Door de steeds maar stijgende energieprijzen zag snackbareigenaar Gerard Tesselaar uit Schagen geen andere optie meer. Een maand geleden verhoogde hij de prijzen van snackbar Smultaria in Schagen. Hij moet namelijk ruim 5000 euro meer per maand betalen aan gas- en elektriciteitskosten. En dat terwijl de horecabranche na corona net weer een beetje opkrabbelt. 

Het voelt voor Gerard als de zoveelste klap die hij als ondernemer moet zien te verwerken. Na twee pittige jaren met minder inkomsten door corona, hoopte hij vanaf afgelopen voorjaar eindelijk weer een 'normaal' jaar te draaien. Maar de facturen die hij binnenkrijgt, liegen er niet om: "De eindrekening van de maand is van 2000 euro naar 7200 euro gegaan", vertelt de snackbareigenaar. 

En dat zorgt wederom voor een lastige tijd voor de ondernemer die onlangs 25 jaar eigenaar van snackbar Smultaria én Bistro Smul is. Hij maakt daarom een beslissing die hij liever niet had willen maken, namelijk het verhogen van zijn prijzenlijst. "Alle snacks zijn dertig cent duurder geworden", legt Tesselaar uit. 

In onderstaande video legt snackbareigenaar Gerard Tesselaar uit welke maatregelen hij  allemaal heeft moeten nemen door de stijgende gasprijzen (tekst gaat door onder de video).

Hoewel Tesselink ervoor koos om zijn prijzen te verhogen met 30 cent, dekt dat zeker niet alle extra kosten die hij moet betalen. Daarom probeert hij op andere manieren ook de kosten te drukken. Zo laat hij een van de drie friteuses - waar hij zijn verse friet in bakt - permanent uitstaan en gebruikt hij niet allebei de koelcellen meer. "Alles om de kosten te drukken", aldus Gerard Tesselaar. 

Steun van de overheid

Tesselaar heeft zichtbaar nog plezier in zijn werk, maar kijkt wel met verbazing naar de afwachtende houding van de overheid. "De overheid denkt te weinig mee en dat neem ik ze wel kwalijk", zegt Gerard, "want er wordt te weinig rekening gehouden met de ondernemers."

En dat zit hem volgens Tesselaar vooral in de verschillende belastingen die hij moet betalen en door de stijgende kosten dus ook steeds hoger worden. "De ondernemers zijn een goudmijntje voor de overheid, ze profiteren mee van de belastingen", stelt hij dan ook. Daarom hoopt de ondernemer dat de overheid ook alleen hulp zal gaan bieden aan de ondernemers. 

Tot die tijd hoopt Gerard zijn prijzen niet nóg een keer te hoeven verhogen, maar ook dat kan hij niet garanderen. "Dat kan ik pas zien als we de cijfers van dit kwartaal hebben", legt hij uit. En die tijd hoopt de snackbareigenaar nog veel mensen blij te maken met een snack. "We blijven positief, maar mijn vreugde wordt toch wel iets minder."

Door de steeds maar stijgende energieprijzen zag snackbareigenaar Gerard Tesselaar uit Schagen geen andere optie meer. Een maand geleden verhoogde hij de prijzen van snackbar Smultaria in Schagen. Hij moet namelijk ruim 5000 euro meer per maand betalen aan gas- en elektriciteitskosten. En dat terwijl de horecabranche na corona net weer een beetje opkrabbelt. 

Het voelt voor Gerard als ze zoveelste klap die hij als ondernemer moet zien te verwerken. Na twee pittige jaren met minder inkomsten door corona, hoopte hij vanaf afgelopen voorjaar eindelijk weer een 'normaal' jaar te draaien. Maar de facturen die hij binnenkrijgt, liegen er niet om: "De eindrekening van de maand is van 2000 euro naar 7200 euro gegaan", vertelt de snackbareigenaar. 

En dat zorgt wederom voor een lastige tijd voor de ondernemer die onlangs 25 jaar eigenaar van snackbar Smultaria én Bistro Smul is. Hij maakt daarom een beslissing die hij liever niet had willen maken, namelijk het verhogen van zijn prijzenlijst. "Alle snacks zijn dertig cent duurder geworden", legt Tesselaar uit. 

In onderstaande video legt snackbareigenaar Gerard Tesselaar uit welke maatregelen hij  allemaal heeft moeten nemen door de stijgende gasprijzen (tekst gaat door onder de video).

Hoewel Tesselink ervoor koos om zijn prijzen te verhogen met 30 cent, dekt dat zeker niet alle extra kosten die hij moet betalen. Daarom probeert hij op andere manieren ook de kosten te drukken. Zo laat hij een van de drie friteuses - waar hij zijn verse friet in bakt - permanent uitstaan en gebruikt hij niet allebei de koelcellen meer. "Alles om de kosten te drukken", aldus Gerard Tesselaar. 

Steun van de overheid

Tesselaar heeft zichtbaar nog plezier in zijn werk, maar kijkt wel met verbazing naar de afwachtende houding van de overheid. "De overheid denkt te weinig mee en dat neem ik ze wel kwalijk", zegt Gerard, "want er wordt te weinig rekening gehouden met de ondernemers."

En dat zit hem volgens Tesselaar vooral in de verschillende belastingen die hij moet betalen en door de stijgende kosten dus ook steeds hoger worden. "De ondernemers zijn een goudmijntje voor de overheid, ze profiteren mee van de belastingen", stelt hij dan ook. Daarom hoopt de ondernemer dat de overheid ook alleen hulp zal gaan bieden aan de ondernemers. 

Tot die tijd hoopt Gerard zijn prijzen niet nóg een keer te hoeven verhogen, maar ook dat kan hij niet garanderen. "Dat kan ik pas zien als we de cijfers van dit kwartaal hebben", legt hij uit. En die tijd hoopt de snackbareigenaar nog veel mensen blij te maken met een snack. "We blijven positief, maar mijn vreugde wordt toch wel iets minder."

Op de drempel van de herfst begint een nieuwe vaccinatiecampagne tegen het coronavirus. De herhaalprik moet de afweer een oppepper geven, zodat mensen beter beschermd zijn wanneer er in het najaar of de winter een nieuwe coronagolf komt.

Na 35 jaar komt er volgend jaar februari een einde aan de musical The Phantom of the Opera op Broadway, New York. De voorstelling ging 26 januari 1988 in première en trok, alleen al in The Big Apple, bijna twintig miljoen bezoekers. Teruglopende kaartverkoop vanwege de coronapandemie hebben de producenten doen besluiten Broadway’s grootste succes ooit te beëindigen.

Ondanks de stromende regen deden zo'n 40.000 hardlopers vandaag mee aan de Dam tot Damloop. Een van de deelnemers was zelfs 84 jaar oud. 

Hij vermoedt dat hij de oudste deelnemer is. "Ik denk het wel ja." De hardloper bevestigt dat het te merken is. "Het gaat toch langzamer dan veertig jaar geleden."

Ook een andere loper is weleens beter in vorm geweest. "Ik heb vorige week nog corona gehad. Dus mijn conditie is niet helemaal top."

Langs de kant was het, ondanks het natte weer, alsnog druk. "Ik vind het hartstikke leuk", zei een van de toeschouwers. "Ik woon hier bijna 35 jaar. En ik heb het elke jaar meegemaakt. Behalve met coronatijd. Het is helaas jammer dat het weer het niet toelaat."

Inmiddels zijn alle lopers binnen. 

Begin deze maand verscheen de wetenschappelijke studie Coronascenario’s doordacht: Handreiking voor noodzakelijke keuzes. Het is, zou je kunnen zeggen, een laatste waarschuwing aan het adres van overheid en parlement om iets serieus gaan te nemen dat al vergeten lijkt: corona.

Na drie jaar kan het eindelijk weer: de Dam tot Damloop is dit weekend terug van weggeweest. 's Ochtends gaan de fietsers van start, in de loop van de ochtend volgen de renners. AT5 en NH Nieuws zijn er live bij als de professionele lopers gaan (van 10.00 tot 11.30 uur) en tijdens de loop met de recreanten (van 13.00 tot 15.00 uur).

De Dam tot Damloop is met ruim 70 duizend deelnemers het grootste hardloopevenement van Nederland. Dit jaar wordt het evenement voor de 36e keer gehouden. Vanaf de Prins Hendrikkade start de loop met een afstand van tien Engelse mijl, omgerekend 16,1 kilometer. Via de IJtunnel komen de lopers aan in Amsterdam Noord waar ze de weg naar Zaandam voortzetten en finishen in Zaandam.

Om 10.19 uur startten de eerste renners, rond 11.10 uur kwamen de eerste deelnemers over de finish. In totaal rennen er vandaag zo'n 40 duizend mensen van Amsterdam naar Zaandam.

Margaret Kipkemboi heeft de 36e editie van de Dam tot Damloop gewonnen. De atlete uit Kenia voltooide de 10 Engelse mijl in 50 minuten en 38 seconden. Keniaan Charles Langat was de snelste bij de mannen (45 minuten en 9 seconden).

Vorig jaar kreeg de organisatie de tegenslag dat het evenement voor de tweede keer op rij niet door mocht gaan vanwege de coronamaatregelen. Maar ook dit jaar ging de organisatie niet vlekkeloos, er was drie weken geleden namelijk nog een flink tekort aan vrijwilligers. Ruim 1.500 mensen zorgen er jaarlijks voor dat het in goede banen wordt geleid.

De weersverwachting is niet al te rooskleurig dit weekend. Met de kans op neerslag van negentig procent wordt iedereen, van deelnemers tot publiek, geadviseerd goede regenkleding mee te nemen. Tijdens de gehele afstand zijn er vier tussenstops waar drinken wordt uitgedeeld door de organisatie. 

Wandelen en fietsen

Vanochtend werden de fietsen erbij gepakt door bijna vijf duizend deelnemers om het parcours af te gaan. De eerste 13.500 deelnemers maakten zich gisteren al klaar voor de wandeleditie van de Dam tot Damloop waar afstanden van 10, 20, 27 of 42 kilometer kunnen worden afgelegd. Een van de deelnemers van de wandeltocht gisteren was Winston Carrilho. Hij heeft MS en deed de volledige 42 te wandelen kilometers mee vanuit zijn rolstoel.

Verkeershinder

De gemeente waarschuwde voor verkeershinder vandaag, in voornamelijk het centrum en Noord. Zo is de IJtunnel richting de stad afgesloten en zijn de Prins Hendrikkade en de Nieuwe Leeuwarderweg afgesloten van 07.00 uur tot 17.00 uur.

Margaret Kipkemboi heeft de 36e editie van de Dam tot Damloop gewonnen. De atlete uit Kenia voltooide de 10 Engelse mijl in 50 minuten en 38 seconden. Keniaan Charles Langat was de snelste bij de mannen (45 minuten en 9 seconden). 

De afgelopen twee jaar ging het evenement niet door vanwege de coronacrisis. Kipkemboi debuteerde in Zaandam bij de Dam tot Damloop. Ze liep vrijwel de gehele wedstrijd samen met Sharon Kemboi en Caroline Nyaga. Bij de Peperstraat schudde ze haar concurrenten af en kwam als snelste over de streep. 

Langat had lang concurrentie van Peter Kipsirat en Geofry Kipchumba. Hij pakte uiteindelijk de koppositie bij de laatste 100 meter. Op de Peperstraat kwam hij niet veel later dan de vrouwelijke winnaar over de finish. 

Beide winnaars van de laatste editie in 2019, Solomon Berihu en Evaline Chichir, konden geen rol van betekenis spelen. 

Beste Nederlander

Khalid Choukoud was de beste Nederlander. Hij kwam na 46 minuten en 30 seconden over de streep. Filmon Tesfu uit Den Helder, was de beste Noord-Hollander met 47.12.

Beste Nederlandse vrouw was Diane van Es, zij maakte haar debuut, in 54.44. Jill Holterman uit Egmond van den Hoef kon haar niet bijhouden (54.56). Een van de blikvangers, Abdi Nageeye, kon geen potten breken en kwam na  47.47 over de streep. 

De Dam tot Damloop is vanmorgen losbarsten. Na twee coronajaren renden weer tienduizenden deelnemers uit 53 landen vanaf de Prins Hendrikkade in Amsterdam naar de Peperstraat in Zaandam. Ondanks het matige weer was de sfeer in de hoofdstad goed. NH Nieuws was erbij. Bekijk hieronder de tocht hieronder terug.

Vanaf 13.00 uur doen we verslag van de recreantenloop. 

Bekijk hieronder het parcours

De Dam tot Damloop staat op het punt van losbarsten. Na twee coronajaren rennen weer tienduizenden deelnemers uit 53 landen vanaf de Prins Hendrikkade in Amsterdam naar de Peperstraat in Zaandam. Ondanks het matige weer is de sfeer in de hoofdstad alvast goed. 

NH Nieuws is er vanaf 10.00 uur live bij op televisie, app, website en YouTube. Vanaf 13.00 uur doen we verslag van de recreantenloop. 

Bekijk hieronder het parcours

Na drie jaar kan het eindelijk weer: de Dam tot Damloop is dit weekend terug van weggeweest. 's Ochtends gaan de fietsers van start, in de loop van de ochtend volgen de renners. AT5 en NH Nieuws zijn er live bij als de professionele lopers gaan (van 10.00 tot 11.30 uur) en tijdens de loop door de recreanten (van 13.00 tot 15.00 uur).

De Dam tot Damloop is met ruim 70 duizend deelnemers het grootste hardloopevenement van Nederland. Dit jaar wordt het evenement voor de 36e keer gehouden. Vanaf de Prins Hendrikkade start de loop met een afstand van tien Engelse mijl, omgerekend 16,1 kilometer. Via de IJtunnel komen de lopers aan in Amsterdam Noord waar ze de weg naar Zaandam voortzetten en finishen in Zaandam.

Om 10.19 uur starten de eerste renners, verwacht wordt dat na 11.10 uur de eerste deelnemers over de finish komen. In totaal rennen er vandaag zo'n 40 duizend mensen van Amsterdam naar Zaandam.

Vorig jaar kreeg de organisatie de tegenslag dat het evenement voor de tweede keer op rij niet door mocht gaan vanwege de coronamaatregelen. Maar ook dit jaar ging de organisatie niet vlekkeloos, er was drie weken geleden namelijk nog een flink tekort aan vrijwilligers. Ruim 1.500 mensen zorgen er jaarlijks voor dat het in goede banen wordt geleid.

De weersverwachting is niet al te rooskleurig dit weekend. Met de kans op neerslag van negentig procent wordt iedereen, van deelnemers tot publiek, geadviseerd goede regenkleding mee te nemen. Tijdens de gehele afstand zijn er vier tussenstops waar drinken wordt uitgedeeld door de organisatie. 

Wandelen en fietsen

Vanochtend werden de fietsen erbij gepakt door bijna vijf duizend deelnemers om het parcours af te gaan. De eerste 13.500 deelnemers maakten zich gisteren al klaar voor de wandeleditie van de Dam tot Damloop waar afstanden van 10, 20, 27 of 42 kilometer kunnen worden afgelegd. Een van de deelnemers van de wandeltocht gisteren was Winston Carrilho. Hij heeft MS en deed de volledige 42 te wandelen kilometers mee vanuit zijn rolstoel.

Verkeershinder

De gemeente waarschuwt voor verkeershinder vandaag in voornamelijk het centrum en Amsterdam Noord. Zo is de IJtunnel richting de stad afgesloten en zijn de Prins Hendrikkade en de Nieuwe Leeuwarderweg afgesloten van 07.00 uur tot 17.00 uur.

De Dam tot Damloop staat op het punt van losbarsten. Na twee coronajaren rennen weer tienduizenden deelnemers uit 53 landen vanaf de Prins Hendrikkade in Amsterdam naar de Peperstraat in Zaandam. Ondanks het matige weer is de sfeer in de hoofdstad alvast goed. 

NH Nieuws is er vanaf 10.00 uur live bij op televisie, app en YouTube. Vanaf 13.00 uur doen we verslag van de recreantenloop. 

Bekijk hieronder het parcours

Dankzij de coronaperiode loopt het kattenpension van Els Driesprong uit Middenmeer beter dan ooit. Door de rust van destijds kwam ze erachter dat katten toch wel andere behoeftes hebben dan gedacht. Ze paste haar formule aan: in plaats van groepen katten gezamenlijk op te vangen, krijgt nu elke pluizenbol zijn of haar eigen verblijf.

Het is voor veel mensen een echte droom: een baan waarbij je de hele dag katten mag knuffelen en verzorgen. Voor Els Driesprong is die droom al 27 jaar werkelijkheid en ze geniet er nog steeds elke dag van. Voordat Els haar pension begon, werkte ze al als dierenartsassistent en in een dierenasiel.

Met al die jaren ervaring kan Els door het gedrag van de katten die komen logeren steeds makkelijker inschatten welke behoeftes zij hebben. En de grootste behoefte werd duidelijk toen ons land middenin de coronacrisis zat en Els amper nog viervoeters hoefde op te vangen: "Die katten vonden het veel fijner zonder vreemde katten", legt ze uit. 

En dat bracht Els op een idee. Ze werkte al 26 jaar met twee grote groepsruimten, waar katten uit verschillende huishoudens gewoon samenleefden, maar dat was misschien toch niet ideaal voor het welzijn van het beestje. Daarom onderging haar pension een flinke transformatie en werden er aparte kamers gebouwd. 

Gedrag

Sinds de nieuwe indeling ziet Els al meteen verschil in het gedrag van haar logees. "Vaak kozen katten een plekje ergens hoog in het verblijf en daar zag je ze bijna niet vandaan komen", legt ze uit, "En nu zie je ze lekker spelen, komen ze naar me toe om geaaid te worden. Het hele gedrag verandert."

In onderstaande video zie je dat vreemde katten niet meer met elkaar samenleven, maar er allemaal aparte kamers in het kattenpension zijn (tekst gaat door onder de video). 

Erg gewild

En hoewel Els nu wat minder katten per dag kan opvangen, is de transformatie een groot succes. Zelfs nu de zomervakantie voorbij is, is het een komen en gaan van pluizige logees. En dat is niet alleen maar van klanten uit de buurt. "Inmiddels krijg ik uit heel Nederland katten. Van Zwolle tot Zeewolde tot Noord-Brabant aan toe. Mensen rijden er graag voor", vertelt Els. Eigenaren hebben dus er dus veel voor over om een luxe onderkomen voor hun huisdier te vinden.

En de reden daarvoor is volgens Els simpel: "Omdat de katten gewoon erg relaxed thuiskomen, alsof ze eigenlijk niet weggeweest zijn."

Na drie jaar kan het eindelijk weer: de Dam tot Damloop is dit weekend terug van weggeweest. 's Ochtends gaan de fietsers van start, in de loop van de ochtend volgen de renners. AT5 en NH Nieuws zijn er live bij van 10.00 tot 11.30 uur en van 13.00 tot 15.00 uur.

De Dam tot Damloop is met ruim 70 duizend deelnemers het grootste hardloopevenementen van Nederland. Dit jaar wordt het evenement voor de 36e keer gehouden. Vanaf de Prins Hendrikkade start de loop met een afstand van tien Engelse mijl, omgerekend 16,1 kilometer. Via de IJ-tunnel komen de lopers aan in Amsterdam Noord waar ze de weg naar Zaandam voortzetten en finishen in Zaandam.

Om 10.19 uur starten de eerste renners, verwacht wordt dat na 11.10 uur de eerste deelnemers over de finish komen. In totaal rennen er vandaag zo'n 40 duizend mensen van Amsterdam naar Zaandam.

Vorig jaar kreeg de organisatie de tegenslag dat het evenement voor de tweede keer op rij niet door mocht gaan vanwege de coronamaatregelen. Maar ook dit jaar ging de organisatie niet vlekkeloos, er was drie weken geleden namelijk nog een flink tekort aan vrijwilligers. Ruim 1.500 mensen zorgen er jaarlijks voor dat het in goede banen wordt geleid.

De weersverwachting is niet al te rooskleurig dit weekend. Met de kans op neerslag van negentig procent wordt iedereen, van deelnemers tot publiek, geadviseerd goede regenkleding mee te nemen. Tijdens de gehele afstand zijn er vier tussenstops waar drinken wordt uitgedeeld door de organisatie. 

Wandelen en fietsen

Vanochtend werden de fietsen erbij gepakt door bijna vijf duizend deelnemers om het parcours af te gaan. De eerste 13.500 deelnemers maakten zich gisteren al klaar voor de wandeleditie van de Dam tot Damloop waar afstanden van 10, 20, 27 of 42 kilometer kunnen worden afgelegd. Een van de deelnemers van de wandeltocht gisteren was Winston Carrilho. Hij heeft MS en deed de volledige 42 te wandelen kilometers mee vanuit zijn rolstoel.

Verkeershinder

De gemeente waarschuwt voor verkeershinder vandaag in voornamelijk het centrum en Amsterdam Noord. Zo is de IJtunnel richting de stad afgesloten en zijn de Prins Hendrikkade en de Nieuwe Leeuwarderweg afgesloten van 07.00 uur tot 17.00 uur.

Veel werknemers willen na de coronapandemie geen afscheid nemen van hun thuiskantoor. Dat concluderen onderzoekers van het toonaangevende Duitse instituut Ifo na een enquête in 27 landen. Ruim een kwart van de 36.000 ondervraagde werknemers zegt een andere baan te zoeken als hun baas de mogelijkheid om thuis te werken volledig afschaft.

De buurtmunt van Oost bestaat tien jaar. Wie vrijwilligerswerk doet, zoals een buurtgenootje helpen met taalles of koken, kan een Makkie verdienen. Die kan je uitgeven bij lokale winkels, horeca of culturele instellingen. Inmiddels kun je in Oost op 42 plekken met de Makkie betalen. 

De Makkie is te verdienen en uit te geven in de Indische Buurt, de Dapperbuurt en de Transvaalbuurt. De bedoeling van de munt is om de kleinschalige economieën en vrijwilligerswerk te stimuleren en de saamhorigheid te vergroten.

Bij de Java Bookshop gaan er inmiddels gemiddeld zo'n twee Makkies per week over de toonbank. "In het begin kwamen mensen een beetje voorzichtig naar binnen, moesten een beetje wennen en vroegen of het echt wel mocht. Het is langzaam gegroeid", vertelt mede-eigenaar Sanne Fase. 

Er zijn nu gemiddeld 15.000 Makkies in omloop en ongeveer 900 vrijwilligers zijn aangesloten bij vrijwilligersorganisaties waar je Makkies kan verdienen. Stadsdeelvoorzitter Carolien de Heer is enthousiast over de munt. "We willen de munt breder gaan inzetten in andere buurten in Oost en kijken of andere stadsdelen ook enthousiast zijn om het werken met de Makkie over te nemen", vertelt ze. 

Malika Frindi verdient 32 Makkies per week als vrijwilliger bij de stichting Dappere Dames. "Het is juist heel belangrijk voor deze buurt. Er is heel veel armoede. En er gaat nog veel armoede komen. Dat hadden we gezien met corona en nu komt de volgende battle weer. De Makkie kan daar echt bij helpen", vertelt ze. 

De 25-jarige Tess Zondervan van Marken staat in klederdracht op de omslag van het nieuwste boek van de Britse fotograaf Jimmy Nelson. Hij werd wereldberoemd met zijn foto's van bedreigde inheemse volken waarvoor hij de hele wereld afreisde. Door corona zocht hij een onderwerp dichtbij en stortte zich als Brit op de Nederlandse klederdracht. Het boek Between the Sea & The Sky wordt vanmiddag op het Museumplein in Amsterdam gepresenteerd in het bijzijn van 700 mensen in klederdracht uit heel Nederland.

Tess Zondervan is onlangs afgestudeerd als antropologe en is al jaren gefascineerd door de klederdracht op Marken. "Als ik klederdracht draag voel ik mij anders. Ik voel me dan een onderdeel van de geschiedenis en cultuur hier."

Op de middelbare school in Amsterdam maakte ze een eindexamenproject over moderne klederdracht. Zij ontwierp, blousejes, hesjes, rokjes en broeken met motieven uit de klederdrachttraditie van Marken. Dit met hulp en kennis van haar oma. En ook nu bij het aankleden speelt haar oma een belangrijke rol. "Zonder haar hulp krijg ik zo'n jurk niet aan", zegt Tess, "het aankleden kost bijna een uur.'' Maar dan heb je ook wat.

En op Marken is voor elke belangrijke en feestelijke gebeurtenis een andere dracht voorgeschreven. "Met eigen details kun je het zonder jurk persoonlijk maken", vertelt Tess terwijl ze alle drie de lagen van haar jurk laat zien. "Die kleurrijke streepjes hieronder zie je ook terug in de Volendamse klederdracht, maar dan zichtbaar."

(Tekst gaat verder onder de foto)

Ondertrouwjurk

Tess draagt een bruidsjurk. "Dit is de mooie jurk van de ondertrouw, tien dagen voor de bruiloft als je naar het gemeentehuis gaat om je trouwen te bevestigen. Op de bruiloft zelf draag je een zwarte jurk." Tess heeft geen idee waarom de echte trouwjurk zo sober en minder mooi is. Misschien omdat het huwelijk een serieuze zaak is?! In ieder geval staat Tess in deze kleurrijke vrolijke jurk op de omslag van het boek van Jimmy Nelson, samen met twee vriendinnen van Marken. De foto werd genomen vlakbij de vuurtoren, het Paard van Marken.

Tess was niet alleen fotomodel, ze heeft ook ruim 7 maanden aan de research van het boek gewerkt. "Dat was heel gaaf, want ik was al een bewonderaar van het werk van Jimmy Nielson. Het boek Before They Pass Away had ik bij een vriendinnetje thuis leren kennen en ik vond prachtig. En dat ik nou jaren later op de omslag sta is een enorme eer." En het werken voor het boek vond ze dan ook  fantastisch. "Er staan zo'n 20 gemeenschappen in het boek en daarvoor heb ik veel interviews gedaan. Dat was heel leuk en ging ook vrij makkelijk omdat ik van Marken kom. Dan zeiden de mensen: 'O, dan weet je waar het over gaat'."

Groepsfoto

Met twee bussen vol vertrekken meer dan 100 Markers in klederdracht vanmiddag naar Amsterdam. Op het Museumplein komen ter ere van de boekpresentatie 700 mensen uit heel Nederland bijeen. Tegen de achtergrond van het Rijksmuseum wordt een spectaculaire foto gemaakt. Tess heeft er zin en ziet het als een mooie afronding van een uniek project. 

Na vier jaar is de vermiste Sumanta eindelijk gevonden. Verdachte Manodj B. heeft afgelopen week opgebiecht waar hij Sumanta's lichaam heeft gedumpt. Donderdag bevestigde het Openbaar Ministerie dat de gevonden resten daadwerkelijk van Sumanta zijn. In deze reconstructie vertelt NH Nieuws het verhaal van haar vermissing, de zoektocht en de uiteindelijke vondst.

Na vierenhalf jaar is de vermissing van Sumanta Bansi eindelijk opgelost. De 23-jarige vrouw verdween op 18 februari 2018 en is na vele zoektochten niet gevonden. Afgelopen dinsdag vertelde verdachte Manodj B. uiteindelijk waar hij het lichaam heeft gedumpt en na onderzoek bevestigde de politie de vondst van Sumanta's lichaam.

Afgelopen vier jaar heeft NH Nieuws het onderzoek en de zoektocht naar Sumanta op de voet gevolgd. In deze reconstructie lees je het hele verhaal, van verdwijning, naar veroordeling tot vondst. 

De verdwijning

Hoorn, 2018. Het is een koude zondag in februari als Sumanta Bansi plotseling van de radar verdwijnt. De vrouw van Surinaams-Hindoestaanse afkomst studeert in Amsterdam en is opnieuw zwanger van Manodj B. Ze woont bij hem en zijn gezin in Hoorn en ze hebben een geheime relatie. Bij een eerdere zwangerschap heeft ze onder druk abortus laten plegen, maar dit keer is ze vastbesloten het kind te houden.

Ze is zo'n negen weken zwanger als ze op mysterieuze wijze verdwijnt. Niemand hoort meer iets van haar en haar mobiele telefoon, OV-chipkaart en bankpas worden sinds die zondag niet meer gebruikt.

Het duurt negen maanden tot ze als vermist wordt opgegeven bij de politie. Manodj vertelt Sumanta's moeder dat ze op reis is naar Dubai, maar dat vindt ze erg ongeloofwaardig. De politie gaat uit van een misdrijf, want voorafgaand aan haar vermissing lijken er weinig problemen te spelen bij Sumanta.

"Sumanta was zwanger en daar was ze heel blij mee", vertelt politiewoordvoerder Wendy Boudewijn aan NH Nieuws. "We sluiten dan ook uit dat ze 'zomaar' is weggelopen of zelfmoord heeft gepleegd."

Grote zoekacties worden opgezet om Sumanta te vinden. Zo zijn er aanwijzingen dat ze in het Markermeer zou liggen en zoekt de politie in juli 2019 bij de Afsluitdijk, omdat er volgens de politie 'zeer bruikbare' tips binnen waren gekomen. Ook worden er 'spulletjes' gevonden die mogelijk van Sumanta geweest zouden zijn. De politie onderzoekt de spullen, maar het brengt hen niet verder naar de plaats van haar lichaam. 

De politie looft een beloning uit van 15.000 euro voor de gouden tip en in de programma's Opsporing Verzocht en Bureau NH wordt uitgebreid aandacht besteed aan de zaak. Bij de politie komen vele tips binnen over Sumanta's verdwijning, allemaal leiden ze naar het Robbenoordbos.

In juli zet de politie een grootscheepse zoekactie op touw, met sonarapparatuur, onderwatercamera's en speurhonden. Het levert een schep met bloedsporen op, mogelijk  van Sumanta.

Drie maanden later speurt de politie opnieuw het bos af, dit keer samen met het Veteranen Search Team (VST). De club van vijftig oud-politiemedewerkers, voormalig brandweerlieden en veteranen zoekt naar 'verstoorde grond', plekken waar mogelijk is gegraven. 

Regelmatig keren ze in oktober en november 2019 terug om het bos verder af te zoeken. Het levert niets op en uiteindelijk besluit het team om de zoektocht in het bos te staken. In februari pakken ze de draad toch weer op. De politie denkt toch écht dat ze haar in het bos zullen vinden. "Er worden vaker lichamen in het Robbenoordbos gevonden", zegt de woordvoerder van de politie. "Bovendien ligt het bos op ongeveer tien, vijftien minuten van de plaats waar Sumanta verdween."

De politie en het Veteranen Search Team stellen het bos net zo lang uit te kammen totdat Sumanta gevonden wordt of tot alles tot op de laatste tak is onderzocht.

Zoektocht ligt stil 

Maar dan is het half maart, 2020. Corona doet zijn intrede in het land en de besmettingen lopen al gauw op. Het verplicht thuisblijven en de anderhalvemeterregel zijn funest voor de zoektochten. De politie en het Veteranen Search Team kunnen niet meer zij aan zij zoeken naar de zwangere vermiste vrouw, wat cruciaal is om het bos systematisch te doorzoeken. De politie noemt het overmacht en de zoektocht ligt maanden stil. 

Parallel aan de speurtocht naar het lichaam gaat het onderzoek naar de dader nog wél verder. Al vroeg is Manodj B. als verdachte in beeld bij de politie. Anderhalf jaar lang luisteren ze gesprekken van hem en zijn familie af via microfoons in zijn auto en huis.

Zo vinden ze cruciaal bewijs als Manodj in een gesprek met zijn broer vertelt: "Ik ben met dat ding dwars door haar hart gegaan, dood, klaar." In een ander gesprek gaat het over het wapen. "Je hebt het moordwapen toch wel weggegooid", vraagt zijn broer. Waarop Manodj ontkennend antwoordt. 

Maanden later, in november 2020, worden drie verdachten opgepakt, waaronder Manodj en zijn vader Dwarka. De politie doorzoekt het huis en vindt Sumanta's sieraden. Haar moeder noemt de vondsten opmerkelijk: "Als Sumanta daadwerkelijk vrijwillig was vertrokken, dan had ze zeker haar sieraden meegenomen. En waarom hebben ze mij de spullen niet eerder gegeven?"

Veroordeling

Niet alleen vertelt Manodj aan de telefoon over de moord, ook zou hij getuigen hebben beïnvloed. Zo moest zijn vrouw op vragen van de politie antwoorden dat ze het niet wist. Zijn schoonmoeder vroeg hij te verklaren dat die Sumanta in maart 2018 nog had gezien in Den Haag, dat weigerde de vrouw.

Zelf ontkent Manodj iedere betrokkenheid - net als vader Dwarka B. - maar het Openbaar Ministerie zegt voldoende bewijs te hebben tegen Manodj, dankzij vooral de afgeluisterde gesprekken. Volgens het Openbaar Ministerie zijn er sterke vermoedens dat Manodj B. een vooraf bedacht plan had om haar te doden, maar kan dat niet worden hard gemaakt. Daarom is er geen sprake van moord, maar doodslag.

De rechter vindt de zaak bewezen en veroordeeld Manodj B. tot 15 jaar. Vader Dwarka wordt vrijgesproken: hoewel hij zou hebben afgeweten van de daad, kan zijn medeplichtigheid kan niet worden bewezen. Manodj blijft zijn rol in de zaak stellig ontkennen en gaat in hoger beroep.

Vondst: lichaamsresten op een bedrijventerrein

Manodj zit vast, maar Sumanta's lichaam is nog altijd spoorloos. Bij Sumanta's ouders overheerst verdriet: op de belangrijkste vraag, waar het lichaam van hun dochter is, krijgen zij geen antwoord. Tijdens de rechtzaak doet Sumanta's vader nog een emotionele oproep aan Manodj: "Wees een man en vertel tenminste waar we haar kunnen vinden. Wij kunnen niet eens afscheid van haar nemen." 

Uiteindelijk geeft Manodj maanden later toch antwoord op die vraag. Na aandringen van zijn nieuwe advocaat, Theo Hiddema, vertelt hij precies wat er gebeurd is en wat hij met het lichaam heeft gedaan.

Die dinsdag, 13 september, haasten verschillende rechercheurs zich naar de rand van een Hoorns bedrijventerrein om te zoeken. Het gaat om een nieuwe locatie, die tijdens de vele zoekacties buiten schot is gebleven.

Al snel worden daar menselijke resten gevonden en donderdagavond bevestigt het OM dat het daadwerkelijk om Sumanta gaat. Handhavers beveiligen de plek om eventuele drukte in goede banen te leiden, maar het blijft stil.

Een enkeling legt bloemen neer. Koeien kijken aan de andere kant van het water sprakeloos toe. De zon zoekt op het verlaten industrieterrein wanhopig een weg door de grijze wolkenmassa en een regenboog verschijnt.

Een deel van de onzekerheid is weg, maar de familie blijft achter met veel vragen. "Een proces van rouw kan beginnen", vertelt hun advocaat. "Maar we weten nog steeds niet wat er is gebeurd, hoe haar lichaam daar terechtkwam en wie er bij waren betrokken."

Na vier jaar is de vermiste Sumanta eindelijk gevonden. Verdachte Manodj B. heeft afgelopen week opgebiecht waar hij Sumanta's lichaam heeft gedumpt. Donderdag bevestigde het Openbaar Ministerie dat de gevonden resten daadwerkelijk van Sumanta zijn. In deze reconstructie vertelt NH Nieuws het verhaal van haar vermissing, de zoektocht en de uiteindelijke vondst.

Na vierenhalfjaar is de vermissing van Sumanta Bansi eindelijk opgelost. De 23-jarige vrouw verdween op 18 februari 2018 en is na vele zoektochten niet gevonden. Afgelopen dinsdag vertelde verdachte Manodj B. uiteindelijk waar hij het lichaam heeft gedumpt en na onderzoek bevestigde de politie de vondst van Sumanta's lichaam.

Afgelopen vier jaar heeft NH Nieuws het onderzoek en de zoektocht naar Sumanta op de voet gevolgd. In deze reconstructie lees je het hele verhaal, van verdwijning, naar veroordeling tot vondst. 

De verdwijning

Hoorn, 2018. Het is een koude zondag in februari als Sumanta Bansi plotseling van de radar verdwijnt. De vrouw van Surinaams-Hindoestaanse afkomst studeert in Amsterdam en is opnieuw zwanger van Manodj B. Ze woont bij hem en zijn gezin in Hoorn en ze hebben een geheime relatie. Bij een eerdere zwangerschap heeft ze onder druk abortus laten plegen, maar dit keer is ze vastbesloten het kind te houden.

Ze is zo'n negen weken zwanger als ze op mysterieuze wijze verdwijnt. Niemand hoort meer iets van haar en haar mobiele telefoon, ov-chipkaart en bankpas worden sinds die zondag niet meer gebruikt.

Het duurt negen maanden tot ze als vermist wordt opgegeven bij de politie. Manodj vertelt Sumanta's moeder dat ze op reis is naar Dubai, maar dat vindt ze erg ongeloofwaardig. De politie gaat uit van een misdrijf, want voorafgaand aan haar vermissing lijken er weinig problemen te spelen bij Sumanta.

"Sumanta was zwanger en daar was ze heel blij mee", vertelt politiewoordvoerder Wendy Boudewijn aan NH Nieuws. "We sluiten dan ook uit dat ze 'zomaar' is weggelopen of zelfmoord heeft gepleegd."

Grote zoekacties worden opgezet om Sumanta te vinden. Zo zijn er aanwijzingen dat ze in het Markermeer zou liggen en zoekt de politie in juli 2019 bij de Afsluitdijk, omdat er volgens de politie 'zeer bruikbare' tips binnen waren gekomen. Ook worden er 'spulletjes' gevonden die mogelijk van Sumanta geweest zouden zijn. De politie onderzoekt de spullen, maar het brengt hen niet verder naar de plaats van haar lichaam. 

De politie looft een beloning uit van 15.000 euro voor de gouden tip en in de programma's Opsporing Verzocht en Bureau NH wordt uitgebreid aandacht besteed aan de zaak. Bij de politie komen vele tips binnen over Sumanta's verdwijning, allemaal leiden ze naar het Robbenoordbos.

In juli zet de politie een grootscheepse zoekactie op touw, met sonarapparatuur, onderwatercamera's en speurhonden. Het levert een schep met bloedsporen op, mogelijk  van Sumanta.

Drie maanden later speurt de politie opnieuw het bos af, dit keer samen met het Veteranen Search Team (VST). De club van vijftig oud-politiemedewerkers, voormalig brandweerlieden en veteranen zoekt naar 'verstoorde grond', plekken waar mogelijk is gegraven. 

Regelmatig keren ze in oktober en november 2019 terug om het bos verder af te zoeken. Het levert niets op en uiteindelijk besluit het team om de zoektocht in het bos te staken. In februari pakken ze de draad toch weer op. De politie denkt toch écht dat ze haar in het bos zullen vinden. "Er worden vaker lichamen in het Robbenoordbos gevonden", zegt de woordvoerder van de politie. "Bovendien ligt het bos op ongeveer tien, vijftien minuten van de plaats waar Sumanta verdween."

De politie en het Veteranen Search Team stellen het bos net zo lang uit te kammen totdat Sumanta gevonden wordt of tot alles tot op de laatste tak is onderzocht.

Zoektocht ligt stil 

Maar dan is het half maart, 2020. Corona doet zijn intrede in het land en de besmettingen lopen al gauw op. Het verplicht thuisblijven en de anderhalvemeterregel zijn funest voor de zoektochten. De politie en het Veteranen Search Team kunnen niet meer zij aan zij zoeken naar de zwangere vermiste vrouw, wat cruciaal is om het bos systematisch te doorzoeken. De politie noemt het overmacht en de zoektocht ligt maanden stil. 

Parallel aan de speurtocht naar het lichaam gaat het onderzoek naar de dader nog wél verder. Al vroeg is Manodj B. als verdachte in beeld bij de politie. Anderhalf jaar lang luisteren ze gesprekken van hem en zijn familie af via microfoons in zijn auto en huis.

Zo vinden ze cruciaal bewijs als Manodj in een gesprek met zijn broer vertelt: "Ik ben met dat ding dwars door haar hart gegaan, dood, klaar." In een ander gesprek gaat het over het wapen. "Je hebt het moordwapen toch wel weggegooid", vraagt zijn broer. Waarop Manodj ontkennend antwoordt. 

Maanden later, in november 2020, worden drie verdachten opgepakt, waaronder Manodj en zijn vader Dwarka. De politie doorzoekt het huis en vindt Sumanta's sieraden. Haar moeder noemt de vondsten opmerkelijk: "Als Sumanta daadwerkelijk vrijwillig was vertrokken, dan had ze zeker haar sieraden meegenomen. En waarom hebben ze mij de spullen niet eerder gegeven?"

Veroordeling

Niet alleen vertelt Manodj aan de telefoon over de moord, ook zou hij getuigen hebben beïnvloed. Zo moest zijn vrouw op vragen van de politie antwoorden dat ze het niet wist. Zijn schoonmoeder vroeg hij te verklaren dat die Sumanta in maart 2018 nog had gezien in Den Haag, dat weigerde de vrouw.

Zelf ontkent Manodj iedere betrokkenheid - net als vader Dwarka B. - maar het Openbaar Ministerie zegt voldoende bewijs te hebben tegen Manodj, dankzij vooral de afgeluisterde gesprekken. Volgens het Openbaar Ministerie zijn er sterke vermoedens dat Manodj B. een vooraf bedacht plan had om haar te doden, maar kan dat niet worden hard gemaakt. Daarom is er geen sprake van moord, maar doodslag.

De rechter vindt de zaak bewezen en veroordeeld Manodj B. tot 15 jaar. Vader Dwarka wordt vrijgesproken: hoewel hij zou hebben afgeweten van de daad, kan zijn medeplichtigheid kan niet worden bewezen. Manodj blijft zijn rol in de zaak stellig ontkennen en gaat in hoger beroep.

Vondst: lichaamsresten op een bedrijventerrein

Manodj zit vast, maar Sumanta's lichaam is nog altijd spoorloos. Bij Sumanta's ouders overheerst verdriet: op de belangrijkste vraag, waar het lichaam van hun dochter is, krijgen zij geen antwoord. Tijdens de rechtzaak doet Sumanta's vader nog een emotionele oproep aan Manodj: "Wees een man en vertel tenminste waar we haar kunnen vinden. Wij kunnen niet eens afscheid van haar nemen." 

Uiteindelijk geeft Manodj maanden later toch antwoord op die vraag. Na aandringen van zijn nieuwe advocaat, Theo Hiddema, vertelt hij precies wat er gebeurd is en wat hij met het lichaam heeft gedaan.

Die dinsdag, 13 september, haasten verschillende rechercheurs zich naar de rand van een Hoorns bedrijventerrein om te zoeken. Het gaat om een nieuwe locatie, die tijdens de vele zoekacties buiten schot is gebleven.

Al snel worden daar menselijke resten gevonden en donderdagavond bevestigd het OM dat het daadwerkelijk om Sumanta gaat. Handhavers beveiligen de plek om eventuele drukte in goede banen te leiden, maar het blijft stil.

Een enkeling legt bloemen neer. Koeien kijken aan de andere kant van het water sprakeloos toe. De zon zoekt op het verlaten industrieterrein wanhopig een weg door de grijze wolkenmassa en een regenboog verschijnt.

Een deel van de onzekerheid is weg, maar de familie blijft achter met veel vragen. "Een proces van rouw kan beginnen", vertelt hun advocaat. "Maar we weten nog steeds niet wat er is gebeurd, hoe haar lichaam daar terechtkwam en wie er bij waren betrokken."

"Een dikke vette teleurstelling!" Dick Kol van de organisatie van Swim to Fight Cancer steekt het niet onder stoelen banken dat het zuur is dat het evenement in Haarlem afgeblazen moest worden. Een explosie aan bacteriën in het Spaarne en de andere Haarlemse grachten maakt dat het water niet veilig is om in te zwemmen. 

"We hebben huilende mensen aan de telefoon", vertelt Dick Kol aan de kade waar eigenlijk zondag meer dan 600 mensen het water in zouden springen voor de derde editie van Swim to Fight Cancer in Haarlem. "Om zijn gevecht hier weg te zwemmen, zijn familie en vrienden te herdenken." Hij hoort veel verhalen die hem raken. "Zoals een jongen die ziek is, die met een ziekenauto misschien hier wel naar toe zou komen, álles moet afgeblazen worden."

Tekst gaat verder na de video 

Al twee jaar moest het evenement uitgesteld worden in verband met maatregelen door het coronavirus. Nu zijn meerdere waterbacteriën en blauwalg de boosdoener. "Ik ben geen dokter, maar de waardes zijn tien keer hoger dan mag. Onze vrees is werkelijkheid geworden, je houdt er rekening mee, je moet scenario's bedenken. Maar we zijn er nog stil van, er zijn geen woorden voor."

Alle alternatieven zijn tijdens een crisisberaad de revue gepasseerd, bijvoorbeeld om de Swim to Fight Cancer op een plas in de buurt te laten doorgaan. Maar ook daar is er een te hoge concentratie aan bacteriën. Afgelopen maandag was er nog een training in de Mooie Nel in Haarlem-Noord waar het Spaarne op uit komt. "Toen was alle kwaliteit nog oké, maar bij die extra keuring komt dit nu plotseling boven water."

"Je kan er ziek van worden, je kan er jeuk van krijgen, dat is geen veilige Swim. En wij staan niet alleen voor het vechten tegen kanker, wij gaan mensen niet in vies water laten zwemmen." 

Toch nog iets organiseren

Maar de organisatie gaat zondag toch een 'landevenement' organiseren bij het startpunt van de Swim to Fight Cancer ter hoogte van het Teylersmuseum. "Dan is er niets in het water.  Maar al onze zwemmers zijn vechters, ze krijgen elke dag slecht nieuws te horen van de dokter. Dan gaan wij niet teleurgesteld zitten, en dan gaan wij knokken."

Op de kade wordt om 14.00 uur het bedrag bekend gemaakt dat de deelnemers hebben ingezameld. Dat stond voor deze week al op 370.000 euro. En Dick Kol weet een voordeel te halen uit dit nadeel: "Van de gemeente mogen we volgend jaar extra zwemmers laten meedoen. Dit jaar stonden er 100 op de wachtlijst. Dus 2023 wordt gewoon knallen."

Sywert van Lienden en zijn partners hebben met hun Stichting Hulptroepen (de tak zonder winstoogmerk) en de Relief Goods Alliance (het commerciële bedrijf) tijdens de coronacrisis verwarring gezaaid en in stand gehouden. Het was onduidelijk hoe de bv’s en stichting zich tot elkaar verhielden. Er was duidelijk sprake van vermenging, schrijft zorgminster Conny Helder in een brief aan de Tweede Kamer, waarbij ze refereert aan het rapport van Deloitte naar de mondkapjesdeal.

Het net rond Sywert van Lienden lijkt zich te sluiten. Vrijdag verschijnt het langverwachte Deloitte-onderzoek naar de beruchte mondkapjesdeal die hij tijdens de coronacrisis sloot, waardoor hij en zijn compagnons steenrijk werden. Wie zat er fout?

Sinds deze week kun je weer vrijwel zorgeloos naar Nieuw-Zeeland reizen en ook Japan is sinds kort goed bereisbaar. Beide landen hadden ruim twee jaar bijzonder strenge inreiseisen, maar versoepelen nu de coronapandemie lijkt weg te ebben. Kunnen we weer naar hartenlust naar exotische oorden op reis?

Het is een jaar geleden dat Deen zijn eerste winkels sloot, nadat het bedrijf was verkocht aan drie andere supermarktketens. Maar wat is er na een jaar nog over van de herinneringen aan dit West-Friese bedrijf? NH Nieuws kijkt deze week elke dag terug naar de verdwenen supermarkt. Vandaag met drie oud-werknemers. 

"31 december vorig jaar was mijn laatste werkdag", vertelt oud-directeur Leendert van Eck. "En dan moet je Deen toch achter je laten, 'ontdenen.'" Van Eck ging na de hectische periode van corona en de overname niet gelijk op zoek naar een nieuwe baan.

Sinds juni is hij aan de slag bij een Friese supermarktketen. "Dan zit de Deen nog wel in je. Als ik dan wat vertelde bij mijn nieuwe baan dan zei ik in mijn enthousiasme wel eens: 'Ik vind het erg leuk om bij Deen te werken.'"

Marianna Groen werkte 27 jaar voor Deen. Eerst op de bloemenafdeling, daarna in het distributiecentrum.  Ook zij moest behoorlijk 'ontdenen' nadat het distributiecentrum werd overgenomen door Albert Heijn. "Bij Deen ging toch alles wat anders. Dus dat was wennen."

Ze wordt nog vaak aan haar oude werkgever herinnert: "We kregen van de week nieuwe handel binnen en daar stond nog op: Deen distributiecentrum. Ook gebruiken we nog karren van de Deen. Dus die komen steeds nog voorbij."

Ook oud-directeur Van Eck mist de supermarkt, vooral als klant: "De klantvriendelijkheid en ook bepaalde boodschappen, zoals de vleeswaren. Je normale boodschappenroutine is  ineens weg." Marianna herkent dit: "Ik doe nu bij de boodschappen bij de Albert Heijn, en ook daar heb ik weer mijn weggetjes gevonden."

Door het vuur

Als oud-directeur is Van Eckj blij dat het meeste personeel goed is achtergelaten."Natuurlijk hebben sommige mensen inmiddels een andere baan. Maar we horen ook dat oud-werknemers blij zijn bij de nieuwe supermarktketen." Van Eck heeft het idee dat iedereen uiteindelijk ergens zijn plekje heeft gevonden. "En dat was voor de familie Deen alswel de leiding erg belangrijk. Daar hebben we hard voor gewerkt."

Marianna vertelt dat het bedrijf, maar ook de eigenaar van Deen door het vuur ging voor zijn personeel.  "Ik ben acht jaar terug gescheiden en toen heb ik een huis kunnen huren via de Deen. De handtekening van meneer Deen staat nog altijd op het huurcontract." Dat is niet alles: "Als het even niet goed ging,  hadden ze altijd tijd boor een praatje: om te kijken waar het probleem zat en of ze konden helpen. Dat is me bijgebleven."

Familiegevoel

Ook Pien Fluiter uit Grootebroek herkent dit gevoel. Ze heeft twee jaar bij de Deen in Enkhuizen gewerkt. "Deen was heel erg een familie. Het bedrijf was altijd bezig met het personeel. Het ging niet alleen om de omzet of de klant, maar ook of een werknemer het naar de zin had."

Het hoogtepunt van het jaar bij de Deen was de winkelwedstrijd. Pleun herinnert zich dat nog goed: Iedere winkel zorgde ervoor dat alle hoekjes werden schoongemaakt, en alles uit de kast werd getrokken om te winnen." Ook Van Eck kijk daar met genoegenop terug. "Het was bij personeel echt een begrip. We eindigen met een mooi feestje. En iedereen was altijd megatrots op zijn of haar team."

Wat Deen echt kenmerkte?: van Eck: "De typische Deen-producten, zoals het West-Friese brood, de rosbief, maar ook de zelfgemaakte worstjes. Maar vooral de vriendelijkheid van het personeel." Iets wat Pien beaamt: "Zoveel leuke vriendschappen aan over gehouden. Het was echt altijd thuiskomen."

De dromers en optimisten onder ons hoopten dat na de coronacrisis de roaring twenties van de 21ste eeuw zouden aanbreken, een nieuw tijdperk waarin het leven volop gevierd kon worden. Maar de realiteit is, zoals zo vaak in de geschiedenis, vele malen weerbarstiger. We rollen van crisis naar crisis. En de rekening, moet letterlijk, te vaak door de minstbedeelden worden betaald.