zomer geen 'ellenlange' rijen meer op Schiphol te verwachten. Die toezegging deed topman Dick Benschop vanmiddag in het programma Buitenhof. "Maar er zullen altijd rijen zijn, die zijn er overal." Volgens Benschop zal de kwaliteit van Schiphol voortaan weer centraal staan, en niet meer het drukken van kosten. Woensdag moet er een akkoord liggen met de vakbonden voor hogere lonen.

Benschop ligt al weken onder vuur vanwege de aanhoudende chaos op Schiphol. Sinds het begin van de meivakantie op 23 april is het dagelijks druk, met een rij voor de beveiliging die soms tot ver buiten de vertrekhal begint. Niet alleen reizigers en personeel zijn de chaos zat, ook de Tweede Kamer eist van Benschop dat hij nog voor de zomer orde op zaken stelt.

Stakingen

Komende dinsdag wordt de Schiphol-directeur in Den Haag verwacht om tekst en uitleg te geven aan de Kamer. Daar is ook vakbond FNV bij aanwezig. Intussen zijn Schiphol en de vakbonden in overleg over hogere lonen voor het huidige en potentieel nieuw personeel. Als er woensdag geen akkoord ligt, volgen er werkonderbrekingen en stakingen.

Het artikel gaat verder onder de tweet.

Doorstroming

Benschop denkt de grootste chaos het hoofd te kunnen bieden met betere arbeidsvoorwaarden, maar ook door personeel in te zetten voor een betere doorstroming in de rijen.

Luchtvaartmaatschappijen houden deze zomer hun start- en landingsrechten, als zij daar tijdelijk afstand van doen. Schiphol hoopt zo dat maatschappijen vrijwillig vluchten gaan schrappen.

Benschop in een bootje

Benschop schitterde de afgelopen weken regelmatig in afwezigheid. Tijdens de meivakantiechaos had de topman corona, maar De Telegraaf onthulde vrijdag dat hij desondanks op vakantie naar Portugal was gegaan en in een bootje door het Westbroekpark in Den Haag dobberde. Bovendien trok hij ook tijd uit voor een gala in de VS en het World Economic Forum in Davos.

Volgens Benschop betekende dat niet dat hij niet voortdurend aan het werk was: "24/7 mag je wel zeggen. Altijd beschikbaar, altijd bereikbaar. Online is oneindig veel beter dan het was."

Boven de dertig en weer terug bij je ouders… Je moet wat als je in deze tijden geen eigen woning kunt vinden. Milou Kempen (33) opende net voor corona haar nieuwe kapsalon, moest drie keer sluiten en zag al haar spaargeld verdampen. Milou woont alweer een half jaar bij haar moeder.

Van onderwijsassistent, via logopedist en fotograaf tot uiteindelijk schoenmaker in Hilversum. Femke Dix (33) koos een bijzondere route, maar heeft nu haar passie helemaal gevonden. "Als ik oude schoenen weer draagbaar kan maken, daar word ik blij van!"

Ze liep een dagje mee met de vorige eigenaar en wist: dát wil ik ook. "Ik zag die transformatie van afgesleten schoen naar weer bijna als nieuw en ik dacht: hier wil ik alles over leren, dit vind ik geweldig," vertelt Femke.

Zo gezegd, zo gedaan. Ze volgde de opleiding tot schoenhersteller en nam ruim een jaar geleden de schoenmakerij aan de Gijsbrecht van Amstelstraat in Hilversum over. "De nieuwe naam is Schoenmakerij Sole," vertelt Femke. "Sole staat voor zool, maar klinkt ook als het Engelse woord voor ziel."

Want ze doet haar werk met hart en ziel. "Dit is echt mijn passie. Elke schoen heeft een verhaal," zegt Femke. "Sommige mensen brengen hun favoriete schoenen waar ze al vijftien jaar op lopen en een andere keer repareer ik iemands trouwschoenen. Dat maakt dit werk zo bijzonder."

Tekst gaat verder na de video

Voor jezelf beginnen midden in coronatijd, dat is best een beetje spannend. "Ja, enorm. Maar ik kan gelukkig zeggen dat het goed gaat," zegt Femke. "Dit is een heel leuke buurt en ik krijg mooie reparaties. Klanten blijven terugkomen. En ik geniet er erg van, dat is het belangrijkste."

En wat is haar specialiteit? "Sneakers, honderd procent," zegt Femke resoluut. "Ik ben zelf groot sneakerfan, maar in de meeste schoenenzaken draait het veelal om tradionele schoenen. Mensen denken vaak dat sneakers niet te repareren zijn, maar dat kan prima. Dus zodra hier een paar sneakers binnenkomt, ben ik blij."

Haar loopbaan volgde een interessante route. "Van onderwijsassistent, tot logopedist en fotograaf tot schoenmaker, dat lijkt niet heel logisch," zegt Femke. "Maar ik heb van huis uit meegekregen: doe wat je leuk vindt en het is niet erg om te switchen en je plan te wijzigen." Ze ziet haar eerdere studies dan ook niet als verloren tijd. "Mijn ervaring als fotograaf komt goed van pas, bijvoorbeeld voor de promotie op sociale media."

Er zijn niet veel vrouwelijke schoenmakers in Nederland, maar volgens Femke is dit het mooiste vak wat er is. "Als ik na het weekend binnenkom en ik ruik de typische geur van de schoenmakerij, dan voelt het als thuiskomen." En wat is het leukste aan haar werk? "Dat ik mensen blij kan maken en hun geliefde schoenen weer een tweede leven kan geven."

Femke wil graag meer bekendheid geven aan een stukje zwarte schoenmakergeschiedenis. In onderstaande video vertelt ze over een belangrijke Surinaamse uitvinder: Jan Ernst Matzeliger. 

Voor de een zitten de examens er al op, de ander moet nog aan de bak. De eindexamens zijn voor elke scholier spannend, maar voor sommigen net iets meer. Zo gaat Mare voor een tweede diploma, maar doet ze toch voor het eerst examen. En Flok doet gespreid examen vanwege een chronische ziekte. Voor deze leerlingen van de Helderse scholengemeenschap Scholen aan Zee verlopen de examens anders dan anders.

In haar examenjaar heeft de 15-jarige Whitney* veel veranderingen moeten ondergaan. Afgelopen zomer is ze, vanuit Zuid-Holland, in Den Helder komen wonen. Negen maanden heeft ze, vanwege huiselijk geweld in haar gezin, met haar moeder en twee broertjes in een blijf-van-mijn-lijfhuis gewoond. Slechts twee weken voor de eindexamens kreeg het gezin de sleutels van een nieuwe woning. Nu zijn ze nog druk bezig met schilderen en inrichten.

"Vooral de overgang van mijn oude school naar mijn nieuwe in Den Helder was moeilijk. Daar had ik drie jaar op school gezeten, ik wist hoe het er werkte en hier kende ik niemand. En hier waren ook al groepjes. Langzaam heb ik me bij een groep gevormd. Het was moeilijk om opnieuw te beginnen, maar ik ben blij dat het is gebeurd en dat ik hier mijn rust kan pakken."

Ritme

Hoewel ze snel wende in het blijf-van-mijn-lijfhuis vond ze de verhuizing naar weer een andere woning wel lastig. "Ik had net een bepaald ritme gecreëerd - met een plek waar ik kon leren, kende de omgeving en toen werd het weer anders. En dat net voor de examens."

Toch denkt ze dat ze de examens wel goed heeft gemaakt. "Als ik me beter had voorbereid, had ik misschien betere resultaten gehaald. Maar ik denk wel dat ik ga slagen." Na de mavo wil ze beginnen aan de mbo-opleiding gespecialiseerd pedagogisch medewerker in Schagen.

Voor de tweede keer kan de 17-jarige Mare van Loo uit Den Helder een diploma behalen, maar toch doet ze nu voor het eerst examen. Als corona er niet tussendoor was gekomen, had ze al in 2020 eindexamen kunnen doen voor de mavo. Toen werden echter alle eindexamens geschrapt en kregen de leerlingen een diploma op basis van hun al behaalde resultaten bij de schoolexamens. Nu krijgt ze een tweede kans, als ze eindexamen voor de havo doet.

"Het was toen erg onduidelijk. In maart zeiden ze dat er misschien geen eindexamens zouden zijn en in april werd het definitief bekend. Maar we zouden nog wel toetsweken krijgen, en toen gingen die ook niet meer door. Elke keer had ik geleerd, zonder echt iets te bereiken. Wel had ik hard gewerkt om mijn cijfers op niveau te houden, uiteraard."

Te jong

Nadat ze haar mavo-diploma had gehaald, besloot ze door te leren voor de havo. "Ik kon geen leuke mbo-studie vinden en vond mezelf met vijftien ook nog te jong om al te gaan studeren." Haar examens zijn goed gegaan, vindt ze. "Ik wist van tevoren natuurlijk niet wat ik kon verwachten. De eerste dag was wel pittig. Verder ging het goed. En als je het hebt ingeleverd, kun je er toch niets meer aan veranderen. Meer dan je best kun je niet doen." Na de zomer wil ze beginnen aan de hbo-opleiding creative business aan de Hogeschool van Amsterdam.

De 16-jarige Amber Schoenmakers uit Den Helder had dit jaar weinig zin om haar vmbo kader-opleiding nog af te maken. "Veel van wat ik moest leren, vond ik heel makkelijk. Ik had daarom weinig motivatie om naar school te gaan. Veel lessen spijbelde ik en ik was amper nog op school." Dat kon zo niet langer en daarom is speciaal voor Amber iets anders bedacht.

Als enige vmbo kader-leerling werd ze in een klas met vmbo basis-leerlingen gezet en ging ze een leerwerktraject beginnen. Ze liep daarin drie dagen stage op een bedrijf en ging nog maar twee dagen naar school. En dat bleek een schot in de roos. Nu lijkt ze alsnog te gaan slagen.

Licht en geluid

"In de uren dat ik op school zat had ik alleen Nederlands en rekenen, de rest leerde ik in de praktijk." Ze kon aan de slag bij een licht en geluidsbedrijf in Den Helder die festivals opbouwt. Daar leerde ze over geluidsboxen, lichtapparatuur en hoe dat te bevestigen.

Op 3 juni heeft ze haar examen Nederlands. Na de zomer wil ze beginnen met de mbo-opleiding servicemedewerker in Schagen. "Mijn stagebedrijf blijft hetzelfde. Daar wil ik blijven werken en later, als ik klaar ben en ouder ben, hoop ik het bedrijf over te kunnen nemen."

Woensdag had Tyrell George (16) uit Den Helder zijn laatste examen, Engels. Hij maakte zich er totaal geen zorgen om. "Het is zowat mijn moedertaal. Ik spreek het heel veel." Tyrell heeft meer talenten: zo heeft hij zichzelf piano leren spelen. "Ik heb nooit les gehad en lees ook geen noten. Zelf vind ik het geen wereldwonder, maar op school werd ik ervoor geprezen."

In het eerste jaar kreeg hij het vak muziek en toen is hij ook begonnen met pianospelen. Niet heel gek als je weet dat zijn opa een orgel in huis had en dirigent was in een kerk. "Ik oefende op mijn opa's orgel tot ik een eigen piano had." Lessen wil hij niet. "Ik ben er te koppig voor."

Als een van de weinige leerlingen lijkt hij wel in een keer te gaan slagen voor havo op Scholen aan Zee. Bijzonder, aangezien de school een aantal jaar geleden onvoldoende presteerde en vooral de havo onder de maat was. "Voor onze school is het daarom bijzonder dat ik als een van de weinige havo-leerlingen waarschijnlijk in één keer, zonder herkansingen, ga slagen."

Marine

Het schoot wel even door zijn hoofd om naar het conservatorium te gaan, maar toch gaat Tyrell een heel andere kant op met zijn studie. "Ik wil bij de marine werken en ga daar de opleiding mechatronica volgen. Mijn vader en opa hebben ook bij de marine gezeten. Zij zijn er ook niet slechter van geworden en het lijkt me leuk om op een schip te varen."

Door chronische pijn in haar voet, waar ze al sinds haar tiende last van heeft, was het vorig jaar voor de 19-jarige Flok Heijkoop uit Den Helder fysiek niet mogelijk om met haar klasgenoten alle eindexamens doen. Daarom werd besloten om haar examens te spreiden. Voor een deel van de vakken deed ze in 2021 al eindexamen, het andere deel deed ze dit jaar.

"Mijn enkel was al een zwakke plek, maar nadat ik in Italië was gevallen is de pijn nooit opgehouden. Het afgelopen jaar heb ik amper pijn gehad, maar daarvoor had ik wel veel pijn. Vooral in de winter en dan met name in de winter van 2020/2021." Door de klachten had ze al veel gemist van vwo-5 en om zowel de achterstand in te halen als te zorgen dat ze haar eindexamens zou kunnen halen is daarom besloten om haar examens te spreiden.

"Ik ben heel blij dat dit kon. Ik liep eerder veel achter; de informatie bleef bij mij niet hangen door de pijn, mijn rooster werd ingekort en ik viel vaak uit tijdens toetsweken. Doordat ik dit jaar maar vier vakken hoefde te volgen, was het fysiek voor mij beter vol te houden."

Scheikunde

Ook de examens zelf zijn gespreid, zodat ze niet alles in één week heeft. In het eerste tijdvak deed ze alleen examen in scheikunde en wiskunde, in het tweede tijdvak volgen natuurkunde en Engels. Ze verwacht dat ze gaat slagen. Na de zomer wil ze beginnen aan de studie scheikunde, een joint degree aan de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam.

Nu de zomervakantie nadert schaffen steeds meer landen de laatste inreisregels af. Slechts een handjevol EU-landen verplicht nog het 3G-bewijs om het land binnen te komen. We zetten de landen met én zonder coronapaspoort op een rijtje.

Net als zijn vader en opa beklimt de 11-jarige Boris dit jaar de mythische Alpe d'Huez. De loeizware Franse kol wordt al jaren door zijn familie beklommen tijdens de Alpe d'HuZes, maar door corona kon Boris nog nooit eerder meedoen. Nu denkt hij klaar te zijn voor de ruim duizend hoogtemeters die hem te wachten staan: "Ik heb goed getraind", lacht hij.

In 2014 begon zijn vader, Wouter Tjeenk Willink, samen met zijn oom aan het avontuur in Zuid-Frankrijk. "Toen als eerbetoon aan mijn overleden schoonmoeder", vertelt Wouter. "Die heb ik nooit gekend, zij was al overleden voor ik mijn vriendin leerde kennen." Opa Erik sloot uiteindelijk ook aan in de traditie en nu dus ook kleinzoon Boris.

Die met een vergelijkbare reden aan de start verschijnt als zijn vader acht jaar geleden. "Ik heb door kanker mijn oma nooit gekend, daarom ga ik fietsen."

Eigenlijk wilde Boris al twee jaar geleden opstappen, maar toen gooide corona roet in het eten. "Toen hebben we als alternatief de Stichtse Brug zo vaak mogelijk beklommen." De brug tussen Noord-Holland en Flevoland ligt praktisch in de achtertuin van de familie. "Ik hoop dat dat een beetje vergelijkbaar is, maar ik denk het niet", aldus Boris.

Opa Erik klimt inmiddels de Franse berg op met een bredere motivatie dan de eerste paar keren. "Ik vind het toch wel heel erg belangrijk dat je straks kan zeggen: vroeger gingen mensen nog dood aan kanker, maar nu niet meer. Ik hoop dat Boris dat straks kan zeggen", gloeit hij van trots.

De komende jaren krijgt Noord-Holland er veel inwoners bij. Tot 2030 komen er, volgens de plannen, zo'n 250.000 extra woningen en 200.000 extra banen. De drukte op onze wegen neemt steeds verder toe. Bereikbaarheid én duurzaamheid worden daarom steeds belangrijker. In 'Expeditie Noord-Holland onderweg' zoekt onze presentator Koen Bugter in deze aflevering uit wat NS en de Provincie doen om het spoor en de weg ook in de nabije toekomst toegankelijk te houden.

55 procent minder Co2-uitstoot in 2030. Dat is het klimaatdoel van ons land, maar om dat te behalen is duurzaam reizen een must. Want de komende acht jaar moeten er ook 200.000 banen én 250.000 woningen bij komen. Het wordt daarmee druk op de weg en het spoor. De NS ziet het gebeuren.

Irma Winkenius is regiodirecteur bij NS: "Het is natuurlijk hartstikke mooi dat alle reizigers weer terug aan het komen zijn (na de coronacrisis red.) We zitten op 80 procent nu. De reizigers in de spits werken veel thuis, maar ze gaan vervolgens wel allemaal reizen op maandag en dinsdag. Daarom voeren we ook gesprekken met werkgevers.  We kijken hoe we mensen kunnen helpen dat ze niet in te drukke treinen zitten."

Geen zitplek

Presentator Koen Bugter klaagt dat hij weleens geen zitplek heeft in de trein. Winkenius van de NS kaatst de bal terug: "daar kun jij ook wat aan doen, door in de NS-app te kijken en dan je zelf afvragen of je niet wat later kan gaan of je reis kan combineren met bijvoorbeeld een elektrische fiets."

Deelfiets

Er is ruimte door verschillende vormen van vervoer bij elkaar te brengen. Buiten, bij de entree van het station Zaandam is er ruim baan voor fietsers. "We hebben hier een overbouwing gemaakt, zodat fietsers over het spoor heen kunnen fietsen. De bereikbaarheid is daarmee enorm verbeterd," aldus stationsmanager Jouri Kaan.

We pakken nog steeds massaal de auto en de wegen slibben dicht. De Provincie ziet net als de NS dat het cruciaal is om vervoer te delen. Met zogenaamde mobipunten brengt het deelauto's, deelbrommers en deelfietsen bij elkaar. Zoals in Anna Palowna. Maurice van der Meche is directeur Mobipunten. "Als je de laatste of eerste kilometers van je reis wilt fietsen, dan is een deelfiets ontzettend handig. Je kunt hem op 16 verschillende plaatsen in de kop van Noord-Holland weer inleveren."

Bamboe verkeersbord

Met alleen het delen van vervoer is de drukte op de weg en het spoor nog niet opgelost. De Provincie test ook duurzame oplossingen in een zogenaamde proeftuin. Asfalt met hars, plantenbakken van gras en verkeersborden van bamboe: het wordt er allemaal getest.

"Verkeersborden worden nu nog van aluminium gemaakt en bij dat maakproces komt veel Co2 vrij," aldus projectmanager Arthur Scheffer. "De bamboe groeit snel en het product is goed vervangbaar en het materiaal is voorradig. Zoals je ziet op het bordje: het moet meegaan tot 2039. Dan zie ik je graag terug," aldus Scheffer tegenover presentator Koen Bugter.

De komende jaren krijgt Noord-Holland er veel inwoners bij. Tot 2030 komen er, volgens de plannen, zo'n 250.000 extra woningen en 200.000 extra banen. De drukte op onze wegen neemt steeds verder toe. Bereikbaarheid én duurzaamheid worden daarom steeds belangrijker. In 'Expeditie Noord-Holland onderweg' zoekt onze presentator Koen Bugter in deze aflevering uit wat NS en de Provincie doen om het spoor en de weg ook in de nabije toekomst toegankelijk te houden.

55 procent minder Co2-uitstoot in 2030. Dat is het klimaatdoel van ons land, maar om dat te behalen is duurzaam reizen een must. Want de komende acht jaar moeten er ook 200.000 banen én 250.000 woningen bij komen. Het wordt daarmee druk op de weg en het spoor. De NS ziet het gebeuren.

Irma Winkenius is regiodirecteur bij NS: "Het is natuurlijk hartstikke mooi dat alle reizigers weer terug aan het komen zijn (na de coronacrisis red.) We zitten op 80 procent nu. De reizigers in de spits werken veel thuis, maar ze gaan vervolgens wel allemaal reizen op maandag en dinsdag. Daarom voeren we ook gesprekken met werkgevers.  We kijken hoe we mensen kunnen helpen dat ze niet in te drukke treinen zitten."

Geen zitplek

Presentator Koen Bugter klaagt dat hij weleens geen zitplek heeft in de trein. Winkenius van de NS kaatst de bal terug: "daar kun jij ook wat aan doen, door in de NS-app te kijken en dan je zelf afvragen of je niet wat later kan gaan of je reis kan combineren met bijvoorbeeld een elektrische fiets."

Deelfiets

Er is ruimte door verschillende vormen van vervoer bij elkaar te brengen. Buiten, bij de entree van het station Zaandam is er ruim baan voor fietsers. "We hebben hier een overbouwing gemaakt, zodat fietsers over het spoor heen kunnen fietsen. De bereikbaarheid is daarmee enorm verbeterd," aldus stationsmanager Jouri Kaan.

We pakken nog steeds massaal de auto en de wegen slibben dicht. De Provincie ziet net als de NS dat het cruciaal is om vervoer te delen. Met zogenaamde mobipunten brengt het deelauto's, deelbrommers en deelfietsen bij elkaar. Zoals in Anna Palowna. Maurice van der Meche is directeur Mobipunten. "Als je de laatste of eerste kilometers van je reis wilt fietsen, dan is een deelfiets ontzettend handig. Je kunt hem op 16 verschillende plaatsen in de kop van Noord-Holland weer inleveren."

Bamboe verkeersbord

Met alleen het delen van vervoer is de drukte op de weg en het spoor nog niet opgelost. De Provincie test ook duurzame oplossingen in een zogenaamde proeftuin. Asfalt met hars, plantenbakken van gras en verkeersborden van bamboe: het wordt er allemaal getest.

"Verkeersborden worden nu nog van aluminium gemaakt en bij dat maakproces komt veel Co2 vrij," aldus projectmanager Arthur Scheffer. "De bamboe groeit snel en het product is goed vervangbaar en het materiaal is voorradig. Zoals je ziet op het bordje: het moet meegaan tot 2039. Dan zie ik je graag terug," aldus Scheffer tegenover presentator Koen Bugter.

Tot en met maandag 6 juni wordt het meerdaagse festival Yes In My Backyard in het Alkmaarse Victoriepark gehouden. Karavaan en Podium Victorie bieden in het park een grote verscheidenheid aan theater, cabaret, circusacts en muzikale optredens voor jong en oud. Van korte gratis acts, tot volle voorstellingen geserveerd met een maaltijd.

"Toen we hier in 2019 voor het eerst in het park kwamen met Karavaan, toen dachten we 'ja dit is het, dit is wel echt dé plek waar je wilt zijn'", vertelt organisator Ilse van Dijk aan Alkmaar Centraal.

Het begon volgens Van Dijk 'met een beetje muziek': "We deden gewoon dat wat we zelf leuk vinden." De organisatie vond dat het 'veel beter' kon en wist dat 'Podium Victorie heel graag buiten wilde spelen'.

Samenwerking met Victorie

Tobías Huveneers van Podium Victorie vult enthousiast aan: "Vorig jaar zijn we de eerste samenwerking dan ook werkelijk aangegaan. Dat smaakte meteen naar meer. Een prachtig podium, een prachtige plek, we hadden een goede line-up, de opkomst was vorig jaar heel goed."

En dat terwijl corona nog hot topic was en toeschouwers moesten zitten bij de diverse acts. "We hebben geëvalueerd en gezegd 'laten we dit alsjeblieft nog een keer doen', want het was heel fijn en de samenwerking voelde fijn. Dus, tweede keer dit jaar en wat mij betreft gaan we volgend jaar verder."

NH Radio doet morgen tussen 17.00 en 18.00 uur live verslag vanaf Yes In My Backyard. 

Eigen verantwoordelijkheid. Dat begrip kwam in een geheel ander daglicht te staan tijdens de coronacrisis, die twee jaar lang een zware wissel trok op ons land.